เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่

บทที่ 721 นี่คือโอกาสที่ดีที่สุด ที่คุณจะกลับไปตระกูลเ



บทที่ 721 นี่คือโอกาสที่ดีที่สุด ที่คุณจะกลับไปตระกูลเ

เพิ่งเสีโยว ยังรู้สึกว่า ตัวเองเท่านั้น เป็นคนที่เหมาะสมกับเย่ไม่เชิ นมากที่สุด ตระกูลเยมีธุรกิจใหญ่โต และตอนนั้นเธอเคยใช้ ฐานะของตัวเองตรวจสอบแล้ว รู้ว่าของเยโมเซินกับเย่หลิ้นหาน ทั้งสองพี่น้องมีความสัมพันธ์ที่แย่มาก และยังได้รู้บางเรื่องที่ เกี่ยวกับตระกูลเย่ ที่ไม่มีใครรู้อีกด้วย

ดังนั้น เธอจึงรู้สึกว่า ตัวเองเหมาะกับเย่ไม่เป็นมากกว่า เลยทำให้ตอนที่แผนการของตัวเอง โดยเย่ไม่เป็นจับได้ เธอ กอดแขนของเขาไว้โดยตรง แล้วพูดว่า “เมื่อเทียบกับเงินเฉียว แล้ว ฉันเหมาะกับคุณมากกว่า คุณกลับมาที่ตระกูลเย่ เพื่อทวง อำนาจคืนไม่ใช่หรือ? ฉันทำได้ เพียงแค่คุณคบกับฉัน ฉันกับ ทั้งตระกูลหาน จะช่วยคุณอย่างเต็มที่ ถึงเวลานั้น ตระกูลเ เป็นสมบัติในกระเป๋าคุณ เย่หลินหานนั้น ฉันก็สามารถช่วยคุณ กําจัดออกไปได้!”

เธอรู้สึกว่า สำหรับผู้ชายแล้ว อำนาจและการงานสำคัญ มากกว่า

เมื่อเทียบกับผู้หญิงอย่างเสิ่นเฉียว ที่ตั้งท้องลูกของคนอื่นแบบ นั้น เช่ไม่เป็นจะต้องเลือกเธอโดยไม่ลังเลแน่นอน!

แต่เธอคิดผิดแล้ว หลังจากที่เธอพูดอย่างนี้แล้ว เย่ไม่เป็นก กับยิ้มเยาะแล้วผลักเธอออกไป เธอก้าวถอยหลังแล้วต้มกองอยู่ บนพื้นเย็น มองเขาอย่างเหลือเชื่อ
“คุณไม่ยอม? เพราะอะไร?? หรือคุณไม่ต้องการที่จะจับทุก อย่างของตระกูลย่อยู่ในกำมือเหรอ? คุณไม่อยากจะแก้แค้น หรือ?”

แววตาที่เย็ไม่เป็นมองเธอ ราวกับมองคนตาย โดยไม่มีความ อบอุ่นความรู้สึกใดๆเลย

“เหอะ คุณประเมินตัวเองสูงเกินไป หรือดูถูกฉัน? ตระกูลเฉัน จะต้องได้มาแน่นอน แต่ฉัน เย่ ไม่เซ็น รังเกียจความช่วยเหลือ ของผู้หญิง แค่อำนาจตระกูลหานอันน้อยนิดของคุณ ฉันไม่เห็น มันอยู่ในสายตาเลยจริงๆ

จองหอง!

จองหองยิ่งนัก!

ในเวลานั้นความคิดของหานเส่ยวก็เป็นเช่นนี้แล้ว เย่ ไม่เซ็น ไม่แยแสในความช่วยเหลือของเธอเลย รู้ว่าตัวเองโดนปฏิเสธ แล้ว แต่หานเส่ยวก็ยังคงอดไม่ได้ที่จะคลั่งไคล้ผู้ชายคนนี้

เย็นชา แน่วแน่ เด็ดขาด

แม้จะรู้ว่าเขาไม่สนใจตัวเองเลยสักนิด แต่เธอก็ยังคงรักเขา

อย่างบ้าคลั่ง

ดังนั้นเธอจึงดูแลเอาใจใส่สารพัด ไม่ว่าอีกฝ่ายจะปฏิบัติกับ

ตัวเองอย่างไร แต่ตอนที่เธอยังไม่ได้แสดงความสามารถอะไร ตัวตนของเธอ

ในฐานะคุณหนูแห่งตระกูลหาน ก็ถูกจับได้แล้ว
ไม่นาน เธอก็ถูกขับออกจากตระกูลทาน สูญเสียฐานะคุณหนู ใหญ่แห่งตระกูลทาน เร่ร่อนไปตามท้องถนน

เพราะตัวเธอสวมรอย หานซึ่งบอกว่า เห็นแก่ความสัมพันธ์ ของเธอกับเงินเจียวในเมื่อก่อน จะไม่ส่งเธอไปที่สถานีตำรวจ แต่ทุกอย่างที่ตระกูลหาน ให้เธอ เธอห้ามเอาไปสักชิ้น

เพิ่งเส่โยว สูญเสียทุกอย่างเร่ร่อนไปตามท้องถนน ไม่มีที่ไป สุดท้าย…….ก็ต้องกลับไปที่บ้านของพ่อผีพนันเท่านั้น

ตามที่คาด เพิ่งเข้าไปก็โดนตบตีทันที เธอถูกตบตีจนเลือด อาบหน้า ยังไม่มีเงินไปรักษาที่โรงพยาบาล

ต่อมา…..เพิ่งเส่โยวไม่กล้าอยู่ที่บ้านอีก ไม่มีที่ไป จึงต้องออก ไปหางานทํา เพราะเคยชินกับการเป็นคุณหนูแห่งตระกูลหาน เธอพบว่างานหลายอย่างที่ไม่เป็นแล้ว อีกอย่าง ไม่ใช่รังเกียจ ว่าสกปรก ก็รังเกียจว่าเหนื่อยเกินไป ดังนั้นจึงถูกไล่ออกด้วย สาเหตุต่างๆ หรือก็คือตัวเองที่ทำได้ไม่ถึงครึ่งวัน ก็ไม่ทำเสียเลย

หลังจากนั้น เธอหาเงินไม่ได้สักบาท ยังโดนเจ้าหนี้ของพ่อ มาทวงถึงบ้าน แล้วถูกลากเข้าไปในบาร์……..

อดีตไม่อาจรําลึกถึงได้ รำลึกช่วงเวลานั้น เพิ่งเสียวเหมือน ตายทั้งเป็นจริงๆ

เธอรู้สึกว่า ตัวเองตกจากฟ้าร่วงหล่นสู่เหวในชั่วข้ามคืน ก็เพ

ราม นเฉียว

เธอต้องอิจฉาที่ตัวเองแย่งเย่ไม่เป็นไปแน่ๆ เลยแก้แค้นเธอแย่งฐานะของเธอ หลังจากนั้นทำให้เธอ……..กกระทำแต่ละ อย่าง……

ทุกครั้งที่นึกถึง เต็มไปด้วยน้ำตาทรมาน

ตอนนี้ได้เห็นเธอสูญเสียเย่ไม่เซ็น เมิ่งเล่โยว สาแก่ใจยิ่งนัก ก็คือจุดจบที่เธอทำร้ายตัวเอง

แต่น่าเสียดาย เย่ไม่เป็น………

เพิ่งเสโยว ลูบไล้ไปตามคิ้วที่มุ่งมั่นหล่อเหลาของชายหนุ่มใน ภาพถ่าย หัวเราะเสียงเบา

“ถ้าคนข้างๆของคุณคือฉัน ในตอนแรก มันจะดีมากแค่ไหน วันนี้ก็จะไม่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นแล้ว”

ส่วนอีกด้านหนึ่ง

หลังจากที่เย่หลิ่นหานได้รู้ข่าวนี้ เขาที่จับปากกาเซ็นชื่ออยู่ บีบ นิ้วแน่ขึ้นในทันที

“คุณพูดว่าอะไรนะ? เย่ ไม่เซินเกิดเรื่องแล้ว?”

ผู้ที่มาพยักหน้าเบาๆ สีหน้าเจ้าเล่ห์ “คุณชายหาน ฉันให้คน ไปสืบมาแล้ว ได้ยินมาว่า ทะเลบริเวณที่คุณชายเย่เกิดอุบัติเหตุ นั้น อันตรายยิ่งนัก จนถึงขณะนี้ ยังหาตัวไม่พบ นอกจากในวัน แรกที่สามารถช่วยผู้รอดชีวิตขึ้นมาได้ ภายในคืนนั้น ก็มีพายุฝน ขณะใหญ่ ผู้คนที่ค้นพบในวันรุ่งขึ้น ก็สิ้นลมหายใจหมดแล้ว ฉัน คิดว่า คุณชายเยก็น่าจะ……
ยังพูดไม่จบ เย่หลิ่นหานก็ลุกขึ้นในทันใด คว้าคอเสื้อของเขา อย่างร้อนรน

“จอล่ะ? เธอไม่เป็นไรใช่ไหม?

คนที่โดนจับคอเสื้อสะดุ้งตกใจ “หาน คุณชายหา…….

“พูด เย่ไม่เป็นประสบอุบัติเหตุ แล้วจื่อล่ะ? เธอกับเขาอยู่ บนเครื่องบินลำเดียวกันหรือเปล่า? ตอนนี้เธอเป็นยังไงบ้าง?

บัดซบ!

สีหน้าของเหลิ่นหานกลายเป็นน่ากลัวอย่างยิ่ง ในเสี้ยว วินาทีนั้น ทั้งคนดูเหมือนว่าออกมาจากใต้โคลนที่เยือกเย็น ทั้ง ร่างกระจายไอสังหารที่สยดสยอง ราวกับว่าออกมาจากนรก

“หานๆๆ คุณชายหาน…….ใจเย็นๆ !!! คุณทําแบบนี้ ฉันๆ ฉัน

หายใจไม่ออกแล้ว”

“พูด!”

“คุณหานไม่เป็นไร!! ชายคนนั้นถูกบีบคอจนกลอกตาแล้ว ในเวลาคับขัน พูดได้เพียง ประโยคที่สำคัญเท่านั้น

ตามที่คาด ตอนทีเย่หลิ่นหานได้ยินเขาพูดว่าทานจื่อไม่ เป็นไร สายตาขยับเล็กน้อย มือที่ดึงคอเสื้อของเขาไว้ก็คลาย ออกเล็กน้อย

“เธอไม่เป็นไร?”

“ใช่ๆ ไม่ใช่ไฟลท์บินเดียวกัน
เย่หลิ่นหานถอนหายใจด้วยความโล่งอก จึงได้ปล่อยมือออก คนนั้นก้าวถอยหลังไปหลายก้าว ถึงได้ยืนตั้งหลักได้ พร้อมกับ พูดหอบว่า “คุณชายหาน ไม่ต้องกังวล มีเพียงคุณชายเย่เท่านั้น ที่ได้ขึ้นไฟลท์บินนั้น ตอนนี้คิดว่าน่าจะตายไปแล้ว

ตายแล้วเหรอ?

การตายของเย่ไม่เซิน สำหรับเย่หล่นหาน ไม่ได้พิเศษอะไร เพียงแค่คู่จื่อไม่เป็นไร อย่างอื่น…….. ก็ไม่ได้สำคัญมาก

“คุณชายหาน เพียงแค่เย่ ไม่เซ็นตาย ถ้าอย่างนั้น บริษัทตระ กูลเย่ก็จะไม่ใช่บริษัทตระกูลเยู่ในเมื่อก่อนอีกต่อไป พวกตาแก่ ในคณะกรรมการ ไม่มีผู้นำ ก็จะต้องกลับมาหาคุณชายหานอย่าง แน่นอน

เย่หลิ่นหานกลับเม้มริมฝีปากบางไว้ หยิบโทรศัพท์มือถือออก มา โทรหาทานมู่จื่อ

แม้ว่าข่าวที่ได้รับ คือเธอไม่เป็นไร แต่ข่าวนี้จะต้องไปถึงหูของ เธอแน่นอน ถ้าเธอรู้ว่าเย็ไม่เป็นเกิดอุบัติเหตุแล้ว ก็ยากที่จะรับ ประกันได้ว่า เธอจะทําเรื่องอะไรที่รุนแรงออกมา

ตอนนี้เย่หลิ่นหานเป็นห่วงเธอยิ่งนัก

โทรหาเธอ ในโทรศัพท์กลับส่งข้อความมาว่า อีกฝ่ายปิด เครื่อง

ทำไมถึงปิดล่ะ?” เย่หลิ่นหวานขมวดคิ้วไว้ เมื่อทบทวนอีกครั้ง คนตรงหน้าก็ขยับเข้ามา “คุณชายหาน สิ่งที่ฉันพูดในเมื่อกี้ คุณกำลังฟังอยู่หรือเปล่า?”

เมื่อได้ยิน เหลื่นทานขมวดคิ้วและเงยหน้าขึ้นมองอีกฝ่าย

ด้วยสายตาไม่พอใจ “เอ่อ…… คุณชายหาน ความหมายของฉันคือ…….. เพียงแค่ คุณชายเย่ตาย นี่ก็คือเวลาที่ดีที่สุดที่คุณจะกลับไปที่บริษัทตระ

กูลเย่

“ไม่รีบ” เย่หลิ่นหวนกลับพูดอย่างเรียบเฉย

ตอนนี้สำหรับเขาแล้ว สิ่งที่สำคัญที่สุด คือความปลอดภัยของ หานมู่จื่อ

แต่โทรศัพท์มือถือของเธอ ติดต่อไม่ได้เลย เย่หลิ่นหานพูดได้ แค่ว่า “คุณส่งคนไปตรวจสอบทันที จื่อเกิดอะไรขึ้นกันแน่ หลัง จากที่เย่โม่เซินเกิดเรื่อง เธอไปไหน ตอนนี้สถานการณ์เป็น อย่างไรบ้าง?”

“คุณชายหาน??”

อีกฝ่ายตกตะลึงจนเบิกตากว้าง “ตอนนี้ไม่ใช่เวลาในการทำ เรื่องเหล่านี้นะ? ถ้าในตอนนี้ คุณไม่ถือโอกาสกลับไปที่บริษัท ตระกูลเย่ นั้นต่อไป……

“ฉันให้นายทําอะไร นายก็ทําอะไร” ประโยคนี้ เสมือนเย่หล นหาน พูดอย่างขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ