เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่

บทที่ 1225 แสดงออกมาไม่ชัดเจนพอเหรอ



บทที่ 1225 แสดงออกมาไม่ชัดเจนพอเหรอ

เสี่ยวเหยียนถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะเผยรอยยิ้มที่พึง พอใจออกมา

ตอนที่เธอทําท่าทางเล็กๆ น้อยๆ นั้นเธอมองออกไปนอก หน้าต่าง ดังนั้นเธอเลยคิดว่าหานซึ่งไม่รู้ แต่ใครจะไปรู้ว่าเมื่อยิ้ม เสร็จ ก็ได้ยินเสียงของหาน งดังลอยเข้ามาในห

“คุณนายหานกำลังยิ้มอะไรอยู่เหรอ? ”

เมื่อได้ฟังดังนั้น รอยยิ้มมุมปากของเสี่ยวเหยียนก็แข็งทื่อ และ อึ้งไปสักพักกว่าจะดึงสติกลับมาได้ พลางมองไปที่ทานชิง

“คุณ คุณพูดบ้าอะไร? ใครยิ้มเหรอ? ”

ในขณะที่กำลังปฏิเสธอยู่นั้น ใบหน้าของเธอก็แดงขึ้นมา

เมื่อเห็นเธอแบบนี้ หานซิงก็อดไม่ได้ที่จะจับแก้มของเธอ ก่อน จะก้มหน้ายิ้ม: “แน่นอนว่าหมายถึงคุณไงล่ะ หน้าต่างมันมีเงา สะท้อนอยู่น่ะ”

ผ่าง———

หลังจากที่เขาพูดอยู่ชัดเจนแล้ว เมื่อครู่ที่เสี่ยวเหยียนหน้าแดง เล็กน้อย ตอนนี้มันแดงไปทั้งหน้าแล้ว เธอเลยมองหานซึ่งอย่าง จริงจัง ก่อนจะหันไปด้วยความโกรธเคือง และไม่คุยกับเขา แล้ว!
เธอคิดอะไรขึ้นมาได้อีก ก่อนจะหันกลับมาพูดด้วยความ โกรธ “อย่ามาเรียกกันว่าคุณนายทาน

พวกเขาไม่ได้แต่งงานกันสักหน่อย

เมื่อได้ฟังดังนั้น หานซิงก็กลั้นขำพลางเลิกคิ้วขึ้น “หม? เมื่อครู่คุณยังพูดต่อหน้าทุกคนอยู่เลยว่าเราแต่งงานกันแล้ว ไม่ใช่เหรอ? พูดไปแล้วว่าฉันเป็นสามีของคุณ ทำไมยังไม่ให้ฉัน เรียกว่าคุณนายหานอีก มันหมายความว่าอย่างไรกันแน่เนี่ย?

เสี่ยวเหยียนพยายามอธิบายแก้ต่างอย่างสุดกำลัง “นั่นก็เป็น เพราะว่าฉันโกรธคนอื่นอยู่ เลยพูดอะไรแบบนั้นออกไป คุณเองก็

เสียงที่ทั้งสองคนคุยกันนั้นมันเบามาก อีกอย่างต้องพูดเบาๆ แต่ก็ยังต้องให้อีกฝ่ายได้ยินด้วย เลยต้องเข้าไปใกล้มาก ไอร้อน จากการพูดนั้นทำให้อีกฝ่ายสัมผัสได้เลยทีเดียวล่ะ

ระยะที่ใกล้กันขนาดนี้ ปากแดงๆ ของสาวน้อยนั้นมันเปิดๆ ปิดๆ อยู่ต่อหน้า ในตอนแรกหานซึ่งก็ค่อนข้างมั่นคงอยู่ แต่เมื่อ ผ่านไปนานๆ เขาก็ถูกสาวน้อยคนนี้พูดเสียงจนรู้สึกอ่อนไหวได้ อย่างง่ายดาย เลยกระแอมเบาๆ : “งั้นตอนนี้ฉันจะแสดงไปกับ คุณ ไม่ได้เหรอ? คุณเรียกว่าสามีไปแล้ว ฉันไม่เรียก…….ก็จะเสีย เปรียบหรือเปล่า? ”

เมื่อได้ฟังดังนั้น เสี่ยวเหยียนก็เบิกตาโผลงพลางเขา

“คุณเสียเปรียบอะไรกันล่ะ? คุณเป็นผู้ชาย คนที่เสียเปรียบน่า จะเป็นฉันมากกว่า? ”
หานชิงยิ้มเบาๆ “ใครบอกว่าผู้ชายไม่เสียเปรียบ? หญิงนั้นหรือยัง? เอาแต่เรียกนายหานของเกิดว่าฉันแต่งงานแล้ว ยังกล้ามา

เมื่อได้ฟังดังนั้น คิ้วของเสี่ยวเหยียน ขมวดขึ้น พลางมองด้วยท่าทีไม่พอใจสักเท่าไหร่ แต่ไม่ได้พูดอะไรต่อไป

ในตอนแรกหานซึ่งอยากจะหยอกเล่น และเรื่องการเรียก ว่านายหานกับคุณนายทานหน่อย ใครไปสาวน้อย เหมือนว่าจริงจังมา ขมวดและย่นจมูก ดูท่าทีแล้ว ค่อยจะสบายใจสักเท่าไหร่

จะพูดไปเมื่อสักครู่ เสี่ยวเหยียนกลับจ้องเขาพลางพูดว่า “คุณเสียดายใช่ไหม”

“หือ”

เสียดายอะไร?

เขาเสียดายอะไรล่ะ?

คุณบอกสาวน้อยของคุณโตขึ้นแล้ว ฉันยังพอดีใจ คิด

ว่าคุณจะข้างฉันอีก แต่เมื่อคุณพูดแบบ…นที่จริงคุณ

ยังใช่ไหม?

ของผู้ชายหลาย

แน่นอน แต่ฉัน………ไม่อะไร…….

เธอมองออก แถมยังเข้าใจเปรียบเทียบด้วย
เพราะตอนที่เธอใส่เสื้อผ้าอยู่บนเรือนร่างของตัวเองนั้น ดู เหมือนกับเด็กน้อยเลย แต่เมื่อเสื้อผ้าไปอยู่บนตัวของหลินชิ้นเอ็ อกลับไม่เหมือนกันเลย

หลินชิ้นเอ๋อนั้นหุ่นดีมาก ดังนั้นเมื่อใส่เสื้อผ้าอยู่บนเรือนร่าง ของเธอมันเลยทำให้มีเสน่ห์ขึ้นมา โดยที่ไม่สามารถหาได้จาก เสี่ยวเหยียน แต่กลับสามารถแสดงออกมาจากตัวของหลินชิ้นเอ อได้อย่างเต็มที่

นั่นมันเป็นหุ่นที่ผู้ชายหลายคนใฝ่ฝัน

แต่เธอ…….พูดได้ไม่ค่อยน่าฟังสักเท่าไหร่ ก็เธอข้างหน้า เหมือนกับข้างหลัง

เมื่อคิดถึงตรงนี้ เสี่ยวเหยียนก็อยากจะร้องไห้แต่ร้องไม่ออก เธอผอมเกินไปหรือเปล่า ดังนั้นรูปร่างเลยดูไม่ดีเท่าไหร่?

เมื่อคิดถึงตรงนี้ เสี่ยวเหยียนก็ทำปากจู๋ ก่อนจะมองหานชิง

ด้วยแววตาเศร้าหมอง

หานชิง : ”

เขาอดไม่ได้ที่จะเอามือขึ้นมาเชยคางของเสี่ยวเหยียน ก่อนจะ ถอนหายใจออกอย่างไร้ทางเลือกใดๆ

“อยากจะเปิดสมองคุณออกมาดูจริงๆ เลย อยากจะรู้ว่าคุณคิด อะไรบ้าง”

เมื่อพูดจบ เขาเลยเข้าไปใกล้อีก “ฉันแสดงออกไม่ชัดเจนพอ เหรอ? ตอนที่เธอเข้ามาฉันไม่ได้มองเลยแม้แต่น้อย คุณกลับคิดฉันเสียดายงั้นเหรอฉันเสียดายอะไรล่ะคือคุณต้อง พูดมันชัดเจนนะ

คางของเสี่ยวเหยียนแต่เธอรู้สึกน้อยใจมากในตอนเลยไม่สนใจเลยตอน ทั้งสองคนเข้าใกล้กันมากแค่ไหน และยังคงอยากร้องเรียน เขา

“คุณเสียดายยังอยู่ที่ล่ะก็ คุณสามารถบริหารเหมือนกับที่คุณพูดเมื่อสัก…คุณคิดคุณเสียเปรียบ หวังจะคนอื่นขนาดด้วย ไม่เหมือนฉัน มีอะไรเลย คุณ…เออ

เธอไม่ทันพูดด้านหน้า ลงทันที ปากพูดนั้นถูกคนอยู่

ตอนแรกหัวสมองค่อยขาวโพลน แต่เสี่ยวเหยียนว่า

แต่หานชิงจับไว้ ใช้แรงมากจนเธอมีทางจะหลุดออกมาเลย ทำได้ แค่ตามการควบคุมของและถูก

การของหานชิง ในนี้ไม่อ่อนโยนแต่กลับอยู่เหนือ ความควบคุม

เพราะคำพูดของสาวน้อยคนนี้ ทำให้เขาว่าตัวเองนั้นต้อง การสัญญาอะไรสักหน่อยแล้ว ไม่อย่างนั้นสาวน้อยคนคงจะไม่สบายใจ ไม่มั่นใจ และเชื่อเขาด้วย อันจริงความรู้สึก

ไม่ใช่ว่าเธอเชื่อเขา แต่เธอไม่เชื่อตัวเอง

เธอมักจะคิดว่าตัวเองไม่สวยไม่พอ กังวลเขาเปลี่ยนใจ

พูดมากไปทำให้เข้าใจผิด ทำให้เห็นเลยดีกว่า

เธออยากจะผลักออก หานยอมให้ผลัก เพราะมีการ ห่างกันอยู่ แถมสามีภรรยาอื่นๆ ก็คุยเรื่องของตัวเองแล้ว มีใครไปสนใจว่าพวกเขาจะอะไรกัน

ดังนั้นการจูบกันของหานชิงกับเสี่ยวเหยียนเลยไม่ใครสนใจ เลย

โอ๊ะ แต่ว่าพนักงานที่อยู่ด้าน

แต่ฐานะพนักงานคนหนึ่ง เขาต้องมีความเป็นมืออาชีพใน การอย่างยังต้องทำเป็นเหมือนตัวเองเป็นอากาศธาตุอีกด้วย

แต่ในใจนั้นขมขื่นเหลือเกิน

เขายังเป็นคนโสดอยู่เลย แต่กลับมาด้านนี้

มันเป็นฮันนีมูนตัวเองอะไรมาก เขาเป็นพนักงานเพียงคนเดียวกลับ ต้องมารู้สึกโดดเดี่ยวแบบแถมยังต้องอดทนต่อไปเรื่อยๆ อีกด้วย

พนักงานกำหมัดขึ้น ก่อนจะตัดสินใจอยู่ใจ เขาจะต้องหาแฟนสาวคนหนึ่งให้ได้

เขาคิดว่าจะไม่ยอมเป็นคนโสดอีกต่อไปแล้ว

เสี่ยวเหยียนอยากของหานซิง ก็ทำให้ทั้งคนจูบอย่างดูดดื่ม เธอ

ที่รู้อะไรเลย

แล้วก็ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ ที่สุดหานซึ่งออกมา ก่อนจะหน้าผากและหายใจเล็กน้อย ใส่ปากของเธอเบาๆ


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ