บทที่1446 เป็นเขาที่พยายามไม่พองั้นหรอ

ในคืนนั้นทั้งสองคนก็ได้คืนดีกัน

บทที่เซียวซูนอนลง ทั้งร่างก็เจ็บไปหมด เดิมทีเขานึกว่าตัวเอง จะนึกถึงเสี่ยวเหยียน แต่นึกไม่ถึงในหัวล้วนเต็มไปด้วยใบหน้า โกรธน้อยใจนั้นของเจียงเสี่ยวไปเต็มไปหมด บทที่เธอหลับตา ลงขนตานั้นเปื้อนไปด้วยความแวววาวเป็นกระจุกๆ แล้วยังมี เสียงบทที่เธอพูดออกมาอีก

แล้วก็ยังมีท่าทางบทที่เธอขึ้นไปฆ่าล้างบางอยู่บนเวทีอีก

มันช่างสวยมากจริงๆ

คิดไปแล้ว มุมปากของเซียวซูก็ยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว

“ยิ้มบ้าอะไร?”

จู่ๆข้างๆมีเสียงคำถามของเจียงเสี่ยวไปดังเข้ามา เซียวซูชะงัก ไปเล็กน้อย รอยยิ้มมุมปากก็หายไป ลืมตาขึ้นมาก็สบเข้ากับ สายตาของเจียงเสียวไป

“เธอยังไม่นอน?”

เจียงเสี่ยวไปเบะปากออกมา เบียดเข้าไปข้างๆร่างของเขา มองเขาไปด้วยสายตาเศร้าสร้อย

“นอนไม่หลับอ่ะ เป็นห่วงมากเลย”

ได้ยินเธอบอกว่าเป็นห่วง เซียวซูก็เกิดความละอายใจขึ้นมาทันที นึกว่าเธอกำลังหมายถึงเรื่องเมื่อตอนกลางวัน เก็บกลั้น ความเจ็บปวดตรงแผลบนร่างพลิกตัวหันเข้าหาเจียงเสียวไป

“ยังโกรธเรื่องเมื่อตอนกลางวันอยู่?

พูดไปแล้ว เซียวซูก็ได้จับมือเธอเอาไว้ พูดเสียงค่อยๆออกมา “อย่าโกรธอีกเลย เธอก็รู้ว่าฉันง้อใครไม่เป็น ถ้าเธอโกรธอีก ฉันก็ไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงแล้ว

“ใครเขาโกรธเรื่องเมื่อกลางวันกัน?”

ไม่ใช่เพราะเรื่องเมื่อกลางวัน เซียวซูสีหน้าแปลกใจออกมา เล็กน้อย แล้วมันเป็นเรื่องอะไรกัน?

“บทที่คุณอยู่ที่บาร์ ตกลงแล้วทำไมถึงต้องเสียเงินจ่ายบิลให้ คนอื่นด้วย? คืนนี้ซื้อทั้งของกิน ทั้งยังซื้อสร้อย แล้วยังจ่ายบิลให้ คนอื่นเขาอีก คืนเดียวคุณจ่ายเงินไปเท่าไหร่แล้ว?”

บทที่พูดถึงเงินพวกนี้ขึ้นมา ใบหน้าของเจียงเสียวไปแทบจะ สามารถบรรยายด้วยสองคำได้เลย เสียดาย

เธอเสียดายเงินพวกนั้นจริงๆ จากที่เธอรู้มา งานของเซียวซูนั้น ไม่ได้สบายอย่างนั้น เงินเดือนเองก็ไม่ได้สูงเช่นกัน แล้วเขาต้อง ใช้เวลานานแค่ไหนกว่าจะหาเงินพวกนั้นมาได้กัน?

ยิ่งคิดก็ยิ่งโกรธจริงๆ เจียงเสี่ยวไปจึงต่อว่าออกไป “คุณไป โชว์ออฟอะไรกัน? รออีกสักนิดไม่ได้เลยหรือไง? ตอนหลังฉันก็ เตรียมจะแก้อยู่แล้ว”

เซียวซูตะลึงงันออกมาสุดๆ นึกไม่ถึงว่าสิ่งที่เธอเจ็บใจก็คือเงินพวกนั้น และก็นึกไม่ถึงเหมือนกันว่าเรื่องนี้จะสามารถเป็นความ สนใจของเธอได้เร็วอย่างนี้ เห็นใบหน้าเธอเต็มไปด้วยความ เสียดาย ดวงตาของเซียวซู่ลุ่มลึกลงหลายส่วน หลุดหัวเราะเบาๆ พร้อมเอ่ยออกไป “ฉันกลัวว่าถ้ารอต่อไปอีก จะมีคนแย่งจ่ายไป จริงๆ”

“จะเป็นไปได้ยังไง? ค่าใช้จ่ายของทุกคนมันไม่ใช่น้อยๆ จะมี ใครยอมเป็นคนโง่ให้คนอื่นหลอกเอาเงินไปเปล่าๆอย่างนั้น กัน?”

เสียงของเซียวซูเรียบนิ่ง “เมื่อคืนตอนฉันไปจ่ายเงิน หลังจาก นั้นก็ยังมีอีกตั้งหลายคน เห็นฉันแย่งจ่ายไปก่อนแล้ว แล้วก็ยังมี ท่าทางฉุนเฉียวออกมาอีก

พูดมาถึงตรงนี้ เขาก็ชะงักไปเล็กน้อย แล้วก็ได้กลับไปเอ่ย อย่างจริงจังขึ้นมาอีกครั้ง “เห็นได้เลยว่าถ้าฉันช้าไปก้าวนึ่ง เธอก็ จะต้องไปเต้นกับคนอื่นแล้ว

ไม่รู้ว่าทำไม เจียงเสี่ยวไปถึงได้รู้สึกได้ว่าในคำพูดนี้มีความ หึงหวงออกมาเล็กน้อย เธอเข้าใจผิดไปหรอ? เพื่อยืนยันการคาด เดาในใจของตัวเอง เจียงเสี่ยวไปจึงเล่นหูเล่นตาถามออกไป “เต้นกับคนอื่นมีอะไรที่ไม่ดีกัน? เพราะถึงยังไงคุณก็ทิ้งแฟนของ คุณไปช่วยคนอื่นได้อยู่แล้ว แน่นอนว่าแฟนของคุณเองก็สามารถ เต้นกับผู้ชายคนอื่นได้เหมือนกัน? คุณว่าใช่หรือเปล่า?”

อย่างนี้ล่ะก็พูดออกมาเสียจนเซียวซูไม่อาจโต้แย้งกลับไปได้แต่พอนึกไปถึงเธอเต้นกับผู้ชายคนอื่นขึ้นมาแล้ว ในใจของเซียว ก็รู้ตัวขึ้นมา ทำได้เพียงเอ่ยออกไปด้วยเสียงอู้อยู่ในลำคอ “งั้นเธอก็รู้สึกเสียดายขึ้นมาแล้ว?

“อะไร?”

“เสียดายบิลของทุกคนในร้านที่ฉันซื้อไป คิดว่าฉันมือไวไป ถ้าคนอื่นซื้อล่ะก็ ไม่แน่ว่าเธอได้เต้นกับคนอื่นไปแล้ว

“ใช่แล้ว” เจียงเสี่ยวไปพยักหน้า “เมื่อคืนฉันเห็นแล้วว่าที่ตรง นั้นมีคนหล่อหลายคนเลย หน้าตาก็ทั้งหนุ่มทั้งหล่อ พอเห็นรูป ร่างพวกนั้นแล้วมันจะต้องแข็งแรงมากแน่ๆ เต้นกับพวกเขา ไม่ แน่ว่าอาจจะมีโอกาสด้วยกันสักรอบก็ได้…

คำพูดของเธอยังไม่ทันได้พูดออกมาจนจบ เซียวซูที่อยู่ตรง หน้าก็เข้ามาประชิดตัวทันที ลมหายใจร้อนเองก็พ่นรดลงมาบน ใบหน้าเธออย่างรวดเร็วเช่นกัน เดิมทีเจียงเสี่ยวไปัจงใจที่จะพูด อย่างนั้นออกไปเพื่อยั่วอารมณ์เขา แต่ใครจะคาดเดาได้ว่าจู่ๆ เซียวซูก็ประชิดตัวเข้ามา ระยะห่างของทั้งสองคนคืบเข้าใกล้กัน อยู่หลายส่วนทันที

เจียงเสี่ยวไปขี้ขลาดขึ้นมา ถูกเขาเข้าประชิดมาอย่างนี้ ความ มั่นใจก็ลดฮวบลงทันที “คุณ คุณทำไมจู่ๆถึงเข้ามาใกล้อย่างนี้ ล่ะ?”

“เธออยากเต้นกับผู้ชายคนอื่นมาก?” เซียวซูจ้องเธอพร้อม ถามออกไป

“ลองดูสักหน่อย ไม่เคยมันก็ไม่ได้เหมือนกัน? มีปัญหาอะไร?”
“ไม่ได้” เซียวซู่หน้าบึ้งตึง เอ่ยออกออกมาด้วยความเคร่งขรึม “ผู้ชายที่อยู่ตรงนั้นเธอไม่รู้จักใครเลยสักคน เธอรู้ได้ยังไงว่าอีก ฝ่ายเป็นคนดีหรือเปล่า หนึ่งชั่วโมงมันนานขนาดนั้น คนเขาจะ ฉวยโอกาสบทที่เต้นทำอะไรเธอ เธอจะหลบมันพ้น?”

“คุณเองก็รู้ว่านั่นเป็นที่สาธารณะ คนตั้งเยอะเขาจะทำอะไรฉัน ได้? คุณคิดมากไปหรือเปล่า? คุณบอกฉันมาก่อน ว่าตกลงแล้ว คืนนี้คุณจ่ายไปเท่าไหร่? ที่บาร์เหล้าคุณรูดไปเท่าไหร่?

เซียวไม่พูด เพียงแค่จ้องมองเธอไปด้วยสายตานิ่งขรึม “เธอประเมินความคิดความรู้สึกของผู้ชายไป

เซียวซูพูดไป ก็ได้เข้าไปชิดกว่าเดิม ทั้งสองคนก็แทบจะจมูก ติดกันอยู่แล้ว หน้าผากโน้มลงเข้ากับหน้าผาก ลมหายใจ ประสานกัน

เจียงเสี่ยวไปตื่นตระหนกขึ้นมา ความร้อนบนใบหน้าเพิ่มมาก ขึ้นมาอีกหลายส่วน แต่เพียงไม่นานเธอก็นึกอะไรขึ้นมาได้ เอื้อม มือออกไปขวางหน้าเซียวซูเอาไว้ “ฉันกำลังถามคุณอยู่นะ คุณไม่ ตอบแต่กลับเข้ามาใกล้กันขนาดนี้แทน คิดจะทำฮะ? อยากจูบ ฉันงั้นหรอ? ฉันบอกคุณเอาไว้เลย ฉันยังไม่ยกโทษให้คุณร้อย เปอร์เซ็นต์ คุณอย่าได้เพ้อไปหน่อยเลย อับ!”

ทั้งสองคนเดิมทีก็อยู่ใกล้กันมากแล้ว แต่เธอก็ยังเอาแต่พูดได้ สาระออกมาไม่หยุดอย่างนี้ออกมาต่อหน้าเซียวซูอีก ริมฝีปากชม พอ้าๆหุบๆ เหมือนกับกำลังเชื้อเชิญให้เข้ามาลิ้มรส

เซียวซูก็เลยไม่ได้คิดให้มากมาย จึงได้จูบเข้าไปในทันที
บทที่จูบเข้าไปนั้น ตรงส่วนลึกภายในใจก็เกิดครางด้วยความ พึงพอใจดังออกมา ในขณะเดียวกันนั้นเซียวซูก็คิดอยู่เหมือนกัน ได้โอกาสให้เธอได้เพิ่มประสบการณ์พอดีเลย เธอจะได้รู้ว่าจิต มุ่งมาดปรารถนาของผู้ชายเป็นยังไง

มือของเจียงเสี่ยวไปผลักไปตรงหน้าเขา เพื่อยับยั้งจูบที่เข้ามา อย่างกะทันหันของเขา แต่ใครจะรู้ว่าเขาบาดเจ็บมาแต่ก็ยังแรง เยอะขนาดนั้นอยู่ จูบเข้ามาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย เจียงเสี่ยวไปอ้า ปากอ้าปากเตรียมที่จะพูดอะไรออกไป แต่ผลสุดท้ายก็ยิ่ง เป็นการให้โอกาสเขาไปกว่าเดิม ให้เขาได้กระทำลงไปอย่างไม่ ลดละไม่เกรงกลัวใคร

“อื้อๆ ปล่อยฉัน!” เจียงเสี่ยวไปผลักเขาออกไปอย่างแรง พูดก็ พูดสิ ทำไมจู่ๆถึงจูบเข้ามาด้วย?

แต่แรงที่เธอผลักออกไปนั้น เซียวซูก็ได้ร้องครางด้วยความ เจ็บปวดดังออกมาจากปาก ถอยออกไปครึ่งคืบพร้อมเอ่ยออกไป ด้วยน้ำเสียงอ่อนแรง “เธอผลักเบาๆหน่อย เจ็บแผล”

“เจ็บแผลแต่คุณก็ยังจะมาอีกเนี่ยนะ? ไม่นอนไปดีๆล่ะ!”

เจียงเสี่ยวไปโกรธไม่ไหวแล้ว ยังคิดที่จะพูดอะไรออกไปอีก แต่เซียวซูก็อย่างกับกำลังเสพติดอยู่ก็ไม่ปาน จูบเข้ามาอีกครั้ง ริมฝีปากของเธอถูกประกบเอาไว้อีก มือก็เลยยื่นออกไปผลักอีก ครั้ง

เพียงแต่ครั้งนี้ หลังจากที่แตะโดนแผลของเขา เจียงเสี่ยวไปก็ จะลงแรงผลักออกไปก็ทำไม่ลง เพราะว่ากลัวว่าเขาจะเจ็บ ก็เลยผลักอยู่แป๊บนึงแล้วก็เก็บมือกลับไป

ไอ้คนระย่า

เจียงเสี่ยวไปค่าเงียบๆอยู่ในใจ แต่เพียงไม่นาน เธอก็ถูกเชียว ซูจูบจนไม่รู้วันรู้คืน จวบจนเขียวพลิกตัวกตร่างเธอให้อยู่ข้าง ล่าง บทที่ผละออกจากริมฝีปากของเธอเตรียมที่ปลดกระดุมเสื้อ ของเธอ ก็ได้ยินเจียงเสี่ยวไปที่สติพร่าเลือนพูดออกมาประโยค นึง “รีบบอกฉันมา คืนวันนี้คุณจ่ายไปเท่าไหร่กันแน่?”

หลังจากที่เซียวซูได้ยินคำพูดนี้แล้วการกระทำบนมือของเขาก็ ชะงักไปในทันที มองเจียงเสียวไปไปอย่างจนใจ

เป็นเพราะเขาพยายามไม่พอหรือว่ายังไง ทำไมในหัวของเธอ ถึงได้เอาแต่คิดเรื่องเงินอย่างนี้อยู่ตลอดเลย?

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ