บทที่1142 คุณน้าของเสี่ยวหมี่โต้ว

เสียงของชายหนุ่มที่ดังขึ้นอย่างกะทันหันทำให้ทั้งสองคนที่อยู่ใน ห้องส่วนตัวถึงกับชะงักไป ผ่านไปสองวินาทีถึงได้หันไปมองทาง ต้นเสียง

ตรงทางเข้าห้อง หานซิงที่สวมสูทสีดำทั้งตัวยืนอยู่ตรงนั้น ใบหน้าหล่อเหลาของคนร่างสูงข่มความรำคาญไว้ในดวงตา กำลังจ้องเขม็งไปทางเสี่ยวหมี่โต้ว

เมื่อสบตากับแววตาเย็นชาของหานชิงเสี่ยวหมี่โต้วก็รู้สึกถึง เพลิง โกรธที่เขาส่งมา แล้วก็ถึงกับคอหดทันที

ฮือ ดูเหมือนเขาจะทำผิดต่อคุณน้าเสียแล้ว เขาอยากกลับไป

เรียกกําลังเสริม

แต่ตอนนี้เขายังทำภารกิจไม่สำเร็จ ยังไม่รู้ว่าเมื่อไหร่น้าเสียว เหยียนจะมาถึง ถึงแม้เขาจะบอกกับพนักงานไว้แล้ว ว่าถ้าเสี่ยว เหยียนมาให้พาเธอมาที่ห้องนี้ทันที

หวังว่าน้าเสี่ยวเหยียนจะมาถึงที่นี่ก่อนที่คุณน้าจะจัดการเรื่อง พวกนี้เสร็จ

“คุณน้า”

ก่อนหน้านี้รอคอยการปรากฏตัวของคุณน้า แต่ในที่สุดหาน ซึ่งก็ปรากฏตัวแล้ว แต่เสี่ยวหมี่โต้วกลับรู้สึกกลัวเขาขึ้นมาเล็ก น้อย เมื่อเรียกไปครั้งหนึ่งแล้วก็รีบหดคอ ในใจเริ่มคาดหวังถึงการปรากฏตัวของน้าเสี่ยวเหยียน

ขอแค่น้าเสียวเหยียนมา ความสนใจทั้งหมดของคุณน้าก็จะไม่ อยู่ที่ตัวเขาอีก

เดิมทีหาเชิงไม่ควรมา

สาวน้อยจะไปดูตัวกับผู้ชายคนอื่น ก็เป็นทางเลือกของเธอเอง เขาไม่มีสิทธิ์ไปก้าวก่ายชีวิตกับทางเลือกของเธอ

แต่ว่า สิ่งที่คิดก็เรื่องหนึ่ง จะทำแบบนั้นหรือไม่ก็เป็นอีกเรื่อง หนึ่ง

พอเขาวางโทรศัพท์ลงแล้ว ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วร่างกายก็ เลือกก่อนที่สมองจะสั่งการเสียอีก

เขามาที่นี่แล้ว

ถึงแม้เขาจะรู้ดี ว่าถ้ามาที่นี่ อาจจะเห็นเธอกับผู้ชายคนอื่นดูตัว

กัน แต่เขา…….ก็ควบคุมความรู้สึกของตัวเองไม่ได้

อยากจะมาที่นี่ ควบคุมความรู้สึกไม่ได้เลยแม้แต่น้อย

แต่ตอนที่อยู่หน้าห้องแล้ว หานซิงคิดไม่ถึงว่าตัวเองจะได้ยิน เรื่องแบบนี้เข้า พอได้ฟังแล้ว ก็ดูเหมือนว่าเสี่ยวเหยียนจะไม่ได้ อยู่ที่นี่

พอเข้ามาเพื่อยืนยันให้แน่ใจ ก็พบว่าสาวน้อยไม่ได้อยู่ที่นี่

จริงๆ

ดูท่าว่า เขาจะถูกเสี่ยวหมี่โต้วหลอกเข้าเต็มเปา
หานซิงก้าวเท้ายาวๆไปทางเสี่ยวหมี่โต้วอย่างมั่นคง จากนั้น แววตาเย็นชาก็เลื่อนไปหยุดที่ใบหน้าของหลี่ซื้อบ้าน

พอสายตาของทั้งสองสบเข้าด้วยกัน หลี่ซื้อห้านก็รู้สึกว่า ร่างกายของตัวเองได้รับแรงกดดัน แรงกดดันที่มองไม่เห็นทำให้ เขาชะงักอยู่กับที่ ไม่อาจขยับเขยื้อนได้

เสี่ยวหมี่โต้วหน้าตาบอบบางน่ารักขนาดนี้ แต่การพูดการจาก ลับเหมือนเด็กที่มาจากตระกูลผู้ดี

ดังนั้นหลี่ซือห้านถึงได้ทำการเตรียมใจมาบ้าง แต่การปรากฏ ตัวของหานซึ่งก็ทำให้เขาไปต่อไม่ถูก เพราะชายที่อยู่ตรงหน้า เป็นคนที่ยอดเยี่ยมมาก แถมยังมีรัศมีมากด้วย

อีกอย่างเขาก็ดูออกว่า ชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าไม่ใช่คน ธรรมดา

เสี่ยวเหยียนทำไมถึงได้ไปหาเรื่องกับคนแบบนี้ได้

“คุณผู้ชาย” หานซิงพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา แววตาจ้อง เขม็งไปที่ฝ่ายตรงข้าม “ผมคือคุณน้าของเสี่ยวหมี่โต้ว สวัสดี ครับ”

ออร่ารุนแรงมาก

หลี่ซีอ านยื่นมือไปหาอีกฝ่ายอย่างเก้ๆกังๆ

“สะ สวัสดีครับ ผมชื่อหลี่ซือห้าน”

“ครับ”
หานซิง นมือออกไปจับกับเขา จากนั้นพอเก็บมือกลับก็พูดขึ้น อย่างเชื่องช้าว่า “เรื่องที่เสี่ยวหมี่โต้วพูดเมื่อครู่นี้ไม่ใช่เรื่องจริง เด็กๆมักจะชอบพูดไปเรื่อยเปื่อย หวังว่าคุณหลีอย่าได้เข้าใจผิด

“ผมทราบครับ ผมทราบครับ เด็กๆก็แบบนี้แหละ ไม่ได้มี เจตนาอะไร ผมไม่ได้ถือสาครับ”

“ถ้าคุณหลี่คิดว่าเป็นเรื่องจริง ผมสามารถอธิบายได้

“ไม่ต้อง ไม่ต้องหรอกครับ” หลี่ซื้อบ้าน โบกไม้โบกมืออย่าง อึดอัดใจ “ไม่ต้องอธิบายหรอกครับ ผมเชื่อ อีกอย่างผมก็รู้สึกว่า เสี่ยวเหยียนไม่ใช่เด็กสาวแบบนั้น เธอจะไปทำเรื่องแบบนั้นได้ ยังไง ผมเชื่อเธอครับ”

หานซึ่งมองไปทางเสี่ยวหมี่โต้ว สายตาแฝงแววตำหนิ “ใน เมื่อพูดผิดแล้ว ก็ต้องขอโทษอย่างจริงจังด้วย”

เสี่ยวหมี่โต้วมุ่ยปากอย่างรู้สึกผิด “คุณน้า”

เขาทําท่าออดอ้อน ไม่คิดอยากจะขอโทษ อีกอย่างเขาก็ไม่ได้ พูดไปเรื่อย น้าเสี่ยวเหยียนชอบคุณน้าจริงๆ เรื่องพวกนั้นก็เป็น เรื่องจริงทั้งหมด เขาไม่รู้จริงๆว่าคุณน้ากำลังคิดอะไรอยู่ ในเมื่อ มาแล้ว แต่กลับจะมาอธิบายเรื่องพวกนี้กับคู่ของน้าเสี่ยวเหยียน แบบนี้มันก็เหมือนเป็นการจับคู่ทั้งสองคนไม่ใช่หรือ

น่าโมโหชะมัด

“ขอโทษซะ! ” สายตาของหานชิงดุดันกว่าเดิม แฝงแวว ตำหนิอย่างเต็มที่
ก็ได้ เสี่ยวหมี่โต้วยอมแพ้ แล้วพูดออกมาอย่างไม่เต็มใจว่า “ขอโทษครับคุณลุงหลี่ เมื่อกี้นี้ผมพูดไปเรื่อยเอง น้าเสี่ยวเหยียน ตีกับเสี่ยวหมี่โต้วมาก ดังนั้นเสี่ยวหมี่โต้วก็เลยหวังมาตลอดว่า น้าเสี่ยวเหยียนจะเป็นน้าสะใภ้ของผม ผมก็เลยพูดไปเรื่อย เปื่อย”

“ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ฉันไม่ได้ถือสา วางใจเถอะ”

เพียงไม่นาน อาหารที่เข้ามาเสิร์ฟ หลี่ซื้อบ้านพูดทำลายความ อึดอัด

“ในเมื่อมาแล้ว มานั่งทานอาหารด้วยกันก่อนไหมครับ”

หานซึ่งเหลือบไปมองอาหารที่อยู่บนโต๊ะ แล้วสายตาก็ไปหยุด อยู่ที่ไวน์ราคาแพงขวดหนึ่ง เพียงแค่พริบตาก็หันไปมองทาง เสี่ยวหมี่โต้ว

ต่อหน้าสายตาของคุณน้า เสี่ยวหมี่โต้วก็ทำได้แค่ก้มหน้าด้วย

ความรู้สึกผิด

โธ่ เขาทําแบบนี้ก็เพื่อช่วยเหลือน้าเสี่ยวเหยียนนะ ถ้าอีกฝ่าย ไม่มีเงินแต่ยังกล้าทำอะไรเกินตัวเพื่อเอาหน้าแบบนี้ ต่อไปถ้าน้า เสี่ยวเหยียนแต่งงานกับผู้ชายแบบนี้จะต้องทุกข์ใจมากแน่

“รบกวนคุณหลี่แล้ว”

พูดแบบนั้นแล้ว หานซิงก็นั่งลง

ทั้งสามคนพึ่งจะนั่งลง ด้านนอกประตูก็มีเสียงหญิงสาวคนหนึ่ง ดังขึ้น
“ที่นี่ใช่ไหมคะ ขอบคุณค่ะ

ตอนที่เสี่ยวเหยียนเข้ามาในห้องลมหายใจยังไม่คงที่ เพราะ เธอได้รับข้อความจากเสี่ยวหมี่โต้วจากนั้นเลยรีบตรงมาที่นี่ทันที ตอนที่ขึ้นมาชั้นบนเขาก็เซ็กจำนวนเงินคงเหลือของตัวเองด้วย

แล้วจู่ๆก็รู้สึกอยากร้องไห้ขึ้นมา

เพราะว่า ตอนนี้เธอจนมาก มาที่นี่แล้ว เธอจะเอาเงินที่ไหน

จ่าย

ช่างเถอะ อย่างมากที่สุดก็กู้จากHuabeiสักหน่อย แล้วค่อย

ผ่อนคืนทีหลังแล้วกัน

คิดแล้วเสี่ยวเหยียนก็รู้สึกว่าชีวิตช่างยากลำบาก เจ้าเด็กบ้า เสี่ยวหมี่โต้วนี่ช่างทำให้คนอื่นวางใจไม่ลงเลยจริงๆ

ตอนที่มาถึงที่หมาย เสี่ยงเหยียนก็รีบพุ่งไปทางห้องส่วนตัว พร้อมกับตะโกนเรียกเสี่ยวหมี่โต้วไปด้วย แต่พอเข้าไปแล้ว หลัง จากเธอเห็นเงาของคนๆหนึ่ง เธอก็นิ่งอึ้งอยู่กับที่ทันที

หานชิง……

ทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี่ ?

ในห้องส่วนตัวมีคนสามคนนั่งอยู่ หานชิง เสี่ยวหมี่โต้ว แล้ว ยังมีคู่ดูตัวของเธอ

เสี่ยวเหยียนรู้สึกอึดอัดขึ้นมาทันที

เธออ้าปาก แต่กลับพูดอะไรไม่ออกเลยสักคำ
เดิมทีเธอคิดว่ามีแค่หลี่ซือห้านกับเสี่ยวหมี่โต้วอยู่ เธอเตรียม คำพูดมาเรียบร้อยแล้วแท้ๆ ตอนนี้พอเห็นหานซึ่งอยู่ที่นี่ กลับพูด อะไรไม่ออกเลยแม้แต่ค่าเดียว

เธอไม่อยากเจอหน้าเขา และไม่อยากพูดอะไรกับเขาเลย แม้แต่คําเดียว หรือยุ่งเกี่ยวอะไรกับเขาเลยสักนิด

คิดไม่ถึงเลยว่า เสี่ยวหมี่โต้ว………

ไม่นาน เสี่ยวเหยียนก็สงบลง ปรับลมหายใจของตัวเอง จาก นั้นก็เดินไปนั่งลงข้างหลี่ซื้อบ้าน

หานซิงแววตาหมองลงหลายระดับ เม้มริมฝีปากบางไม่พูดไม่

พอเสี่ยวหมี่โต้วเห็นแล้วก็ไม่พอใจทันที

“น้าเสี่ยวเหยียน น้ามานั่งกับเสี่ยวหมี่โต้วสิฮะ เขาชี้ตรงที่นั่ง ข้างตัว จากนั้นก็พูดกับหานซึ่งว่า “คุณน้ารีบลุกขึ้นสิฮะ ผมจะนั่ง กับน้าเสี่ยวเหยียน คุณน้าไปนั่งข้างๆ

ไม่รอให้หานซึ่งได้ตอบ เสี่ยวเหยียนก็พูดอย่างไม่แยแสว่า

“ไม่ต้องหรอก นั่งแบบนี้ก็ดีแล้ว” ราวกับจงใจ เสี่ยวเหยียนยิ้ม อีกครั้ง แล้วพูดอธิบายว่า “ขอแนะนำให้พวกคุณรู้จักนะ หลี่ซื้อ ห้านเป็นคู่ดูตัวของฉันเอง ฉันนั่งกับเขาก็เหมาะสมแล้ว จะได้ ทำความรู้จักกันมากขึ้น”

หลี่ซือห้านพอได้ยินแบบนั้นก็ทั้งตื่นเต้นและดีใจ ดูท่าจาง เสี่ยวเหยียนคงจะยอมรับเขาแล้วสินะ เขาก็เลยมองไปทางจางเสี่ยวเหยียนด้วยแววตาเปี่ยมความรู้สึก

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ