เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่

บทที่ 1234 ไม่ใช่แฟนเก่า



บทที่ 1234 ไม่ใช่แฟนเก่า

เห็นเธอพูดถึงเรื่องในคืนนั้น เซียวซูก็รู้สึกปวดหว่างคิ้ว คืนนั้น เป็นเขาเองทีดึงมือของคนอื่น โดยไม่ยอมปล่อย จนทำให้ผู้หญิง ตัวเล็กๆอย่างเธอต้องนั่งหลับข้างเตียง สุดท้ายขายังซาอีกด้วย

และหลังจากที่เขาตื่นขึ้นมายังเข้าใจเธอผิด

เมื่อคิดถึงตรงนี้ เซียวซูรู้สึกผิดต่อเธอ จึงได้ตอบตกลง

“รู้แล้ว”

เจียงเสี่ยวไปเห็นเขาตอบตกลง ทันใดนั้น ใบหน้าก็ปรากฏ ด้วยรอยยิ้ม

รู้ว่าเขาต้องตกลงอยู่แล้ว ดูแล้วเหมือนเขาจะรู้สึกผิดต่อตัวเธอ

เองไม่น้อย เดิมทีเธอแค่เอ่ยไปงั้นแหละ ไม่คิดว่าจะยอมง่ายๆ

แบบนี้

ไม่นานก็ถึงบ้าน

ตอนที่เจียงเสี่ยวไปลงจากรถนั้น เจียงเสี่ยวไปก็บ่นพึมพำที่

ข้างกายของเขาตลอดเวลา

“สิ่งที่ฉันพูดกับคุณเมื่อกี้คุณจำได้หรือยัง? วันเกิดของฉัน ยังมี เพื่อนของฉัน ยังมีเรื่อง…….

เซียวซูมองเธอเหมือนกับคนงี่เง่า

“คุณคิดว่าเวลาสั้นๆแค่นี้ ผมจะสามารถจำมันได้หมดเหรอ?”
เจียงเสี่ยวไปใบกินไปชั่วขณะ

“คุณพูดอะไรนะ? จําไม่ได้สักข้อเลยเหรอ?”

เซียวซูไม่ได้ตอบ พูดตามตรงเขาได้ลืมไปหมดแล้ว เพราะเขา ไม่ได้มีความในใจวันเกิดราศีอะไรพวกนี้ของคนที่ไม่สนิท ดังนั้น ตอนที่เจียงเสี่ยวไปพูดนั้นเขาไม่ได้เก็บมาใส่ใจเลย เพียงแต่เห็น ท่าทางที่บ่นพึมพำของเธอ ก็ได้ทำให้เขาคิดถึงผู้หญิงคนหนึ่งขึ้น มา

เสี่ยวเหยียน………..

ได้ยินมาว่าเธอและหานซึ่งเดินทางไปเที่ยวด้วยกัน ตอนนี้เธอ น่าจะมีความสุขมากใช่มั้ย?

ในที่สุดก็สมความปรารถนาแล้ว เมื่อคิดถึงตรงนี้ ความขมขื่นในใจของเซียวซูได้เกิดขึ้นมาอีก

ระลอก ค่อยๆแผ่กระจายขยายวงกว้าง

เจียงเสี่ยวไปที่ฉลาดหลักแหลม มองแวบเดียวก็รู้ว่าเซียวซูไม่ ปกติ เธอหรี่ตาลงแล้วคิด จู่ๆก็โมโห “แม่ง คุณนี่มันเกินไปป่าว ในขณะที่ฉันกำลังสนทนากับคุณ คุณกลับคิดถึงแฟนเก่า?”

น้ำเสียงของเธอได้ดึงสติของเซียวซูกลับมา จากนั้นเขาใช้ สายตาที่ซับซ้อนมองเธอไปแวบหนึ่ง ก็ตอบกลับ: “ไม่ใช่แฟน เก่า”

“อะไรนะ? ไม่ใช่แฟนเก่า??? หรือว่าก่อนหน้าแฟนเก่า”
เห็นท่าทางที่ไม่พูดของเขา จู่ๆเจียงเสี่ยวไปก็เหมือนจะคิด อะไรออก ยกมุมปากขึ้น “คุณคงไม่ใช่……..บก็ยังจีบไม่สำเร็จ นะ???”

เซียวซู่ปฏิเสธที่จะพูดกับเธอ พูดอย่างเรียบเฉย “ต่อหน้าแม่ ของคุณผมจะแสดงออกมาให้ดีที่สุด ไม่ทำให้คุณความแตก

“เฮ้ย ฉันว่าคุณมันน่าสงสารเกินไปป่ะ? อกหักทั้งๆที่ยังจีบไม่ สำเร็จ หรือว่าคุณรักเธอข้างเดียว ไอ้หยา……..ครั้งก่อนฉันแค่เดา เหตุการณ์ไปเรื่อยกลับเป็นเรื่องจริงซักงัน รู้สึกว่าตัวเองสามารถ ไปตั้งโต๊ะรับดูดวงได้แล้วนะเนี่ย” อย่างไรก็ตามเจียงเสียวไปนั้น ไม่ได้คิดที่จะปล่อยเขาไปง่ายๆ ยังคงพูดอย่างต่อเนื่อง

“ตกลงคุณยังอยากจะให้ผมปลอมเป็นแฟนคุณอยู่อีกหรือ เปล่า? หากไม่อยาก ผมก็จะกลับ

พูดจบ เซียวซูทําท่าจะหันหลังจากไป เจียงเสี่ยวไปรีบคว้ามือ ของเขาเอาไว้ รอก่อน เมื่อฉันแค่ล้อเล่นเท่านั้นเอง สอนทำไม ละ? ก็ต้องอยากอยู่แล้ว เราขึ้นไปตอนนี้เลย

“ปล่อยมือ” เซียวซู่พูดด้วยน้ำเสียงที่ใจเย็น

เจียงเสี่ยวไป๋ไม่ปล่อย กลับยิ่งกอดแขนของเขาแนบแน่นกว่า เดิม และพูดอย่างจริงจัง “จะปล่อยได้ไง? ในเมื่อมาถึงที่นี่แล้ว ไม่แน่แม่ฉันอาจจะแอบมองดูอยู่ ตอนนี้ปล่อยมือความแตกจะทำ ไง? ตั้งแต่ตอนนี้ เราก็เป็นแฟนกันแล้ว ไม่สําเร็จก็อาจจะตาย คุณอยากทําร้ายฉันนะ!!
พูดจบ เจียงเสี่ยวไปกลัวว่าเซียวซูจะไม่ร่วมมือดีๆ ก็ได้พูด เสริมอีกหนึ่งประโยค: “คุณเคยทำให้ฉันเสียผมไปส่วนหนึ่ง ห้าม ทําให้ฉันต้องโดนบังคับแต่งงานอีกนะ หากฉันโดนบังคับจนไม่มี หนทาง ผมของฉันก็อาจจะร่วง เมื่อถึงเวลาส่วนที่คุณดึงออกผมก็ อาจจะไม่ขึ้นอีก ชาตินี้คุณจะสบายได้มั้ย?”

เขียว ”

ผู้หญิงคนนี้ ช่างพาลเสียงจริง

แต่เขาก็ไม่รู้จะทำยังไงกับเธอดี

“อิอิ ไปเถอะ” เจียงเสี่ยวไปกอดแขนของเขาไว้แล้วเดินขึ้นไป ข้างบน

ตอนที่ถึงลิฟต์นั้น พอดีเจอกับน้าที่อยู่ตรงข้ามบ้านเธอที่เพิ่งจะ ไปซื้อกับข้าวมา เห็นเจียงเสี่ยวไปที่ควงผู้ชายไว้ ทันใดนั้นก็มอง เธออย่างสงสัย

“เสี่ยวไป์ คนนี้คือแฟนของเธอเหรอ?”

ได้ยินแบบนี้ เจียงเสี่ยวไปก็ยิ่งกอดเซียวแน่นขึ้นเล็กน้อย จึง ไปที่ไหล่ของเขาอย่างสนิทสนม พลางพยักหน้าพลางยิ้มหวานๆ ดวงตาคู่นั้นของเธอยิ้มจนเกือบจะเหมือนพระจันทร์เสี้ยวแล้ว “ใช่ค่ะ มีแฟนแล้วก็เลยพากลับมาให้แม่ของฉันดูหน่อย น้าสวี น้าเพิ่งกลับมาจากซูเปอร์มาร์เก็ตเหรอ”

น้าสวีที่เป็นเพื่อนบ้าน ใช้สายตามองสำรวจเชียว สายตานั้น มองเหมือนตรวจสอบเลย ทำให้คนรู้สึกอึดอัด เพียงแต่เจียงเสี่ยวไปรู้นิสัยของเพื่อนบ้านดี ลูกสาวคนอื่นมีแฟน ดูเหมือนจะ เกี่ยวข้องกับพวกเขาอะไรทำนองนั้น ดังนั้นก็ไม่ได้พูดอะไรก็ให้ พวกเขาสํารวจให้พอ

อย่างไรก็ตามเซียวซูเป็นผู้ชายที่ตัวสูง หน้าตาก็หล่อเหลา เสีย ที่หน้ามีแผลเป็น เลยทำให้เขาดู เล็กน้อย

ในขณะที่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เจียงเสียวไปเห็นว่าเพื่อนบ้านของ เขาจ้องมองไปที่รอยแผลเป็นบนใบหน้าของเชียว ถึงขนาดถาม ออกมาด้วย

“เอ๊ะ บนใบหน้าของแฟนเธอมันยังไงกันเหรอ? เคยได้รับบาด เจ็บเหรอ?”

ได้ยินแบบนี้ เจียงเสียวไปอดไม่ได้ที่จะค้อนในใจ

จริงๆแล้วเธอกับเขาเจอกันแค่ไม่กี่ครั้งเอง ต่อให้ครั้งนี้เธอจะ ให้เขามาแสดงเป็นแฟนของตัวเอง เธอก็ยังไม่เคยคิดที่จะถาม เซียวซูว่าแผลเป็นบนใบหน้าเกิดขึ้นได้ยังไง

ถึงอย่างไรก็เป็นแผลของคุณอื่น เป็นเรื่องที่ไม่ดีที่จะไปถาม เรื่องแบบนี้

สิ่งที่เธอไม่คิดจะทำ คิดไม่ถึงว่าน้าสวีได้ทำมันแล้ว และยังมา ทำต่อหน้าประตูลิฟต์ที่มีผู้คนมากมาย

เมื่อคิดถึงตรงนี้ เจียงเสี่ยวไปก็ไม่พอใจขึ้นมาทันที

ก่อนหน้านี้ใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มหวานๆ ตอนนี้ได้กลาย เป็นความไม่พอใจแล้ว เธอก็ไม่ได้ตอบถามคำนี้ แต่ได้ถามกลับไปโดยตรง” น้าสวี ฉันไม่ได้กลับมานานแล้ว เพิ่งจะกลับมาก็ได้ ยินว่าลูกสะใภ้ของน้าเหมือนจะหนีไปแล้ว?

เป็นดังเช่นนั้น น้าสวีได้ฟัง สีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที

“เธอ เธอไปฟังใครมา?”

เจียงเสี่ยวไปทําหน้าที่ไร้เดียงสาแล้วกล่าว: “แถวนี้คนพูดกัน เยอะแยะ หรือว่ามันไม่จริง? หนูก็รู้สึกว่าไม่ใช่ลูกสะใภ้ของน้า ทั้งสวยทั้งเก่ง การศึกษามารยาทก็ดี ดูแล้วก็ไม่เหมือนคนที่จะทิ้ง สามีได้นะ”

น้าสวีสีหน้าเปลี่ยนไปดูแย่มาก “เสี่ยวไป เธอพูดแบบนี้ได้ไง แม่เธอนินทาฉันลับหลังใช่มั้ย? พวกเธอสองแม่ลูกนี้ช่างน่ารัง เกียจจริงๆ วันๆก็เอาแต่นินทาว่าร้ายลับหลังคนอื่น”

เจียงเสี่ยวไปยิ้มอย่างใจเย็น “ที่ไหนกัน การนินทาว่าร้ายคน อื่นของฉันกับแม่ยังสู้เศษหมิ่นส่วนหนึ่งของน้าสวีไม่ได้เลย”

เจียงเสี่ยวไปเพิ่งจะมาซื้อบ้านเมื่อไม่นานมานี้เอง เพราะตอน นั้นแม่ของเธอได้เริ่มรบเร้าให้เธอแต่งงาน และเธอที่ต้องการ ความสงบจึงได้ย้ายออกไป เมื่อก่อนตอนที่อยู่ตรงนี้ก็ได้ยินการ นินทาของเพื่อนบ้านบ่อยๆ พูดเรื่องที่ไม่น่าฟังกัน

“เธอ!” น้าสวีโมโหมาก พูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา : “คิดไม่ถึง หลายปีที่ผ่านมา ยัยเด็กน้อยอย่างเธอก็ยังไม่เหมือนผู้เหมือนคน แม่เธอก็เหลือเกินจริงๆ เลี้ยงลูกสาวโตป่านนี้แล้วก็ยังไม่รู้จักสั่ง สอนดีๆ อนาคตจะแต่งออกได้ยังไง ฉันจะบอกใครบางคนให้นะ การแต่งเมียต้องแต่งกับคนที่มีคุณธรรมเคยได้ยินมั้ย? อย่าให้ความสวยมาบังตาล่ะ!

ค่าพูดประโยคนี้มีความหมายแฝง ขณะที่พูดน้าสวียังจงใจ

มองไปทางเซียวซู


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ