เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่

บทที่ 732 แทนที่ด้วยความหลงผิด



บทที่ 732 แทนที่ด้วยความหลงผิด

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว

อากาศเริ่มหนาว น

หานซึ่งและเสี่ยวเหยียนใช้เวลาสองสามวันถึงไปคลินิกเล็กๆที่ หนึ่ง โชคดีที่ไอ้หัวเกรียนบอกว่าชายผ้าก๊อซฟนแล้วและหมอก็ได้ เข้ามาตรวจแล้วเรียบร้อย

อย่างไรก็ตามยังไม่สามารถถอดผ้าก๊อซออกได้ต้องใช้เวลาไป

สักพักก่อน

เสี่ยวเหยียนและหานซึ่งมองหน้ากันครู่หนึ่งก่อนจะเดินไปที่

ห้องพักผู้ป่วย

หลังจากเดินมาถึงห้องพักผู้ป่วยไอ้หัวเกรียนก็พูดขึ้นเบาๆว่า ” ก่อนหน้านี้เขาตื่นไปแล้ว ตอนนี้หลับไปอีกรอบ

เสี่ยวเหยียนคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะก้าวเท้าไปข้างหน้า โบกไม้ โบกมือตรงหน้าคนๆนั้นและร้องเรียกออกมา “คุณชายเย?”

ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเกิดอะไรขึ้น ดูเหมือนคำที่เกี่ยวเหยียน ตะโกนใส่คุณชายเย่จะปลุกคนที่ดวงตาปิดอยู่ตอนนี้ให้เปิดขึ้น มาอย่างรวดเร็ว จนทำให้เสี่ยวเหยียนที่อยู่ใกล้ๆ ผงะถอยออกไป พร้อมกับอุทาน

มือใหญ่คู่หนึ่งประคองหลังของเสี่ยวเหยียนไว้เสี่ยวเหยียนหันกลับไปมองก่อนจะนึกได้ว่าเป็นมือของหน ง เธอเหลือบ มองเขาอย่างขอบคุณแต่ไม่ต้องรอเธอโต้ตอบอะไรกลับทานซึ่ง กลับขึงจับมือและพูดอย่างเย็นชาว่า “ยินดีๆ

เสี่ยวเหยียน บ น น ๆ

คนที่ถูกห่อด้วยผ้าก๊อซบนเตียงก็ลุกขึ้นนั่งด้วยท่าทางตื่นเต้น หลังจากที่เขาเห็นเสี่ยวเหยียนเขาก็ตกใจครู่หนึ่งก่อนจะเกิด การตอบสนองที่รวดเร็วขึ้นมา

เสี่ยวเหยียนที่ยืนขึ้นดีๆแล้วเธอก็มองไปที่ชายหนุ่มคนนั้น เมื่อ ทั้งสองสบตากันเสี่ยวเหยียนก็เกือบจำได้ทันทีว่าชายหนุ่มคนนั้น คือใคร

แต่….เธอเองก็ไม่กล้าแน่ใจ จึงทำเพียงแค่มองไปที่คนนั้นและ เตรียมถามอีกฝ่ายอย่างรอบคอบ

ไม่อยากให้อีกฝ่ายเปิดปากถามออกมาก่อน

“คุณชายเย่ แล้วคุณชายเยล่ะ?”

หานซิงคิ้วกระตุกทันทีที่ประโยคนั้นจบ

เสี่ยวเหยียนพูดด้วยความประหลาดใจ “นาย นายคือเซียว

เขียวพยักหน้ารับโดยไม่ได้เป็นห่วงบาดแผลบนร่างกายตัว เอง ในร่างกายเพื่อลุกจากเตียงแต่ลับต้องล้มลงกับพื้น เสี่ยวเหยี ยนจึงเข้ามาช่วยประคอง “นายไม่ต้องลุกลี้ลุกลนขนาดนั้นร่างกายยังบาดเจ็บอยู่นะ แถมยังเพิ่งตื่นอีก…..ไม่อยากมีชีวิต แล้วหรือไง?

เชี่ยวกับจับมือเธอไว้และพูดอย่างคนกังวล เครื่องบินเกิด อุบัติเหตุ ผมตกลงมากับคุณชายเย่ เขาไม่เป็นไรใช่ไหมครับ?

เสี่ยวเหยียนเงียบไปชั่วขณะก่อนที่จะพูด “คนของเราพบ นายเพียงแค่คนเดียว ส่วนคุณชายเย….จนถึงตอนนี้ยังไม่เห็น แม้แต่เงา และ…พวกเขาทั้งหมดคิดว่านายเป็นคุณชายเย่กัน

หานชิงที่นั่งฟังคิ้วขมวดอยู่ตลอดเวลา โชคดีที่เขารู้สึกว่ามัน ผิดปกติเมื่อเห็นชายหนุ่มคนนี้มีผ้าก๊อซพันไว้ทั้งตัว จึงไม่สั่งให้ คนของตัวเองหยุดค้นหา

ดังนั้นคนเหล่านั้นจึงยังคอยตามสืบและหาเบาะแสของเยี่โม่ เซิน แม้ว่าพวกเขาจะรู้กันเป็นการส่วนตัวแล้วว่าเจอบุคคลที่ตาม หาแล้ว แต่ยังต้องหาบางสิ่งต่อ

“อะไรนะ?” เซียวซูได้ยินก็รู้สึกช็อกไปจนเป็นลมคาอ้อมกอด ของเสี่ยวเหยียน

เสี่ยวเหยียน: ”

บ้าเหรอ? เพิ่งจะตื่นแล้วก็เป็นลมไปเนี่ยนะ? เฮ้?? รีบตื่น ขึ้นมา นายตำแหน่งของคุณชายเย่ไหม?”

“ไอ้บ้า!” เสี่ยวเหยียนอดไม่ได้ที่จะระเบิดอารมณ์ออกมา

สรุปหานซิงก็เห็นเธอระเบิดอารมณ์ออกมาเพราะเขาก็อยู่ใน ห้องพักผู้ป่วย ด้วยเธอรู้สึกอายมาก จับเซียว ออกไม่ได้ แถมร่างทั้งร่างของเขา ก็ยังบาดเจ็บเลยจะผลักเขาออกไม่ได้ จึงทำได้เพียงแค่มองไปที่ ทานขิง “เอ่อ….ช่วยฉันหน่อยได้ไหมคะ?

หานซึ่งเป็นไม่ช่วยเหลือ หลังจากเรียกหมอเข้ามาทั้งสองก็ ออกจากห้องพักผู้ป่วยไปด้วยกัน

“ท่ายังไงดี?” เซียวซูคือผู้ช่วยของคุณชายเย่ เจอผู้ช่วยแล้วแต่ กลับยังไม่เจอคุณชายเย่ ดีที่ยังไม่ได้บอกอ

หาต่อไป

จะทำยังไงได้ล่ะ? ทำได้แค่หาต่อไป

เสี่ยวเหยียนมองกลับไปที่ห้องพักผู้ป่วยในใจรู้สึกอยากร้องไห้ คิดไม่ถึงว่า…คนที่ได้รับบาดเจ็บทั่วร่างนั้นคือเซียว….. เมื่อได้ฟังไอ้หัวเกรียนบอกว่าใบหน้าเขามีบาดแผลลึก

ไม่รู้ว่า…..อนาคตจะเสียโฉมไหม?

จู่ๆเสี่ยวเหยียนก็รู้สึกสงสารเขาขึ้นมา

หานมู่จื่อยังคงรอแล้วรอเล่ากินไม่ได้นอนไม่หลับ ยังดีที่

วิญญาณยังไม่เป็นไร

ซูจิ๋วมาหาเธอตั้งแต่เช้า

“ถึงแม้คุณจะบอกฉันมาก่อนหน้านี้ว่า ให้ฉันกับประธานทานไม่ต้องมาดูแลคุณอีก แต่ครั้งนี้……..ไม่มาไม่ได้ หาหมู่จื่อลอบมองหน้าอีกฝ่ายแต่ไม่ตอบโต้อะไรออกไป

“ถ้าฉันบอกว่าฉันอยากเป็นกำลังให้คุณ พนักงานที่บริษัท กำลังรอคุณอยู่นะ คุณจะว่ายังไง?” จิ๋วพูดขึ้นอย่างกะทันหัน หานผู่เอก็ยังไม่ตอบอะไรกลับ

ซูจิ๋ว ….……….โม่เย่เงินไม่อยู่แถมคุณก็ไม่ได้ต้องการ บริษัทด้วยซ้ำ แล้วถ้า……..เป็นบริษัทของเขาล่ะ?”

เมื่อได้ยินดังนั้นหาน จื่อก็หยุดชะงัก ก่อนจะหันไปมองเธอ และในที่สุดก็พูดออกมา “หมายความว่ายังไง?

“แม้ว่างานแต่งงานคุณจะไม่ได้ราบรื่นมาก แต่ฉันรู้ว่าพวกคุณ เป็นสามีภรรยากันก่อนหน้านี้ ตอนนี้เย่ ไม่เช่นหายไปและมีคน ต้องการจะใช้โอกาสนี้เพื่อแย่งชิงทรัพย์สินและอำนาจของเขาไป คุณอยากจะปกป้องเขารึเปล่า?”

หาน จ่อขมวดคนมั่น จะรู้สึกยังไงดีกับคำพูดของซู จิ๋ว…..เหมือนว่ามีคนพยายามจะแย่งบริษัทของเย่ ไม่เป็นไป?

บนโลกใบนี้จะมีใครสามารถแย่งชิงสิ่งของจากคนอื่นได้ง่ายๆ อยู่เหรอ?

ท่าทางของหาน จื่อดูเย็นชา เธอตอบกลับอย่างเฉยเมย “เพียงแค่ตอนนี้หาที่ๆเขาอยู่ไม่เจอเท่านั้น ใครจะโลกเอาบริษัท ของเขากัน?”
ชูวยิ้มเล็กน้อยก่อนจะตอบไป

ปกติก็จะเป็นพี่ชายพ่อเดียวกัน”

อะไรนะ?

เย่หลิ่มหาน?

“เธอหมายความว่า…เขาจะใช้โอกาสนี้เพื่อกลับเข้าตระกูล

เกี่ยวกับเย่ไม่เป็นและเย่หลิ่นหาน จริงๆ แล้วหาน จื่อ….รู้เพียง นิดหน่อยไม่ได้มากขนาดนั้น แต่จากอารมณ์ตอนที่เย่ ไม่เป็นพูด แล้วมันเห็นได้ชัดว่าเขาเกลียดชายหนุ่มผู้ที่มีพ่อคนเดียวกัน

ความบาดหมางระหว่างทั้งสองคนเหมือนบ้านใหญ่กับบ้าน เล็ก

กลัวว่าต้องมีเรื่องอื่นๆจะตามมาอีกมากมาย

ทำไมเป็นอย่างงั้น?” หานมู่จื่อพิมพา “เย่หลิ่นหาน…..เป็นคน แบบนั้นจริงๆเหรอ?”

“คุณคิดว่าเขาเป็นคนยังไง? มีเรื่องเกิดขึ้นกับเยโม่เซ็น เขาก็ ต้องคิดอยากจะแทนที่อยู่แล้ว คุณคิดว่าไงล่ะ?”

หานคู่จื่อรู้สึกเย็นวาบไปทั้งตัวราวกับทั้งตัวของเขาถูกน้ำ เย็นๆสาดเข้าให้ตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า

ถ้า…เย่หลิ่นหานต้องการแทนที่จริงๆ ……..ให้เธอผิดหวัง มากจริงๆ
ในตอนนี้ตอนที่เย่ ไม่เป็นประสบอุบัติเหตุ เขาต้องการเข้ามา แทนที่ แบบนี้มันไม่เกินไปหน่อยเหรอ?

“เรื่องครั้งนี้ฉันเข้าใจคุณจริงๆ คุณเป็นภรรยาของเฮโม่เซ็น แต่ในเวลานี้ฉันคิดว่ามีเพียงเธอเท่านั้นที่จะสามารถเปลี่ยน กระแสน้ำได้ แต่ถ้าช้ากว่านี้ล่ะก็ ฉันเกรงว่า…….

ซูจิ๋วไม่ได้พูดอะไรต่ออีก แต่หานจื่อรู้ดีว่าเธอหมายถึงอะไร

เธอรู้เหมือนกันว่าจริงๆแล้วตัวเธอเองอยู่ที่นี่ไปไม่ได้ตลอด โดยที่ไม่ทําอะไรเลยไม่ได้

เธอเพียงแค่อยากรอให้เย่ไม่เซ็นกลับมา

แต่ว่าก่อนที่เขาจะกลับมา เธอจําเป็นต้องปกป้องทรัพย์สิน ของเขาไว้ให้ดีๆด้วย

ไม่มีใครสามารถเอาเปรียบเขาได้ในช่วงที่เขาประสบ อุบัติเหตุ ไม่มีใครจะมาแทนที่เขาไม่ได้ ไม่มี!!

“ฉันจะไม่บังคับคุณ ฉันจะให้เวลาคุณตกผลึกความคิดตัวเอง ดีๆสักคืนก่อน แล้วพรุ่งนี้ฉันจะมาหาคุณอีกครั้ง ซูจิ๋วลุกขึ้นยืน ก่อนจะส่งยิ้มให้และเตรียมตัวจะจากไป

หาน จื่อเงยหน้าขึ้นมา ดวงตาของเธอสงบเงียบ

“ไม่ต้องช่วยฉันจองตั๋วตอนนี้เลย

ซูจิ๋ว:

ค่อนข้างประหลาดใจ แต่ก็เป็นไปตามที่คาด จิ๋วพยักหน้าให้”โอเค ฉันจะส่งข่าวให้ประธานทาน นอกจากนี้คุณหนู มู่จื่อ……เธอรักคุณชายเย่มากจริงๆนั่นแหละ”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ