บทที่1049 นี่ไม่ใช่ลูกชายของคุณใช่ไหม
ตอนนี้พ่อจางก็ฟื้นตัวเต็มที่แล้ว และอีกช่วงเวลาหนึ่งก็สามารถ ออกจากโรงพยาบาลได้แล้ว
ดังนั้นเมื่อพูดถึงเรื่องนี้เสี่ยวเหยียนก็ไม่ได้รู้สึกเศร้าใจ จึงได้ บอกเล่าเรื่องนี้ให้กับเสี่ยวหมี่โต้ว
เมื่อเสี่ยวหมี่โต้วได้ยินแล้วดวงตากแดงขึ้นเล็กน้อย แล้วจับ มือของเธอแล้วง้อ “ขอโทษนะครับคุณน้าเสี่ยวเหยียน เมื่อผม ไม่รู้ว่าคุณลุงไม่สบาย ของตรงนี้ผมก็ไม่กินแล้ว เอาไว้ให้คุณลุง จางเลยครับ”
เมื่อได้ยินสิ่งที่เขาพูด เสี่ยวเหยียนก็ยื่นมือไปบีบจมูกของเขา “ถือว่าหนูยังมีจิตสำนึกนะเนี่ย”
เสี่ยวหมี่โต้วก็ถือโอกาสกอดแขนของเธอ แล้วถามขึ้นด้วย เสียงเบาๆ : “ถ้าอย่างนั้นตอนนี้พวกเราไปส่งกับข้าวให้คุณลุง จางที่โรงพยาบาล ใช่ไหมครับ ?
“จ้ะ” เสี่ยวเหยียน พยักหน้า : “ไปส่งกับข้าวก่อน จากนั้นน้า เสี่ยวเหยียนก็จะพาหนูไปบ้านของน้า แล้วก็จะทำกับข้าวให้หนู กิน”
เสี่ยวหมี่โต้วอึมไปหนึ่งเสียงแล้วไม่ได้พูดอะไรอีก
ในไม่ช้าก็มาถึงโรงพยาบาล เสี่ยวเหยียนก็ได้พาเสี่ยวหมี่โต้ว ลงจากรถ มือหนึ่งถือถังเก็บความร้อน อีกมือหนึ่งก็จับเขาไว้
แม้ว่าเสี่ยวเหยียนจะดูสาว แต่ท่าทางที่จับเสี่ยวหมี่โต้วเดินมา ด้วยกัน ก็ดูเหมือนแม่และลูกคู่หนึ่งมาก อย่างไรก็ตาม ในสมัยนี้ คลอดลูกตั้งแต่อายุน้อยก็มีเยอะแยะ
แต่เนื่องจากเสี่ยวหมี่โต้วหน้าตาดีเกินไป ดังนั้นเมื่อทุกคนได้ เห็นก็ต้องรู้สึกประหลาดใจที่เสี่ยวเหยียนให้กำเนิดลูกที่งดงาม เช่นนี้ได้
เมื่อลองย้อนกลับมาคิดอีก อาจเป็นไปได้ว่าพ่อของเด็ก หน้าตาดีมาก จึงได้เป็นเหมือนพ่อ ?
แน่นอนว่าสิ่งเหล่านี้เป็นเพียงการซุบซิบนินทาของผู้ที่สัญจร ไปมา
ถ้าพูดออกไปจริงๆ แม้แต่เสี่ยวเหยียนก็อาจจะต้องตกใจ
ในไม่ช้าก็มาถึงประตูห้องผู้ป่วย เสี่ยวเหยียนจึงได้เตือนเสียว หมี่โต้ว
“เสี่ยวหมี่โต้วห้ามไปไหนนะ
“คุณน้าเสี่ยวเหยียนวางใจได้เลยครับ เสี่ยวหมี่โต้วว่านอน สอนง่ายมาก ไม่ใช่ว่าคุณน้าเสี่ยวเหยียนจะไม่รู้
ใช่แล้ว เธอรู้เป็นอย่างดีว่าเสี่ยวหมี่โต้วเป็นเด็กดีอยู่เสมอ เทียบกับเด็กธรรมดาทั่วไปแล้ว จะช่วยให้หมดห่วงแค่ไหนก็ไม่รู้ กับความฉลาดของเขา
ผลักเปิดประตูแล้ว ในห้องผู้ป่วยมีเพียงแค่พ่อจาง เอนกายอยู่ บนเตียงและอ่านหนังสือพิมพ์เงียบๆ คนเดียว เสี่ยวเหยียนจึงได้มองไปยังห้องน้ำอัตโนมัติ พบว่าประตูปิดแน่น ซึ่งหลัวหุ้ยเหม่ย น่าจะอยู่ในห้องน้ำ
“พ่อคะ”
เสี่ยวเหยียน เรียกไปหนึ่งค่
“เหยียนเหยียนมาแล้วเหรอ ?”
พ่อจางวางหนังสือพิมพ์ลงแล้วเงยหน้าขึ้นไปมอง
ผลจากการมอง ในครั้งนี้ ทำให้เขาต้องชะงักอยู่ที่เดิมในทันที ได้จับจ้องไปยังเด็กชายที่อยู่ข้างๆ เสี่ยวเหยียนอย่างเหม่อลอย
นี่ นี่ไม่ใช่..…..……
เขางงงวยอยู่ที่เดิม แล้วได้จ้องมองใบหน้านั้นอย่างเหม่อลอย นี่ไม่ใช่คุณชายน้อยของบริษัทตระกูลเยเหรอ ? มาอยู่ที่นี่ได้ อย่างไร ?
“สวัสดีครับคุณลุงจาง
ไม่จำเป็นต้องให้ เสี่ยวเหยียนบอก เสี่ยวหมี่โต้วก็ได้ทักทาย กับพ่อจางด้วยตัวเองอย่างสุภาพ
เมื่อเสี่ยวเหยียนเห็นท่าทีของพ่อตนเองจึงได้กะพริบตา คิดดู แล้วก็ไม่แปลก เสี่ยวหมี่โต้วคล้ายกับคุณชายเยซะขนาดนั้น พ่อ จางเห็นเขาเป็นครั้งแรกแล้วมีการตอบสนองเช่นนี้ก็เป็นเรื่อง ปกติ
เธอจึงได้อธิบายว่า “พ่อคะ เขาคือ……
“ลูกชายของประธานเยู่ของพวกเราอย่างไรล่ะ ฉันรู้
นึกไม่ถึงเลยว่าพ่อจางจะขัดจังหวะของเธอขึ้นมากะทันหัน เสี่ยวเหยียน ตกตะลึง “พ่อคะ คุณรู้ได้อย่างไร…….
“พ่อจะไม่รู้ได้อย่างไร ก่อนหน้านี้เขาเคยไปบริษัทอยู่” เมื่อพูด จบพ่อจางก็ได้เปลี่ยนเรื่องแล้วยิ้มให้กับเสี่ยวหมี่โต้ว : “ประธาน เย่น้อย ทำไมคุณถึงได้มาล่ะ ? ก่อนมาก็ไม่บอกลุงจางล่วงหน้า สักค้า ลุงจางจะได้เตรียมตัวให้พร้อม
เมื่อได้ยินคำพูดพวกนี้ เสี่ยวเหยียนก็ทนไม่ได้ที่จะกลอกตา พ่อของเธอเริ่มเอาอีกแล้ว !
แถมยังพูดว่าประธานเย่น้อยอีก ! เสี่ยวหมี่โต้วถือว่าเป็น ประธานเย่น้อยซะที่ไหนกัน!
“พ่อ พ่ออย่าทำแบบนี้สิคะ อย่าเรียกเขาว่าประธานเย่น้อยอีก นะคะ เรียกเขาว่าเสี่ยวหมี่โต้ว คุณก็เรียกเขาเหมือนที่ฉันเรียกว่า เสี่ยวหมี่โต้วก็พอแล้ว วันนี้เขามาหาฉัน เดี๋ยวก็จะกลับบ้านพร้อม ฉัน”
“หา ?” ทันใดนั้น พ่อจางก็ตอบสนองไม่ทัน “นี่มันหมายความ ว่าอย่างไร ? ทำไมประธานเย่น้อยถึงได้กลับมากับคุณ คุณ…….
“พ่อ หนูลืมบอกพ่อไปว่านักออกแบบที่ฉันอยู่ด้วยก่อนหน้านี้ คือจื่อ ซึ่งเป็นหม่ามีของเสี่ยวหมี่โต้วด้วย แน่นอนว่าเป็นภรรยา ของประธานของพวกพ่อ”
พ่อจาง : “.………….”
ตกใจจนพูดอะไรไม่ออกแล้ว
ลูกสาวของเขาเข้ากันได้ดีกับลูกของภรรยาของประธานขนาด นี้ ? พ่อจาง ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าลูกสาวของเขาจะมีความ สามารถแบบนี้
“คุณลุงจางครับ คราวหน้าผมจะพาแด๊ดดี้กับหม่ามีมาเยี่ยม
คุณด้วยกันนะครับ”
พ่อจาง : “……………
เมื่อเสี่ยวเหยียนที่อยู่ข้างๆ เห็นสีหน้าของพ่อจาง จึงได้รีบดึง เสี่ยวหมี่โต้วมา แล้วพูดว่า “พอได้แล้วเสี่ยวหมี่โต้ว นายอย่าพูด กับเขาอีกเลย ขืนพูดอีกต่อไป ฉันว่าเขาน่าจะเย็นชาแน่เลย
เสี่ยวหมี่โต้วพยักหน้าอย่างว่านอนสอนง่าย ไม่ได้พูดอะไร โดยให้ความร่วมมือมาก
พ่อจางหมดคำจะพูดในทันที แล้วมองไปที่ลูกสาวตนเองอย่าง ไม่พอใจ แล้วบ่นพึมพำไปว่า “เหยียนเหยียน คุณหมายความ ว่าอะไร ? จะไม่ให้ฉันคุยกับประธานเย่น้อยเลยเหรอ ? อีกอย่าง ประธานเย่น้อยมาแล้ว ทำไมคุณถึงไม่บอกฉันก่อนล่วงหน้า แต่ กลับพาคน…..”
พูดยังไม่จบค่า เสี่ยวเหยียนก็นั่งลงไปข้างเตียง “เอาล่ะ คุณ กินข้าวก่อนเถอะ”
พ่อจางน้อยใจไปบ้าง แต่ก็ยังคงรับอาหารไว้ในมือ แล้วใช้ ตะเกียบหยิบกับข้าวเข้าปากหนึ่งคำอย่างเงียบๆ พร้อมกับจ้องเสี่ยวหมี่โต้วไปด้วย
“โอ้โห เป็นลูกของใครกันเนี่ย ? หน้าตาขนาดนี้
ทันใดนั้นก็มีเสียงสูงเสียงหนึ่งดังขึ้นอย่างกะทันหัน ทำให้ต่างพาตะเกียบจะหล่นไปโดยตรง ตั๊ก หนึ่งเสียงตกลงพื้น
เสี่ยวเหยียน …..………..
จากนั้นก็เปลี่ยนได้เอาตะเกียบที่ตกอยู่พื้นคู่นั้นเก็บใส่ในถุง
“โอ้โหๆ !” หลัวหุยเหม่ยออกมาจากห้องน้ำรีบพุ่งข้าง หน้าเสี่ยวหมี่โต้วอย่างรวดเร็ว มองซ้ายมองขวา
สวัสดีครับป้าจางเสี่ยวหมี่โต้วตัวและเริ่มทักทาย อย่างสุภาพครั้ง
คุณป้าจาง คุณรู้จักฉันเหรอ ?” หลัวหุ้ยเหม่ยยิ้มแฉ่งและ อดได้จะเอื้อมมือแตะแก้มของเสี่ยวโต้ว เสี่ยวไม่ได้หลบหลีก ปล่อยให้นิ้วของหลัวหุ้ยเหม่ยบนใบหน้าของ เบาแก้มของเด็กเต็มด้วยคอลลาเจน ทำให้ความการสัมผัสนั้นอีก
ส่วนเสี่ยวหมี่โต้วเหมือนไม่ได้ถือสาแม้แต่น้อย
เสี่ยวเหยียน มองข้างๆ
“เหยียนเหยียน นี่ไม่ใช่ลูกชายของคุณใช่ไหม ?”
พ่อจาง : ”
เสี่ยวเหยียน : ”
คำพูดที่ออกจากปากของ หลัวหุยเหม่ย ยิ่งน่าตกใจมากขึ้นไป อีก คางของเสี่ยวเหยียน กับ พ่อจาง ก็แทบจะร่วงลงพื้น ตะเกียบ ของพ่อจาง ก็เกือบจะหล่นไปอีกครั้ง โชคดีที่คราวนี้ตาและมือ ของเสี่ยวเหยียน ตอบสนองอย่างรวดเร็ว จึงได้ขวางเขาไว้
“พ่อคะ ถ้าตกอีกจะไม่มีตะเกียบเปลี่ยนให้พ่อแล้วนะ” พ่อจางจึงได้จับตะเกียบไว้อย่างแน่น
“เหยียนเหยียน คุณยังไม่ตอบคำถามแม่เลยนะ คุณไปหาเด็ก ที่หน้าตาดีขนาดนี้มาจากที่ไหน ไม่ใช่เป็นเพื่อนคุณเหรอเนี่ย ไม่ใช่คุณไปแอบคลอดลูกอยู่ข้างนอกแล้วไม่บอกแม่ใช่ไหม ?”
อย่างไรก็ตาม เสี่ยวเหยียน ไม่ได้กลับมาตั้งห้าปี หากนำเด็ก โตขนาดนี้กลับมาจริงๆ หลัวหุยเหม่ย ก็คิดว่าเธอไม่แปลกใจเลย
“แม่คะ ! แม่อย่าคิดไปทั่วสิ เขาคือลูกชายของหัวหน้าที่หนู เคยบอกแม่ก่อนหน้านี้อย่างไรล่ะคะ ชื่อเสี่ยวหมี่โต้ว เป็นลูกชาย ของประธานบริษัทที่พ่ออยู่พอดีเลย แม่ก็คิดหน่อยว่าลูกสาว ของแม่หน้าตาแบบนี้ จะมีลูกที่ดูดีขนาดนี้ได้อย่างไร ?
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ