เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่

บทที่ 859 คุณเป็นหมอหรือ



บทที่ 859 คุณเป็นหมอหรือ

“ฉันแค่เปลี่ยน”

สวนเสว ยังรู้สึกผิด ไม่กล้ามองตาของ ตวนเจอ

ตวนมเจ๋อมองเธอไปสักพัก ราวกับไม่ได้สังเกตอะไรเลย ยิ้ม และพูด”เพื่อนฉันเพิ่งกลับจากต่างประเทศ ได้ยินว่าฉันมีน้องสาว ที่โดดเด่น ก็เลยอยากเจอ

ฟังแล้ว ตวนเสว่ยังไม่ทันคิด ก็ปฏิเสธทันที

“ไม่เจอ”

พูดจบเธอก็รู้สึกตัวเองปฏิเสธเร็วเกิน อธิบายต่อ “พี่ชาย ฉัน ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น แต่วันนี้ไม่ว่าง ฉะนั้น……..

ตวนเจ๋อยืนอยู่ที่เดิม ไม่ออกเสียง เพียงแค่มองเธอเงียบ ๆ ทันใดนั้น ตวนมู่เสว่ รู้สึกขนหลังลุกซู

ถึงแม้ว่าพี่ชายเธอรอยยิ้มเต็มหน้าทุกครั้ง เข้าถึงง่าย ดู เหมือนเข้าถึงง่ายมาก

แต่ ตวนเสรู้ พี่ชายของเขาไม่ได้เข้ากันง่ายอย่างที่เห็น

เข้ากันง่าย รักสนุกจนเลยเถิดเป็นเพียงเปลือกภายนอกของ เขา ในความเป็นจริง ตวนเจ๋อ มีหนทางเยอะ เป็นเพียงการที่ เขาไม่เคยแสดงต่อหน้าบุคคลภายนอก

เช่นตอนนี้ บนใบหน้าเขาไม่มีสีหน้าอารมณ์ใดๆ ดูเหมือนไม่ได้โกรธ แต่ ควนเสรู้ นี่เป็นสัญญาณของความโกรธของเขา

พี่ชายโกรธ……..

เพียงครั้งเดียวในความประทับใจ นึกถึงครั้งที่ ตวนมู่เจ๋อ โกรธ แม้แต่เป็นน้องสาวเขา ตวนเสว ยังทนไม่ได้ที่จะตัวสั่น

จากนั้นเธอก็ยิ้มก้าวไปข้างหน้าว่า “หน้าตาเพื่อนพี่ชายหล่อ

ไหม ? ถ้าหล่อ งั้น……..นไปกับพี่ชายเถอะ”

ความอ่อนแอของเธอทำให้ ตวนเจ๋อ มองเธอมากขึ้น ไม่กี่ วินาทีเขามีรอยยิ้มอีก “หล่อแน่นอน ถ้าไม่หล่อ พี่จะเล่าให้เธอ ฟัง? ”

ตวนมเสว่ ยิ้มและรับปาก ในขณะเดียวกันก็โล่งใจ

“ไป เปลี่ยนชุดสวย พี่จะพาเธอไป

ตวนมเสว่ กัดริมฝีปากล่างโดยไม่เต็มใจ สุดท้ายพยักหน้า

ช่างเถอะ แค่ไปพบครั้งหนึ่ง แม้ว่าเป็นเพื่อนของพี่ชายก็ตาม เธอยังคงไม่สนใจอีกฝ่ายหนึ่งได้หลังจากที่เห็น

และวันนี้ตัวเองไม่สามารถตามเย่ ไม่เป็นไป งั้นเธอไปพรุ่งนี้ ก็ได้ พี่ชายเธอไม่สามารถเฝ้าดูเธอทุกวันได้ใช่ไหม?

หลังตัดสินใจแล้ว ตวนเสว ก็กลับห้องเปลี่ยนเสื้อที่ปกติใส่

เห็นน้องสาวของฉันกลับคืนสู่ความสดใสเหมือนเดิม ตัวน เจ๋อ สายตาลึกลงไป ถ้าน้องสาวเองเป็นแบบนี้ตลอดไป เขาก็ไม่ อยากทําอย่างนี้
รู้สึกทนไม่ไหวในใจ ท้ายที่สุดก็ถูกแทนที่ด้วยสติ ตวนเจ๋อ ยิ้ม”ไปเถอะ เสี่ยวเสว่

ตวนมเสว ขึ้นรถตาม ตวนมูเจ๋อ ด้วยหัวใจกระสับกระส่าย

รถหยุดที่ร้านกาแฟ ตวนเสว มองไปสภาพแวดล้อมเมื่อออก จากรถ จึงไว้วางใจ

“เป็นอะไร? “ตวนเจ๋อ ถามเธอ

ตวนมเลว ส่ายหัวด้วยความตื่นตระหนก “ไม่มีอะไรค่ะ พี่ หลังจากนั้น ตวนมู่เสว่ ถูก ตวนเจ๋อ พาเข้าไปในร้านกาแฟ ต วนเจ๋อ หลังจากบอกพนักงานเสิร์ฟไม่กี่คำ พวกเขาถูกพาไปที่

ชนสอง ตวนเสวีเดินขึ้นบันได ถามด้วยสงสัย “พี่ ทำไมไม่อยู่ชั้นหนึ่ง

ละคะ? ”

สวนเจ๋อ : “ชั้นสองมีมุมมองที่กว้างขึ้น และเงียบด้วย ตวนมเสวี พยักหน้าโดยไม่ได้สงสัย เดินตามเขาไปข้างหน้า

ไม่มีใครอยู่ที่ร้านกาแฟในเวลานี้ ขึ้นไปชั้นสอง สามารถเห็น ชายหล่อนั่งอยู่ข้างหน้าต่าง

ชายสวมชุดล่าลองสีเทา บวกกับกางเกงขายาวสีดำและเสื้อ นวมขนนกยาว ถือถ้วยกาแฟในมือกำลังเป่าลม ดูมีชีวิตชีวามาก

นี่คือความประทับใจแรกของ ตวนมู่เสว่

“พี่ นั่นก็เพื่อนของพี่หรอ? ”
“ใช่จ้ะ”ตวน เจ๋อ พยักหน้า

แต่ ตวนมู่เสว่ เริ่มสงสัย เพื่อนพี่ชายไม่ควรเป็นนักธุรกิจ หรือ? แต่เสื้อของคนนี้ ดูไม่เป็นอย่างนั้นเลย

หรือว่า……

สวนเสาเท้าช้า แล้วก็หยุด ตวนเจ๋อมีความรู้สึก เขาเลี้ยงหลัง มองเธออย่างเย็นชา “เป็นอะไร? ”

สายตานี้ทำให้ ตวนเสวรู้สึกกลัว อยากถอยหลัง แต่อดไม่ ได้ที่จะถามพี่ เขาเป็นเพื่อนอะไรของคุณ?

” เพื่อนร่วมชั้นมหาวิทยาลัยสวนเจ๋อ ตอบแบบเบา

เพื่อนร่วมชั้นมหาวิทยาลัย

ตวนเสวี มองผู้ชายคนนั้นอีกครั้ง เพื่อนร่วมชั้นมหาวิทยาลัย งั้น…..ใส่แบบนี้ไม่มีปัญหา

แต่ ตวนมู่เสว่ ยังรู้สึกแปลก

จนเดินไปใกล้ ผู้ชายคนนั้นลุกขึ้นยืนและทักทายกับพวกเขา

“อาเจ๋อ”

เมื่อได้ยินเสียงนี้ ตวนเสว่ จึงไว้วางใจ

เรียกชื่อพี่ชายเธออย่างกล้าหาญ และธรรมชาติมาก น่าจะ เป็นเพื่อนร่วมชั้นของพี่ชายของเขาถูกแล้ว
ตวนเจ๋อเดินขึ้นไป ผู้ชายกอดพี่ทันที กำปั้นตบหลังของเขา “หลายปีไม่ได้เจอกันแล้ว”

“ใช่ครับ หลังจบปริญญาตรี ผมยังคิดว่าเราคงไม่มีโอกาสได้ พบกันอีกแล้ว”

สองคนคุยกันสักพัก สายตาชายหล่อจึงหันไปทาง ตวนเสวี ”

คุณคือน้องสาวเสียวเสวีที่อาเจ๋อมักกล่าวถึงใช่ไหม? ”

ดวงตาของชายตรงและเปิดกว้าง รอยยิ้มบนใบหน้าของเขา สดใส ดูเหมือนเป็นคนอบอุ่น

ฉันไม่รู้ว่ารอยยิ้มของเขามันมีเสน่ห์เกินหรืออะไร ตวนเสา มี ความประทับใจแรกต่อเขาค่อนข้างดี พยักหน้าแบบงง ชายหล่อยื่นมือมาหาเธอ “สวัสดีครับ ผมชื่อ ถังหมิงซี”

มือนั้นอบอุ่นและสะอาด ตวนเสว มึนงงสักพัก แล้วค่อยจับ

เสียงสั่น “ฉันชื่อ ตวนเสว

ทักทายเสร็จ ทั้งสองนั่งลงเผชิญหน้ากัน

เวลาตวนมู่เสว่ดูเมนูอยู่ ตวนเจ๋อกับถังหมิงซีแลกเปลี่ยน สายตา

สองคนนี้คุยเรียบร้อยก่อนที่จะมา

พบกันครั้งนี้ จริงๆแล้วมันนำพามาด้วยการหลอกลวงบ้างเล็ก

น้อย

แต่ถังหมิงซี เป็นนักจิตวิทยาแท้ แค่เขาเป็นเพื่อนร่วมชั้นมหาวิทยาลัยของ ตวนเจ๋อ

หลังจบปริญญาตรี เขาก็เริ่มทํางานด้านนี้ ตอนนี้เขาเป็นนัก จิตวิทยาที่โดดเด่นมาก

กลับประเทศครั้งนี้ ติดต่อกับ ตวนเจ๋อ พอดี

หลังจากฟังเขาพูดสถานการณ์น้องสาวของ ตวนเจ๋อ แล้ว สองคนก็ปรึกษาจะค่อยๆเปลี่ยนสถานการณ์ของผู้ป่วยรายนี้ให้ กลับมาได้อย่างไร

สําหรับผู้ป่วยทางจิตหลังจากทั้งหมด ให้เธอไปหานัก จิตวิทยา ผู้ป่วยบางรายจะเกิดอารมณ์ความต้านทาน

พวกเขาไม่รู้ว่า ตวนเสว่ จะเป็นปฏิกิริยาแบบไหน ฉะนั้นใช้ วิธีแบบนี้พบกันในช่วงแรก แล้วค่อย ๆ ให้คำแนะนำเชิงลึก อย่างช้า ๆ

นั่งพักสักแปป ชั้นสองของร้านกาแฟมีคนเข้ามาเพิ่มขึ้น ชาย คนหนึ่งมองเห็นถังหมิงจากระยะไกล สีหน้าตื่นเต้น เดินมาหา

เขา

แต่ถังหมิงซีไม่ได้สังเกตคนนี้ กำลังคุยกับตวนเจ๋อ และ สวน

มู่เสว่

จนถึงผู้ชายคนนั้นเดินตรงมาถึงหน้าตัว

“หมอถัง ไม่คาดคิดว่าจะได้พบคุณที่นี่ บังเอิญจริง! ”

ตวนมเสวี ถือช้อนคนกาแฟ ได้ยินประโยคนี้เงยหน้าขึ้นอย่างรวดเร็ว จ้องตามองถังหมิงที่อยู่ตรงข้ามเขม็ง

“คุณเป็นหมอ? หมออะไร? “


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ