บทที่ 1095 เน้นเรื่องพรหมลิขิต

หลินสวีเจิ้งยิ้มอ่อนๆ “คุณน้า เขาไม่มีโรคอะไร สุขภาพแข็งแรง ดี แค่เอาความสนใจไว้กับงานเป็นหลัก จึงไม่มีเวลาเรื่องความ รัก เวลานานไป ก็ไม่มีความรู้สึกกับผู้หญิงเลย”

เมื่อมาถึงจุดนี้ เขาก็หยุดชั่วคราว

ทำไมพูดแล้วมีแต่ข้อเสียหมดเลย ไม่มีข้อดี? ถ้าอย่างนี้ เขา หลินสวี่เพิ่งจะแนะนำคู่รักให้คนอื่นได้อย่างไรกัน? เดี๋ยวแม่ของ เสี่ยวเหยียนจะคิดว่า เขาจงใจพูดสิ่งเหล่านี้ เพื่อมาเหยียดหยาม ลูกสาวของเธอ

เป็นไปตามคาด ตอนที่หลินสวีเจิ้งเงยหน้าขึ้น ก็เห็นสายตา ของหลวยเหมยนั้นขุ่นเคืองเล็กน้อย

ก็เป็นเรื่องปกติ อย่างไรก็ตาม ใครจะดูลูกสาวของตัวเอง กระโดดเข้าไปในกองไฟ การแนะนำของเขา แค่ฟังดูก็ไม่น่าเชื่อ ถือ

“ขอโทษที เพื่อนของฉันคนนี้ประสบความสำเร็จในหน้าที่การ งานมาก แต่ไม่ค่อยจะฉลาดในด้านของความรัก ปกติก็ไม่มีนิสัย ที่ไม่ดีอะไร ไม่ชอบสูบบุหรี่ไม่ดื่มเหล้าและไม่เล่นการพนัน คือฉัน เห็นว่าคุณจางมีนิสัยที่ดี จึงได้เกิดความคิดที่อยากจะจับคู่ ถ้า กะทันหันเกินไป งั้นฉันก็ขออภัยด้วย”

เมื่อคําพูดของอีกฝ่ายเปลี่ยนทิศทาง หลัวหุ้ยเหม่ย ฟังแล้วก็รู้สึกสบายใจขึ้นหน่อย

“ถ้าเป็นเพียงแค่มีเฉื่อยชากับความรู้สึก ก็ไม่มีอะไร แต่ ว่า……เสี่ยวเหยียนของเราหน้าตาไม่ค่อยดีนัก อีกฝ่ายประสบ ความสําเร็จในการงานมากขนาดนั้น เกรงว่าผู้หญิงสวยแบบ ไหนก็เคยเจอมาหมดแล้ว เป็นไปได้ยังไงที่จะ…….

ความหมายก็คือ หงส์ยังมองไม่เข้าตา จะมองถูกใจลูกเป็ด ขี้เหร่ได้อย่างไร

เสี่ยวเหยียนที่อยู่ด้านข้าง มองไปที่ หลัวหุ้ยเหมย อย่างไม่

พอใจยิ่งนัก

ตกลงเธอเป็นลูกที่แท้จริงหรือเปล่า? โจมตีเธอแบบนี้ทุกครั้ง จะมีประโยชน์อะไร?

วิธีอยู่ด้วยกันของสองแม่ลูกคู่นี้ ทำให้หลินสวี่เพิ่งรู้สึกสนุก เขา สงบจิตสงบใจแล้วพูดว่า “ตอนแรกที่ภรรยาของฉันอยู่กับฉัน ก็ มักจะไม่ชอบที่ผู้หญิงสวยๆ ที่อยู่รอบตัวฉันมากเกินไป เวลานาน ไป ก็จะค่อยๆวางใจเอง เพราะท้ายที่สุดแล้ว ในโลกนี้คนที่ดูดี ล้วนมีอยู่มากมาย แต่คนที่จิตใจงดงามโดยแท้จริงนั้นมีน้อยนัก การเข้าใจกันระหว่างจิตใจ ถึงจะเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด”

หลวยเหม่ยกะพริบตา

ประโยคนี้พูดได้อย่างมีความรู้และลึกซึ้งมาก แต่เธอก็ยัง เข้าใจความหมายของหลินสวี่เจิ้ง ประมาณว่า ผู้หญิงที่หน้าตาดีมีมากมาย แต่นิสัยที่คล้ายคลึงกันถึงจะยาวนาน

“บางที ฉันลองนัดกับเขาดู ครั้งหน้าพวกคุณเจอหน้ากัน หน่อย?”

ในที่สุดเสียวเหยียนก็ทนไม่ไหวแล้ว พูดอ้อมๆอย่างสุภาพ “นายหลิน ขอบคุณสำหรับความหวังดีของคุณ แต่ในตอนนี้ จิตใจและกำลังทั้งหมดของฉัน อยู่ในร้านนี้หมดแล้ว เกรงว่าจะ ไม่มีเวลาที่เหลือ ไปรับมือกับสิ่งอื่น ขอโทษจริงๆ ขอโทษ นะ…”

เธอพูดสองครั้งติดต่อกัน เพื่อแสดงความรู้สึกเสียใจของตัว เอง เธอไม่คาดคิดว่า หลินสวี่เพิ่งจะเกิดความคิดที่เป็นพ่อสื่อให้ เธอ ในใจของเธอมีคนอยู่แล้ว เลยไม่คิดว่า การนัดดูตัวจะเป็น สิ่งที่ดีสําหรับเธอ

ดังนั้นก่อนที่เธอจะปล่อยวางหานชิงอย่างสมบูรณ์ เสี่ยวเหยี ยนจะไม่นัดดูตัวกับใครทั้งนั้น หรือแม้แต่พัฒนาความสัมพันธ์ใน ด้านความรัก

เวลาที่เธอกลับบ้าน ในช่วงนี้ ไม่รู้ว่ามีคนเท่าไหร่ที่มาแนะนำคู่ ให้เธอ แต่เสี่ยวเหยียนได้ปฏิเสธหมดเลย ซึ่งทำให้เกิดเรื่อง ซุบซิบนินทาไม่น้อย

“ไม่เป็นไร ในเมื่อคุณยังไม่มีจิตใจและกำลัง ถ้าอย่างนั้นรอ อนาคตคุณมีเวลาค่อยว่ากัน ยังไงก็ตาม ฉันว่าในช่วงสองปีนี้ เขายังไม่มีความคิดที่จะแต่งงาน แต่ว่า….” หลินสวี่เจิ้งเลิกคิ้ว อุบไว้ก่อน “อาจเป็นไปได้เหมือนกัน ว่าฉันเดาผิดไป หากได้พบกับรักแท้เขาอาจจะแต่งงานสายฟ้าแลบก็ไม่แน่?”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ เสี่ยวเหยียนก็รู้สึกว่า หลินสวี่เพิ่งมีความ แปลกประหลาดเล็กน้อย คนคนนี้………ไมถึงต้องบอกกับเธอ เกี่ยวกับเรื่องเพื่อนของเขาด้วย? ทั้งๆที่ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอเลย

แต่บางที คนเขาอาจจะแค่ว่ามีความสัมพันธ์ที่ดี เลยอดไม่ได้ที่ จะเอ่ยถึง เธอก็ไม่มีอะไรที่ต้องไปถือสา

เสี่ยวเหยียนจึงยิ้มให้อีกฝ่าย ไม่ตอบอะไรอีก

จะเห็นได้ว่าเธอไม่สนใจจริงๆ หลินสวี่เจิ้งก็ไม่ได้บังคับอะไร เลย จากนั้นนั่งอยู่สักพักก็ออกไป

เสี่ยวเหยียนถอนหายใจด้วยความโล่งอก

หลัวหุ้ยเหม่ยจ้องไปที่เสี่ยวเหยียน “อีนังหนู ฉันว่าแกอยากอยู่

เป็นโสดไปจนแก่สินะ”

เมื่อได้ยิน เสี่ยวเหยียนยักไหล่อย่างช่วยไม่ได้ แล้วยิ้ม “การ เป็นโสดก็ไม่มีอะไรไม่ดีนะ

ในช่วงบ่าย จู่ๆก็มีลูกค้าคนหนึ่งถามเสี่ยวเหยียน

“เถ้าแก่เนี้ย ทำไมร้านของคุณไม่ส่งอาหารเดลิเวอรี่ฉันอยาก จะสั่งอาหารในแอป XX แต่หาตั้งนาน ก็ไม่เจอร้านของคุณ บาง ครั้งเลิกงานกลับบ้านเหนื่อยมากเกินไปจริงๆ ไม่อยากออกมา บ้านแล้ว แต่ก็คิดถึงราเม็งของร้านคุณมาก สามารถให้บริการส่งอาหารเดลิเวอรี่ได้ไหม?”

บริการจัดส่งเดลิเวอรี่?

ก่อนหน้านี้ เสี่ยวเหยียนไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้ เนื่องจากมีค่า ธรรมเนียมการดำเนินการในแอป ซึ่งค่าธรรมเนียมค่อนข้างแพง ด้วย และราเม็งทิ้งไว้เป็นเวลานาน จะเสียรสชาติดั้งเดิม ดังนั้น เสี่ยวเหยียนจึงไม่เคยคิดที่จะใช้แอป

ตอนนี้คนที่อยู่ตรงหน้า เป็นลูกค้าเก่าของร้านแล้ว เสี่ยวเหยี ยนจึงต้องพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันจะพิจารณาบริการจัดส่งดูแล้ว กันนะ ถึงเวลานั้นจะทำนามบัตรออกมา แต่ถ้าทางร้านยุ่งมาก เกินไปจริงๆ บริการจัดส่งจะถูกยกเลิกนะ

“ไม่เป็นไรๆ แค่มีให้บริการก็พอแล้ว ดีกว่าไม่มี!!

หลังจากนั้นเสี่ยวเหยียนก็กลับไปคุยปรึกษากับคู่สามีภรรยา จาง พ่อจางก็พยักหน้าทันที

“งั้นก็ส่งเลย แล้วก็คิดค่าส่งนิดหน่อย ยังไงแล้ว ฉันมันผู้ชาย คนหนึ่ง ไม่รู้การทำอาหาร แต่ฉันคุ้นเคยเมืองเปียเป็นอย่างดี จะ ไปไหนก็ได้ ให้ฉันไปส่ง

“พ่อ” เสี่ยวเหยียนขมวดคิ้วเล็กน้อย “ถึงแม้ว่าพ่อจะอายุไม่ มาก แต่ก็ไม่ใช่หนุ่มแล้ว ให้พ่อออกไปส่งอาหาร ฉันไม่เปิดร้าน จะดีเสียกว่า”

“พูดเหลวไหลอะไร? กล้ารังเกียจพ่อของเธอเหรอ? อีกอย่าง เธอไม่รู้มีคำหนึ่งที่เรียกว่า ยิ่งแก่ยิ่งแกร่ง หรือ? ลูกสาวของฉันเปิดร้าน ฉันช่วยส่งอาหารจะมีอะไร? เหยียนเหยียน หนูแค่ตั้งใจ ไปลุยได้เลย งานสกปรกงานเหน็ดเหนื่อยอย่างอื่น ให้พ่อ ทั้งหมด”

ตอนที่พูดสิ่งเหล่านี้ พ่อจางท่าทางดูเหมือน ฉันก็คือที่หลบภัย ของลูกสาว พูดจนเสี่ยวเหยียนน้ำตาคลอเบ้า

“ไม่เป็นไร เหยียนเหยียน วิ่งมากขึ้นดีต่อร่างกาย ปล่อยให้ เขาไปทําเถอะ”

หลังจากที่เรื่องเหล่านี้กำหนดแน่นอนแล้ว เสี่ยวเหยียนก็รีบ ดำเนินการทันที หาคนพิมพ์นามบัตรจากนั้นก็ทำเบอร์โทรศัพท์ สั่งอาหารเดลิเวอรี่ และ บริการสั่งอาหารเดลิเวอรี่ทางWeChat หลังจากที่ทําเสร็จเรียบร้อย เมื่อลูกค้าเข้ามา ก็ให้นามบัตรกับ เขา มีความต้องการก็ต้องหาพวกเธอแน่นอน

ในตอนแรกมีคนสั่งค่อนข้างน้อย เลยให้พ่อจางไปส่งเอง ต่อ มาเมื่อมีคนสั่งอาหารเดลิเวอรี่จำนวนมากขึ้น เสี่ยวเหยียนไม่ อยากให้พ่อจางทำงานหนักเกินไป ตัวเองจึงออกไปส่งด้วย

ในวันอาทิตย์ เซียวซู จะมาหา และจะช่วยงานด้วย

หลังจากช่วงเวลาหนึ่งผ่านไป คู่สามีภรรยาจาง ก็มองเซียวซู ด้วยความพึงพอใจเป็นพิเศษ บางครั้งหลัวหุยเหม่ยก็ดึงลูกสาว ไว้สองต่อสอง

“เซียวซู่ไม่เลวเลยนะ ฉันคิดว่าเธอควรพิจารณาเขา” เมื่อได้ยินประโยคนี้ เสี่ยวเหยียนก็ปวดหัว อันที่จริงเธอเคยบอกกับเซียวซู่หลายครั้งแล้ว ให้เขาไม่ต้องเข้ามาช่วยอีก เธอ คืนไม่ไหว เขียว ก็บอกว่าไม่ต้องคืน เพราะมันเป็นความสมัคร ใจของเขา

ดังนั้นเธอจึงอยากจ่ายเงินเดือนให้ แต่เขาก็ไม่ยอมรับไว้ เดี๋ยว เหยียนบอกให้เขาอย่าไม่อีก

ใครจะรู้ว่า ทุกวันหยุดสุดสัปดาห์เขายังคง ฟ้าฝนไม่เป็น อุปสรรค เสี่ยวเหยียนกลัดกลุ้มมาก

“แม่ อย่าพูดเลย ฉันกับเขาเป็นไปไม่ได้”

“ทำไมถึงเป็นไปไม่ได้? หรือว่าเธอยังคิดถึงที่ทิ้งเธอก่อนหน้านี้ คนนั้น? อีกฝ่ายมีอะไรดีที่คู่ควรให้เธอคิดถึงนานขนาดนี้ บุคลิก และนิสัยที่ดีขนาดนี้ของเซียวซูวางไว้อยู่ตรงนี้แล้ว ฉันว่าเธอไม่ ควรมองหาปู แล้วทำกุ้งหายไป

…..พูดอะไรกับอะไรเนี่ย ความรักเน้นเรื่องพรหมลิขิต แม่พูด อย่างกับเป็นอะไรก็ไม่รู้

หานชิงจะออกมาพรุ่งนี้……..

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ