เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่

บทที่ 703 เธอคงไม่ได้ท้องหรอกใช่ไหม



บทที่ 703 เธอคงไม่ได้ท้องหรอกใช่ไหม

หานมู่จื่อ :

เดิมทีช่วงนี้เสี่ยวหมี่โต้วอยู่กับเธอที่วิลล่าให้เจียงตลอด หา นมจื่ออาศัยตอนที่เขาเข้าเรียนเมื่อตอนเย็นวาน หนีมาหาเย็ไม่เชิ นทีสนามบิน

คิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะส่งเสี่ยวหมี่โต้วไปหาเสี่ยวเหยียนนั้นเห

รอ?

“อืม ตอนนี้ฉันอยู่เมืองนอก ส่วนเสี่ยวหมี่โต้วก็วานให้เธอช่วย ดูแลก่อนแล้วกัน”

“ดูแลกับผีเธอน่ะสิ พอรู้ข่าวฉันก็เก็บของ แล้วก็ไปสนามบิน

กับเสี่ยวหมี่โต้ว”

หานมู่จื่อ : “? ”

เธอไม่รู้ว่าตอนนี้สถานการณ์มันเป็นยังไงกันแน่

เสี่ยวเหยียนที่อยู่อีกฝั่งของวิดีโอนั้นกลอกตาใส่เธออย่าง อารมณ์ไม่ดี “ดูท่าทางไม่รู้เรื่องรู้ราวของเธอนี่สิ ช่วงนี้ไอคิวของ เธอลดลง ใช่ไหม? ”

หาหมอที่โดนโจมตีอย่างแปลกประหลาด :

“ไม่ยังงั้นทำไมเธอจะเดาไม่ได้ล่ะว่าทำไมฉันกับเสี่ยวหมี่โต้ว ต้องรีบเก็บข้าวของเตรียมออกนอกประเทศ ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเธอออกไปเมืองนอกก่อนวันแต่งงานก่อนพวกคุณก็ใกล้เข้ามา แล้ว คุณคนนั้นของเธอก็กลัวว่าเธอจะเบื่อ ก็เลยให้ฉันรีบทำงาน ให้เสร็จก่อนเวลา แล้วก็ให้พาเสี่ยวหมี่โต้วไปอยู่เป็นเพื่อนเธอ

หานคู่จื่อ : ……..ที่แท้ก็แบบนี้นี่เอง

เสี่ยวเหยียน : “เธอเป็นอะไรกันแน่? ดูท่าทางของเธอช่วงนี้ ไอคิวลดลงก็ช่างเถอะ แต่ทำไมช่วงนี้เหมือนจะนอนไม่ตื่นเลย ล่ะ? แล้วอีกอย่าง…งอ้วนขึ้นเป็นเท่าอีกต่างหาก

อ้วนขึ้นเป็นเท่านั้นเหรอ?

หานอยื่นมือไปลูบหน้าตัวเองโดยอัตโนมัติ เธออ้วนขึ้นนั้น

เหรอ?

เธอก็รู้สึกว่าความอยากอาหารของตัวเองเพิ่มมากขึ้น แล้วเธอ ก็รู้สึกว่าตัวเองมีเนื้อมีหนังเพิ่มขึ้น แต่ว่า………จะไม่ได้ถึงขั้น อ้วนขึ้นเป็นเท่าหรอกมั้ง?

“พระเจ้า อ้วนขึ้นเท่าหนึ่งจริงๆ ด้วยนะ ชุดแต่งงานเธอยังมา ไม่ถึงใช่ไหม? ถ้าถึงเวลาลองชุดแล้วใส่ไม่ได้จะทำยังไง…….

“พอเถอะ ไม่ต้องพูดแล้ว ฉันไปเก็บของก่อน คาดว่าคืนนี้น่าจะ ถึง! รอฉันก่อนนะ! “แล้วแป๊บเดียว เสี่ยวเหยียนก็วางสายไปทันที

แล้วเย่ไม่เป็นก็ไม่ได้กลับมาทั้งวัน พอถึงเวลาก็มีคนมาเรียก หาน จื่อไปกินข้าว จนถึงตอนเย็นก็ยังไม่ได้เจอพวกเสี่ยวเหยีย นกับเสี่ยวหมีโต้ว หานมู่จื่อ รอจนเหนื่อยแล้ว ก็เลยหลับไป จนถึงวันที่สองนั้น เธอก็ได้รับข้อความสองข้อความ
อันหนึ่งคือบอกว่าเสี่ยวเหยียนกับเสี่ยวหมี่โต้วมาถึงแล้ว ส่วน อีกอันหนึ่งก็คือชุดแต่งงานที่ได้จองไว้มาถึงแล้วเหมือนกัน

เพราะฉะนั้นเรื่องแรกหลังจากที่เสี่ยวเหยียนเจอเธอนั้น ก็คือ ลากเธอไปลองชุดแต่งงาน เสี่ยวหมี่โต้วอยากจะคุยกับอ หน่อย จะให้อุ้มหรือจะจับก็ไม่มีโอกาสเลย

สไตล์ชุดแต่งงานของเธอนั้นมันสวยงามและละเอียดอ่อนมาก ตอนที่ยังไม่ได้ใส่นั้นมันดูสวยงามและน่าหลงใหลมาก เสี่ยวเหยี ยนผลักเธอให้เข้าไปลอง หานมอเองก็รอคอยอย่างใจจดใจจ่อ ถึงแม้ว่าเมื่อห้าปีก่อนเธอจะเคยสวมใส่ชุดแต่งงานมาแล้วก็ตาม

แต่ว่าครั้งนั้น……..หรับเธอแล้วมันเป็นงานแต่งงานที่ไม่มี ความหมายอะไรเลย

เธอไม่ได้สนใจด้วยซ้ำว่าชุดแต่งงานเป็นอย่างไร แม้แต่งาน แต่งงานกับ ดูเหมือนว่าเธอไม่ได้มีโอกาสแม้แต่จะสวมชุด แต่งงานด้วยซ้ำ ตอนนั้นสวมใส่ชุดแต่งงานแบบจีน

ตอนที่หาน จื่อลองชุดแต่งงานนั้น ก็พบกับโศกนาฏกรรม ซิป ด้านหลังรูดไม่ขึ้นแล้ว

หานมู่จื่อ :

น่ามันน่าอึดอัดมาก

หรือว่าเธออ้วนขึ้นเป็นเท่าจริงๆ? ใส่ชุดตามไซส์เมื่อก่อนนี้ก็

ไม่ได้แล้วงั้นเหรอ?

“คือว่า……เสี่ยวเหยียนตะโกนเรียกพนักงานที่อยู่ด้านข้าง”ซิปรูดไม่ขึ้นต้องทำยังไงดีอะคะ? ”

“หา? ” พนักงานที่เอาชุดแต่งงานมาส่งนั้นอึ้งไป หลังจากนั้นก็

ก้าวเข้ามาช่วย หลายคนยุ่งวุ่นวายอยู่นาน เหนื่อยจนเหงื่อออก ไปหมด แต่ปก็ยังคงรูดไม่ขึ้นเหมือนเดิม

เสี่ยวเหยียนพูดอะไรไม่ออก “ช่วงนี้เธอกินไปมากแค่ไหนกัน ถึงได้อ้วนจนถึงแบบนี้ได้? ฉันไม่ได้อยากจะบ่นเธอหรอกนะ แต่ ว่าเมื่อก่อนเธอดูแลรักษารูปร่างตัวเองดีมากเลยไม่ใช่เหรอ? ทำไมจู่ๆ จะจัดงานแต่งงานแล้ว ยังไม่รู้จักเก็บอาการหน่อย……. วันๆ รู้จักแต่จะกินๆๆๆ นอนๆๆๆ เหมือนกับคนท้องยังงั้นแหละ

หลังจากพูดประโยคนี้ออกมาอย่างไม่ได้ตั้งใจ ทั้งสองฝ่ายก็ ต่างอึ้งไป

หาน จื่อยืนอึ้งอยู่ตรงนั้น เสี่ยวเหยียนก็ยืนมองเธออย่างงุนงง ผ่านไปนานถึงได้ค่อยๆ เปิดปากออก “เธอ เธอคงไม่ได้……จริงๆ

ท้องจริงๆ หรอกใช่ไหม?

ประโยคหลังนั้นไม่ได้พูดออกมา แต่ว่าทุกคนก็เหมือนเข้าใจ ตรงกัน โดยที่ไม่ต้องพูดอะไร

หาน จื่อรู้สึกว่าเปลือกตาของตัวเองกระตุกอีกแล้ว

ท้องงั้นเหรอ?

พอเอาสถานการณ์ต่างๆ ในช่วงนี้มารวมกัน เหมือนกับว่า เธอ……จะท้องจริงๆ ด้วย
ไม่ยังงั้นทำไมเธอจะเอาแต่นอกจากกันแล้วก็นอนล่ะ? ช่วง ก่อนหน้านี้เธอก็ได้กลิ่นอาหารที่มันเลี่ยนเกินไปเหมือนกับอาการ

พอคิดแบบนี้ สีหน้าของหาน จื่อก็ดูแปลกไปเล็กน้อย “ฉัน………ฉันเองก็ไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกัน

“ประจําเดือนเธอไม่มานานแค่ไหนแล้ว? ”

พอพูดถึงเรื่องประจำเดือน สีหน้าของหาน จ๋อก็เปลี่ยนเป็นชุด เผือดทันที

ท้องจริงๆ เหรอ? “เสี่ยวเหยียน

พนักงานที่อยู่ข้างๆ สองสามตนก็อดพูดไม่ได้ “ยินดีกับ คุณนายน้อยด้วยนะคะ ตั้งครรภ์เป็นเรื่องที่ดีมาก

หานมู่จื่อ :

เสี่ยวเหยียน:

เงียบอยู่นาน แล้วหานคู่จื่อก็ถามออกมาอย่างจริงจัง : “แล้ว จะทำยังไงกับชุดแต่งงานดีล่ะ? อ้วนขึ้นเยอะแล้ว ซิปก็รูดไม่ขึ้น

หลายคนนั้นพอได้ยินเธอเตือนแบบนี้ สุดท้ายก็นึกถึงปัญหาที่ จัดการยากตรงหน้าขึ้นมาได้ หนึ่งในนั้นก็พูดออกมาทันที “เดี๋ยว ฉันจะรีบโทรไปหาดีไซเนอร์เดี๋ยวนี้เลยค่ะ”

แล้วเธอก็ออกไปโทรศัพท์ ส่วนเสี่ยวเหยียนก็ลากหานมู่จื่อมา นั่งอีกด้านหนึ่ง
“เธอนี่ก็จริงๆ เลย ไม่น่าล่ะฉันถึงบอกว่าไอคิวเธอลดลง ที่แท้ก็ เลอะเลือนเพราะว่าท้องนี่เอง…….แต่ว่านี่เธอก็เลอะเลือนเกินไป เปล่า? แม้แต่ตัวเองท้องยังไม่รู้ตัวเลย ฉันล่ะยอมเธอเลยจริงๆ ไม่ใช่ว่าไม่เคยท้องซะหน่อย

สีหน้าของหานจื่อไม่ค่อยดีเท่าไหร่นัก การท้องในครั้งนี้เป็น สิ่งที่เธอไม่ได้คาดคิดไว้เลย ถึงแม้จะบอกว่าจะแต่งงานกันแล้ว แต่ว่า……เหมือนกับว่าเธอไม่ค่อยอยากจะมีลูกคนที่สองเท่าไหร่ ความรักที่เธอให้เสี่ยวหมี่โต้วยังไม่พอเลย แล้วถ้าเกิดว่ามีอีก

จนถึงตอนนั้น ก็ไม่รู้ว่าเสี่ยวหมี่โต้วจะเสียใจแค่ไหน

ยิ่งคิด หานมู่จื่อยิ่งรู้สึกว่าอารมณ์ของตัวเองตกต่ำลง เธอก้ม หน้า

“เป็นอะไรไปน่ะเธอ การตั้งครรภ์เป็นเรื่องที่น่ายินดีนะ ทำไม ถึงได้ทำหน้าบึ้งตึงแบบนั้นล่ะ? ”

หาน จื่อเงยหน้าขึ้นมา สายตาดูลังเลเล็กน้อย “ฉันไม่รู้ว่า เสี่ยวหมี่โต้วจะรับไหวรึเปล่า……..ๆ ฉันก็ท้อง แล้วจะอธิบายกับ เสี่ยวหมีโค้วว่ายังไง? ”

“เสี่ยวหมี่โต้ว? “เสี่ยวเหยียนก็ตอบสนองทันที “เธอกังวลว่า เสี่ยวหมี่โต้วจะรับเด็กคนนี้ไม่ได้งั้นเหรอ? ”

หานมู่จื่อพยักหน้า

ห้าปีมาแล้ว เธอก็มีเสี่ยวหมี่โต้วแค่คนเดียวมาโดยตลอด จู่ๆจะมีน้องชายหรือว่าน้องสาวเพิ่มขึ้นมาอีกคน เขาจะต้องไม่ขึ้น แน่ๆ บวกกับการที่เสี่ยวหมี่โต้วเป็นคนที่เอาใจใส่และรู้ว่าอะไร ควรไม่ควร เธอก็เป็นห่วงกลัวว่าเสี่ยวหมี่โต้วจะไม่แสดงออกว่า ตัวเองไม่มีความสุข แล้วเก็บความเศร้าไว้ในใจคนเดียว

นี่ต่างหากที่เป็นสิ่งที่หาน จอกังวลที่สุด

เธอหวังว่าลูกของตัวเองจะเป็นเหมือนคนอื่นบ้าง ร้องไห้ ก่อ เรื่อง ระเบิดอารมณ์บ้าง เชื่อฟังแค่บางครั้งก็พอแล้ว แต่ไม่ใช่ เหมือนกับตอนนี้ น่ารักจนทำให้บางทีเธอก็ละเลยเขาไป

“ที่จริงแล้ว…..เสี่ยวหมี่โต้วอยู่คนเดียวเหงาจะตาย ถ้าเกิดว่า เธอสามารถมอบน้องชายหรือน้องสาวให้เขาได้ ฉันคิดว่าเขาน่า จะดีใจนะ ยังไงตอนนี้เขาก็พึ่งจะห้าขวบเอง…….ถ้าเกิดว่าเป็นห้า ปีหลังจากนี้ ความคิดของเขาอาจจะไม่เหมือนกันก็ได้

ทั้งสองคนกำลังคุยกันอยู่ พนักงานคนนั้นก็กลับมา บอกว่า แบบชุดแต่งงานนั้นถึงจะท้องก็สามารถแก้ไขได้ หานมู่จื่อกับ เสี่ยวเหยียนก็ตกตะลึง

มันเปลี่ยนได้จริงเหรอ? เธอก็เป็นดีไซเนอร์นะ แต่ว่าเมื่อกี้ตอน ลองชุดเธอถึงไม่ได้พบปัญหานี้ล่ะ? “

“คุณจะสื่อว่า? ”

“ดีไซเนอร์ของพวกเราบอกว่า คุณหานเองก็เป็นดีไซเนอร์ ถ้า เกิดว่าลองดูตรงช่วงเอว ก็จะเห็นค่ะ”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ