บทที่ 375 เริ่มงานยุ่งแล้ว
หานมู่จื่อเงยหน้าขึ้นมามองเสี่ยวเหยียน ที่กำลังกลิ้ง ไปมาอยู่บนโซฟา
“เสี่ยวเหยียน ไม่ใช่ว่าฉันว่าแกนะ แต่ว่าหลายปีมานี้ แกยิ่งอยู่ยิ่งไม่ค่อยจะใช้สมองคิดมากขึ้นเรื่อยๆแล้วนะ?”
เสี่ยวเหยียน: ” …แกทำไมโจมตีกันแบบนี้ล่ะ แก อยากจะบอกว่าฉันไม่มีสมองเหรอ?” พูดจบเธอก็เบะปาก “แกคิดว่าฉันไม่อยากจะใช้สมองคิดเหรอ? เมื่อก่อนมีบาง เรื่องฉันก็สามารถวิเคราะห์ได้ แต่ว่าตอนหลังฉันรู้สึกว่า สมองของฉันตามสมองของแกไม่ทัน แกดูสิคนเราทำไม เปลี่ยนไปได้มากถึงเพียงนี้? แกฉลาดขึ้นไม่ว่า แต่ฉัน ทำไมโง่ขึ้นกว่าเดิมล่ะ?”
หานมู่จื่อ: ..”
“สรุปแล้ว แกก็ถือซะว่าฉันไม่มีสมองละกัน ฉันก็ไม่ อยากจะใช้สมองอยู่แล้ว ทุกวันนี้ก็กินไปมั่วๆรอตายอย่าง เดียว มันก็ไม่เลวเหมือนกันนิ เฮ้อ! แกรีบบอกฉันมาสิว่า ตอนนั้นแกคิดยังไง ทีมงานพวกนั้นจ้างเงินเดือนแพงด้วย ถ้าตอนนั้นพวกเขาไปจริงๆจะทำยังไง?”
“ไม่หรอก” หานมู่จื่อตอบด้วยความมั่นใจ
“ทำไมล่ะ?”
“พวกเขาไม่ใช่คนธรรมดา” หานมู่จื่อมองไปที่เธออธิบายด้วยเสียงที่เบาๆ: “เป็นดีไซน์เนอร์ที่เก่งมีฝีมือกัน ทุกคน แต่ว่าฉันดูประสบการณ์ของพวกเขาแล้ว ถึงแม้จะ มีผลงานดี แต่ว่าพวกเขาเข้ามาในวงการนี้ยังไม่นาน ดัง นั้นจะรู้สึกว่าตัวเองเก่งกาจ แค่พูดจาไม่เข้าหูพวกเขา หน่อยก็สามารถกระตุ้นความย้อนแย้งในใจ ถึงแม้พวกเขา อยากจะไปจากบริษัทนี้จริงๆ แต่ก็รับไม่ได้กับการที่ตนเอง รับเงินเดือนแต่ไม่ทำงาน จะทำให้พวกเขาดูถูกตนเองเสีย ก่อน”
เสี่ยวเหยียนได้ยินคำพูดเหล่านี้ของเธอแล้ว รีบลุกมา นั่งบนโซฟา จากนั้นจ้องหานมู่จื่ออย่างนิ่งๆ แววตาคู่นั้น เหมือนจะกลืนกินเธอลงไปอย่างนั้นเลย
“นี่แกกำลังคิดจะทำอะไร?” หานมู่จื่อมองเธออย่างน่า หัวเราะ
แต่เสี่ยวเหยียนกำลังตั้งหน้าตั้งตามองเธออย่าง จริงจัง: “มู่จื่อ ฉันว่าแกเปลี่ยนไปแล้ว ไม่เหมือนเมื่อก่อน เลยสักนิด เมื่อก่อนแก….”
“เรื่องของเมื่อก่อนมันผ่านไปแล้ว” ไม่รอให้เสี่ยวเหยีย นพูดต่อให้จบ หานมู่จื่อก็เหมือนรู้แล้วว่าเธอจะพูดอะไร จึงเอ่ยปากขัดคำพูดตอนหลังของเธอ: “อย่าพูดถึงอีกเลย”
ได้ยินดังนั้น เสี่ยวเหยียนเพิ่งรู้ตัวว่าตนเองเกือบจะพูด เรื่องที่ไม่ควรพูดแล้ว เธอจึงรีบพยักหน้า
ทั้งสองคนเดินรอบๆบริษัทอีกที จากนั้นก็ออกไป
เพราะว่าเพิ่งจะเปิดบริษัท ดี อีกทั้งยังต้องตั้งชื่อบริษัทดังนั้นจึงต้องหาฤกษ์ยามวัน
หลังจากที่หานมูจื่อและเสี่ยวเหยียนขับรถออกไปแล้ว จางยู่กำลังเดินกลับมาทางข้างๆหน้าต่าง
“รถที่ขับก็ธรรมดา ฉันนึกว่าจะรวยแค่ไหนกัน ก็แค่ขับ รถฟือลคสวาเกิน”
“ฟ็อลคส์วาเกิน?” เลิงเยาเยาที่อยู่ด้านข้างได้ยินแล้ว ยักคิ้ว: “รถนั่นมันมีค่าเท่าไหร่กัน? มีเงินเปิดบริษัท แต่ไม่มี เงินซื้อรถ?”
“บริษัทก็หานซิงเป็นคนเปิดให้เธอ รถก็คงจะซื้อไม่ ไหวล่ะสิ ซื้อได้แค่รถฟ็อลคส์วาเกิน แสร้งทำเป็นรวย” มองดูหน้าตาของจางยู่แล้ว เธอน่าจะเป็นคนที่อ่อนโยน มาก แต่ว่าการพูดจาไม่เหมาะสมกับหน้าตาของเธอเลย สักนิด
ซูกั่วเอ่อยกมือต้นแว่นตาขึ้นนิดๆ ไม่พูดจา
หลี่จุ้นเฟิงเอามือเท้าคางไว้ทั้งสองข้าง: “แต่ผู้หญิงคน นี้ก็โหดมากเหมือนกันนะ รู้จุดอ่อนของพวกเราคืออะไร ทำให้พวกเราอยู่บริษัทต่อไปได้ทุกคน ก่อนจะมาผมยังนึก ว่าวันนี้คงจะมีหลายคนที่จะออกจากที่นี่ซะแล้ว”
พูดจบแล้ว หลี่จุ้นเฟิงยังยิ้มใส่หน้าคนอื่นๆ
“ชิ” เลิงเยาเยาหัวเราะอย่างประชด : “ทำไมต้องไป ด้วยล่ะ? ไปแล้วจะทำให้เธอดูถูกพวกเราไม่ใช่เหรอ? รับ เงินเดือนแต่ไม่ทำงาน แล้วยังออกจากบริษัทอีก วันข้าง หน้าคนในวงการจะว่าพวกเรายังไงก็ไม่รู้”
ซูกั่วเอ่อได้ยินดังนั้นก็พยักหน้าเห็นด้วย: “ฉันก็คิดเช่น นี้ พวกเราต่างก็เซ็นสัญญาว่าจ้างกัน เงินเดือนก็จ่ายล่วงหน้าแล้ว ถ้ายังออกจากบริษัทในตอนนี้ มันก็ไม่ค่อยมี คุณธรรม”
หวังอานที่อยู่ด้านข้างก็เอ่ยปากพูดว่า: “มีหรือไม่มี คุณธรรม อย่างน้อยเดือนที่รับเงินเดือนกันแล้วก็ต้อง ทำงาน ผู้หญิงคนนั้นดูแล้วก็ดีนะ พวกเราก็ใช้เวลาสอง สามเดือนนี้ลองดูท่าทีของเธอได้ ลองดูว่าเธอมีฝีมือมาก แค่ไหน”
หลี่จุ้นเฟิงออกเสียงดังจุดๆ: “คำพูดนี้ทำไมฟังแล้วน่า เกลียดจัง?”
เลิงเยาเยาได้ยินแล้วหันไปจ้องหลี่จุ้นเฟิงทันที นาย นั่นแหละที่น่าเกลียด!
หวังอานเห็นเลิงเยาเยาโกรธแล้ว จึงด่าว่าหลี่จุ้นเฟิงคำ หนึ่ง: “ความคิดของนายต้อยต่ำเอง อย่าพูดออกมาได้ ไหม?”
“ทำไม? เป็นผู้ชายเหมือนกัน ผมพูดอะไรหน่อยจะ ทำไม? ทุกคนต่างเป็นผู้ใหญ่ คำพูดแค่คำเดียวก็ฟังไม่ได้ หรือ?”
พอพูดจบ หลี่หุ้นเฟิงยังมองไปทางเลิงเยาเยาที่สวย เซ็กซี่”เยาเยาคนสวย คืนนี้ขอเชิญคุณไปทานอาหารเย็น ด้วยกันได้ไหมครับ?”
เลิงเยาเยาบ่นกลับไปชุดหนึ่ง “อย่างคุณนะเหรอ? ไม่ หากระจกมาส่องหน้าตนเองบ้างว่าคู่หรือไม่คู่ควร” หลี่จุ้นเฟิงก็ยังสีหน้าไม่เปลี่ยน ยังยิ้มแย้มอยู่เหมือนเดิม
“นั่นสิ!” หวังอานเชื่อฟังแต่เลิงเยาเยา เพราะว่าเลิงเยา เยาเป็นนางฟ้าในใจที่เขากำลังตามจีบอยู่ ดังนั้นหลี่จุ้นเฟิง เชิญชวนเลิงเยาเยาต่อหน้าของเขา เขาก็ต้องไม่พอใจ แน่นอน ยังโมโหมากอีกด้วย: “หน้าตาอย่างนาย เยาเยา ไม่มีทางชอบนายหรอก”
“โอ้โห ดูๆๆคำพูดนี้ แล้วเธอจะชอบนายเหรอ?” หลี่จุ้น เฟิงตอบกลับไปหนึ่งคำ ทำให้สีหน้าของหวังอานเปลี่ยน ไปจนดูไม่ได้
“พอแล้ว พวกนายหยุดทะเลาะกันได้แล้ว” ซูกั่วเอ๋อทน ไม่ได้จึงต้องห้ามสักคำ : “วันนี้ก็ไม่มีเรื่องอะไรต้องทำ”
“ถ้างั้น ทุกคนไปทานข้าวเย็นพร้อมกันดีไหม?”
“ดีค่ะๆ หลินเจิงไปด้วยกันนะ” เซียวอียี่รีบพยักหน้า ตอบตกลง จากนั้นหันไปมองหลินเจิงด้วยความดีใจ
ใครจะไปรู้ว่าหลินเจิงไม่ตอบสนองอะไรเลย
“ผมว่าคุณยียี คุณตามเขาแบบนี้ไม่เหนื่อยเหรอ? ดู ท่าทางที่โดดเดี่ยวเย็นชาเช่นนั้นของเขา อย่าพูดกับเขา อีกเลย”
“เกี่ยวอะไรกับพวกคุณ ฉันเต็มใจก็พอ”
“อ่าว ผมเห็นว่าคุณน่ารักขนาดนี้ ถูกก้อนหินอย่างเขา ไม่ไยดี ทำให้เธอเสียเวลาเปล่าๆ ดังนั้นจึงอยากจะช่วย คุณนะ”
บริษัทใหม่ เรื่องที่ต้องทำมีเยอะแยะมากมาย
ถึงแม้จื่อจะไม่เคยคิดว่าจะเปิดบริษัท แต่ว่าถ้า เปิดแล้ว อีกทั้งยังเป็นบริษัทของเธอด้วย เธอก็ต้อง พยายามทำทุกอย่างให้ดีที่สุด
อย่างแรกก็คือเรื่องหาพนักงานบริษัท หานชิงเตรียม แค่ทีมงานทีมให้เธอเท่านั้น แต่เรื่องอื่นๆก็มอบให้เธอไป จัดการเอง
เสี่ยวเหยียนเป็นเลขาผู้ช่วยของหานมู่จื่อ ก็ต้องขยัน ทำงานให้สุดความสามารถ
“พนักงานที่เรารับสมัคร พนักงานต้อนรับประมาณ สองคนเอาไว้สลับเปลี่ยนเวรกัน แล้วก็ยังมีพนักงานรักษา ความปลอดภัย เชฟทำอาหารและพนักงานทำความ สะอาด พวกนี้สามารถไปหาดูในตลาดแรงงานได้ มีคนให้ เราเลือกได้มากมาย”
“อิ่ม” หานมู่หน้า: “เรื่องพวกนี้มอบให้แกไปทำ
นะ”
“ไม่มีปัญหา ฉันจัดการเอง”
จากนั้นเสี่ยวเหยียนก็ไปจัดการเรื่องนี้ ส่วนหานมู่จื่อ ยังมีเรื่องอื่นต้องทำอีกมากมาย ดังนั้นทุกคนต่างยุ่งเรื่อง ของตนเอง แค่พริบตาเวลาก็ผ่านไปสามวันแล้ว ในที่สุด เสี่ยวเหยียนก็รับสมัครพนักงานได้ครบแล้ว ส่วนหานมู่ อก็ทำงานทุกอย่างที่อยู่ในมือจนเรียบร้อย ที่จริงแล้วถือว่า เธอละเอียดมากแล้ว คนที่เสี่ยวเหยียนหามานั้น เธอจะดู ด้วยตนเองก่อน จากนั้นรู้สึกว่าไม่มีปัญหาจึงจะเซ็น สัญญาทดลองงาน
แล้วก็ผ่านไปอีกหนึ่งวัน เวลาดึกมากแล้ว หานมู่จื่อยัง นั่งเขียนแผนงานอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ เสี่ยวหมีโต้วกำลัง มองอยู่ด้านหลัง หม่าม ดึกแล้วนะ จะนอนแล้ว”
ได้ยินดังนั้น หานมุ่งอไม่ได้หันไปเลย “อีม เสี่ยวหมี่โต้ วนอนก่อนนะ เดี๋ยวแม่มานอนเป็นเพื่อนนะ
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
