เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่

บทที่828 เพราะรักมากจึงกลัวจะสูญเสียไป



บทที่828 เพราะรักมากจึงกลัวจะสูญเสียไป

บทที่328 เพราะรักมากจึงกลัวจะสูญเสียไป

หานอบอกเล่าเรื่องราวในอดีตอย่างสั้นๆได้ใจความ ตัด เรื่องราววุ่นวายทิ้งไป จึงใช้เวลาไม่กี่นาทีก็เล่าจบ หลังจากที่ เฉียวซื้อได้ฟังจนจบ สีหน้าของเขาก็ตกตะลึงมาก เขานิ่งอึ้งอยู่ นานกว่าจะได้สติกลับมา

“งั้นก็หมายความว่า คุณกับคู่ถือกำลังจะแต่งงานกัน แต่ในวัน แต่งงานถือกลับเกิดอุบัติเหตุขึ้นมาซะก่อนอย่างนั้นสินะครับ

หานอพยักหน้า “อืม ในวันแต่งงานเขาไม่ปรากฏตัว เกิด อุบัติเหตุกับเครื่องบินที่เขานั่ง พวกเราออกตามหาเขาอยู่นาน ถึง ได้ตามมาถึงที่นี่ แต่ฉันกลับพบว่าเขาสูญเสียความทรงจำไป หมดแล้ว และจำฉันและทุกคนไม่ได้แล้ว”

“ดังนั้นคุณก็เลยหาวิธีเข้ามาทำงานในบริษัทและมาอยู่ข้าง กายยู่อใช่ไหมครับ

หาน จอมีสีหน้าไม่ค่อยดี “ฉันเองก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้วค่ะ ตอนที่ฉันไปเจอเขาครั้งแรก เขามองหน้าฉันด้วยแววตาเย็นชา เขาจำฉันไม่ได้เลย ถ้าหากฉันบอกกับเขาไปตรงๆว่าฉันกับเขา เป็นคนรักกัน เขาคงจะคิดว่าฉันเป็นคนบ้า

พอพูดถึงเรื่องนี้ น้ำเสียงของหาน จื่อก็เหมือนกำลังพูดเยาะ เย้ยตนเอง แววตาของเธอเศร้าหมอง
พอเห็นหาน จื่อเป็นแบบนี้ เฉียวซื้อก็รู้สึกปวดใจมาก

“พี่สะไภ้ ลำบากคุณแล้วจริงๆ ตอนนี้ผมรู้สึกว่าถือเหมือน ผู้ชายที่ไม่มีความรับผิดชอบเอาซะเลย แต่ว่า… เรื่องงาน แต่งงานที่คุณพูดถึง ผมเหมือนพอจะจำได้อยู่บ้าง

ในตอนนั้นเขาได้ยินจากเพื่อนในวงเหล้าพูดกันว่า ประเทศ จะมีงานแต่งงานครั้งใหญ่ แต่น่าเสียดายที่เจ้าสาวถูก ทิ้งให้รอ เพราะเจ้าบ่าวไม่ปรากฏในงาน แล้วยังถูกพูดเย้ยหยัน ว่าหน้าตาสวยแล้วจะมีประโยชน์อะไร ถึงยังไงก็ตั้งผู้ชายเอาไว้ ไม่อยู่

พอมาคิดๆดู เวลามันตรงกันพอดีเลย

คิดไม่ถึงเลยว่างานแต่งงานนั้น จะเป็นงานแต่งงานของหา นมอกับยู่ อ

เฉียวจอมองไปทางหาน จื่อที่ตัวบอบบาง แล้วรู้สึกว่าเธอ แบกรับเรื่องราวไว้หนักมากจริงๆ เขาอดที่จะถามออกมาไม่ได้ “แล้วคุณไม่มีรูปภาพตอนที่อยู่ด้วยกันเหรอครับ อยู่ด้วยกันมา ตั้งนาน ถ้าหากคุณเอาหลักฐานออกมาให้เขาดู ฉือน่าจะเชื่อนะ ครับ”

“เชื่อแล้วยังไงคะ” หานมู่จื่อยิ้มเศร้า “วันนั้นที่คุณส่งข้อความ มาบอกฉัน ว่าเขากำลังจะแต่งงาน คุณรู้ไหมว่าฉันกำลังคิดอะไร อยู่

เฉียวจื้อนิ่งอึ้ง ก่อนจะตอบกลับ “คิดอะไรครับ
“ฉันกำลังคิด ถ้าหากเขาเลือกแบบนี้จริงๆ ถ้าอย่างนั้น…ฉันก็ จะเคารพการตัดสินใจของเขาค่อย

เฉียว อ “เฮ้ย”

หาน จื่อส่ายหน้า แล้วยิ้มเศร้าเหมือนเดิม “การจะรักใครสัก คน ไม่ใช่ว่าจะต้องครอบครองเขาไว้ ฉันหวังแค่ว่าเขาจะมีความ สุข ถ้าหากหลังจากที่เขาสูญเสียความทรงจำแล้ว และไม่รักฉัน อีก แต่ไปรักผู้หญิงคนอื่น ฉันก็จะไม่บีบบังคับเขาให้เขากลับมา อยู่กับฉัน ตอนที่เจอกับเขาครั้งแรก สายตาเย็นชาที่เขามองมาที่ ฉัน ฉันคิดว่า… ถ้าหากตอนนั้นฉันบอกเรื่องทุกอย่างให้เขาฟัง เขาจะต้องเกิดอาการต่อต้านแน่ๆ”

“ดังนั้น…”เฉียวจอมองแววตาของหานมู่จื่ออย่างระมัดระวัง “จนถึงตอนนี้ ถือก็ยังไม่รู้เรื่องนี้ใช่ไหมครับ”

หาหมอลังเลเล็กน้อย ก่อนจะพยักหน้ารับ

“ฉันกำลังพยายามกระตุ้นความทรงจำของเขาอยู่ค่ะ แต่ว่า…. ดูเหมือนเขาจะจำอะไรไม่ได้เลย แล้วฉันก็พบเรื่องหนึ่ง วันนั้นฉัน ได้เจอกับสวนเจ๋อ เขาบอกกับฉันว่าเรื่องของฉันกับเขาถูกลบ ข้อมูลไปหมดแล้ว นอกจากในประเทศของพวกฉันที่รู้ คนอื่นไม่มี ใครรู้เรื่องนี้เลย”

เฉียวจื้อ “

เฮ้ย เขารู้สึกเหมือนตัวเองได้รู้ความลับที่สำคัญมากอยู่เลย สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันที “หรือว่า…. จะเป็นฝีมือของคุณปู่
ดูไปแล้วคงจะมีแค่ท่านที่สามารถทำเรื่องนี้ได้แล้วล่ะ แล้วจุด

ประสงค์ที่ท่านท่าแบบนี้ มันก็ชัดเจนมาก ท่านไม่อยากให้ถือกับพี่สะใภ้อยู่ด้วยกัน และอยากให้ตระ

กูลเจอกับตระกูลตวนไม่เป็นทองแผ่นเดียวกัน

ถ้าหากเป็นอย่างนี้ เรื่องราวคงจะมีอุปสรรคเยอะน่าดู

“จากที่คุณพูดมา คุณปู่จือจะต้องจำหน้าคุณได้แน่ๆ ถ้าหาก เขาพบว่าคุณกับออยู่ด้วยกัน ท่านจะต้อง…

พอพูดถึงตรงนี้ สีหน้าของเดียวซื้อก็ซีดเผือด ก่อนจะมองไป ทางหาน จื่ออย่างเป็นห่วง “พี่สะใภ้ ตอนนี้คุณจะทำยังไงต่อไป คุณคิดวิธีรับมือไว้บ้างหรือยัง

หาหมอก้มหน้าลง ริมฝีปากของเธอไร้สีเลือด

“ฉันเองก็ไม่รู้ค่ะ ได้แต่ลองพยายามดู”

“เอาอย่างนี้ไหมครับ… “เฉียวจื้อออกความเห็นออกมา “พวก เราบอกความจริงกับฉือทั้งหมด แล้วคุณก็พาเขาไปจากที่นี่ กลับประเทศไปเลยดีไหมครับ”

พอได้ยินความคิดเห็นนี้ หานมอก็ตกใจ พาเยโมเงินกลับ ประเทศอย่างนั้นเหรอ

“คุณคิดว่าทําแบบนี้… จะได้เหรอคะ เขาจะไปกับฉันเหรอคะ แล้วถ้าฉันบอกความจริงออกไป ฉันไม่รู้ว่าเขาจะรับได้หรือเปล่า…

เพราะรักมากจึงกลัวจะสูญเสียไป

เธอรู้สึกว่าถ้าเธอบอกความจริงกับเขาตั้งแต่แรก เธอคงจะมี ความกล้ามากกว่านี้ แต่ตอนนี้ เธอรู้สึกว่าตัวเองขี้ขลาดมาก จริงๆ

เย่โม่เป็นที่สูญเสียความทรงจำไป จะเชื่อในสิ่งที่เธอพูดไหม

“พี่สะไภ้ ไม่ว่าจะได้หรือไม่ได้ ก็ควรจะลองดูนะครับ คุณบอก ชื่อทุกคนที่เกี่ยวข้องกับพวกคุณสองคนกับผม ผมจะทำหน้าที่ กระตุ้นความทรงจําของเขาเอง รวมถึงเรื่องราวระหว่างพวกคุณ สองคนด้วย”

เฉียวจื้อตัดสินใจแล้ว เรื่องนี้เขาจะรับหน้าที่ทำเอง ถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไป เรื่องราวจะยิ่งยุ่งยากมากขึ้นเรื่อยๆ

หานมู่จื่อยังรู้สึกลังเลอยู่บ้าง

“ผมจะลองกระตุ้นความทรงจำของเขาดูสักช่วงหนึ่ง ถ้าหาก ไม่ได้ผลจริงๆ พี่สะใภ้ค่อยพูดความจริงให้เขาฟัง ถึงตอนนั้นถ้า ฉือไม่ยอมกลับไปพร้อมกับคุณ งั้นผมจะเป็นคนที่ให้เขาสลบ แล้วส่งกลับประเทศให้คุณเองครับ

หานมู่จื่อ “

เฉียว อยยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ “ถึงตอนนั้นพี่สะใภ้ก็จับเขาขังไว้ไม่ ให้เขาไปไหน คิดแล้วก็รู้สึกตื่นเต้นเร้าใจ
หานมู่จื่อรู้สึกว่าสมองของเขามีปัญหา

“จะจับใครยังอย่างนั้นเหรอ”

ในขณะนั้นเอง มีเสียงเย็นชาดังขึ้นมาตรงประตู พอได้ยินเสียงที่คุ้นเคยทั้งสองคนก็มองไปที่ประตูพร้อมกัน

ไม่รู้ว่าเยโมเป็นมายืนอยู่ที่ประตูตั้งแต่เมื่อไหร่ เย่ ไม่เซ็น ปรากฏตัวขึ้นมากะทันหัน ตอนนี้สายตาของเขาจ้องไปที่เฉียวซื้อ ด้วยสายตาคมกริบเหมือนคมมีด

ตอนที่เห็นหน้าเขา หาน จื่อเหมือนหัวสมองจะระเบิดออกมา ทำอะไรไม่ถูก

เขามาตั้งแต่เมื่อไหร่ เรื่องที่เธอคุยกับเฉียวซื้อก่อนหน้านี้ เขา

ได้ยินมากน้อยแค่ไหน

เฉียวจื้อเองก็มีสีหน้าเหมือนกับหาหมู่จื่อ ตอนแรกเขาคิด ว่าการจับฉือเซินขังไว้จะเป็นเรื่องที่สนุกมาก คิดไม่ถึงว่าวินาที ต่อมาจะได้ยินเสียงของฉือดังขึ้นมา

ตอนแรกเขาคิดว่าตัวเองจะเห็นภาพหลอนไปเอง แต่พอเห็น ท่าทางของพี่สะใภ้ เขาถึงได้แน่ใจว่าไม่ใช่ภาพหลอน

ยู่ฉือเซินมาที่นี่จริงๆด้วย

เฉียวจื้อแทบจะบ้าตาย

สรุปแล้ว ยู่ฉือเซินได้ยินมากน้อยแค่ไหน

เฉียว ยกระแอมออกมา ก่อนจะลุกขึ้นยืน คือ นายมาได้ยังไงกัน ยายา รีบเข้ามานั่งก่อน ฉันสั่งอาหารไปตั้งหลายอย่าง พนักงานล่ะ ทําไมถึงไม่ยกอาหารเข้ามาสักที โธ่เอ๊ย ทำไมงาน บริการของร้านนี้แย่ขนาดนี้ แค่ยกอาหารเข้ามาก็ชักช้า พนักงาน พนักงาน

เขาตะโกนเรียกพนักงาน ก่อนจะเดินออกไปข้างนอก คิดจะ หนีไปจากเงื้อมมือของยมทูต แต่ตอนที่เดินผ่านถือเป็น ก็ถูก เขายกมือไปขวางทางไว้ก่อน


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ