บทที่ 1400 คุณไม่ใช่คนแบบนี้โดยสิ้นเชิง

เมื่อฟางถังถังกลับมา เจียงเสี่ยวไปก็ลุกขึ้นมาแทะเมล็ด ทานตะวัน เห็นท่าทางของฟางถังถังก็หัวเราะเยาะเย้ยเธอ

“ เธอคบกับเทพบุตรของเธอแล้วเหรอ?”

เมื่อได้ยิน สีหน้าของฟางถังถังก็แดง: “พูดอะไรไร้สาระ จะเร็วขนาดนั้นได้อย่างไร? และฉันก็แค่ชอบเขาในฐานะไอดอล ฉันเป็นแฟนตัวแม่โอเคไหม? ”

“จริงเหรอ?” เจียงเสี่ยวไปเลิกคิ้ว “หรือว่าเธอไม่อยากลิ้ม ลองร่างกายของเขาเหรอ?”

“ใครจะอยากลิ้มลองร่างกายของเขาล่ะ! นี่เป็นการสบ ประมาทต่อเทพบุตรของฉันเลยนะ! ฉันจะอยากลิ้มลองร่างกาย ของเขาได้อย่างไร!” ฟางถังถังแก้ตัวให้ตัวเองอย่างมีเหตุผลและ จริงจัง หลังจากแก้ตัวเสร็จก็หน้าตาบึ้งตึงและเอ่ยว่า “แม้นจะ เป็นการสบประมาท แต่บางครั้งก็อดคิดไม่ได้ว่า ถ้าผลักเขาลง ไปละก็…..

“พอได้แล้ว ยอมรับว่าเธอเป็นแฟนคลับแบบแฟนสาวยาก ขนาดนั้นเลยเหรอ? เธอก็แค่อยากนอนกับเขา!”

” เจียงเสี่ยวไป!”

เจียงเสียวไปไม่สนใจเธอ และแทะเมล็ดทานตะวันต่อไป
ฟางถังถังมองท่าทางของเธอ โมโหจนไม่ไหว ก็เลยเยอะไป หนึ่งครั้ง คิดในใจว่าอีกประเดี๋ยวมีอะไรดีๆ ให้เธอดู ตอนที่เซียวมาถึง เขาก็โทรศัพท์หาฟางถังถังอีก และทันทีที่

ฟางถังถังรับสายก็รีบวิ่งออกไปอย่างลึกลับอีกครั้ง และก็ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน เจียงเสียวไปกลับไปนอนบน โซฟา แล้วลูบหน้าท้องของตัวเองอย่างพึงพอใจ

จากนั้นเธอก็ได้ยินเสียงฝีเท้าที่สม่ำเสมอ เจียงเสี่ยวไปคิดใน ใจว่าฟางถังถังคงจะไม่พาเทพบุตรของเธอมาหรอกนะ

ตอนที่กำลังจะลืมตาและลุกขึ้นอย่างไม่มีบุคลิกนั้น ทันทีที่ ลืมตาขึ้น ก็มองเห็นใบหน้าที่คุ้นเคย

เซียวซู!

เจียงเสี่ยวไปตกตะลึงอยู่ที่เดิม จนลืมลุกขึ้น ก็เลยจ้องมอง เขาอย่างว่างเปล่าแบบนั้น

เธอกำลังฝันไปเหรอ? จะเห็นเซียวซูที่นี่ได้อย่างไรกัน? อย่างไรก็ตามที่นี่คือบ้านของฟางถังถัง เซียวซูก็ไม่มีเหตุผลที่ จะมาที่นี่

ไม่รอให้เธอกลับมามีสติ เซียวที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอก็ก้มตัว ลง และอุ้มเธอท่าเจ้าสาว

เมื่อสัมผัสอุณหภูมิบนร่างกายของเขา เจียงเสี่ยวไปถึงจะรู้ตัว และมีสติกลับมา ว่าตัวเธอเองไม่ได้ฝันไป! เซียวซู่ต่อหน้าเธอจริงๆ!

เธอพลิกฝ่ามือไปคว้าแขนเสื้อของเซียวแน่น: “นายมาที่นี่ได้ อย่างไร?”

หลังจากถามเสร็จเธอก็มองเห็นฟางถังถังที่ยืนอยู่ไม่ไกลจาก ด้านหลัง จากนั้นก็นึกขึ้นได้ว่าเมื่อสักครู่นี้เธอมีท่าทางรับ โทรศัพท์อย่างลับ ๆ ล่อ ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อสักครู่ที่เธอรีบ หลบสายตาของตัวเองนั้น เจียงเสี้ยวไปยังมีอะไรให้ไม่เข้าใจ อีก

ดูเหมือนว่าฟางถังถังเพิ่งจะรับสายไป ไม่ใช่สายของเทพบุตร ที่เธอเรียกโดยสิ้นเชิง แต่เป็นสายของเซียวซูที่โทรเข้ามา มิน่า ล่ะเธอถึงได้วิ่งออกไปรับสาย

เมื่อนึกถึงจุดนี้ เจียงเสี่ยวไปก็เอ่ยด่าว่า: “เพื่อนชั่ว!

ฟางถังถังหรี่ตา “อย่าโกรธไปเลย ฉันก็ทำเพื่อเธอไม่ใช่เห รอ? ” หลังจากพูดจบเธอก็ขยิบตาให้เจียงเสี่ยวไปอย่างแรง เจียงเสี่ยวไปโมโหเป็นอย่างมาก ถามเซียวซู่อย่างโหดเหี้ยมว่า “นายปล่อยฉันลงเดี๋ยวนี้!!

“ กลับไปค่อยคุยกันเถอะ”

เซียวซอดไม่ได้ที่จะอุ้มเธอและเดินก้าวออกไปด้วยขายาว ๆ ฟางถังถังโบกมือให้กับทั้งสองคนอยู่ด้านหลัง: “ขับรถระวังด้วย นะ ‘

เพื่อนชั่ว เพื่อนชั่ว!!
เจียงเสี่ยวไปด่าฟางถังถังอยู่ในใจหลายอย่างเหี้ยมโหด จนกระทั่งขอสาบานว่าต่อจากนี้ไปจะไม่ไปดูเทพบุตรกับเธอที่ ร้านอาหารอีกแล้ว ถึงจะยอมแพ้ได้

เธอเพียงแค่คิดไม่ถึงว่าเซียวซูคนคนนี้ เมื่อตอนกลางวันที่พูด คุยกับเขา พูดอะไรไม่ออกได้สักคำไม่ใช่เหรอ? ทำไมตอนนี้ อยากจะอุ้มเธอก็อุ้มเธออย่างบังคับ คิดว่าตัวเองเป็นใครกันเห รอ

ในเวลานี้ด่าฟางถังถังก็ไม่มีประโยชน์อะไรแล้ว เจียงเสี่ยวไป ทำได้เพียงหันไปทางเซียวซู: “เซียวซู ฉันขอเตือนนายไว้นะ นาย รีบปล่อยฉันลงไปเดี๋ยวนี้ได้ยินไหม? ฉันไม่อยากกลับไปกับนาย นายทำแบบนี้ก็เท่ากับว่าบังคับฉันเข้าใจไหม? ปล่อยฉันลง เดี๋ยวนี้ ”

ไม่ว่าเธอจะพูดอะไร เซียวซูก็ไม่ยอมปล่อยมือที่อุ้มตัวเธอไว้ ขากรรไกรล่างของเขายังคงตึงแน่น เจียงเสียวไปโมโหมากจน เอาคางไปกระแทกกับคางของเขาโดยตรง อย่างรุนแรง เซียวซู ถูกกระแทกจนเจ็บ หยุดฝีเท้าลง เจียงเสี่ยวไปพยายามดิ้นลงมา แรงที่เชียวชอุ้มเธอก็เพิ่มขึ้นไปอีกหลายระดับ

“ ผมบอกแล้วไม่ใช่เหรอ ว่าค่อยกลับไปคุยที่บ้าน

“ไม่จําเป็น!” เจียงเสี่ยวไปใช้เท้าถีบ และใช้แรงดิ้นรนออก จากอ้อมแขนของเขา “เมื่อตอนกลางวันฉันพูดไปแล้วอย่าง ชัดเจน ตอนนั้นนายก็ไม่ได้โต้แย้ง ตอนนี้จะมาพูดอะไรอีก? สรุปตอนนี้นายมาเสียใจภายหลังก็ไม่มีประโยชน์อะไร ฉันไม่อยากฟังสักประโยค ตอนนี้นายปล่อยฉันลงมา และหนีออกไป ยังทัน ถ้าไม่อย่างนั้นฉันจะโกรธแล้วนะ นายจะ… ”

“จะอะไรเหรอ? ” เซียวซูจ้องมองเข้าไปในดวงตาของเธอ อย่างมั่นคง และทั้งสองก็สบตากัน เจียงเสี่ยวไปถูกสายตาตรง ไปตรงมาของเขาทำให้ตกตะลึงไปสักพัก และพูดอย่างโมโหง่า “ก็จะตายอย่างน่าอนาถมาก ๆ”

“ได้” เซียวซูกอดเธอแน่นขึ้นเล็กน้อย “งั้นก็กลับไปก่อน หลัง จากกลับไปแล้วคุณอยากจะให้ผมตายอย่างไรก็ได้หมด”

เจียงเสี่ยวไป: “เฮ้ย!

เธอถูกยัดเข้าไปในรถ และถูกบังคับให้รัดเข็มขัดนิรภัย เจียงเสียวไปอยากจะถือโอกาสปลดเข็มขัดนิรภัยและหลบหนีใน ขณะที่เขาเดินอ้อมไปที่นั่งคนขับ แต่ใครจะรู้ว่าเซียวซูคาด เข็มขัดนิรภัย ให้เธอเสร็จก็ตักเตือนไปหนึ่งประโยคว่า

“ถ้าคุณหนีไปแบบนี้ล่ะก็ ผมจะไปบอกคุณแม่ของคุณว่า คุณ นอนกับผมแล้วไม่ยอมรับผิดชอบ”

เจียงเสี่ยวไป: “???”

เธอจ้องตาโตไปทางเซียวอย่างไม่อยากจะเชื่อ นี่เป็นคำพูด ของมนุษย์เหรอ? อะไรคือเธอนอนกับเขาแล้วไม่รับผิดชอบ?

” นายเข้าใจอะไรผิดไปหรือเปล่า? เรื่องแบบนี้เป็นผู้หญิงที่ เสียเปรียบไม่ใช่เหรอ? อะไรคือฉันนอนกับนายแล้วไม่รับผิด ชอบ? เป็นนายที่นอนกับฉันแล้วไม่รับผิดชอบไม่ใช่เหรอ?
“ผมรับผิดชอบ” เซียวซูตอบอย่างรวดเร็ว จ้องมองเธออย่าง จริงจัง: “ผมคิดอย่างรอบคอบแล้ว ผมจะรับผิดชอบ”

“ไสหัวออกไป! ฉันไม่ต้องการความรับผิดชอบของนาย นาย ไม่คู่ควร”

“ได้ คุณไม่ต้องการความรับผิดชอบของผม ผมก็ไม่คู่ควร ถ้าอย่างนั้น คุณนอนกับผมแล้ว นี่เป็นครั้งแรกของผม ผมไม่ เคยมีแฟนมาก่อน และก็ไม่เคยมีความสัมพันธ์กับใครมาก่อน คุณต้องรับผิดชอบต่อผม

ทำไมถึงอยากนำฝาหม้อมาปิดบนสมองของเขากันนะ เจียง เสี่ยวไปจ้องมองเขาอย่างไม่พูดจา นี่เขาเปลี่ยนกลยุทธ์วิธีแล้ว เหรอ?

ในขณะที่เธอกำลังครุ่นคิดอยู่นั้น เซียวซูก็เดินอ้อมไปที่ที่นั่ง คนขับ ล็อกประตูและคาดเข็มขัดนิรภัยให้ตัวเองจนเสร็จ

เจียงเสี่ยวไปใช้โอกาสนี้อธิบายให้เขาฟังอย่างรวดเร็ว

“คุณแม่ของนายบอกอะไรนายมางั้นเหรอ บอกให้นายต้อง รับผิดชอบฉันให้ได้ใช่ไหม? เซียวซูฉันเป็นผู้หญิงยุคใหม่ ฉัน ไม่สนใจเรื่องนี้นายเข้าใจไหม? ก็ทำเป็นคนบรรลุนิติภาวะที่ บังเอิญนัดกันไม่ได้เหรอ? แม้ว่าจะไม่ใช่นาย ฉันก็อาจจะนัดกับ ใครสักคนก็ได้ ชีวิตของฉันก็เป็นแบบนี้ ดังนั้นนายไม่จำเป็น ต้อง … ”

เธอยังไม่ทันพูดจบ เซียวซูกขัดจังหวะเธอทันที
* อะไรคือชีวิตของคุณก็เป็นแบบนี้ เมื่อคืนเป็นครั้ง…ของคุณ ชัด ๆ”

ก่อนมาตอนที่เขากำลังทำความสะอาดและเห็นคราบเลือด พวกนั้น ไม่นานก็เข้าใจแล้วว่า แต่ว่าพูดออกไปก็ดูลำบากใจ เล็กน้อย

เจียงเสี่ยวไปก็คิดไม่ถึงว่าจู่ๆเขาก็พูดเรื่องนี้ออกมา ตัวเธอ เองพูดอย่างรีบร้อนมากเกินไปเลยพูดผิดไปตั้งเยอะ เธอจึง ท่าตัวไม่ถูกเล็กน้อย แต่ไม่นานก็ปรับอารมณ์ของตัวเองได้

เธอนั่งไขว่ห้าง ยิ้มเยาะและยื่นมือของตัวเองออกเพื่อเสยผมที่ ยุ่งเหยิงไปด้านหลังของศีรษะ “แล้วไงล่ะ? ฉันเคยบอกไปแล้วว่า ฉันไม่สนใจเรื่องพวกนี้ ไม่ว่าจะเป็นครั้งแรกหรือครั้งที่สิบก็ตาม สําหรับฉันมันก็ไม่ต่างกัน ”

คุณไม่จำเป็นต้องพูดคำพวกนี้มายุยงผม คุณไม่ใช่คนแบบ นี้โดยสิ้นเชิง”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ