เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่

บทที่ 380 ซื้อใจคน



บทที่ 380 ซื้อใจคน

ใครจะรู้ว่าหลังจากที่อธิบายสถานการณ์แล้ว ผู้หญิง สองคนนี้ต่างก็เยือกเย็นขนาดนี้

ทันใดนั้นเธอรู้สึกว่าตนเองรอนานตั้งหนึ่งชั่วโมงนั้น เหมือนปัญญาอ่อนจริงๆ

“เรื่องนี้เราทราบกันแล้ว คุณกลับไปก่อนเถอะ” สุดท้ายหานมู่จื่อก็เอ่ยปากพูดออกมา

จางยูโกรธมาก ออกเสียงฮื่มคำหนึ่งแล้วก็ออกไปเลย หลังจากที่เธอไปแล้ว เสี่ยวเหยียนเงยหน้าขึ้นมามอง หานมู่จื่อ “มีคนป่วยแล้ว เราจะไปเยี่ยมไหม?”

หานมู่จื่อเม้มปาก: “แกไปตรวจสอบดูข้อมูลของหวัง

อาน”

เสี่ยวเหยียนได้ยินแล้ว เข้าใจความหมายของหา นมู่จื่อทันทีและพยักหน้า: “ฉันจะรีบไปเดี๋ยวนี้”

หลังจากเลิกงานแล้ว หานมู่จื่อและเสี่ยวเหยียนไปที่ โรงพยาบาลพร้อมกัน

ระหว่างทางที่ไปโรงพยาบาล ในมือของเสี่ยวเหยียน ถือตะกร้าผลไม้และดอกไม้ เอ่ยปากถามด้วยความสงสัย

“วันก่อนเลิงเยาเยาเย่อหยิ่งยโสขนาดนั้น ทำไมเรายังต้อง ไปเยี่ยมเธออีกทำไม?”

หานมู่จื่อยิ้มเบาๆไม่พูดจา
เสี่ยวเหยียน: “มู่จื่อ!”

“เพราะว่า เราจะไปซื้อใจคนไง” หานมูจื่อหันไปมอง เสี่ยวเหยียน “ถ้าเธอไม่ใช่คนที่อยู่ในทีมงานของบริษัทเรา ล่ะก็ เธอจะเป็นโรคอะไรยังไงก็ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับพวก เรา แต่ตอนนี้เธอเป็นคนของทีมงานเราป่วยจนต้องเข้า โรงพยาบาลในขณะที่กำลังทำงานอยู่ ฉันเป็นเจ้านายก็ ต้องไปแสดงความห่วงใยสักหน่อย มีปัญหาเหรอ?”

ได้ยินแล้ว เสี่ยวเหยียนตะลึง สักพักหลังจากนั้นก็เบะ ปากพูดอย่างไม่เห็นด้วย: “แสดงความห่วงใยก็คือแสดง ความห่วงใย แต่ไม่ใช่ว่าเจ้านายทุกคนจะแสดงความ ห่วงใย ถ้าพนักงานทุกคนป่วยครั้งหนึ่งก็ต้องไปเยี่ยม หนึ่งครั้ง งั้นเจ้าของธุรกิจระดับประเทศไม่เหนื่อยตายเห รอ?”

“แต่ฉันไม่ใช่เจ้าของธุรกิจระดับประเทศนิ ฉันเป็นแค่ เถ้าแก่น้อยที่เพิ่งจะเปิดบริษัท ถึงแม้ว่าเมื่อก่อนเราจะเป็น แค่คนธรรมดาทั่วไปก็ดีอยู่แล้ว แต่ว่าตอนนี้เปิดบริษัทแล้ว ก็ต้องมีความรับผิดชอบต่อหน้าที่ของบริษัทนี้”

“พูดอย่างนี้ก็ใช่ เห้อ เปิดบริษัทมันยากจัง” เสี่ยวเหยีย นบ่นคำหนึ่ง หลังจากนั้นก็ซบไปที่ไหล่ของหานมู่จื่ออย่าง กระวนกระวายใจ หานมู่จื่อกลับไม่รู้สึกหนักใจอะไร เมื่อ ก่อนเธอไม่ใช่ไม่เคยทำงานที่บริษัท ที่จริงแล้วเรื่องพวกนี้ เธอจะไม่ทำก็ได้

แต่เธอคิดว่าบางครั้งก็ต้องทำให้คนอุ่นใจบ้าง นี่เป็นเรื่องที่สำคัญมากกว่าสิ่งอื่นใด
“โฮลาๆ ฉันน่ารักที่สุด คนน่ารักก็คือฉัน!” เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอย่างกะทันหัน หานมู่จื่อได้ยิน

เสียงสายเข้านี้แล้ว สีหน้าเปลี่ยนไปทันที “นี่คือ..”

“ฮาฮา น่ารักไหม!” เสี่ยวเหยียนหยิบมือถือตนเองออก มาด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม: “ฉันใช้เสียงของเสี่ยวหมี่โต้วอัด เสียงโทรเข้านะ มีเพียงหนึ่งเดียวในโลกนี้เลยนะ”

หานมู่จื่ออดใจไม่ไหวจนยิ้มออกมา

เสี่ยวเหยียนและเสี่ยวหมี่โต้วอยู่ด้วยกันแล้ว กลาย เป็นเด็กน้อยที่น่ารักทั้งคู่เลย

“เอ๋ ทำไมเป็นเบอร์โทรที่ไม่เคยเห็นมาก่อนเลยล่ะ?” เสี่ยวเหยียนถามด้วยความสงสัย หานมู่จื่อหันไปมองดูที่ โทรศัพท์: “เบอร์โทรในประเทศ น่าจะเป็นเพื่อนแกรี เปล่า?”

“ไม่ใช่มั้ง ฉันยังไม่บอกพวกเธอเลยว่าฉันกลับมาแล้ว” เสี่ยวเหยียนคิดไปคิดมา กัดนิ้วมือของตนเองสักพัก

“หรือว่า….เราจะมีลูกค้าเข้ามาแล้ว?”

พูดจบ เสี่ยวเหยียนรีบรับโทรศัพท์: “สวัสดีค่ะ? ฉันคือ เสี่ยวเหยียน”

หานมู่จื่อไม่ได้สนใจคำพูดที่เสี่ยวเหยียนพูด แต่มอง ออกไปนอกหน้าต่าง เพราะเสี่ยวเหยียนจะคุยโทรศัพท์ ดังนั้นจึงใส่หูฟังไปเลย จากนั้นเปิดเพลงฟังให้สบายใจ หน่อย

เสียงดนตรีที่อ่อนโยนของเพลงตีกลองเหมือนใยที่นุ่มๆตีอยู่ในใจ ทำให้กายและใจของเธอค่อยๆผ่อนคลาย

ลง

ช่วงนี้ เธอเหนื่อยมาแล้วจริงๆ

ค่อยๆฟังไปเรื่อยๆ หานมู่จื่อฟังเสียงดนตรีและพิงเบาะ

นั่งจนเกือบจะหลับไป

ในขณะที่กำลังจะหลับนั้น ที่ไหล่ถูกผลักแรงๆ หา นมู่จื่อตกใจตื่นทันที

ยังไม่ทันตอบโต้อะไร ที่อุดหูก็ถูกคนดึงออก เสียง ดนตรีใสๆถูกเสียงที่ร่าเริงตื่นเต้นมาแทน เสี่ยวเหยียนดีใจ จนดึงแขนเสื้อเธอไว้: “มู่จื่อ ฉันพูดไม่ผิดจริงๆ เรามีลูกค้า เข้ามาแล้ว!”

หานมู่จื่อยังมีนงงอยู่ เมื่อกี้เธอเกือบจะหลับไป แต่ถูก เรียกให้ตื่น ตอนนี้หัวใจกำลังเต้นแรงเลย

“หมายความว่าอะไร?”

“ก็รองผู้กำกับการแสดงที่เราเจอในกองถ่ายเมืองซู แก ยังจำได้ไหม?”

หานมู่จื่อย้อนกลับไปนึกดูสักพัก จากนั้นก็พยักหน้า “เขาขอนามบัตรกับเราด้วยไม่ใช่เหรอ?”

หานมูจื่อไม่พูดอะไรต่อ แล้วอยากให้เธอพูดต่อ

“จากนั้นเมื่อกี้ก็คือรองผู้กำกับการแสดงคนนั้นโทรหา ฉันเอง คุยเรื่องงานกับเราไง! เขาบอกว่ามีดาราหญิงคนนึง เข้าร่วมงานเปิดละคร เห็นผลงานเก่าของแกแล้วก็ชื่นชอบ มาก ดังนั้นอยากจะนัดเวลาคุยกับแก”
หานมูจื่อตะลึงไปสักพัก ดาราหญิงคนนึงเพิ่งจะไป มา อีกคนหนึ่งแล้วเหรอ?

ตอนที่เธอยังกำลังลังเลอยู่นั้น เสี่ยวเหยียนเอ่ยปาก พูดขึ้นมาว่า: “ฉันตอบตกลงแล้ว อีกทั้งยังให้เบอร์ติดต่อไว้ ด้วย มู่จื่อ ตอนนี้บริษัทของเราเพิ่งจะเริ่มต้น ต้องรีบรับ งานไว้ อีกทั้งรับงานของดารานักแสดงหญิงก็สามารถ เพิ่มชื่อเสียงให้พวกเราด้วย ถึงตอนที่งานเปิดตัวนักแสดง เธอต้องใส่ชุดที่เป็นแบรนด์ของบริษัทเราไปด้วย”

ได้ยินเช่นนี้แล้ว หานมู่จื่อใจเต้นตุบตับๆ ใช่ ตอนนี้บริษัทเพิ่งจะเริ่มเติบโต ถ้าให้ดาราหญิงคน

นั้นเซ็นสัญญากับบริษัท ก็ต้องทำได้จริงๆ

คิดแล้ว หานมู่จื่อพยักหน้า

“ครั้งนี้ฉันต้องพยายามเจรจาให้ดีที่สุด!”

“เหนื่อยแกแล้วนะ เสี่ยวเหยียน”

หลังจากไปถึงโรงพยาบาล หานมู่จื่อและเสี่ยวเหยีย นก็เดินไปห้องผู้ป่วยที่สอบถามไว้ล่วงหน้าแล้ว ตอนที่ เข้าไปหวังอานเฝ้าอยู่ข้างๆเตียง ส่วนเลิงเยาเยานอนอยู่ บนเตียงผู้ป่วย สีหน้าซีดมากจนดูไม่ได้

มองดูเธออ่อนเพลียมาก ถึงจะเป็นแบบนี้ แต่สีหน้า ของเธอก็ยังแสดงท่าทีที่อึดอัดใจจ้องมองหวังอานที่เฝ้า อยู่ข้างเตียง: “คุณออกไปได้ไหม? ฉันเห็นหน้าคุณก็ หงุดหงิด ตกลงคุณอยากจะให้ฉันหายดีไหม?”

หวังอานโดนด่าแล้วก็ยังไม่โกรธเลยสักนิด ยังยิ้มแย้มอย่างชื่อๆ: “ได้ โย่วโย่วพูดอะไรก็ต้องทำอย่างนั้น งั้นฉัน ออกไปนะ คุณพักผ่อนให้เยอะๆ”

พูดจบ หวังอานก็ลุกขึ้น แต่มองเห็นหานมู่จื่อและเสี่ยว เหยียนยืนอยู่หน้าประตูห้องผู้ป่วย เขาตะลึงไปสักครู่แล้ว ก็รีบเข้ามาต้อนรับ: “พวกคุณมาแล้วเหรอครับ”

หานมู่จื่อยิ้มนิดๆและเดินเข้าไปพร้อมกับเสี่ยวเหยียน เลิงเยาเยาได้ยินเสียง แล้วหันไปทางพวกเธอ ปรากฏ

ว่าเห็นเป็นพวกเธอ สีหน้าก็เปลี่ยนไปกะทันหัน

“พวกเธอมาทำไม?”

หวังอานจึงรีบออกเสียงอธิบาย: “คืออย่างนี้ครับโย่ว โย่ว พวกเธอได้ยินว่าคุณเป็นลมสลบไป ดังนั้นจึงมาเยี่ยม คุณ”

เสี่ยวเหยียนเดินหน้าเข้ามาและยื่นตะกร้าผลไม้และ ช่อดอกไม้ให้หวังอาน

ใครจะรู้ว่าเลิงเยาเยากลับตะโกนเสียงดังขึ้นมาว่า: “นายบอกให้พวกเค้าออกไป ใครต้องการความเสแสร้งทำ ดีของพวกเค้า?”

“..โย่วโย่ว พวกเค้ามาเยี่ยมคุณจริงๆนะ คุณอย่าทำ

แบบนี้สิ….”

“นายก็ออกไปด้วย! เรื่องของฉันไม่เกี่ยวข้องกับนาย นายหน้าด้านเองยังไม่พอ นายยังพาสองคนนี้มาถึงห้องผู้ ป่วยของฉันอีก มันหมายความยังไง?”

“เว้ย คุณเป็นอะไร?” เสี่ยวเหยียนทนดูไม่ไหว กัดฟันตอบกลับไป ร่า: พวกเราตั้งใจมาเยี่ยมคุก! เอาผลไม้มาให้ ไม่ได้คิดร้ายกับเธอสักหน่อย ถึงคุณจะไม่ยินดีต้อนรับ คุณก็ไม่ควรทำเช่นนี้น7 มารยาทของคุณมีไหม?”

“สิ่ม เสิงเบาเบามองหน้าเสี่ยวเหยียนอย่างประชด ประชาชน จากนั้นจ้องไปหางหานมู่จื่อ: “คุณก็คงคิดจะแกล้ง มาทำเป็นดีกับฉัน ฉันก็จะไปพูดว่าคุณดีต่อหน้าคนอื่นล่ะ ส”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ