บทที่1464ไม่กลัวท้องหรือไง

“ค่ะ”เจียงเสี่ยวไปกับเหลียงหย่าเหอชินกับวิธีการอยู่ด้วยกัน แบบนี้ตั้งนานแล้ว เพราะฉะนั้นจึงไม่ได้รู้สึกมีอะไรไม่เหมาะสม และดูเมนูต่อหน้าเธอขึ้นมาจริงๆ

“หนูอยากทานอันนี้ อันนี้เหมือนไม่อร่อย เพราะฉะนั้นอย่า เสิร์ฟดีกว่า ยังมีอันนี้ๆด้วย…………..ของเจียงเสียวไปอยู่ที่ เมนูอย่างเร็ว เหลียงหย่าเหอที่อยู่ข้างๆ มองดูด้วยรอยยิ้มเอ็นดู

ตู้เชียวหยู่กับเจียงเหย็นเคอเห็นภาพนี้แล้วแอบสบตากันอย่าง ห้ามใจไม่ได้

ทำไมรู้สึกลูกสาวตัวเองเหมือนคอยเพลิดเพลินอย่างเป็นไป ตามธรรมชาติมาก? หรือว่าเธอสนิทกับพ่อแม่ของเซียวมาก แล้ว? หรือว่าพ่อแม่ของเซียวซูเอ็นดูเสี่ยวไปอย่างกับสมบัติล้ำ ค่าซัดๆ?

“คุณตู้เชียวหยู่คุณน่ะไม่รู้ สมัยฉันเด็กๆก็อยากได้ลูกสาวคน นึง ปรากฏคลอดลูกชายออกมาคนนึง ฉันรังเกียจจะแย่ เด็กผู้ หญิงออกจะน่ารักและหอมฉุย ความรู้สึกที่กอดอยู่ในอ้อมกอด ไม่เหมือนกัน เสียวไปหน้าตาสวยขนาดนี้ ฉันแค่ดูก็ชอบเลยค่ะ”

ฟังจากคำพูดนี้ ตู้เซียวหยู่ถือว่าดูออกแล้ว เหลียงหย่าเธอคง เอ็นดูเสี่ยวไปเหมือนลูกสาวจริงๆ

เรื่องแบบนี้เหมือนก็ไม่ใช่ครั้งแรกแล้ว เพราะเลี้ยงเดี่ยวไปไม่รู้สึกอึดอัดเลยสักนิด เป็นธรรมชาติมาก ดังนั้นสามารถแน่ใจได้ ว่าพวกเขาไม่ได้แสดงละครเพราะมีพ่อแม่ของทั้งสองฝ่ายอยู่ แต่ กับเสี่ยวไปจริงๆ

ทุกคนต่างก็สนใจเสี่ยวไป เซียวที่อยู่ข้างๆถูกเพิกเฉยอย่าง สิ้นเชิง

กระทั่งหลังจากสั่งอาหารเสร็จ แม้แต่ถามก็ไม่ถามว่าเขียวจะ

ทานอะไร ก็ยื่นให้กับพนักงานบริการโดยตรงเลย

ตอนที่เจียงเสี่ยวไปไปสังเกตสีหน้าของเซียวซู พบว่าเขาไม่รู้ สึกโกรธหรือรำคาญเพราะเหตุนี้เลย เธอเดาถ้าเขาไม่ใช่ท่อนไม้ ก็คือไม่แคร์แล้ว

แต่เซียวซูล่ะก็ คาดว่าความเป็นไปได้ของอันข้างหน้าค่อนข้าง สูงกว่า

หลังจากกับข้าวเสิร์ฟขึ้นโต๊ะหมด เหลียงหย่าเหอดูแลแค่เจียง เสี่ยวไปจริงๆซะด้วย ตู้เชียวหยู่ที่อยู่ข้างๆไม่มีโอกาสเลยสักนิด ไม่นานในถ้วยของเสี่ยวไปก็ถูกกองเป็นภูเขา

ส่วนเซียวซูไม่มีใครสนใจอีกเช่นเคย

ระหว่างนั้นตู้เซียวหยู่ได้สำรวจเจ้าหมอนไปหลายครั้ง พอ นึกถึงเจ้าหมอนนอนกับลูกสาวที่ตัวเองเลี้ยงมาจนโตปานนี้ ก็ เกลียดเข้ากระดูกด่าเลยทีเดียว

แต่พอคิดๆอีก ลูกสาวเลี้ยงโตสักวันก็ต้องแต่งงานอยู่ดี ก็ไม่ ได้รู้สึกเกลียดขนาดนั้นแล้ว แต่จะไม่มอบลูกสาวให้เขาง่ายๆอย่าง แน่นอน

หลังจากกินอิ่ม ก็คือเวลาพูดคุยกันแล้ว

ตู้เชียวหยูเริ่มสอบถามเซียวซูอย่างละเอียด

เธอเตรียมถามรายละเอียดของสถานการณ์กับเซียว ใครจะ ไปรู้เธอเพิ่งเปิดปาก เซียวซูยังไม่ทันได้ตอบ เหลียงหย่าเหอที่อยู่ ข้างๆก็เอาเอกสารออกมาชุดนึง ออกมาวางที่ตรงหน้าของ เซียวหยู่โดยตรง

“คุณตู้เซียวหยู่ นี่เป็นประวัติการทำงานของเซียวซู่ค่ะ ตั้งแต่

เล็กจนโตไม่ว่าเรื่องดีเรื่องทั่วฉันก็ได้จดไว้ในนี้แล้ว คุณลองดูค่ะ”

ตู้เชียวหยู่รับประวัติการทำงานในมือเธอมาด้วยสีหน้าจน

ปัญญา

“ประวัติ ประวัติการทำงาน?

ทำไมตอนที่พ่อแม่ทั้งสองฝ่ายเจอกันถึงมีของแบบนี้? ของสิ่งนี้ ไม่ใช่ไปสมัครงานถึงใช้เหรอ?

เห็นได้ชัดว่าเซียวซูก็คิดไม่ถึงว่าเหลียงหย่าเหอจะเตรียมของ สิ่งนี้ หน้าดำไปในชั่วขณะ

“แม่ครับ แม่เอาอันนี้มาทำไมครับ?”

เหลียงหย่าเหอจ้องมองเขาอย่างไม่พอใจ พร้อมพูดด้วยน้ำ เสียงดุ:”ทำไม? แกอยากแต่งลูกสาวที่สวยดั่งดอกไม้ของคนอื่น เข้าบ้าน ก็ต้องเล่าประวัติความเป็นมาของตัวเองออกไปให้หมดสิ ถ้าไม่อย่างนั้นคุณตู้เซียวหยูจะรู้ได้ยังว่าแกเป็นคนดีหรือ สารเลว?”

“อ๋อ ยังมีอีกๆ”เหลียงหย่าเหยียังได้เอาบัญชีเงินฝากของ ครอบครัวตัวเองออกมา พร้อมยิ้มแฉ่งและพูด “คุณตู้เชียวหยู่ นี่ เป็นอสังหาและเงินเก็บของเซียวซูค่ะ”

มือที่กุมประวัติการทำงานของตู้เชียวหยู่สั่นคลอน ครั้งนี้ไม่ กล้ารับของพวกนี้แล้ว เธอแค่พูด “นี่ พวกนี้ ไม่ต้องดูแล้วมั้งคะ?”

“ต้องดูค่ะ ต้องดู ต่อไปเสี่ยวไปแต่งงานกับเซียว งั้นเราก็เป็น ครอบครัวเดียวกันแล้ว คนกันเองไม่ต้องเกรงใจค่ะ ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้แต่งงานต่างก็ต้องแต่งกับสามีรวย ถึงแม้เซียวซูลูกฉันไม่ ถือว่าร่ำรวยมาก แต่คอยประคบประหงมเสี่ยวไปไม่มีปัญหา แน่นอนค่ะ!”

เหลียงหย่าเหอไม่มีจิตใจที่ระแวดระวังเลยสักนิด ตู้เชียวหยู่ กลับไม่กล้าดูชี้ว

เพราะยังไงซะของพวกนี้เป็นส่วนตัวมาก แต่ว่าแม่ของเซียวซู กลับกล้าเอาออกมาแบบนี้เฉยเลย เห็นได้ถึงความจริงใจ

“คุณตู้เซียวหยู่ คุณลองดูหน่อยสิคะ

เจียงเสี่ยวไปก็รู้สึกอึดอัด เธอรีบพูด “คุณน้าคะ คุณน้าเก็บ ของพวกนี้เถอะค่ะ ยังไงซะของพวกนี้ก็เป็นของส่วนตัว อีกอย่าง ครอบครัวหนูก็ไม่ดูของพวกนี้ค่ะ”

ฟังถึงคำสุดท้าย เหลียงหย่าเหอถึงตระหนักอะไรได้ เธอจึงได้เก็บของและอธิบายด้วยรอยยิ้ม “อย่าเข้าใจผิดนะคะ ฉันไม่ได้มี ความหมายอย่างอื่นค่ะ แต่แค่สองครอบครัวคุยเรื่องแต่งงานกัน ฉันจึงรู้สึกควรเอาของของครอบครัวฉันให้เสียวไปดู ถ้าเสียวไป ไม่พอใจ นั้นสามารถให้เซียวซูไปพยายามต่ออีก

ตู้เซียวหยู่ถือว่าดูออกแล้ว วันนี้พ่อแม่คู่นี้ถือว่ามุ่งมาให้ทั้ง สองแต่งงานกัน ถึงแม้เธอรู้สึกพ่อแม่ของทั้งสองฝ่ายดูไม่เลว เรียบง่ายเป็นมิตรไมตรี ไม่มีเล่ห์เหลี่ยมและไม่มีการป้องกันตัว ใดๆเลย

แต่ยังไงซะก็เจอกันครั้งแรก หลังจากแต่งงานต้องอยู่กันระยะ ยาวเชียวนะ ดังนั้นยังต้องศึกษาแบบเจาะลึกอีกสักระยะหนึ่ง

ระหว่างนั้นเชียวหยูก็เลยหาข้ออ้างให้เสียวไปไปห้องน้ำเป็น เพื่อนเธอ เจียงเสี่ยวไปก็คงเดาความคิดของแม่เธอออก ดังนั้น จึงได้ตามไป

พอเข้าห้องน้ำปั๊บ ตู้เชียวหยูก็ดึงไหล่ของเสี่ยวไปไว้และถาม “เรื่องมันเป็นยังไง? ลูกกับไอ้หมอนั่นนอนด้วยกันแล้ว?”

เจียงเสี่ยวไปเดาได้ว่าเธอมีเรื่องจะถามตัวเอง แต่คิดไม่ถึงว่า พอมาปุ๊บก็ถามอย่างตรงไปตรงมาขนาดนี้ แค่คำพูดเดียวก็ ทําเอาเธอตกใจจนสำลักน้ำลายตัวเอง

“แก๊ก……….เจียงเสียวไปไอไปครึ่งค่อนวันถึงสงบลงมา จาก นั้นได้ใช้แรงไปเยอะมากถึงหาเสียงตัวเองกลับมาได้ “แม่คะ แม่ พูดอะไรคะเนี่ย?”

ตู้เชียวหยู่ฟังแล้วหัวเราะเยาะ จากนั้นได้มือกอดอกชายตามองเธอ

“แกว่าฉันพูดอะไร? ยัยตัวแสบ เพื่อหลบคู่ครองที่ฉันหาให้แก ก็หาผู้ชายคนนึงมาแสดงเป็นแฟนของแก ฉันเห็นว่าพวกแก เข้าหากันได้ดีพอสมควร จึงตั้งตารอให้พวกแกเล่นละครเป็น ความจริง แต่ไม่ได้ให้แกย่ำยีตัวเองนะ”

เจียงเสี่ยวไปกระพริบตา ดวงตาทั้งคู่แวววาว ใสสะอาด เหมือนน้ำแร่

“นี่มันสมัยไหนแล้วคะ ยังมีคำว่าตัวเองอะไรคะ? กับแค่ นอนกับเขาไม่ใช่เหรอ? ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไรสักหน่อย”

เจียงเสี่ยวไปเอาหน้าถึงพูดคำพูดเหล่านี้แน่นอน

“นี่แกว่าอะไรนะ?”ตู้เชียวหลืมตาโต ยกมืออยากจะตีเธอ

เจียงเสี่ยวไปรีบกอดมือของเธอไว้ “แม่อย่าเพิ่งรู่วามสิคะ หนู แค่พูดไปงั้นๆแหละ แม่วางใจเถอะค่ะ หนูไม่ได้ย่ำยีตัวเอง แน่นอน หนูกับเขาต่างก็ยังไม่ได้แต่งงานกัน ถ้าแม่รู้สึกว่าแบบนี้ คือหนูย่ำยีตัวเอง แล้วเขาล่ะคะ? เพราะฉะนั้นไม่มีคำว่าค่ะ เพราะถ้าหนูเสียเปรียบ งั้นเขาก็ไม่ได้เปรียบแน่นอน”

“ยัยเด็กโง่ แกยังคิดว่าแกไม่เสียเปรียบอีก? แกนึกว่าแม่ กำลังว่าอะไรแกอยู่? ฉันกลัวว่าถ้าหากแกท้อง ถึงเวลายังไม่คิด แต่งงาน ยังไม่คิดเอาลูก มันเสียสุขภาพกายมากแค่ไหนแก มั้ย?”
ได้ยินคำว่าท้อง เจียงเสียวไปอดยกมุมปากไม่ได้ “เอ่อ……..ไม่มีทางท้องเร็วขนาดนั้นมั้งคะ?”

“ทำไมจะไม่มีทาง? ประจําเดือนแกไม่ได้มานานเท่าไหร่แล้ว?”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ