บทที่ 1262 ห้ามแตะต้องฉัน

“ทำไมล่ะ คุณมีปัญหาอะไรไหม?”

เซียวเหลือบมองหล่อนด้วยความเย็นชา

เจียงเสี่ยวไปรีบปิดปากเงียบ ไม่มี ฉันไม่มีปัญหาอะไร! งั้น คุณก็คิดตอนนี้เลย ฉันจะรอคำตอบของคุณอยู่ที่นี่!

รออยู่ที่นี่? เซียวซูคิดในใจ หญิงสาวคนนี้หัวดื้อเหลือเกิน

แต่เขากลับเม้มปาก ไม่ตอบอะไรหล่อน

ผ่านไปประมาณหนึ่งนาที

เจียงเสี่ยวไปถามขึ้น “คุณคิดไปถึงไหนแล้ว?”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เซียวซอดไม่ได้ที่จะหันไปเหลือบมองหล่อน พูดเตือนขึ้น: “นี่เพิ่งผ่านไปหนึ่งนาทีเอง

“งั้นเหรอ?” เจียงเสี่ยวไปเอียงคอ กระพริบตาลง: “ฉันคิดว่า ผ่านไปแล้วหนึ่งศตวรรษแล้วซะอีก”

เซียวซู่แค่หยอกเล่นกับหล่อน และไม่ตอบอะไรหล่อนอีก

ใครจะไปคิดเมื่อผ่านไปหนึ่งนาที หล่อนถามขึ้นอีกครั้ง “คุณ คิดเสร็จแล้วยัง?”

เซียวซู:

“พูดสิ คุณคิดไปถึงไหนแล้ว?
เขียว ไม่อยากฟังอะไรจากหล่อน อีกทั้งยังปฏิเสธการพูดคุย กับหล่อน เพิ่งผ่านไปยังไม่ถึงสองนาที แต่หล่อนกลับถามขึ้นมา แล้วถึงสองครั้ง

เมื่อเห็นว่าเขาไม่ตอบ เจียงเสี่ยวไปก็ไม่โกรธอะไร รอให้เวลา ค่อยๆเดินผ่านไป

เซียวซูนั่งเงียบ แต่ในใจกลับคิดว่า ผู้หญิงคนนี้ผ่านไปหนึ่ง นาทีก็จะถามหนึ่งครั้งรึเปล่า?

เขานั่งนับเวลาอยู่ในใจ

เป็นเหมือนที่คาดคิดไว้เวลาผ่านไปอีกหนึ่งนาที เจียงเสี่ยวไป

หันไปหาเซียวซูอีกครั้ง เซียวซูรู้สึกว่าสีหน้าตัวเองในตอนนี้ชาไป หมดแล้ว “คุณเซียวคะ คิดไปถึงไหนแล้วคะ? เป็นยังไงบ้าง? พลาด โอกาสนี้ไป ก็จะไม่มีอีกแล้วนะคะ

“คุณคงไม่คิดที่จะถามผมทุกๆหนึ่งนาที จนกว่าผมจะให้ตอบ กับคุณใช่ไหม?”

เจียงเสี่ยวไปพยักหน้าลง

เซียวซูทนไม่ไหวจนเลิกหางคิ้วขึ้นมา หญิงสาวคนนี้ช่าง…

“สรุปว่ายังไงล่ะ? ตอบตอนนี้เลยดีกว่าถูกฉันถามทุกนาที ไหม?”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เซียวซูเงยหน้าเหลือบมองหล่อนอย่างไม่สบอารมณ์: “นี่เป็นหนึ่งในกลยุทธ์ของคุณ?

“อื้มๆ” เจียงเสี่ยวไปยอมรับอย่างไม่ลังเล และส่งยิ้มให้เขา ใบหน้าของเด็กผู้หญิงแทบจะเข้าไปชนกับเขา หล่อนไม่มีความ เป็นกุลสตรีเลยสักนิด และไม่รู้สึกว่าระยะห่างของทั้งสองใกล้กัน มากเกินไป ทั้งยังยิ้มให้เขาอีก: “ตกลงไหม?”

เซียวซู: “…”

เขาหลบสายตาออกราวกับเห็นผี และยังคงไม่ตอบอะไรหล่อน

เจียงเสี่ยวไปยื่นมือออกไปดึงแขนเสื้อของเขา “คุณไม่พูดอะไร งั้นฉันถือว่าคุณตกลงแล้วกันนะ?”

เซียวซูยังคงเงียบไม่พูดอะไร เจียงเสี่ยวไปยิ้มเริงร่าและพูด ต่อ: “โอเค งั้นช่วงเวลาต่อจากนี้ถือว่าคุณเป็นแฟนฉันแล้วนะ”

คำว่าแฟน ทำให้เซียวซูเลิกคิ้วขึ้นมาทันที หันไปแก้คำพูดให้

หล่อน “เป็นแฟนตัวปลอม

“เอาเถอะน่า รู้แล้วจ้ะแฟนจ๋า”

เจียงเสี่ยวไปตบบ่าของเขา เป็นเพราะเขายอมตกลงตัวเอง แล้ว หล่อนจึงดีใจมากเป็นพิเศษ และเดินเข้าไปควงแขนของ เซียวซูไว้อย่างแนบแน่น

“ทำอะไรน่ะ?” สาวน้อยเดินเข้ามาใกล้มากขึ้น ทั้งยังเอาตัวมา แนบติดกับเขาด้วย กลิ่นหอมอันเลือนรางคละคลุ้งไปรอบตัว จน ทำให้เซียวซูต้องระมัดระวังมากขึ้น
“ไม่ได้ทําอะไรสักหน่อย ก็แค่ให้คุณคุ้นเคยก่อน เพราะยังไง คุณก็เป็นแฟนของฉัน ต่อไปท่าทางสนิทสนมแบบนี้ก็ถือว่าเป็น เรื่องปกติไม่ใช่หรือไง?” เจียงเสี่ยวไปกระพริบตาปริบๆ ไม่รู้สึก ว่ามีปัญหาอะไรเลย

เพราะแม่ของหล่อนเป็นคนที่มีความสามารถในการสืบและ จับผิดเป็นอย่างมาก ถ้ากิริยาท่าทางของทั้งสองดูเกร็งทื่อมาก เกินไป อาจจะหลุดความจริงออกมาได้ ดังนั้นเจียงเสี่ยวไปจึง อยากให้เขาฝึกให้คุ้นเคยเสียก่อน

แต่คิดไม่ถึงเลยว่าเซียวซูจะขัดขืนเช่นนี้ หลังจากที่ฟังหล่อน พูดแล้ว เขาจึงล็อคข้อมือของหล่อนไว้ และดึงมือหล่อนออกไป พูดด้วยน้ำเสียงนิ่งขรึม: “คุณกับผมก็เป็นแค่แฟนจอมปลอม นอกจาก โอกาสพิเศษแล้ว พวกเราต้องรักษาระยะห่างกันไว้ ต่อ ไปห้ามเข้าใกล้ผมอีก และยิ่งไม่ต้องมาแตะต้องตัวผมด้วย

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจียงเสี่ยวไปอดไม่ได้ที่จะพูดสบถออกมา “ทำไมล่ะ? นี่คุณจะเก็บตัวรอคอยคนที่คุณชอบคนนั้นไปตลอด เลยหรือไง? แต่หล่อนก็มีคนที่ชอบของตัวเองแล้ว คุณเก็บตัวปิด กั้นตัวเองไป หล่อนก็ไม่มีทางกลับมาอีกแล้วล่ะ”

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ เซียวซูรู้สึกปวดใจขึ้นมาทันที หญิงสาวคนนั้น…หล่อนไปเที่ยวกับผู้ชายคนอื่นแล้ว

จุดมุ่งหมายของการเดินทางครั้งนั้นคือการไปฮันนีมูน คุณนายน้อยตั้งใจจองให้พวกเขาเป็นพิเศษ เพื่อหวังว่าความ สัมพันธ์ของทั้งสองจะพัฒนาอย่างรวดเร็วมากขึ้น
หรือว่า หลังจากจบจากการท่องเที่ยวทริปนี้แล้ว ทั้งสองคงจะ ได้แต่งงานกัน

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เซียวซูยิ้มเจื่อนด้วยความทุกข์ขึ้นมาทันที

“คุณคิดมากไปแล้ว”

คิดมาก? หล่อนจะคิดมากได้ยังไง ท่าทางของเขาดูน่าสงสาร มากเลย เจียงเสี่ยวไปตบบ่าเขา: “คุณสบายใจได้ คุณช่วยฉัน แล้ว ฉันก็จะช่วยคุณแน่นอน ฉันจะทำให้คุณหลุดพ้นอาการ อกหักนี้ไปให้ได้!”

เพราะทั้งสองสมหวังตามสิ่งที่ตัวเองต้องการแล้ว ดังนั้นตอน กลับบ้าน เซียวซูจึงเป็นคนไปส่งหล่อนฟางถังถังที่ตามเรื่องผู้ชาย ในดวงใจของตัวเองเสร็จแล้วกลับมาเห็นใครบางคนเดินมากับ เจียงเสี่ยวไปพอดี

หล่อนรีบเข้าไปจับแขนของเจียงเสี่ยวไป ดึงหล่อนออกมาให้ ห่างจากเขา จากนั้นเค้นถามด้วยเสียงทุ้ม: “เกิดอะไรขึ้น ฉัน แค่ฟังเพลงเรื่อยเปื่อยไปไม่นาน เธอก็จัดการสำเร็จแล้ว? ครั้ง ก่อนบอกว่าไม่อยากรบกวนเขาไม่ใช่หรือไง?

“อ๋อ” เจียงเสี่ยวไปพูดด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง: “ทุกอย่างมีการ เปลี่ยนแปลง แผนที่วางไว้ก็เปลี่ยนตามไม่ทันไงล่ะ”

ฟางถังถัง: “ แล้วเขาตกลงเป็นแฟนกำมะลอกับเธอแล้วเห รอ?”

“อื้ม ต่อไปก็ไม่ต้องกังวลอีกต่อไปแล้ว แต่ก็ไม่รู้ว่าเขาจะช่วยได้นานเท่าไหร่”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ฟางถังถังก็ยิ้มอย่างมีเลศนัย: วันที่ จริง…เธอก็ลองเปลี่ยนจากแฟนกำมะลอเป็นแฟนตัวจริงดูสิ ท่าทางเขาดูดีใช้ได้เลย

“เธอเพิ่งเคยเจอเขาแค่ไม่กี่ครั้ง จะมารู้ว่าท่าทางเขาดูดีได้ยัง ไงกัน? ตัดสินคนจากใบหน้าเหรอ?”

เจียงเสี่ยวไปเหลือบมองหล่อนอย่างไม่สบอารมณ์

หล่อนนึกถึงครั้งที่แล้วที่เคยพูดแซวเขาไปว่าเปลี่ยนตัวปลอม ให้กลายมาเป็นตัวจริง เซียวซูก็ผลักหล่อนออกทันที ทั้งยังพูดว่า “ฝันไปเถอะ”

“ฝันไปเถอะ? ทำไมล่ะ? หรือว่าเธอไม่มีเสน่ห์? เธอเนี่ยนะ ผู้ชายคนเดียวก็มัดใจไว้ไม่อยู่! เจียงเสี่ยวไป ฉันผิดหวังในตัว เธอมากจริงๆ”

“แสดงละครเสร็จแล้วก็กลับไปได้แล้ว วันนี้ดึกมากแล้ว”

เจียงเสี่ยวไปพูดจบก็หันหลังเดินออกไป และไม่ได้เล่าเรื่องที่ โชคร้ายที่เกิดในคืนนี้ให้กับฟางถังถังฟัง เมื่อเซียวเห็นว่า หล่อนใกล้กลับมาแล้ว และเด็กสาวที่อยู่ด้านข้างหล่อนยังมอง เขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัย โบกมือให้เขาด้วย ความเคอะเขิน

“สวัสดีค่ะ ฉันเป็นเพื่อนสนิทของเจียงเสี่ยวไป ชื่อฟางถังถัง
เซียวซูพยักหน้าให้หล่อนอย่างนอบน้อม สีหน้าเย็นชา “สวัสดี ครับ ผมเขียว”

น้ำเสียงอ่อนน้อมสุภาพ ดูเป็นคนสุขุมเยือกเย็น

ฟางถังถัง ให้คะแนนเขาสูงขึ้นมาทันที

แต่เจียงเสี่ยวไปกลับรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย หล่อนยังไม่ลืม เหตุการณ์ตอนที่เขาขอให้หล่อนเขียนเรื่องแทนให้ โดยการ บังคับขู่เข็ญหล่อนทางวีแซท ต่อมายังตามมาถึงห้องเล็กๆ ขอ หล่อน ฉุดหล่อนออกมาจากผ้าห่มที่แสนอุ่นและหอมละมุน เพื่อ มาเขียนเรื่องให้เขา

สุดท้าย ยังทำให้หล่อนต้องไปพัวพันกับเรื่องมากมาย ตอนนี้ กลับทําตัวเป็นคนดีสุภาพเรียบร้อย

“นี่ก็ดึกมากแล้ว ผมไปส่งพวกคุณกลับก่อนดีกว่าครับ”

เจียงเสี่ยวไปกลับพูดขึ้น “คุณขับรถมาเหรอ? แต่คุณดื่มเหล้า มานะ คงขับรถไม่สะดวก เดี๋ยวฉันกับเพื่อนหารถกลับไปกันเอง ก็ได้”

“ไปส่งพวกคุณก่อน

ฟางถังถังอยู่ด้านข้างเจียงเสี่ยวไป ทั้งสองเดินตามหลังเซียว เจียงเสี่ยวไปได้ยินเพื่อนซี้ของตัวเองพูดขึ้น

“นี่เธอ ผู้ชายคนนี้ดูเหมือนเป็นคนเย็นชานะ…”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ