เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่

บทที่ 1436 ทะเลาะ



บทที่ 1436 ทะเลาะ

เจียงเสี่ยวไปกลับไปแล้ว

ตอนออกไป หล่อนไม่แม้แต่จะหันหลังกลับมา และไม่มองหน้า เซียวซูแม้แต่น้อย อีกทั้งไม่มีท่าทีลังเลเลยสักนิด ทั้งยังมั่นใจ มากอีกด้วย

มองดูเงาด้านหลังของหล่อน มือทั้งสองของเซียวที่อยู่ด้าน ข้างกำหมัดขึ้นมาทันที

เขารู้สึกเหมือนมีบางอย่างขาดหายไปจากชีวิต เป็นความรู้สึก ที่ไร้เรี่ยวแรง อยากจะจับแต่จับไม่ได้ จิตสำนึกบอกเขาว่าควร ตามไปอธิบายให้เจียงเสียวไปเข้าใจ

แต่ทว่า เขากลับก้าวเท้าไม่ออก

ต่อมาเซียวซูจึงคิดว่า เสี่ยวไปไม่น่าจะเป็นคนเอาแต่ใจ ตอนนี้ สถานการณ์ไม่เหมือนกัน รอให้จัดการเรื่องเสร็จก่อน กลับไป ค่อยอธิบายกับหล่อนให้ดีๆ หล่อนจะต้องเข้าใจแน่นอน

หลังจากคิดได้เช่นนี้ เซียวซูจึงรู้สึกสบายใจขึ้นมาเล็กน้อย จากนั้นเซียวซูจึงกลับไปคนเดียว หาน จื่อเห็นเหตุการณ์เช่น นั้น จึงขมวดคิ้วขึ้น

แม้ว่าการที่เซียวซูเป็นห่วงเสี่ยวเหยียนนั้นจะถือเป็นเรื่องดี แต่ พูดตามเหตุผลแล้ว เขาเจ็บหนักขนาดนี้ และเขากับผู้หญิงคนนั้นดูมีความสัมพันธ์กันแบบไม่ธรรมดาทั่วไป ผู้หญิงคนนั้นกลับไปแล้วงั้นเหรอ?

แต่ตอนนี้ มีเพียงเซียวซูกลับมาเพียงคนเดียว

ขณะที่กำลังครุ่นคิดอยู่ ประตูห้องฉุกเฉินก็ถูกเปิดออก หมอ และพยาบาลปรากฏตัวอยู่ต่อหน้าพวกเขา

หานซึ่งเดินเข้าไปเป็นคนแรก เซียวซูตามหลังไปติดๆ แต่หา นมู่จื่อกับเย่โม่เซินกลับถูกกันไว้ด้านหลัง

“คุณหมอ ภรรยาของผมเป็นอย่างไรบ้างครับ?

“คุณหมอ หล่อนเป็นอย่างไรบ้างครับ?”

เซียวซูกับหานซิงต่างพูดออกมาพร้อมกัน

คุณหมอมองดูคนเจ็บทั้งสองตรงหน้า ขมวดคิ้วขึ้น ดูเหมือนไม่ พอใจเท่าไหร่ เจ้าหน้าที่พยาบาลที่อยู่ด้านข้างจึงรีบพูดอธิบาย ขึ้น “พูดยังไงก็ไม่ฟัง ไม่ว่ายังไงสองคนนี้จะออกมาให้ได้ คงเป็น ห่วงคนเจ็บด้านในมากจริงๆ

“วุ่นวายจริงๆเลย!” คุณหมอพูดบ่น แต่ไม่นานนักก็ใจเย็นลง ถามต่อ: “ใครคือญาติของคนเจ็บครับ?”

คำถามนี้ เซียวซูตอบไม่ได้ อ้าปากค้างแต่กลับพูดอะไรไม่ออก

“ผมครับ” หานชิงตอบด้วยสีหน้าเป็นธรรมชาติ: “ผมเป็นสามี ของหล่อนครับ”

“สามีใช่ไหมครับ? ภรรยาของคุณท้อง คุณรู้รึเปล่า?”
ง—

ทะ…ท้อง?

เหยียนเหยียนท้องแล้ว??

แม้ว่าบทที่เขาอยู่กับเสี่ยวเหยียนเคยจูบและกอดกัน แต่หาน ชิงคอยควบคุมตัวเองไว้ตลอด แม้ว่าครั้งที่แล้วอยากจะทำบาง อย่างกับหล่อน เสี่ยวเหยียนก็ผลักเขาออกไปทันที

ดังนั้น ถ้าหล่อนท้อง ความเป็นไปได้อย่างเดียวก็คือบทที่ทั้ง สองไปเที่ยวด้วยกันครั้งนั้น

ครั้งนั้นด้วยฤทธิ์ของยา เขาควบคุมตัวเองไว้ได้แท้ๆ แต่เหยี ยนเหยียน แม่สาวน้อย…

เมื่อนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นคืนนั้น หานซึ่งยังรู้สึกว่าเรื่องคืนนั้นบ้า บินเกินไปจริงๆ ดังนั้นเมื่อกลับมาเขาจึงเตรียมจัดงานแต่ง และ

แหวนหมั้นกับชุดแต่งงานทันที

เพียงแต่คิดไม่ถึงว่างานแต่งครั้งนี้จะเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น

“ตอนนี้ร่างกายของภรรยาคุณอ่อนแอมาก ไม่สามารถรับ ประกันได้ว่าจะรักษาลูกของคุณไว้ได้รึเปล่า

ไม่รอให้หานซึ่งได้มีความสุขกับการได้เป็นพ่อคน คำพูดตอน ท้ายของหมอกลับเหมือนน้ำเย็นหนึ่งถึงที่รดลงมาบนหัวของ หล่อนอย่างจัง

“หล่อนสูดควันไฟไปค่อนข้างเยอะ ตอนนี้ยังต้องเฝ้าดูอาการทางไว้ แต่ต้องเซ็น

นานนักเจ้าหน้าที่ก็น่าสัญญา

หานซึ่งมองดูสัญญาฉบับลังเลอยู่นานสักพัก จากนั้นจึงมือออกไปเซ็นชื่อของตัวเองอย่างรวดเร็ว

“ขอบคุณครับ รบกวนดูแลภรรยาของผมปลอด

” ดูเหมือนรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย

นั้นประตูห้องฉุกเฉินก็ถูกลงครั้ง

บรรยากาศในทางเดินนั้นตอนนั้นจึงไม่มีใครพูดอะไร

ทันใดนั้น เซียวซูยื่นมือเข้าไปกระชากเสื้อหานชิง กำหมัดต่อย

ไปอย่างจัง

ตุบ

คางของเชิงโดนต่อยเข้าจนต้องถอยหลังจากค่อยๆทรงตัวยืนขึ้น

หานจื่อตกใจตะลึง ร้องตะโกนด้วยความตกใจ จะเดินเข้าด้านหน้า แต่กลับถูกเป็นอยู่ด้านข้างกอดเอวได้ก่อน ทำให้เดินเข้าหน้าว่าเกิดเหตุการณ์ขึ้น
“หานซิง นายเป็นผู้ชายรึเปล่า? งานแต่งงานเกิดเรื่องแบบนี้ ขึ้น นายจัดการเรื่องยังไง?

ต่อยออกไปหนึ่งหมดยังไม่สะใจพอ เซียวซูจึงเข้าไปกระชาก เสื้อของหานชิง และต่อยเขาไปอีกครั้ง พยายามต่อยเข้าไปทั่วทั้ง หน้าของเขา

ดูเหมือนทานซึ่งเป็นฝ่ายผิด เขาไม่เอาคืนฝ่ายตรงข้ามเลยสัก

ครั้ง ปล่อยให้เซียวซูต่อยอยู่เช่นนั้น

แต่หานมจือที่ยืนอยู่ด้านข้าง เห็นแล้วรู้สึกเจ็บปวดใจมาก เหลือเกิน แต่เมื่อลองคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้น และคิดถึงเสี่ยวเหยีย นที่นอนอยู่ด้านใน จึงทำได้เพียงยืนกัดริมฝีปากอยู่ที่เดิม

ผู้ชายย่อมมีวิธีการจัดการปัญหาของพวกเขาเอง แม้ว่าการ ทะเลาะกันเป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง แต่เมื่อมองสถานการณ์ในตอนนี้ หากจะให้ทั้งสองคุยกันดีๆก็คงเป็นไปไม่ได้ ทำได้แค่รอต่อไป

เป็นไปตามที่คิดไว้ หลังจากเซียวต่อยระบายอารมณ์ไป หลายครั้ง หานซิงก็รับหมัดของเขาไว้

“ใช่ ฉันดูแลหล่อนไม่ดีเอง

“นายเองก็รู้ตัวดีว่านายดูแลหล่อนไม่ดีใช่ไหม? อดีตที่นาย เคยทําร้ายหล่อนก็ปล่อยมันไป ตอนนี้นายคบกับหล่อนแล้ว นาย ก็ต้องดูแลหล่อนให้ดี งานแต่งงานเกิดเรื่องใหญ่ขนาดนี้ ถ้า หล่อนเป็นอะไรขึ้นมา นายรับผิดชอบไหวไหม?!”

บทที่ทั้งสองทะเลาะกัน พ่อกับแม่ของเสี่ยวเหยียนก็รีบตามมาทันที

ก่อนหน้านี้พวกเขาเป็นห่วงลูกสาวมาก แต่บทที่ลูกกับหานซึ่ง ถูกส่งขึ้นรถไป พ่อจางรู้สึกว่าในเมื่อวันนี้แขกมากันหมดแล้ว หากเจ้าภาพอย่างพวกเขากลับกันหมดคงจะดูไม่ดี ยังไงไปส่ง โรงพยาบาลกันหมดแล้ว จึงตัดสินใจอยู่จัดการเรื่องและปัญหาที่ เหลือกับหลัวหุยเหม่ย จากนั้นจึงวานให้หานคู่จื่อกับเสี่ยวหมี่โต้ว รีบตามมาที่โรงพยาบาลก่อน

หลังจากที่จัดการเรื่องเสร็จหมดแล้ว จึงรีบตามมาที่นี่

ใครจะไปคาดคิดว่าหลังจากที่มาถึงแล้วจะเห็นเซียวซูกับหาน ชิงทะเลาะกัน จึงรีบเข้าไปห้ามพวกเขาทันที

“พวกนายเป็นอะไร? บาดเจ็บกันขนาดนี้แล้วทำไมยังทะเลาะ กันอีก? ยังเจ็บกันไม่พออีกใช่ไหม?”

เมื่ออยู่ต่อหน้าพ่อแม่ของเสี่ยวเหยียน เซียวไม่ได้ก่อเรื่อง อะไรต่อ และที่เขาต่อยเขาไปหลายครั้งเมื่อครู่ หานซึ่งก็ไม่ได้ ตอบโต้อะไรกลับเลย ตอนนี้เขาจึงรู้สึกใจเย็นลงแล้ว

ตอนแรกที่ได้ยินว่าเสี่ยวเหยียนท้องแต่กลับต้องมาสูดดมควัน ไฟ และหล่อนต้องตกอยู่ในสถานการณ์ที่อันตรายมาก หัวของ เขาจึงแทบจะระเบิดออกมา

หลังจากที่หลัวหุ้ยเหม่ยแยกพวกเขาทั้งสองออกจากกัน สังเกตเห็นรอยแผลบนหน้าของหานชิง จึงรู้สึกสงสารขึ้นมาทันที

“เป็นอะไรรึเปล่า? เรียกหมอมาดูหน่อยไหม?”
“แม่ ไม่เป็นไรครับ”

เมื่อหลัวหุยเหม่ยถูกหานซึ่งเรียกว่าแม่เช่นนี้จึงรู้สึกมึนๆเล็ก น้อย แต่ไม่นานนักก็ตั้งสติขึ้นมาได้ ถ้างานแต่งงานเป็นไปอย่าง ราบรื่น เขาก็คงได้เป็นลูกเขยของตัวเองอย่างแน่นอน เรียกตัว เองว่าแม่เหมือนเสี่ยวเหยียนเป็นเรื่องปกติมาก

แม้ว่าครั้งนี้เกิดอุบัติเหตุขึ้น แต่เมื่อเห็นลูกเขยบุกฝ่าไฟไหม้ที่

ลุกโชนเข้าไปช่วยคน หล่อนจึงรู้สึกประทับใจขึ้นมา

เพราะคนที่ลูกสาวแต่งงานด้วยเป็นคนที่เห็นลูกสาวสำคัญกว่า ชีวิตของตัวเอง ต่อไปหล่อนไม่ต้องเป็นห่วงอะไรแล้วจริงๆ

ชีวิตหลังจากนี้ แม้ว่าจะรู้สึกกลัวบ้าง แต่ถ้าไม่เกิดเรื่องพวกนี้ ขึ้น ก็ไม่รู้ว่าคนนี้ทุ่มเทเพื่อเธอมากเท่าไหร่

“พวกนายไม่ต้องทะเลาะกันแล้ว เรื่องเป็นถึงขนาดนี้แล้ว อีก

อย่างพวกนายยังเจ็บหนักมากอีกด้วย กลับห้องไปพักกันก่อน

เถอะ พวกเราจะเฝ้าอยู่ตรงนี้เอง

พ่อจางไม่ได้อ่อนโยนเหมือนหลวยเหม่ย ตอนนี้เขาเพียงแค่ เป็นห่วงอาการของลูกสาวเท่านั้น ดังนั้นจึงรีบถามขึ้น: “เหยียน เหยียนเป็นอย่างไรบ้าง? ไม่เป็นอะไรมากใช่ไหม?”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ