บทที่ 1568 งานวันเกิด

จากนั้นเสียวโต้วหยากไปทางหานจื่อซี

จงเฟิงก็ถอดเสื้อคลุมออกแล้วเดินเข้าเข้ามาส่งให้เพิ่ง เขือเฟย “เธอใช้ของพี่เฟิงของเธอเถอะ?”

“ไม่ต้องหรอก” เพิ่งเขือเฟยส่ายหน้าออกมา “พื้นก็ไม่ได้

สกปรก ไม่เป็นไรหรอก

ถึงยังไงเธอก็เป็นเด็กผู้หญิงที่ยากจนคนหนึ่ง ตอนที่ทำงาน ตอนเด็กๆบนตัวก็ยังสกปรกกว่าพื้นที่เสียอีก ก็เลยไม่ได้คิดอะไร

“เด็กผู้หญิงก็จะต้องได้รับการดูแลปกป้อง เธอจะเล่นตัวอะไร กัน?” จงเพิ่งเอาเสื้อคลุมมาปูลงบนพื้น จากนั้นก็กดตัวเพิ่ง เขือเฟยลงไป นอกจากนี้เสื้อผ้าที่เธอสวมมันก็เป็นสีอ่อน ถ้าไม่ นั่งบนเสื้อฉัน เดี๋ยวตอนลุกขึ้นแล้วมันเปื้อนขึ้นมาเธอไม่กลัว หรอ?”

เมิ่งเขือเฟย “…”

เธอนั่งลงดีกว่า

“ขอบคุณ”

ตอนแรกฟ้ายังมืดครึ้มอยู่ ต่อมาก็เริ่มสว่างขึ้นมา เพียงไม่นาน พระอาทิตย์ก็ค่อยๆขึ้นมา พวกเขานั่งกันอยู่บนยอดเขานี้การมองเห็นก็ชัดเจนที่สุดสามารถมองเห็นภาพมุมกว้างของพระอาทิตย์ที่ค่อยๆขึ้นมาได้ พอดี เมฆข้างๆถูกแสงอาทิตย์ย้อมไปด้วยสีแดง ส่องแสงสว่าง จ้าสุดๆออกมา

เพิ่งเขือเฟยถูกภาพวิวอย่างนี้ทำเอาตื่นตะลึงไปอีกครั้ง

ที่แล้วมา เธอไม่เคยเห็นภาพอย่างนี้มาก่อน แม้ว่าจะรู้ว่า พระอาทิตย์จะขึ้น จะตกลงได้ แต่พระอาทิตย์ขึ้นนั้นสำหรับเธอ แล้ว มันได้หมายถึงการเริ่มต้นใหม่ของวัน แสดงว่าแม่ของเธอ กำลังจะเริ่มออกไปทํางานอีกแล้ว

นึกไม่ถึงว่าพระอาทิตย์ขึ้นจะสวยอย่างนี้

“มองจนเหม่อเลยไปหรอ?” จงเพิ่งยื่นมือออกไปโบกอยู่ด้าน หน้าของเมิ่งเขือเฟย เอ่ยออกไปเบาๆ “ตอนที่ฉันมาครั้งแรกก็ ช็อกมากเหมือนกัน คนที่ได้สัมผัสประสบการณ์ชีวิตมานั้นต่าง กันจริงๆ”

ได้สัมผัสประสบการณ์ชีวิต?

เพิ่งเขือเฟยไม่ได้พูดต่อออกไป เธอจ้องมองภาพพระอาทิตย์ ขึ้นไปอย่างตั้งอกตั้งใจ ไม่กล้าพลาดไปแม้แต่นิดเดียว

ภาพอย่างนี้ เกรงว่าหลังจากนี้คงยากที่จะได้เห็นอีกแล้ว ถางหยวนหยวนพิงร่างฉือ เดิมทีก็ง่วงอยู่นิดหน่อย หลัง จากที่เห็นภาพพระอาทิตย์ขึ้นมาแล้ว อาการขี้เซาก็ได้หายไป หมด

“พี่ชาย พระอาทิตย์ขึ้นสวยมากเลยนะ”
เธอยกมือขึ้นมากุมแก้มตัวเอง มีความสุขสุดๆ

“อืม” ฉือซูก้มลงมองเธอ บนใบหน้าของหญิงสาวเต็มไป ด้วยอาการมุ่งมาด ดวงตากลมใสไม่มีอะไรเจือปนเลยแม้แต่ น้อย

“พี่ชาย หลังจากที่หยวนหยวน โตแล้ว พี่จะยังมาดูพระอาทิตย์ ขึ้นเป็นเพื่อนฉันอยู่หรือเปล่า?”

“มาล”

“หลังจากนี้ก็มาดูพระอาทิตย์ขึ้นที่นี่กันอีกหรอ? ไม่รู้ว่า พระอาทิตย์ขึ้นที่อื่นจะสวยสู้ที่นี่ได้หรือเปล่า! พี่ชาย ถ้ามีโอกาส ล่ะก็ พวกเราไปดูพระอาทิตย์ขึ้นที่มณฑลอื่นด้วยกันดีมั้ย?”

“มณฑลอื่น?”

“อื้ม!” ถางหยวนหยวนพยักหน้าออกไปอย่างแรง ถึงแม้ว่าจะ เป็นพระอาทิตย์ขึ้นเหมือนๆกัน แต่คนละมณฑล คนละที่กัน มุมที่ มองก็คงจะไม่เหมือนกัน!!

ฉือนึกไม่ถึงว่าในหัวของหญิงสาวจะซุกซ่อนความคิดเอา ไว้มากมายขนาดนี้ ฟังไปแล้วก็คิดว่ามันช่างแปลกใหม่น่าสนใจ ดีเหมือนกัน

“เธอพูดมาก็ไม่เลว คนละที่กันมุมที่ดูพระอาทิตย์ขึ้นก็ไม่ เหมือนกัน แล้วยังมีอารมณ์ในตอนนั้นด้วยอีก”

“งั้นหลังจากนี้พี่ชายจะพาหยวนหยวนไปหรือเปล่า?”
“ไป ไปทุกทีเลย” เฉือย ผ่อนลมหายใจออกมา ฝ่ามือใหญ่ วางลงไปบนหัวของถางหยวนหยวน ใครใช้ให้เขาเอ็นดูเธอกัน ละ?

“ขอบคุณนะพี่ชาย!”

ในใจของหญิงสาว ในขณะที่ไม่รู้เนื้อรู้ตัวอะไรก็ได้ใช้คำพูดนี้ มาเป็นการให้คำมั่นสัญญาอย่างหนึ่งเสียแล้ว

หลังจากที่กลับมาที่โรงเรียน เพิ่งเขือเฟยก็เปลี่ยนมาจนขยัน ขึ้นมา อีกทั้งยังเงียบกว่าเมื่อก่อนเยอะเลย เมื่อก่อนตอนที่ถาง หยวนหยวนชวนเธอไปกินอะไร เพิ่งเขือเฟยก็จะไปกับเธอด้วย แต่ตั้งแต่หลังจากที่กลับมาจากดูพระอาทิตย์ขึ้น จำนวนครั้งที่เพิ่ง เขือเฟยไปเป็นเพื่อนถางหยวนหยวนก็น้อยลง ส่วนใหญ่เธอมัก จะขลุกตัวอยู่ในห้องสมุด ไม่ก็เป็นระหว่างทางไปห้องสมุด

ถางหยวนหยวนก็เหงาเป็นอย่างมาก ส่วนเพิ่งเขือเฟยก็เรียน หนัก จึงเป็นโอกาสให้จางเสี่ยวลู่กับหยวนเท่านั้นได้ใกล้ชิดกับ ถางหยวนหยวนพอดี

ตอนแรกถางหยวนหยวนก็ยังไม่ยอมเล่นกับพวกเธอ เพราะว่า เรื่องการทะเลาะกันตอนที่ฝึกทหารครั้งนั้น จางเสี่ยวลู่ก็ได้ ขอโทษเธอนานแล้ว ให้ขนมเธอมานาน ถางหยวนหยวนก็เพิ่งจะ ยกโทษให้เธอ

เพราะเรื่องครั้งนี้ จางเสี่ยวลู่ก็ยังแอบแขวะอยู่ลับหลัง

“นิสัยลูกคุณหนูจริงๆเลย นึกไม่เลยว่าจะต้องให้ฉันง้ออยู่ตั้ง นาน โชคดีนะที่หล่อนอารมณ์เย็นลงแล้ว ไม่อย่างนั้นฉันก็แทบจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว”

หยวนเท่านั้นก็เอ่ยเยาะเธอออกมา “นี่เธอทนไม่ไหวแล้ว ถ้า หลังจากนี้เธอกับพี่ชายของหล่อนพัฒนาความสัมพันธ์กันขึ้นมา เธอไม่ต้องมานั่งโอ้น้องสาวเหมือนกับพี่ชายเขาหรือไง?”

“ซีส์ ทำไมฉันจะต้องไปโอยัยนั่นด้วยนะ ถ้าฉันคบกับพี่ชาย หล่อน ฉันจะต้องแย่งพี่ชายหล่อนให้หมดเลย น้องสาวจะมีค่า อะไรอีก?

ทั้งสองคนหัวเราะให้กัน เพราะว่าทั้งสองฝ่ายต่างก็คิดกัน อย่างนี้

“เย่าหัน ฉันขอพูดให้ชัดเจนก่อนเลยนะ พวกเราทั้งสองคนจะ แข่งกันอย่างยุติธรรม ไม่ว่าสุดท้ายแล้วใครจะได้เขาไป พวกเรา ไม่ว่าใครก็ไม่มีสิทธิ์แค้นเคืองกัน

“แน่นอนอยู่แล้ว”

มีวันหนึ่งเลิกเรียนแล้ว ถางหยวนหยวนก็พูดกับเมิ่งเขือเฟยไป ว่า “เฟยเฟย วันนี้พวกเราไปกินข้าวที่โรงอาหารกันเถอะ ฉัน ได้ยินมาว่าวันนี้มีเนื้อตุ๋นน้ำแดงด้วย!”

ได้ยินอย่างนั้น บนใบหน้าของเมิ่งเขือเฟยก็ปรากฏสีหน้า ลำบากใจออกมา “หยวนหยวน ขอโทษนะ โจทย์พวกนี้ยังทำไม่ เสร็จเลย ไม่งั้นเธอก็ไปก่อนเถอะ อีกสักสองสามวันฉันค่อยไป เป็นเพื่อนเธอดีมั้ย?”

บนใบหน้าของถางหยวนหยวนก็เผยสีหน้าขมขื่นออกมา”เฟยเฟย ภาคเรียนของเราเพิ่งจะเริ่ม ทำไมเธอถึงต้องขยัน ขนาดนี้กันล่ะ?”

“ก็ช่วยไม่ได้ ฉันอยากสอบโรงเรียนดีๆสักหน่อย อีกอย่าง ฉันก็อยากได้ทุนการศึกษาด้วย

เพิ่งเขือเฟยทำได้เพียงฝืนยิ้มขมขื่นออกไป เธอจะทำอะไรอะไร ได้? ถ้าเธอมีพื้นเพดีอย่างหยวนหยวน เธอก็ไม่อยากขยันอย่างนี้

เหมือนกัน

ได้ยินเธอพูดมาอย่างนี้ ถางหยวนหยวนก็ไม่กล้าจะไปรบกวน อะไรเธออีก ทําได้เพียงให้กำลังใจเธอไป

“งั้นเธอก็พยายามเข้านะ รอจนเธอเรียนเสร็จแล้วเธอค่อยไป เป็นเพื่อนฉันนะ”

“ขอโทษนะหยวนหยวน ฉันไม่ดีเอง”

“ไม่เป็นไรๆ เธอขยันเรียน ให้ฉันเอาข้าวมาให้เธอดีมั้ย? เธอ

อยากกินอาหารรสอะไร?”

“ไม่ต้องหรอก ฉันหิวก็กินบะหมี่ไม่ก็พวกบิสกิตเอาก็ได้

ถึงแม้ว่าเธอจะพูดมาอย่างนี้ แต่ถางหยวนหยวนก็ได้ตัดสินใจ แล้วว่าอีกเดี๋ยวจะซื้อเนื้อมาให้เพิ่งเขือเฟยเยอะๆ ช่วงนี้เธอขยัน เรียนมากจริงๆ จนผอมไปหมดแล้ว

“หยวนหยวน หล่อนต้องตั้งใจเรียน เธอก็อย่าไปรบกวนหล่อน เลย พวกเราไปกินข้าวกันเถอะ”
จางเสี่ยวลู่ดึงถางหยวนหยวนให้ลุกขึ้น มองไปทางเม็ง เขือเฟยเล็กน้อย เพียงมองไปว่าผู้หญิงคนนี้กลัวเธอ ก็เลยออก ห่างจากหยวนหยวน นับว่าหล่อนยังพอรู้ความอยู่

ระหว่างทางไปโรงอาหารนั้นเอง พวกเธอทั้งสามคนก็ถูกผู้ หญิงร่างสูงใหญ่สองสามคนเข้ามาขวางทางเอาไว้ เสื้อผ้าที่สวม อยู่บนร่างก็ไม่เหมือนกับชุดโรงเรียนของพวกเธอเลย

จางเสี่ยวลู่หรี่ตาลงมองคนพวกนั้น

“พวกเธอเป็นใคร?

ผู้หญิงคนที่เป็นหัวหน้ากลุ่มก็หลุดหัวเราะออกมาเบาๆ สายตา มองมาที่หน้าของถางหยวนหยวน

“เธอคือน้องของซู?”

ถางหยวนหยวนกะพริบตาปริบๆออกมา ไม่ได้ตอบกลับไป

“น่ารักจริงๆ”

เงินจึงหวก้าวเข้ามาหยุดตรงหน้าถางหยวนหยวน กลิ่นหอม ก็ฟุ้งเข้ามา “พี่สาวเป็นแฟนพี่ชายเธอ อยากชวนเธอมาร่วมงาน วันเกิดพี่สาว”

“แฟนพี่ พี่ชาย?”

ที่ผ่านมาถางหยวนหยวนไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่ายอยจะมี แฟน แต่ไหนแต่ไรมาเขาเองก็ไม่เคยเอ่ยถึงเรื่องนี้เลย มาตอนนี้ ได้ยินเงินจึงหวบอกว่าเธอเป็นแฟนของพี่ชาย สาวน้อยก็ตกตะลึงไปเล็กน้อย

“ใช่แล้ว”

ในดวงตาของจางเสี่ยวลู่กับหยวนเย่าหันต่างก็เผยแววตาที่ทั้ง หวั่นกลัวและสงสัย จิตใจไม่สงบออกมา เพราะว่าผู้หญิงตรงหน้า คนนี้ทั้งสวยและมีเสน่ห์น่าดึงดูดมากเลย แค่มองก็ดูเป็นคนที่ มีหน้าตาที่สวยมาก สวยจนมีพลังการโจมตีออกมาอย่างมาก

“พี่ชายเธอก็อยู่ด้วยนะ เพราะงั้นก็ไปด้วยกันเถอะ”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ