บทที่1559 ฉันต้องการเขาแค่คนเดียว

“รักสะอาด ?” เงินจึงหวหัวเราะอย่างมั่นใจ “นั่นสำหรับผู้ชาย อย่างพวกนาย ฉันเป็นผู้หญิงนะ สำหรับซูแล้วไม่เหมือนกัน หรอก”

พอพูดจบ เงินจึงหวก็ถึงกับหัวเราะออกมา แล้วพูดโปรย เสน่ห์ว่า “อีกไม่กี่วันก็ถึงงานเลี้ยงวันเกิดฉันแล้ว พวกนายก็มา กับเขาด้วยสิ

จงเพิ่งรู้สึกรังเกียจท่าทางแบบนี้ของเงินจึงหาวมาก ทั้งๆที่ เป็นเด็กสาวมหาลัย แต่กลับแต่งตัวล่อแหลม เหมือนผู้หญิงที่ ออกมาจากสโมสรบางแห่งอย่างไรอย่างนั้น ไม่รู้ว่าสมองเธอทำ มาจากอะไร แถมยังเป็นคางคกที่หลงผิดคิดอยากจะกินเนื้อหงส์ ถึงขั้นคิดอยากให้พี่ซูไปเป็นแฟนหนุ่มของเธอ!

ไม่รู้จักดูเลยว่าตัวเองเป็นสินค้าประเภทไหน จงเฟิงหัวเราะ สองที “งานเลี้ยงวันเกิดคุณเหรอ กลิ่นเครื่องสำอางแรงเกินไป ผมกลัวไปแล้วจมูกอักเสบ ช่างมันเสียเถอะ

พอประโยคนี้เข้าหูเงินจึงหวก็ฟังออกทันทีว่ากำลังเยาะเย้ย ตัวเองอยู่ สีหน้าเลยเปลี่ยนไปทันที

“จงเฟิง ฉันรู้ว่านายปากเก่ง แต่ว่าคนที่ฉันไล่ตามไม่ใช่นาย นายมีสิทธิ์อะไรมาพูดแบบนี้กับฉัน นายมีความเป็นสุภาพบุรุษ อยู่บ้างไหม”
“มีแน่นอน” จงจู่เฟิงเยาะเย้ยเธออย่างไม่เกรงใจ “เธอไม่รู้เห รอว่าฉันจงเพิ่งขึ้นชื่อเรื่องความเป็นมิตร สำหรับอัตราส่วนของ เด็กผู้หญิงในโรงเรียนนี้ ทุกคนต่างก็รู้ว่าฉันจงเฟิงคนนี้เป็น เหมือนเครื่องปรับอากาศส่วนกลาง ฉันดีกับทุกคน ทำไมถึงได้ ไม่ดีกับเธออยู่คนเดียว ในใจเธอรู้บ้างไหม ?

พอได้ยินแบบนั้น เป็นสิ่งหวก็ยิ้มออกมา “เหรอ ? คงไม่ใช่ เพราะคนที่ฉันจีบคือซู ดังนั้นนายก็เลยหึงหรอกใช่ไหม แต่ว่า นะจงเฟิง ทำไมนายไม่ลองส่องกระจกชะโงกดูเงาตัวเองบ้างล่ะ สภาพแบบนี้ของนาย จะไปเข้าตาฉันได้ยังไง”

“นายน้อยจําเป็นต้องเข้าตาเธอด้วยเหรอ ถ้ามีวันไหนที่ฉันเข้า ตาเธอ งั้นฉันคงต้องไปทำศัลยกรรมทันที เพราะฉันรู้สึกว่าการที่ ถูกเธอชอบ มันเหมือนการโดนดูถูกยังไงล่ะ

“นาย! ”

ปัง!

ประตูของหอพักถูกเปิดออก เงาของร่างสูงผอมเพรียวปรากฏ ขึ้นที่หน้าประตู

คำพูดหยุดลงทันที เวินจึงหวที่เดิมทีสีหน้าโกรธเกรี้ยว พอ เห็นฉือซูเข้า สีหน้าเธอก็เปลี่ยนไปในทันที “ซู นายกลับมา แล้วเหรอ อีกไม่กี่วันก็วันเกิดฉันแล้ว ฉันอยากชวนนายไปร่วม งานเลี้ยงวันเกิดฉัน”

“ลงมา” น้ำเสียงของฉือซูเย็นยะเยือก ดวงตาคู่หนึ่งจับจ้อง เธอเหมือนหินเหล็กเย็นเฉียบสองก้อน บรรยากาศที่แผ่ออกมารอบตัวทำให้คนไร้ทางต่อต้าน

เงินจึงหวทำหน้าหนา “คือว่า ฉันก็แค่…….

เธอยังพูดไม่ทันจบ เฉือซูก็เดินมาทางเธอด้วยสีหน้าบึ้งตึง แล้วถึงผ้าห่มบนเตียงออกมาโยนใส่บนตัวของเงินจึงหาว “ไสหัว ออกไป

น้ำเสียงอึมครีมของเขาแฝงไปด้วยความไม่พอใจ ราวกับ กําลังสะกดกลั้นไฟโกรธของตัวเองไว้ หลังจากเธอดึงผ้าห่มออก ก็พูดอย่างโกรธเคืองว่า “ฉือซู ฉันมาชวนนายไปงานเลี้ยงวัน เกิดด้วยความหวังดีนะ แล้วท่าทีแบบนี้ของนายมันอะไรกัน

“ท่าทีอะไร ?” ฉือยหัวเราะเสียงเย็นออกมา “เชิญไปงาน เลี้ยงวันเกิดอะไรต้องมานั่งเชิญอยู่ตรงนี้ เข้ามาในหอพักแล้วนั่ง อยู่บนเตียงคนอื่นได้รับอนุญาตจากฉันแล้วหรือยัง ? ฉันไม่เคย ทำร้ายผู้หญิงมาก่อน ถ้ามีครั้งหน้าอีก ฉันก็ไม่รังเกียจที่จะ ทําลายกรณีที่สอง

“นาย! ” เงินจึงหวคิดไม่ถึงว่าฉือจะไม่ไว้หน้าเธอขนาด นี้ เลยยิ่งทำหน้าด้านหน้าทนแล้วนั่งอยู่ตรงนั้นไม่ยอม ขยับเขยื้อน “ฉันไม่ไป ทั้งๆที่คนเขาก็แค่หวังดีจะมาชวนนายไป งานเลี้ยงวันเกิดแท้ๆ นายไม่ไปก็ไม่ไปสิ ทำไมต้องทำกับฉันแบบ นี้ด้วย”

จงเพิ่งที่อยู่ด้านข้างก็ทนดูต่อไปไม่ไหวแล้ว ถึงแม้ว่าเขาจะมี ความคิดที่อยากจะเข้าไปถีบผู้หญิงคนนี้ให้กระเด็น แต่ว่า สุดท้ายก็ถูกความเป็นสุภาพบุรุษห้ามเอาไว้ เพียงแค่เข้าไปถึงผ้าปูที่นอนทั้งหมดมาคลุมบนตัวของเงินจึงหวไว้ แล้วแบกเธอ ขึ้นมาทั้งอย่างนั้น

“จงเฟิง นายมันไอ้คนบ้านายจะทำอะไร ปล่อยฉันลงเดี๋ยวนี้”

“หุบปาก ถ้ายังไม่อยากให้ฉันโยนเธอลงไปชั้นล่างละก็

ในชื่อของจงเฟิงคนนี้มีคำว่า” เฟิง”อยู่ ซึ่งพ้องเสียงกับคำว่า คนบ้า ท่าทางของเขาก็เหมือนกันกับชื่อเขา บ้าจนน่ากลัว

ถ้าเขาบอกว่าโยน ก็อาจจะทำแบบนั้นจริงๆ

เงินจึงหวถูกทำให้ตกใจไปในทันที และไม่กล้าพูดอะไรออก มาอีกจริงๆ สุดท้ายก็ถูกโยนออกมานอกหอพัก เธอคลี่ผ้าห่ม ออกแล้วถลึงตาจ้องจงเฟิง

“บอกเธอแต่แรกแล้วว่าเขารักสะอาด เธอก็ไม่ยอมเชื่อ ตอนนี้ รู้แล้วหรือยัง ไม่ใช่ว่าชอบพี่ซูเหรอ ผ้าห่มผืนนี้พี่ของเธอเคยห่ม มาแล้ว ยกให้เธอเลยแล้วกัน”

เงินจึงหวโกรธจนโยนผ้าห่มไปทางจงเฟิง เพราะที่นี่เป็น หอพักชาย ดังนั้นด้านข้างเลยมีคนไม่น้อยที่ชะโงกศีรษะมาดู เพราะได้ยินเสียงอย่างคึกคัก

“มองหาอะไร” เงินจึงหวตอกกลับไปอย่างดุร้าย

คนที่ปอดแหกพอเห็นตาคู่งามนั้นจ้องเข้า ก็รีบหดคอกลับไป ทันที คนที่ใจกล้าหน่อยก็พูดหยอกล้อเธอ “พวกเราก็ไม่อยากดู หรอก แต่นี่มันหอพักชายนะ เธอวิ่งเข้ามาให้พวกเราดูเองแบบนี้ ถ้าไม่ดูก็เสียของแย่สิ”
“พวกนาย! ”

จงเพิ่งพูดอย่างรังเกียจว่า “เธอรีบกลับไปเถอะ อย่ามาทำตัว น่าขายหน้าอยู่ตรงนี้ต่อเลย

เงินจึงหาว โกรธจนหันหลังเดินจากไป

หลังจากที่เธอกลับไปที่หอพักแล้ว พวกพี่สาวน้องสาวทั้งหลาย ต่างก็เข้ามาต้อนรับ

“จิ้งหรัว เป็นยังไงบ้าง อยคนนั้นตกลงยอมไปร่วมงาน เลี้ยงวันเกิดเธอหรือยัง ?

ไม่พูดถึงก็ยังดี พอพูดถึงอารมณ์เงินจึงหวก็พุ่งพรวด และ โยนบัตรเชิญในมือทิ้ง แล้วพูดอย่างโกรธเกรี้ยวว่า “ตกลงบ้า อะไร ฉันไปชวนเขาถึงที่หอ แต่เขากลับให้เพื่อนร่วมหอของเขา โยนฉันออกมา ไอ้บ้าจงเฟิง ฉันไม่มีทางยอมจบแค่นี้แน่

พอพวกพี่สาวน้องสาวเหล่านั้นได้ยินเข้า ก็มองเงินจึงหาวด้วย ความรู้สึกเห็นใจขึ้นมาทันที

หนึ่งในนั้นพูดปลอบว่า “ถ้าอย่างนั้นก็ช่างเถอะ ในโรงเรียน พวกเราคนที่จีบยากที่สุดก็คือยู่อย ถึงแม้ปกติเวลาเธอมี คำถามไปถามเขา เขาจะบอกสิ่งที่เขารู้ให้กับเธอ แต่ฉันรู้สึกว่า เขาไม่ได้มีความคิดที่จะมีความรักเลย เหมือนว่าในใจจะมีแค่ เรื่องการเรียนเท่านั้น”

“นั่นสิ ไม่เคยเห็นเขาโปรดปรานผู้หญิงคนไหนมาก่อนเลย พอพูดถึงตรงนี้ ในใจของเงินจึงหวก็รู้สึกดีขึ้นมาเล็กน้อย ถ้าหากพูดว่าฉือซูคงรู้สึกแย่จนตาย

โชคที่ในเขาแค่เรื่อง

เงินจิ่งหรัวเริ่มสงบลง ถ้าอย่างนั้นฉันเรียนมหาลัยปีแล้ว ถ้าปีเขาไม่ความรัก ฉันไม่หรอก ว่าต่อไปเขาไม่

“จิ้งหรัว เธอมุ่งมั่นขนาดไหนกัน ที่จริงโรงเรียนของพวก อื่น แค่รูปร่าง หน้าตาและฐานะทางบ้านดีมีอยู่น้อยเลย

“นั่นสิ ผู้ชายนะ ถ้าคนนี้ได้ก็หาอีกคน ถึงแม้ฉือจะ ค่อนข้างดี แต่ว่าคนอื่นไม่แย่นะ จึงหาว เธอลองพิจารณา อื่นดูหน่อยไหม

แล้วมันเกี่ยวอะไรกับด้วยจึงหวยกมือมากอด อก มากมายแค่ไหน ฉันชอบฉือแค่คนเดียวเท่านั้น นอกจาก เขาแล้วฉันไม่เอาใครทั้งนั้น

เงินจึงหวว่าในอนาคตเธอจะต้องสูญเสียมากมายแค่ ไหนกับพูดประโยค

เพียงแต่นั่นเป็นเรื่องภายในตอนเธอก็ยังคงยึดติด ความชอบฉือซู ทั้งแต่งตัวเป็นผู้หญิงดูเป็นผู้ใหญ่ และทําตัวเป็นนักเรียนแสนดี

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ