เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่

บทที่643 ฉันจะไม่ทำให้คุณผิดหวัง



บทที่643 ฉันจะไม่ทำให้คุณผิดหวัง

เมื่อได้ยินเสียง หานมู่จื่อเงยหน้าหันไป มองทางประตูอย่างรวดเร็ว

ผู้มาเยือนสวมชุดสูทสีเข้ม น่าจะเพิ่ง กลับมาจากข้างนอก ดูแล้วกลับเปื้อนฝุ่นอยู่ นิดๆ เขาไปทําอะไรมา ?

เมื่อเห็นเยโมเงินความคิดแรกที่ผุดขึ้น มา หานมู่จื่อก็คิดถึงเรื่องนี้

แต่เมื่อสายตาเหลือบไปเห็นใบหน้า เล็กๆบนหน้าจอที่ไม่แตกต่างจากเย่โม่เซินเลย แม้แต่น้อย สีหน้าของหานมูจื่อก็เปลี่ยนไป แสร้งทำเป็นเลื่อนเมาส์กดปิดวิดีโอคอลเงียบๆ

สายถูกตัดกะทันหัน เสี่ยวหมี่โต้วกะพริบ ตาปริบๆ จู่ๆเงาของหานมู่จื่อที่อยู่ตรงหน้าก็ หายไป

เสี่ยวหมีโค้วมองดูหน้าจอที่ไม่มีหน้า ของหานมู่จื่อแล้ว นั่งอยู่ที่เดิมแล้วกะพริบตา ปริบๆอย่างไร้เดียงสา แล้วทันใดนั้นก็หันหน้า ไปมองเสี่ยวเหยียนที่นั่งกินแอปเปิลอยู่บน โซฟาอย่างเอร็ดอร่อย จากนั้นก็ถามขึ้นว่า

“น้าเสี่ยวเหยียน ทำไมจู่ๆก็ไม่มีวิดีโอ แล้วล่ะฮะ ?”

เสี่ยวเหยียนกลืนแอปเปิ้ลลงคอ อุทาน ออกมา จากนั้นก็รีบลุกขึ้นมาแล้วเดินไปด้าน หลังของเสี่ยวหมีโตัวทันที ใช้งานโน้ตบุ๊กสัก พัก จากนั้นก็เห็นว่าหาน จื่อส่งข้อความมาให้

เธอคิดไปคิดมา จากนั้นก็พูดกับเสี่ยวหมี่ โต้วว่า “เสี่ยวหมี่โต้ว อินเทอร์เน็ตของหม่าม นายไม่ค่อยดี วิดีโอก็เลยหลุดไปเองน่ะ”

“เน็ตไม่ดีเหรอฮะ ?” เสี่ยวหมีโตัวจ้อง มองเสี่ยวเหยียน ด้วยดวงตาบริสุทธิ์

เป็นดวงตาน้อยๆ ช่างบริสุทธิ์อะไร อย่างนี้ เสี่ยวเหยียนมองแล้วรู้สึกผิดที่โกหก เขา ดังนั้นเธอเลยไม่กล้ามอง ทำได้แค่หลบ สายตาแล้วกระแอมออกมาเบาๆ

“ช่วยเข้าใจหน่อยนะเสี่ยวหมี่โค้ว หม่ามี้ ของนายอยู่ในโรงแรมของต่างประเทศ อาจจะ เป็นเพราะสัญญาณแย่ลงกะทันหัน ตอนค่ำๆ พวกเราค่อยโทรหาหม่ามี้อีกครั้งละกัน นี่ก็ไม่ เช้าแล้ว นายไปอาบน้ำทําการบ้านก่อนนะ”

เสี่ยวหมี่โต้วมุ่ยปากอย่างไม่เต็มใจ พร้อมส่งเสียงในสําคอ

“พอวิดีโอคอลหน่อยก็บอกว่าเน็ตไม่ดี เมื่อก่อนตอนที่พวกเราไปพักโรงแรมต่าง ประเทศ ก็ไปออกจะบ่อย ทำไมผมไม่เคยรู้สึก ว่าสัญญาณไม่ดีเลย ?”

“นาย” พอเสียวเหยียนได้ฟังแบบนั้น ก็ หน้าบึ้งทันที “ดูสิว่านายพูดอะไรออกมา ? น้ บอกว่าสัญญาณไม่ดีก็คือไม่ดีสิ นี่นายสงสัย ในคำพูดของน้าเสียวเหยียนเหรอ ?”

“” เสี่ยวหมีโค้วทำเสียงในลำคออีก ครั้ง เชิดหน้าเล็กๆนจ้องเสี่ยวเหยียน “นา เสี่ยวเหยียน ผม ถ้าหม่ามกลับมาผมจะฟ้อง หม่ามี”

เสี่ยวเหยียบ “…..บ ตอนนี้นายรู้จัก ฟ้องแล้วเหรอ งั้นนายก็ไปบอกหม่ามีนายเลย ส ดูสิว่าฉันจะกลัวเธอหรือเปล่า ดูสิว่าหม่ามี นายจะกล้าสั่งสอนฉันไหม”

พอพูดจบ เสี่ยวเหยียนก็กอดแขนตัวเอง แล้วแกล้งทําท่าหวาดกลัว ปากก็พูดขึ้นพร้อม กันว่า “ฉันกลัวจัง กลัวจังเลย !”

มองดูเสี่ยวเหยียนที่เป็นแบบนี้ ดูราวกับ ถูกผีนักแสดงเข้าสิง

เสี่ยวหมี่โค้วเลยต้องใช้ไม้ตาย “ช่าง เถอะ ตอนนี้หม่ามีไม่ได้อยู่ในประเทศ บอกไป ก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา ตอนนี้ผมจะไปโทรหาคุณ น้า บอกว่าน้าเสียวเหยียนรังแกผม แง……

เสี่ยวหมี่โค้วกระโดดลงจากเก้าอี้ แล้ว ยกเท้า วิ่งออกจากห้องไป

ทางนี้เสี่ยวเหยียนที่ยังถูกผีนักแสดงเข้า ลง พอได้ยินเสี่ยวหมี่โต้วพูดถึงคุณน้า สีหน้า ของเธอก็เปลี่ยนไปทันที การเคลื่อนไหวก แข็งทื่อไปทันที

หลังจากสามวินาทีผ่านไปเธอก็ได้สติ กลับมา รีบหนุนตัวแล้วตะโกนออกมา “นายพูด ว่านายจะไปบอกใครนะ ? เสี่ยวหมี่โต้ว นายรีบ กลับมาเดี๋ยวนี้!!!”

หลังจากที่หาน จื่อกดปิดวิดีโอคอลไป เปิดหน้าจอแผนงานขึ้นมา แล้วแสร้งทำ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

นิ้วเรียวยาวขาวนวลดีตอยู่บนแป้นพิมพ์ หานมู่ อพลางเอ่ยปากขึ้น “กลับมาแล้วเห รอ ?”

เยโมเป็นกำลังเดินไปทางเธอ เมื่อได้ยิน เสียงก็ชะงักไป จากนั้นก็ยืนจ้องเธออยู่กับที่ อย่างเงียบๆ

หญิงสาวคนนั้นนั่งอยู่บนเตียงใหญ่ใน ห้องนอน บนกมีโน๊ตบุ๊ควางอยู่ นิ้วขาวนวล ดอยู่บนแป้นพิมพ์

เพราะว่าเธอไม่ได้ออกไปข้างนอก ชุดที่ สวมอยู่บนตัวก็เลยยังเป็นชุดนอนอยู่ สีฟ้า อ่อนๆทําให้ผิวขาวนวลของเธอผุดผ่อง ผมนุ่ม ลื่นถูกเธอมัดลวกๆ แล้วปล่อยไว้ข้างหลัง ใบหน้าเล็กใสสะอาด ริมฝีปากที่ปกติเป็นสํ แดงตอนนี้เป็นสีชมพูระเรื่อ

ฉากนี้ ทำให้เย่โม่เชินรู้สึกอบอุ่นใจเป็น อย่างมาก

เขาก็เหมือนสามีที่เพิ่งกลับมาจากข้าง นอก ส่วนเธอก็คือภรรยาตัวเล็กที่รอเขาอยู่ที่ บ้าน

เมื่อเปิดประตู โคมไฟหนึ่งดวง มีคนๆ หนึ่งนั่งอยู่ตรงนั้น

กําลังรอการกลับมาของเขา

มองไปมองมา ใจของเย่โม่เช่นก็อ่อน

ยวบยาบ อาจเป็นเพราะเขาเงียบไป หานมู่จื่อก็ เลยเงยหน้าขึ้นจากหน้าจอมามองเขา

“เป็นอะไรไป ?”

เย่โม่เซินได้สติกลับมา แล้วเริ่มก้าวเท้า เดินไปทางเธออีกครั้ง

เขานั่งลงริมเตียง หาน จื่อรู้สึกได้ว่า เตียงยุบลงไปได้ทันที

“ทำอะไรอยู่ ?” เย่โม่เป็นถามขึ้นคำหนึ่ง

หานมู่จื่อถูกเขาถามมาค่หนึ่ง ก็รู้สึกผิด ขึ้นมาเล็กน้อย ทําได้แค่พิมพ์ออกมา “ก็ กําลังทํางานอยู่ไง คุณ คุณก็เห็นไม่ใช่เหรอ”

“ฉันพูดถึงเมื่อกี้” เยโมเซ็นเตือนคำหนึ่ง “ก่อนฉันเข้ามา ได้ยินเสียงเธอกำลังพูดอยู่

หานมูจื่อ “…

เธอไม่ได้พูดต่อ เหมือนว่ารอให้เขาพูด

เย่ไม่เซ็นไม่ปล่อยให้เธอผิดว่า “เขาเห

ต่อ รอ ?”

ลมหายใจของหาน จื่อหยุดชะงักไป “อะ อะไรนะ ?”

วินาทีต่อมา เย่โม่เซินก็โน้มตัวคว้าเธอ เข้ามาสู่อ้อมกอด ลมหายใจร้อนพ่นลงบนใบหู ของเธอ “ลูกชายของพวกเรา

เมื่อได้ยินแบบนั้น หานมู่จื่อก็อดที่จะเบิก ดาโตไม่ได้ คิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะได้ยินเข้า จริงๆ

แต่เธอก็ตอบสนองต่อสิ่งที่เย่โม่เซินพูด ได้อย่างรวดเร็ว เธอเม้มปาก ทั้งๆที่เป็น ลูกชายของฉันแท้ๆ แล้วกลายไปเป็นของ คุณ……..ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ?”

ความร้อนข้างใบหูเพิ่มสูงขึ้น มือใหญ่ ของเยโมเงินค่อยๆเลื่อนลงไปที่เอวของเธอ น่าเสียงแผ่วเบาทรงเสน่ห์ “ทำไมจะไม่ใช่ของ ฉันล่ะ ฉันเป็นผู้ชายของเธอ ลูกชายของเธอก็ อลูกชายของฉัน” คําบอกรักมักสวยงามเสมอ ผู้หญิงส่วน ใหญ่ต่างก็ชอบคำหวาน

ถ้าหากไม่รู้สึกอะไรกับคำหวาน นั่นคงจะ เป็นเพราะเธอไม่ได้สนใจในตัวผู้ชายคนนั้น

และคนที่อยู่ตรงหน้าคนนี้ ก็เป็นคนที่ทิ่ม เข็มลงบนใจของเธออย่างไม่ต้องสงสัย ตอน ที่เขาพูดคําหวานเหล่านี้กับตัวเอง สำหรับหา นมู่จื่อแล้วก็เหมือนยาพิษที่ทำให้เสพติดได้

คำพูดเหล่านี้ที่เย่โม่เซินพูดออกมา ทําให้ใจเธอหวั่นไหวได้อย่างไม่ต้องสงสัย ดวงตาเธอสั่นไหว อดไม่ได้ที่อยากจะทดสอบ เขา

“คุณไม่รังเกียจจริงๆเหรอที่เขาไม่ได้มี เลือดเนื้อเชื้อไขของคุณ”

นี่คงจะเป็นครั้งแรก ที่หานมู่จื่อถาม คําถามนี้กับเย่ไม่เซินอย่างจริงจัง

และตอนที่คําถามนี้เข้าไปในหูของเย่ไม่ เชิน ก็แฝงด้วยความระมัดระวัง เขาโอบกอดผู้ หญิงที่อยู่ในอ้อมแขน

“หรือว่าที่เธอไม่ยอมรับฉันมาตลอด เพราะเหตุผลนี้งั้นเหรอ ?”

หานมู่จื่อครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ ตอบว่า “ก็ครึ่งหนึ่งมั้ง”

หนึ่งหนึ่งเหรอ ?

“งั้นตอนนี้เธอก็คลายความกังวลได้แล้ว เพราะว่าผู้ชายของเธอ กำลังพยายามเพื่อจะ คลายความกังวลทั้งหมดของเธออยู่

หานมู่จื่อ “…

เธอเม้มปาก แล้วจู่ๆก็ยื่นมือไปโอบรอบ คอของเย่โม่เซิน แต่เหมือนจะออกแรงมากไป หน่อย

จู่ๆเธอก็กอดเยโมเงินตอบทำให้เขา ตกใจเล็กน้อย หลังจากได้สติกลับมาเขาก็เผย รอยยิ้มผ่อนคลายออกมา

“เย่ไม่เขิน” “อืม ?”

“ฉันจะไม่ทําให้คุณผิดหวัง

ผิดหวังอะไร ? เย่โม่เซ็นเลิกคิ้ว กำลังจะ ถามเธอแต่กลับได้ยื่นหาน จื่อพูดขึ้นก่อนว่า

“แน่นอน คุณก็อย่าทำให้ฉันผิดหวัง ไม่ อย่างนั้น…..ฉันจะเกลียดคุณไปชั่วชีวิต”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ