บทที่ 836 เขาปฏิบัติกับเธอไม่เหมือนกัน

“หือ?” เฉือจินทรี่ตาเล็กน้อย “คนอะไร?”

ตวนเสวีไอเบาๆ พูดด้วยเสียงเบา “วันนี้ตอนที่ฉันไปบริษัท พบว่ามีผู้หญิงคนหนึ่ง ใช้ข้ออ้างเรื่องงาน ตามรังควานพี่เป็น ตลอด”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ฉือจีนก็คัดค้าน “หลานชายของฉันดีมาก ขนาดนี้ ก็มีผู้หญิงจำนวนมากที่อยากจะตามรังควานเขาไม่ใช่ หรือ? อาเซน จะไม่ชำเลืองมองพวกเธอเลยสักนิด ไม่ต้องไปสน เรื่องพวกนี้”

เขาโบกมือใหญ่ ไม่ให้ใส่ใจกับเรื่องนี้เลย

เมื่อก่อนเขาเคยกังวล แต่ทุกครั้งที่คนของตัวเองแจ้งข่าวกลับ มา ทุกครั้งก็คือเย่ไม่เป็นถูกหญิงหญิงสาวคนไหนตามรังควาน อีก แต่เย่ ไม่เซ็น ไม่แม้แต่จะสนใจเลย

ดังนั้นฉือจีนจึงไว้ใจหลานชายคนนี้ของตัวเองเป็นอย่างมาก ยังไงซะ ผู้หญิงโดยทั่วไปแล้ว ก็จะไม่สามารถเข้าไปอยู่ใน สายตาของเขาได้ ดังนั้นคำพูดของตวนเสว เขาจึงคิดว่าไม่ สำคัญ

ตวนเสว กัดริมฝีปากล่างของตัวเองไว้ “คุณปู่ คนในครั้งนี้ ไม่เหมือนกัน เธอสวยและดูดีมาก

แน่นอนว่าคำพูดเหล่านี้ไม่จริงใจ ในใจของ ตวนเสวี มีเพียงเธอเท่านั้นที่สวยที่สุด ผู้หญิงอย่างหานคู่จื่อ จะมีสิทธิ์อะไร มาเทียบความสวยกับเธอ?

เพียงแค่คุณปู่จือไม่รู้ว่าเธอเคยรู้จักเย่ไม่เห็นมาก่อน และยัง เคยรับมือกับทาน จื่อ เธอก็ไม่กล้าเปิดเผยโดยตรง ดังนั้นจึง ต้องใช้วิธีนี้เท่านั้น เพื่อดึงดูดความสนใจของฉือจีน

แต่ใครจะรู้ว่า ฉือจีนยังคงโบกมือไปมาอย่างไม่แยแส “ไม่ เป็นไรหรอก เสี่ยวเสวก็สวยมากเลยไม่ใช่เหรอ? อาเซนแม้แต่ เธอ ยังไม่มีความคิดแบบนั้น นับประสาอะไรกับคนอื่น? เสี่ยว เสว่ เธอไม่ต้องกังวลเลย

สวนเสวี กัดริมฝีปากล่างไว้ตัดสินใจแล้วพูดอย่างแน่วแน่ “คุณปู่จื่อ คนนี้ไม่เหมือนกันจริงๆ และพี่เซินก็ปฏิบัติกับเธอไม่ เหมือนกันมาก”

แตกต่างกันมากและ Brother Shen ก็ผิดปกติมากสําหรับ เธอ

“อืม?”

แน่นอนว่า ในที่สุดประโยคนี้ก็ดึงดูดความสนใจของฉือจีน คิ้วหนาและหยาบของเขายกขึ้นเล็กน้อย “อาเซน ปฏิบัติกับเธอ ไม่เหมือนกัน?”

ความเสว รู้สึกว่าหัวใจของตัวเองเต้นเร็วมาก เธอพยักหน้า อย่างแรง

“ใช่ พี่เซ็นปฏิบัติต่อเธอไม่เหมือนกัน เธอตามรังควานพี่เป็นตลอดเวลา ตามนิสัยที่ผ่านมาของพี่เป็นแล้ว คุณคิดว่า ผู้หญิง คนนี้ยังสามารถอยู่ในบริษัทได้อีกหรือ?

“ไม่ได้” เฉือจีนส่ายหน้า

“แต่เธอทำได้!” ตวนเสว วางมือลง จับชายเสื้อตัวเองไว้แน่น ก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะประหม่าหรือความโกรธ ตอนที่เธอพูด หาง เสียงยังสั่นเทาเล็กน้อย

“เธอคอยรังควานพี่เซ้นตลอดเวลา แต่พี่เห็นไม่เพียงแต่ไม่ขับ ไล่เธอออกไป ยังให้เธอเข้าออกห้องทํางานตามใจชอบ

ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นสิ่งที่เธอปั้นเรื่องขึ้นมา เวลาที่เธออยู่ใน บริษัทไม่นานเลยสักนิด ดังนั้นจึงไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ในการ จัดการกับศัตรูนั้น ก็สมควรตัดไฟแต่ต้นลม

ไม่งั้นรอเป็นรูปเป็นร่าง ในอนาคต มันก็จะสร้างปัญหาเพิ่งมาก

ขึ้นให้กับตัวเอง ไม่ใช่เหรอ?

“เธอว่าอะไรนะ?” เฉือจีนก็เริ่มให้ความสนใจกับปัญหานี้แล้ว จริงๆ คิ้วของเขาขมวดแน่น “อาเซน ถึงกับให้ผู้หญิงคนนั้นเข้า ออกห้องทํางานของเขาอย่างอำเภอใจ?”

สายตาของเขา กลายเป็นเคร่งขรึมในทันที

ไม่ว่าจะคิดยังไง ก็รู้สึกว่าเป็นไปไม่ได้ ก่อนหน้านี้ตอนที่เขา เข้าบริษัท ยูฉือจีน ได้ส่งคนไปสังเกตการณ์ที่นั่นอยู่ช่วงหนึ่ง ทุก ครั้งที่เจอกับเรื่องแบบนี้ แต่ไม่เป็นก็แสดงท่าที่ไม่สนใจใยดี

จะเป็นไปได้อย่างไรที่จะให้ผู้หญิงเข้าออกห้องทำงานของเขาตามใจชอบ?

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ คือจินก็หรี่ตาลงอย่างรวดเร็ว ดวงตาคู่สีดำ แสงประกายที่ขุ่นมัว น่าเกรงขามเป็นพิเศษ “สิ่งที่เธอพูด เป็น ความจริงหมดเลยหรือ? ไม่ได้โกหกแม้แต่ครั้งเดียว?

สีหน้าของ ตวนมู่เสวซีดลงทันที รับลุกขึ้นยืน ยกมือขึ้นแล้วพูด ว่า “คุณปู่ คือ ฉันจะกล้าโกหกคุณได้อย่างไร และฉันก็ไม่จำเป็น ต้องโกหกคุณด้วย พี่เป็นปฏิบัติกับผู้หญิงคนนั้นมันไม่เหมือนกัน จริงๆ ฉันก็แค่…… เป็นห่วงว่าพี่เซินจะหลงมายาเธอ ดังนั้นจึง บอกเรื่องนี้กับคุณปู่

ดูท่าทางของเธอแล้ว ก็เหมือนว่าจะไม่กล้าโกหกตัวเอง คือ จีน ดึงสายตากลับ กระแทกไม้เท้าในมือลงกับพื้นอย่างแรง พูด อย่างเย็นชา “ฉันรู้แล้ว วันนี้เธอกลับไปก่อน

ตวนมเสว่า “คุณปู่ฉือ??”

ฉือจีน “เสี่ยวเสา ฉันให้พ่อบ้านส่งเธอกลับบ้านก่อน

“แต่ว่า……. ตวนเสยังคงลังเลเล็กน้อย คุณปู่จื่อได้ฟังคำ พูดของเธอหรือเปล่า เขาจะเชื่อตัวเองไหม? จะไปตรวจสอบ ไหม?

“กลับไปก่อนเถอะ” ฉือจีนยื่นมือออกมานวดตรงหว่างคิ้วที่ ปวดร้าวของตัวเอง “เธอไม่ต้องเป็นห่วง เรื่องนี้ฉันจะต้องให้ ความยุติธรรมกับเธอแน่นอน เธอเป็นหลานสะใภ้ที่ฉันฉือจีน ระบุชัดเจน ตำแหน่งหลานสะใภ้ของฉัน นอกจากเธอแล้ว ไม่มี ใครคนไหน ที่มีคุณสมบัตินี้ ตอนนี้เธอวางใจแล้วหรือยัง”
คือจินได้พูดขนาดนี้แล้ว ตวนเสวยังจะไม่วางใจตรงไหนอีก จึงได้พยักหน้าอย่างดีใจ

“ขอบคุณค่ะ คุณปู่ คือ ถ้าอย่างนั้นวันนี้ฉันก็กลับไปก่อนนะ คุณรักษาสุขภาพด้วย

ตอนที่ตวนเสวี ออกไป มุมปากก็อดไม่ได้ที่จะยกขึ้นอย่างมี

เยอะ หาน จื่อ…..

ไม่ว่าตอนนี้คุณจะใช้ฐานะอะไรแอบแฝงอยู่ข้างกายที่เป็น เพียงแค่ฉันพูดค่าหนึ่ง ก็สามารถถอนรากถอนโคนคุณ จะไม่มี โอกาสอีกเลย

การยอมรับของฉือจีน ช่วยประหยัดพลังให้กับเธอไปไม่น้อย เลยจริงๆ

มิฉะนั้น เธอยังต้องใช้แรงกายแรงใจไปจัดการกับหาน อด้วยตัวเอง มันต้องเหนื่อยมากแค่ไหน?

ดูเหมือนว่าต่อไปนี้ เธอจะต้องทำดีกับฉือจีนเพิ่มขึ้นอีก เพียงแค่คุณปู่อรู้ว่าคนคนนั้นคือหานคู่จื่อ ไม่แน่อาจจะ ลงมือก็ได้

ตอนที่ตวนเสว กลับถึงบ้าน อารมณ์ดียิ่งนัก จับกระโปรงของ ตัวเองไว้ ฮัมเพลงพร้อมเต้นรําเดินไปข้างหน้า

สเต็ปการเต้นของเธอ พลิ้วไหวมาก เพราะเรียนการเต้นรำมาตั้งแต่เด็ก เมื่อก่อนก็เคยเป็นผู้โดดเด่นบนเวที แต่ว่า เธอไม่ได้มี ความสนใจกับชัยชนะ ดังนั้นจึงเป็นเพื่อความสนุกสนานเท่านั้น

วันนี้อารมณ์ดีเป็นพิเศษ ตวนเสวก็อดไม่ได้ที่จะเต้นขึ้นมา

“เสี่ยวเสว”

เสียงผู้ชายดังขึ้นจากข้างหน้า ตวนเสว หยุดท่าเต้นครู่หนึ่ง มองไปตรงคนที่มา

“พี่ชาย?”

ความเจ๋อ รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย ดูเหมือนว่าจะเป็นช่วง เวลาที่ได้เห็นน้องสาวของตัวเองมีความสุขมากขนาดนี้ ในรอบ หลายปี ถึงกับฮัมเพลงพร้อมกับเต้นรำไปด้วย

“มีเรื่องอะไร?” ริมฝีปากบางของเขายกขึ้นเล็กน้อย จากนั้น ก็เดินไปหา ตนเสวี ถามด้วยเสียงเบา

อาจเป็นเพราะ ตวนเจอไม่เห็นด้วยที่เธอจะคบกับเย่ ไม่เซ็น ดังนั้นหลังจากที่ตวนมู่เจือถามตัวเอง แววตาของตวนเสก็ กลายเป็นขาดความมั่นใจในทันที จากนั้นก็หลีกเลี่ยงสายตา ของเขา

“พี่ พี่ทำไมถึงอยู่ที่นี่?”

เดิมทีเธอมีความสุขมาก แต่หลังจากที่เห็นตัวเอง รอยยิ้มบน ใบหน้าก็กลายเป็นฝืนยิ้ม แม้กระทั่งไม่กล้ามองเขา ตอนเจอ รู้สึกแปลกเล็กน้อย เลิกคิ้วขึ้นอย่างช่วยไม่ได้
ทำไม ที่บ้านฉันก็ไม่สามารถอยู่ได้แล้วเหรอ? เรื่อง ในวันนั้น เธอยังโกรธพี่ชายอยู่หรือ?”

ความเลวรับส่ายหัวอย่างรวดเร็ว เป็นไปได้ยังไง? พี่เป็นพี่ ชายแท้ๆของฉัน ต่อให้ฉันจะโกรธ ก็จะไม่โกรธนานขนาดนั้น หรอก อีกอย่าง……วันนั้นฉันยังทำให้มือของพี่ได้รับบาดเจ็บอีก ด้วย อาการบาดเจ็บในมือของพี่เป็นยังไงบ้าง? ดีขึ้นมาหน่อย หรือยัง?”

น้องสาวของตัวเอง โตเป็นผู้ใหญ่ขึ้น ตวนเจ๋อก็ต้องรู้สึกชื่น ใจอยู่แล้ว เขายื่นมือใหญ่ออกมา ลูบหัวของตวนเสเบาๆ

“พี่ไม่เป็นไร เพียงแค่น้องสาวของฉันอารมณ์ดีขึ้น งั้นพี่ชายได้ รับบาดเจ็บนิดหน่อย ก็ไม่สำคัญ แต่ว่า……..

หางเสียงที่ลากยาวนั้น ทำให้ ตวนเสยิ่งรู้สึกขาดความ มั่นใจมากขึ้น ไม่รอให้เขาพูดประโยคหลังจบก่อน ตวนเสว ก็ พูดอย่างรีบร้อน “พี่ชาย ฉันยังมีธุระ ฉันกลับห้องก่อนนะ

จากนั้นก็เดินผ่านเขาไปโดยตรง

คำพูดของ ตวนเจ๋อยังพูดไม่จบ ยัยเด็กนั้นก็วิ่งหนีไปแล้ว เขายิ้มอย่างจนใจ

ยัยเด็ก………ไมท่าทางดูเหมือนหนูเจอกับแมว กินปูนร้อน ท้อง?

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ