บทที่1473อาบน้ำด้วยกันมั้ยคะ

พอเชียว ออกมาจากห้องน้ำ เจียงเสี่ยวไปพบว่าเขาได้อาบน้ำ เสร็จเรียบร้อยแล้ว ผมเผ้าก็เปียกชุ่ม ยังมีน้ำหยดลงมา

เธออดแขวะเขาไม่ได้ คุณสระผมเสร็จก็ไม่รู้จักเอาผ้าขนหนู เช็ดหน่อยเหรอ? ฤดูหนาวแบบนี้น้ำหยดลงมาคุณไม่หนาวหรือ ไง?”

ร่างกายของเซียวซูไม่เลว สัดส่วนไขมันก็พอดี อีกทั้งเพิ่งอาบ

น้ำร้อนเสร็จ บนตัวกำลังร้อนระอุอยู่ ไม่หนาวเลยสักนิด

แต่หลังฟังเจียงเสี่ยวไปแขวะเสร็จ เขาก็ได้เอาผ้าขนหนูมานั่ง ที่ข้างๆของเสี่ยวไป และคอยเช็ดผมไปด้วย

เจียงเสี่ยวไปชายตามองเขา และถามหยั่งเชิงไปด้วย “เอ่อ

เมื่อมีคนโทรหาคุณ แต่คุณไม่อยู่ ฉันก็เลยช่วยคุณรับสายแทน

ค่ะ”

“อืม”เซียวซูไม่มีปฏิกิริยาอะไร ยังคอยเช็ดผมอีกเช่นเคย ผ่าน

ไปสักพักเขาถาม:”ใครโทรมาครับ?”

“คุณลองทายดูสิ?”

เซียวซูฟังแล้วหันไปมองเธอ สายตาลุ่มลึกและเงียบสงบ

ภายใต้การสบตากัน จู่ๆเจียงเสี่ยวไปยกมุมปากขึ้น “คนรัก ของคุณโทรมา”
พอพูดจบ เธอรู้สึกสายตาของเซียวซูตื่นเต้นไปครู่นึง จากนั้นก็ ไม่มีเสียงแล้ว ท่าทางของมือก็หยุดลงมาตาม

ในใจของเจียงเสี่ยวไปเหมือนมีมดกำลังไต่อยู่ เธอเป็นฝ่าย

กระเถิบขึ้นไปนั่งที่บนตักของเซียวซู

“ทำไม? เสียใจที่ให้ฉันรับสายของคุณ ใช่มั้ย? ฉันจะบอกคุณ นะเซียวซู ถ้าคุณเสียใจ ตอนนี้โทรกลับไปยังทันนะ

แต่เซียวซูกลับไม่ซื้อไม่ถือสักคำ แค่เอามือประคองมาที่แผ่น หลังของเจียงเสี่ยวไป เพื่อป้องกันไม่ให้เธอล้มลงไป

เจียงเสียวไปเป็นฝ่ายรุกใกล้เข้าไป จ้องมองเขาอย่างละเอียด “ทําไมไม่พูดล่ะ?”

เซียวซูเม้มปากและพูดเสียงเบา “คุณเป็นแฟนของผม ผมไม่มี ความลับกับคุณหรอก ใครโทรมาคุณก็รับสายได้ และผมก็ไม่ เสียใจด้วย”

เขารู้ว่าตอนนี้เขาเป็นแฟนของเจียงเสี่ยวไปแล้ว เรื่องมากมาย ต้องเรียนรู้ที่จะควบคุมตัวเอง และทำหน้าที่ๆแฟนควรจะมี

ฟังคำพูดเหล่านี้ของเขาแล้ว เจียงเสี่ยวไปสูญเสียใจที่ไปคิด เล็กคิดน้อยกับเขา

เธอคิดๆแล้วได้ยื่นมือเอาผ้าขนของเซียวซูมา และเป็นฝ่าย

เช็ดผมให้เขาเอง

“ฉันช่วยคุณค่ะ”
เซียวไม่ได้ปฏิเสธ ปล่อยให้เธอคอยเช็ดผมของตัวเอง ส่วน ตัวเองก็หลุบตาลงไม่รู้กำลังคิดอะไรอยู่

ทั้งสองรักษาความสงบแบบนี้ไปประมาณหนึ่งนาที เดิมทีผม ของเซียวซูก็สั้นอยู่แล้ว ดังนั้นไม่นานเจียงเสี่ยวไปก็ช่วยเขาเช็ด จนแห้ง พอเช็ดเสร็จเธอได้ผลักเขาทีนึง แห้งพอสมควรแล้ว ใช้ ไดร์เป่าผมเป่าแป๊บเดียวก็โอเคแล้ว

เซียวซูลืมคำนึง จากนั้นได้พูดว่า “อากาศหนาว คุณไปอาบน้ำ เถอะ”

เจียงเสี่ยวไปคิดๆแล้ว จู่ๆ ยื่นมือกอดคอของเซียวซูไว้ แล้วยก มุมปากพูด: “ได้ค่ะ แต่ฉันไม่อยากเดิน คุณอุ้มฉันไปดีกว่า แล้วก็ ต้องช่วยฉันเอาเสื้อผ้าด้วยนะ

เมื่อก่อนเซียวซูไม่รู้ ที่แท้ผู้หญิงออดอ้อนเก่งขนาดนี้เลย แต่ หลังจากอยู่ด้วยกันกับเจียงเสี่ยวไป เพียงเสี้ยวไปมักจะอัพเดท ความรู้และความเข้าใจที่เขามีต่อผู้หญิงอย่างไม่ขาดสาย

ดังนั้นเขาจึงไม่มีการลังเลใดๆเลย เอามือทะลุผ่านช่วงเอวของ เจียงเสี่ยวไป์โดยตรง และอุ้มเธอขึ้นมาเดินไปที่ทิศทางของ ห้องน้ำ

หลังจากอุ้มเธอมาถึงห้องน้ำ เซียวถึงขั้นยังถามว่า “จะให้ ผมช่วยคุณเปิดน้ำในอ่างมั้ย?”

เจียงเสี่ยวไปก็นั่งอยู่บนเคาน์เตอร์อ่างล้างหน้าอย่าง เกียจคร้าน มองเขาแล้วยิ้มหวาน “ดีค่ะ”
จากนั้นเซียวซูก็ได้ไปช่วยเธอเปิดน้ำ เจียงเสี่ยวไปมองแผ่น หลังของเขาแล้วยิ้มมุมปากขึ้นช้าๆ หลังจากเขาเปิดน้ำเสร็จ เจียงเสี่ยวไปได้ถอดรองเท้าและถุงเท้าออกแล้ว ทีนี้ได้ยื่นเท้าที่ ขาวผ่องไปแตะแผ่นหลังของเซียว

“คุณยังไม่ได้ช่วยฉันเอา เสื้อผ้าเลย

ตอนที่เซียวซูหันมาเห็นเท้าขาวเนียนของเธอได้นิ่งไปครู่นึง จากนั้นพูดเสียงทุ้ม: “ผมจะไปเอาเดี๋ยวนี้เลย

พอเซียวซูไปเอาเสื้อผ้า เฉียงเสี่ยวได้ไปแช่ลงไปในอ่าง ปรากฏตอนที่เซียวซูเอาเสื้อผ้ามา กลับไม่เข้ามาโดยตรง แต่ได้ เคาะประตู

“เสี่ยวไป เสื้อผ้าเอามาแล้ว”

“คุณเข้ามาสิคะ”เจียงเสี่ยวไปสาดน้ำร้อนใส่ตัวไปด้วยและพูด ไปด้วยอย่างไม่แคร์: “กินก็กินฉันจนเรียบแล้ว คุณยังมารักนวล สงวนตัวอีก?”

เชียวที่ยืนอยู่หน้าห้องน้ำนิ่งไปครู่นึง สุดท้ายได้ผลักประตู เข้าไป จากนั้นก็ไม่ได้ไปมองเจียงเสี่ยวไป เอาเสื้อผ้าวางไว้บน ชั้นวางก็ออกไปเลย

ทำหน้าเหมือนสิ่งที่ไม่ดีก็ไม่ต้องดูไม่ต้องมองอย่างงั้นเลย

เห็นเขาเป็นแบบนี้ เจียงเสียวไปหมดคำพูดสุดๆ ผู้ชายคนนี้ ทำไมถึงตอนนี้ยังมาไร้เดียงสาขนาดนี้อีก? ทั้งๆที่ตอนนั้น แข็งกร้าวขนาดนั้น เป็นฝ่ายรุกขนาดนั้น ตอนนี้มาไร้เดียงสาให้ใคร ?

เจียงเสี่ยวไปก็เลยอดไม่ได้ที่จะถามเขาอย่างเจ้าเล่ห์ อาบด้วย กันมั้ยคะ?” ฝีเท้าที่เดินไปข้างนอกของเซียวซู ก็ได้เซไปเซมาเกือบจะล้ม

สุดท้ายเขาไม่พูดอะไรเลย และไม่ได้หันหน้ากลับมา แค่ได้

ช่วยเจียงเสี่ยวไปปิดประตู

เชอะ ผู้ชายชั่ว เสแสร้งดัดจริต เจียงเสี่ยวไปขี้เกียจสนใจเขาอีก เธอได้ตั้งใจแช่น้ำของเธอต่อ

วันที่สอง เจียงเสี่ยวไปได้รับสายจากแม่ของเธอ

ก่อนจะรับสาย เจียงเสี่ยวไปค่อนข้างกลุ้มใจ กลัวแม่ของจะ บีบให้เธอแต่งงาน ก็เลยเปิดปากถามตรงๆ “แม่คงไม่ใช่อยาก มาถามเรื่องวันเดือนปีเกิดอีกมั้งคะ? หนูบอกแม่แล้ว ตอนนี้คน หนุ่มสาวอย่างพวกหนูไม่สนใจอันนี้ หนูไม่ดูดวงค่ะ”

“ไม่ ไม่ใช่”

วันนี้น้ำเสียงของตู้เชียวหยู่ฟังแล้วค่อนข้างอ่อนแอ “วันนี้แม่ โทรหาแกไม่ได้จะมาถามเรื่องวันเดือนเกิด

“ไม่ได้ถามเรื่องวันเดือนเกิด? แล้วถามอะไรคะ?” เจียงเสียว ใปลงจากเตียงเดินไปที่ระเบียง และพิงอยู่ที่ราวกั้น มองดูชั้นล่าง อย่างเกียจคร้าน

วันนี้ท้องฟ้าแจ่มใสมาก เจียงเสี่ยวไปกำลังคิดอยู่ว่าสายๆอยากชวนฟางถังถังไปช้อปปิ้ง

“แม่อยากถามแกว่า แกคิดวางแผนจะแต่งงานกับเซียวมั้ย?”

เจียงเสี่ยวไปฟังแล้วอึ้งไปครู่นึง ครึ่งค่อนวันก็ไม่ตอบคำถาม ของตู้เชียวหยู

“เสี่ยวไปลูกอย่าตื่นเต้น แม่ก็แค่ถามไปเรื่อยเปื่อย อย่างไร ก็ตามจู่ๆเมื่อวานแม่นึกถึงแกกับเขามันเล่นละครให้เป็นความ จริง เป็นไปได้มั้ยที่ลูกสองคนไม่มีความรักให้กันเลยด้วยซ้ำ? ถ้า ไม่มีความรักล่ะก็ ลูกสองคนจะแต่งงานไม่ได้เชียวนะ ไม่งั้นต่อไป จะไม่มีความสุข หรือไม่ลูกรีบเลิกกับเขาและกลับมาดีกว่า แม่ แนะนำคนอื่นให้ลูกเอง หรือตอนนี้ลูกไม่อยากพบปะหาคู่ ชั่วคราวก็ได้ แม่จะไม่บังคับลูก

เจียงเสี่ยวไปฟังคำพูดเหล่านี้แล้วรู้สึกแปลกใจมาก

ตู้เชียวหยู่ในเมื่อก่อนจะพูดจาง่ายเหมือนตอนนี้ที่ไหน วันๆ แทบอยากจะรีบให้เธอแต่งออกไป กลัวเธอจะไม่แต่งงานอย่าง งั้นแหละ

จู่ๆเป็นแบบนี้ พริบตาเดียวเจียงเสี่ยวไปก็เกิดความสงสัย “แม่คะ ทำไมจู่ๆแม่ถึงมาพูดเรื่องพวกนี้คะ? เกิดเรื่องอะไรขึ้น คะ?”

“เปล่า ไม่มีหนิ! ไม่ได้เกิดเรื่องอะไร แม่แค่เป็นห่วงแกเฉยๆ แกนคิดอะไรเนี่ย?”

ตู้เชียวหยู่หัวเราะฮ่าๆ อยากโกหกให้ผ่านๆไป
แต่ในฐานะที่เป็นลูกสาวของเธอ เจียงเสียวไปเข้าใจเธอดีมาก ในนี้ต้องเกิดเรื่องอะไรขึ้นแน่ๆ

เจียงเสี่ยวไปคิดดูอย่างละเอียด คราวก่อนตอนที่ท่านโทรหา ตัวเอง ท่านขอวันเดือนเกิดกับตัวเอง เจียงเสียวไปไม่ยอมให้ต่อ มาเขียวหยูก็บอกว่าจะไปขอกับแม่ของเชียว

คิดถึงตรงนี้ เจียงเสี่ยวไปสมองแล่นขึ้นมาทันที

หรือว่าตู้เชียวหยู่ได้ขอวันเดือนเกิดของเซียวซู่แล้ว? จากนั้น ผลที่ดูดวงออกมาก็ไม่ดีด้วย?

คิดไปคิดมา ก็มีแค่สาเหตุนี้แล้ว

“แม่คะ แม่แอบไปดูดวงของหนูกับเซียวมาใช่มั้ยคะ?”

ตู้เซียวหยู่ฟังแล้วตกใจ เด็กคนนี้ทำไมฉลาดขนาดนี้ แบบ เดียวก็เดาออกแล้ว

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ