เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่

บทที่ 1305 พบเจอเพื่อนเก่า



บทที่ 1305 พบเจอเพื่อนเก่า

“พี่สวี ฉันขอร้องอย่าพูดอีกเลย ถ้ายังพูดต่อไป ฉันอายจน อยากพลิกแผ่นดินหนีแล้วจริงๆ

เสี่ยวเหยียนคิดไม่ถึงจริงๆว่า ตัวเองแค่ไปร้านขายยาโดยไม่ ตั้งใจ ก็จะได้พอกับหลินสวีเจิ้ง และยังคิดไม่ถึงว่า เขาจะส่งของที่ ตัวเองทิ้งไว้ มาให้ที่ร้าน แล้วยังแกล้งเธอด้วย

“ยัยหนูเอ้ย เรื่องแบบนี้มีอะไรกัน ก็แค่แท่งตรวจครรภ์ไม่ใช่ หรือ?”

เมื่อได้ยินเขาเอ่ยถึงสามคำนั้น เสี่ยวเหยียนรู้สึกไม่ดีไปทั้งตัว ตกลงเขารู้หรือเปล่าว่าตัวเองเป็นผู้ชายคนหนึ่ง

ทำไมต้องพูดถึงบ่อยๆต่อหน้าผู้หญิง เขาไม่รู้สึกอะไรเลยหรือ ไง? เสี่ยวเหยียนรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะบ้าแล้วจริงๆ และไม่รู้ว่า ควรจะหยุดเขาอย่างไร สิ่งที่น่ากังวลที่สุดไม่ใช่เรื่องนี้ แต่คือ หลินสวีเจิ้ง จะไปพูดต่อหน้าหานชิงหรือเปล่า

ถ้าให้หานซิงรู้เรื่องนี้ งั้นถึงเวลานั้นจะต้องถามตัวเองอย่าง แน่นอน

เสี่ยวเหยียนรู้สึกว่า ไม่ว่าจะยังไงแล้ว ก็ต้องพูดกับ หลินสวี่เจิ้ง ให้ชัดเจน หลังจากครุ่นคิดสักพัก เสี่ยวเหยียนก็เดินไปที่ด้าน หน้าของหลินสวี่เจิ้ง แล้วนั่งลง “พี่ใหญ่ ก็ถือว่าพี่ช่วยส่งของ เหล่ามาให้ฉันในวันนี้ คือความหวังดี แต่ว่า ฉันไม่ค่อยอยากจะให้เรื่องในวันนี้ มีบุคคลที่สามที่รู้เรื่อง พี่เข้าใจความหมาย ของฉันไหม?”

“มีอะไรเหรอ? เรื่องสำคัญแบบนี้ เธอไม่อยากบอกกับเขาเห รอ?”

“ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากบอกเขา แต่พี่ใหญ่คงจะไม่รู้ว่า ฉันซื้อ ของเหล่านี้ ไม่ใช่ว่าตัวฉันจะใช้เอง แต่ช่วยซื้อให้เพื่อนของฉัน เท่านั้น” เสี่ยวเหยียนเริ่มปั้นน้ำเป็นตัว พูดโกหกอย่างหน้าตา เฉย ที่จริงเธอรู้สึกว่า แค่ตัวเองตบตาให้ผ่านไปก็พอแล้ว แต่เห็น ได้ชัดว่า พี่สไม่เชื่อเธอ

“เพื่อนของเธอ? ถ้าอย่างนั้นเธอสามารถบอกฉันได้ไหม ว่า เพื่อนของเธอคนนั้นคือใคร?

“โอ้ย พี่หลิน พี่จะถามเรื่องนี้ทำไม? ฉันช่วยเพื่อนของฉันซื้อ ถ้าอย่างนั้นก็แปลว่า เธอไม่อยากให้คนอื่นรู้ ถ้าเธออยากให้คน อื่นรู้ เธอก็จะไม่ให้ฉันช่วยซื้อให้เธอแล้ว พี่หลิน คุณว่าเป็น เหตุผลอย่างนี้จริงไหม?”

เมื่อได้ยินเข้า หลินสวี่เจิ้งก็เลิกคิ้วขึ้น “ดูเหมือนเธอ จะพูดถูก ต้อง แต่ทำไมฉันฟังแล้ว ถึงรู้สึกเหมือนมีอะไรที่ผิดปกติล่ะ?”

“ผิดปกติตรงไหน ไม่มีตรงไหนที่ผิดปกติเลยนะ พี่หลิน พี่ไม่ ต้องถามอีกแล้ว”

เอาล่ะ หลินสวี่เจิ้งดูออกว่า เธอไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้อีก ดังนั้น จึงต้องเปลี่ยนคำพูด “แล้วเธอรู้ไหมว่า เพื่อนของเธอคนนี้ ทำไม ถึงไม่อยากให้คนอื่นรู้ล่ะ?”
เสี่ยวเหยียนถอนหายใจด้วยความโล่งอก นี่หลินสวีเจ๋งเชื่อ แล้วหรือ? มิฉะนั้นเขาจะไม่ถามอย่างนี้ แต่วิธีตั้งคำถามอย่างนี้ เสี่ยวเหยียนไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธ พูดได้แค่ว่า “อาจจะเป็น เพราะว่า มีปัจจัยที่ไม่แน่นอนมั้ง หรืออาจจะมีเรื่องบางอย่างที่ เธอไม่อยากบอกให้คนอื่น ดังนั้นฉันจึงเข้าใจเธอ

แต่แล้วเมื่อพูดถึงตอนท้ายสุด สิ่งที่เสี่ยวเหยียนใส่ใจมาก ที่สุด ยังคือหลินสวี่เพิ่งจะบอกเรื่องนี้กับหานชิงไหม ถ้าหากว่าเขา ควบคุมตัวเองไม่ได้ หรือฟังไม่เข้าใจความหมายแฝงของตัวเอง ถ้าอย่างนั้นก็หมดกัน

“ฉันสามารถเข้าใจเธอได้ ดังนั้นพี่สาจะสามารถเข้าใจได้หรือ เปล่า?”

หลินสวีเจิ้งยิ้มอย่างมีเลศนัยคาดเดาไม่ได้ “ใครจะรู้ล่ะ ก็อาจ

จะได้เช่นกันมั้ง”

คำตอบนี้ทําให้เสี่ยวเหยียนกังวลเล็กน้อย ได้ก็คือได้ ไม่ได้ก็ คือไม่ได้ มีอาจจะได้ที่ไหนกัน หลินสวีเจ๋งคนนี้ พูดเช่นนี้ได้ อย่างไร?

“น้องสาว ดูเหมือนว่าจะเป็นห่วงเพื่อนคนนี้ของน้องมาก ไม่ ต้องกังวล ดูท่าทางที่กระวนกระวายลุกเป็นไฟของน้องแบบนี้ พี่ก็ จะต้องเก็บความลับไว้ให้เพื่อนคนนี้ของน้องแน่นอน”

“จริงๆเหรอ?”

เสี่ยวเหยียนถอนหายใจด้วยความโล่งอก ในที่สุดก็จัดการกับ ทางหลินสวีเจิ้งจนสำเร็จ เขาน่าจะไม่พูดอะไรเรื่อยเปื่อยอีกแล้ว
หลังจากคุยตกลงกับหลินสวี่เจิ้งเรียบร้อยแล้ว เสี่ยวเหยียน ถือถุงลงไปชั้นล่าง ในตอนที่หลัวหุยเหม่ยขยับเข้ามาใกล้ เธอ ก็ได้ยัดของเข้าไปในกระเป๋าตัวเองแล้ว แล้วแสร้งทำเป็นไม่มี อะไรเกิดขึ้น ออกไปทำงานต่อ

ตอนที่หลินสวี่เจิ้งทานราเม็งเสร็จ กำลังเตรียมจะออกไป เสี่ยว เหยียนยังคงรู้สึกไม่ไว้วางใจ ไปส่งเขาด้วยตัวเอง กำชับแล้ว กำชับอีก หลินสวี่เพิ่งเห็นท่าทางกังวลของเธอ ก็อดไม่ได้จริงๆ ที่ จะยื่นมือไปลูบศีรษะของเธอ

“เอาล่ะ เรื่องที่พี่หลินสัญญากับเธอ จะผิดคำสัญญาได้ อย่างไร? วางใจเถอะ อย่าว่าเป็นเพื่อนเธอเลย ต่อให้เป็นเธอ พี่ ใหญ่ก็จะเก็บความลับให้เธอเหมือนกัน”

เสี่ยวเหยียนหน้าแดงคัดค้านเสียงเบา “ไม่ใช่ฉัน “ได้ๆ พี่ใหญ่รู้ว่าไม่ใช่เธอ กลับไปเถอะ ไม่ต้องกังวล

“จะไม่พูดแน่นอน”

ด้วยคำรับประกันซ้ำแล้วซ้ำเล่าของหลินสวี่เจิ้ง เสี่ยวเหยียนถึง ได้กลับเข้าไปในร้าน ในที่สุดหลินสวี่เจิ้งก็พบโอกาสที่จะออกไป แล้ว เขาไม่การลังเลใดๆ ทันทีที่ขึ้นรถ ก็ขับรถออกจะร้านราเม็ง โดยตรงเลย เพราะกลัวว่าช้าอีกหน่อย เสี่ยวเหยียนจะตามออก มาอีก

น้องสาวคนนี้ช่างดื้อรั้นยิ่งนัก ไม่เพียงแต่ดื้อรั้น ยังไร้เดียงสาขนาดคิดว่าสามารถตบตาตัวเองง่ายๆเหรอจริงแล้ว ในใจของทุกคน ชัดเจนยิ่งกว่ากระจกเสียอีก เสี่ยวเหยียนอยาก แกล้งหลินสวี่เจิ้งเกียจเปิดเธออีกแล้ว

แต่ว่า คิดถึงใครบางคน ยังควบคุมตัวเอง หลินสวี่เจิ้งก็รู้สึกว่าสนใจเป็นพิเศษ

ดังนั้นเขาจึงขับรถตรงไปบริษัทตระกูลหานเลย

แม้ว่าหลินเพิ่งไม่ค่อยแต่ลักษณ์และรู้จักเขา และความสัมพันธ์ของเขากับประธานหานด้วย นั้น เมื่อหลินสวีเจิ้งไป หลังจากไปทักทายกับพนักงานต้อนรับ แล้ว ก็ขึ้นลิฟท์เลย

เขาได้ลิฟต์ส่วนตัว แค่ลิฟต์ที่พนักงานใช้

เพราะกำลังคิดถึงเรื่องในเมื่อดังนั้นปากของข้างใน

หลินสวี่เหลือบมองโดยไม่ตั้งใจ ซะไปชั่วคราว สวี่เย็นหวั่นถือเอกสารไว้ กำลังเดินออกมา จากนั้น ก็เงยหน้าขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจ ได้สบตากับคนที่ยืนอยู่ข้างนอก พอดี

หลังจากกันของ เล็กน้อย เหมือนจะแปลกใจเล็กน้อย หลินสวี่เจิ้ง
เสียงนี้ ดึงสติของหลินสวี่เพิ่งกลับมา

ในตอนแรกเขายังคิดว่าตัวเองจำคนผิดแล้ว แต่เมื่อ สวีเย็น

หวั่นเรียกค่นี้ หลินสวี่เพิ่งรู้ว่าตัวเองไม่ได้จำคนผิด “สวีเย็นหวั่น ใคุณจริงๆหรือ?” หลินสวี่เจิ้งหรี่ตามอง พิจารณา สวีเย็นหวั่นที่อยู่ตรงหน้า

ไม่ค่อยได้เห็นเธอแต่งตัวแบบนี้ เป็นทางการ เรียบง่าย และ สุภาพเรียบร้อย เมื่อก่อนเห็นเธอ เธอจะสวมใส่ชุดกระโปรง ตลอดเวลา อ่อนโยนน่าหลงใหล

สวีเย็นหวั่นยิ้มให้เขาเล็กน้อย เมื่อกำลังจะเดินออกจากลิฟต์ ประตูลิฟต์กลับกำลังจะปิดลง หลินสวีเจ๋งยื่นมือออกไปขวางไว้ จากนั้นก็เข้าไปในลิฟต์ด้วย

“ทำไมคุณถึงอยู่ที่นี่? แต่งตัวแบบนี้ คงจะไม่ใช่มาหาหานซึ่ง นะ? คุณทำงานที่นี่หรือ?” หลินสวี่เจิ้งกดชั้นที่เป็นห้องทำงาน ของท่านประธาน ในขณะที่พูด สวีเย็น ไม่รู้ว่าใน

เมื่อเห็นหมายเลขที่หลินสวีเจ๋งกำลังกด ใจของเธอมีความรู้สึกเป็นอย่างไร

หวั่น

ในช่วงเวลาที่เธอมาทำงานที่นี่ ในเวลาขึ้นลิฟท์ อยากจะขึ้นไป ชั้นบน เพื่อดูว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ มากเป็นพิเศษ แต่ว่า……เธอ ก็ไม่กล้า ไม่คาดคิดในวันนี้จะ

“อืม ฉันทำงานที่นี่”

“โอ้?” หลินสวี่เจิ้งเลิกคิ้วเบาๆ “คุณหนูใหญ่ตระกูลสวี่ ตกอับจนถึงขั้นต้องมาทำงานที่บริษัทตระกูลหานตั้งแต่เมื่อไหร่? ส เย็นหวั่น คุณคงไม่ใช่มาเพื่อหานซิงนะ?”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของสวีเย็นหวั่นเปลี่ยนไปเล็กน้อย “ไม่ใช่แน่นอน”

“แล้วทำไมคุณถึงปรากฏอยู่ที่นี่ล่ะ?”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ