บทที่ 1094 หาคนงานถาวรค่าแรงฟรี

แน่นอนว่า หลังจากคำพูดเหล่านี้ออกไป สองสามคนคนที่นินทา ก็เงียบลงไปมาก หลังจากที่สบตากันไปมา ก็ไม่กล้าพูดแล้ว

หนึ่งในนั้นยังโค้งคำนับให้กับหลัวหุยเหม่ย “ขอโทษนะคุณน้า พวกเราก็แค่เกิดความสงสัยกะทันหัน ไม่ได้คิดร้ายอะไร หลัง จากที่คุณอธิบายอย่างนี้ พวกเราจะไม่พูดอะไรอีกแล้ว”

หลัวหุ้ยเหม่ย มองดูเธอเพิ่มอีกครั้ง เป็นเด็กผู้หญิงที่เข้ามาใน ตอนหลัง ปกติก็ขยันทำงาน เลยโบกมือเบาๆ “ช่างเถอะๆ ฉันก็ ไม่ใช่ว่าจะดุด่าพวกเธอ แต่เรื่องเกี่ยวกับชื่อเสียงของลูกสาวฉัน และนี่เป็นการไม่เคารพต่อภรรยาที่ล่วงลับไปแล้วของคนอื่น ดัง นั้นฉันอยากจะอธิบายให้ชัดเจนหน่อย พวกเธอเข้าใจก็ดีแล้ว”

“เข้าใจแล้วค่ะคุณน้า ต่อไปจะไม่ทำอีกแล้ว”

คนอื่นก็พยักหน้าตาม

ความเข้าใจครั้งหนึ่ง ก็ได้ถูก หลัวหุ้ยเหม่ยตัดไฟตั้งแต่ต้นลม

ในห้องรับรองชั้นบน เสี่ยวเหยียนวางราเม็งไว้ตรงหน้าของ หลินสวี่เจิ้ง หลินสวี่เจิ้งเงยหน้าขึ้น ยิ้มให้เธอเล็กน้อย

“ขอบคุณ”

เสี่ยวเหยียนยิ้มกลับ แล้วพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็ไม่รบกวน นายหลินแล้ว”
ตั้งแต่เปิดกิจการจนถึงตอนนี้ นี่เป็นครั้งแรกที่เขามา และเมื่อกี้ ตอนที่เข้ามา ดูเหมือนว่าเขากำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่ อาจเป็น เพราะที่นี่มีความทรงจํามากมายเกี่ยวกับเขาและภรรยาของเขา มั้ง เขาจึงไม่ค่อยอยากมา แต่ก็อยากจะมา

แน่นอนว่าทั้งหมดนี้ เป็นการคาดเดาของเสี่ยวเหยียน เอง อัน ที่จริงไม่ว่าจะเป็นแบบไหน หลินสวี่เจิ้ง น่าจะเป็นของคนประเภท ที่ไม่อยากให้ใครอยู่กับเขา นอกจากภรรยาที่ล่วงลับไปแล้ว แม้ว่าเธออยากจะดูแลต้อนรับชั้นสูง แต่ว่า………..เรื่องให้ มากเกินไปจะดีกว่า

สิบนาทีต่อมา

รถบรรทุกของเข้ามาแล้ว มีพวกกล่องสินค้าขนาดใหญ่เล็ก จํานวนหนึ่ง เสี่ยวเหยียนเคลื่อนย้ายทั้งหมดด้วยตัวเอง แม้ว่าจะ มีคนอื่นมาช่วย แต่เสี่ยวเหยียนว่องไวที่สุด

ไม่นานนัก เสี่ยวเหยียนก็เห็นอีกหนึ่งร่างในท่ามกลางฝูงชน คือ หลินสวี่เจ๋งที่ลงมาจากชั้นสอง เธอถึงกับผงะ “นายหลิน ทำไมคุณลงมาแล้ว?”

หลินสวี่เจิ้งเป็นผู้ชาย มีพละกำลังมาก เสี่ยวเหยียนสามารถ ถือกล่องสินค้าได้ครั้งละหนึ่งกล่อง แล้ววิ่งอีกหลายรอบแต่เขา สามารถยกขึ้นหลายกล่องพร้อมกันได้อย่างง่ายดาย

เสี่ยวเหยียนถือไว้กล่องหนึ่ง วิ่งเหยาะๆตามเขาไป

“นายหลิน คุณเป็นแขก และเป็นเจ้านายของฉันด้วย เรื่องพ่วง นี้คุณปล่อยไว้เถอะ ฉันทำเองได้
หลินสวี่เจิ้งกลับพูดอย่างไม่แยแสอะไร ไม่เป็นไร ยังไงก็เจอ โดยบังเอิญ ก็ถือโอกาสช่วยซะเลย ไม่ต้องมีความกดดัน อีก อย่าง ฉันกลายเป็นเจ้านายของคุณตั้งแต่เมื่อไหร่? คุณเปิดร้าน ด้วยตัวเอง ฉันคิดค่าเช่า ทำการค้าอย่างถูกต้องมีเหตุผล”

ก็ได้ แต่เรื่องเหล่านี้”

เสี่ยวเหยียนยังอยากจะพูดอะไรอีก แต่หลินสวี่เพิ่งยืนยันแน่ว แน่มาก ดังนั้นเธอจึงไม่เกลี้ยกล่อมอีก จึงต้องเดินให้เร็วขึ้น แล้ว เรียกคนอื่นๆ ในห้องครัว ให้มาช่วยกัน พยายามยกกล่องสินค้า ให้เสร็จเรียบร้อย ก่อนที่หลินสวี่เจิ้งจะยกกล่องจํานวนมาก

ห้านาทีต่อมา สินค้าก็ยกเสร็จแล้ว หลัวหุยเหมียรินชาข้าว กล้องคั่วให้กับ หลินสวี่เพิ่งยิ้มกริ่มแล้วพูดว่า “ขอบคุณนายหลิน ทำให้คุณต้องเหนื่อยแล้ว ดื่มชาสักถ้วย”

หลินสวี่เจิ้งจิบชาคำหนึ่ง “ขอบคุณคุณน้า ใช่แล้ว ทำไมใน ร้านไม่หาผู้ชายคนหนึ่งมาช่วยงาน? ทุกครั้งต้องให้คุณมา เคลื่อนย้ายแบบนี้?”

เสี่ยวเหยียนที่อยู่ด้านข้างยังไม่ทันได้อธิบาย ก็ได้ยิน หลัวหุ้ย เหม่ยพูดขึ้น “ปกติอีกแล้วมักจะเป็นพ่อของเสี่ยวเหยียนเคลื่อน ย้าย แต่วันนี้เขาบังเอิญมีธุระ ออกไปข้างนอก

“อย่างนี้นี่เอง”

หลินสวี่เจิ้ง มองพิจารณาเสี่ยวเหยียน แม้ว่าสาวน้อยจะอายุน้อย ดูแล้วผอมมาก แทบไม่มีเนื้อหนังเลย แต่ก็มีพลังทำการลุยงานมาก โดยเฉพาะเมื่อรู้ว่า ไม่ สามารถห้ามปรามเขาได้ ก็รีบวิ่งพุ่งไปอย่างรวดเร็ว แทบอยาก จะรับงานทั้งหมดให้กับตัวเอง

เมื่อมองดูแล้ว ก็เต็มไปด้วยความกระฉับกระเฉงและมีชีวิตชี วาจริงๆ

ไม่น่าแปลกใจ ที่หานชิงนายอึมครึมไร้ชีวิตชีวานั่น จะหัวใจ หวั่นไหว

แต่ว่า ช่วงนี้เขาก็รู้สึกงงงวย เดิมทีคิดว่า อย่างน้อยเพื่อนรัก น่าจะลงมือทำอะไรบ้าง ใครจะรู้ว่า สองสามเดือนผ่านไป เขาไม่ เคยมาร้านราเม็งเลยด้วยซ้ำ หลินสวี่เพิ่งเคยถามเกี่ยวกับตาราง งานของเขา ไม่คาดคิดว่า ทำงานล่วงเวลาที่ บริษัททุกวัน?

เหอะ ในที่สุดก็มีคนที่ทำให้หัวใจหวั่นไหว แต่ยังสามารถ อดทนได้นานขนาดนี้ ก็เป็นชายพรหมจรรย์แก่อย่างแท้จริงแล้ว

ถ้าสามารถทําได้ เขาก็ยินดีที่จะช่วยให้เพื่อนรักตัวเองสมหวัง สักครั้ง แต่น่าเสียดายที่เพื่อนรักไม่เฉลียวฉลาดเช่นนี้ เขาไม่มี แม้แต่โอกาสในการจับคู่ด้วยซ้ำ ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าปวดหัวจริงๆ

“คุณจางดูเหมือนอายุก็ไม่น้อยแล้ว บางทีอาจสามารถหาคน งานถาวรค่าแรงฟรีก็ได้”

ตอนที่หลินสวี่เจิ้งพูดประโยคนี้ แตะปลายนิ้วลงบนโต๊ะเบาๆ การแสดงออกบนใบหน้า ท่าทางเหมือนไม่สามารถคาดเดาได้ เล็กน้อย
เสี่ยวเหยียนนิ่งอึ้งไปชั่วขณะ ก็เข้าใจในทันที คนงานถาวร ค่าแรงฟรี ก็หมายถึงคู่แต่งงานไม่ใช่หรือ?

ริมฝีปากของเธอเปิดออกเล็กน้อย “นายหลิน ในช่วงนี้ ฉันยัง ไม่ได้.………….

ใครจะรู้ว่า หลัวหุยเหม่ยก็เข้าใจแล้วเหมือน รีบชิงพูดขึ้น ก่อนเธอ ถามหลินสวี่เจิ้ง “นายหลินพูดแบบนี้ คืออยากจะเป็น พ่อสื่อให้ลูกสาวของฉันหรือ?”

พ่อสื่อ?

ไม่คาดคิดมาก่อนว่า เขา หลินสวีเจิ้งจะมีวันที่ได้เป็นพ่อสื่อ ด้วย แต่ถ้าอีกฝ่ายเป็นเพื่อนรักของตัวเอง บางทีอาจจะลองดู ก็ได้

“เมื่อพูดอย่างนี้แล้ว ฉันก็มีเพื่อนคนหนึ่ง ที่สามารถแนะนำให้

คุณจางได้จริงๆ แต่ว่า……..อายุเขาเยอะหน่อย

“อายุเยอะหน่อย” หัวสมองของหลัวหุ้ยเหม่ย นึกถึงภาพลุงที่มี เครารุงรัง แต่งตัวเลอะเทอะ และอาจมีปัญหาทางด้านบุคลิกภาพ ในทันที ไม่อย่างนั้น จะมีผู้ชายที่อายุเยอะขนาดนี้ แต่ยังไม่ แต่งงานได้อย่างไร ไม่ใช่ว่ารวยเกินไป มีวิสัยทัศน์สูง ก็คือ ปัญหาของตัวเอง

แต่ในไม่ช้า หลัวหุ้ยเหม่ยก็ตอบสนองอย่างรวดเร็ว อายุของ หลินสวี่เจิ้งก็มากเช่นกัน แต่ก็มีบุคลิกที่มีพลังมาก ดีกว่าพวกเด็ก หนุ่มไม่รู้ตั้งเท่าไหร่ ทางภาพลักษณ์บุคลิกยิ่งไม่ต้องพูดถึง
คนที่สามารถรู้จักกับเขา จะเป็นลุงที่เลอะเทอะมอมแมมได้ อย่างไร?

เธอคิดมากเกินไปแล้วจริงๆ

“อายุเยอะหน่อย อารมณ์แปลกประหลาด ตั้งแต่เด็กจนโตไม่ เคยมีแฟนเลย”

“อะไรนะ? ไม่เคยมีแฟนเลย” หลัวหุ้ยเหม่ย ตกตะลึง นี่จะเป็น ไปได้ยังไง ผู้ชายอายุขนาดนั้น ยังไม่เคยมีแฟน? หรือว่าจะมี โรคที่ไม่อาจเปิดเผยได้จริงๆ?

“อืม” หลินสวี่เพิ่งยิ้มพยักหน้าเบาๆ “ในตอนนั้น หลังจากที่ พวกเราทั้งกลุ่มต่างแต่งงานหมดแล้ว มีเพียงเขาคนเดียว ที่ยัง โสดอยู่ ไม่คาดคิดว่าวันเวลาผ่านมาหลายปีแล้ว เขายังคงเป็น เหมือนเดิม”

เสี่ยวเหยียนที่ยืนอยู่ด้านข้าง สีหน้าแปลกประหลาดเล็กน้อย อายุเยอะ นิสัยแปลกประหลาด ไม่เคยมีแฟน

น่าแปลก ทำไมเธอฟังคำพรรณนาของหลินสวี่เจิ้งเหล่านี้ ใน หัวสมอง มีชื่อคนหนึ่งปรากฏขึ้นอัตโนมัติ

ไม่ใช่ จะเป็นเขาได้อย่างไร หลินสวีเจิ้ง ไม่น่าจะรู้จัก หานซิง

ในช่วงเวลาที่ผ่านมา แม้ว่าเวลาจะผ่านไปในแต่ละวัน แต่ เสี่ยวเหยียนก็คิดถึงหานชิงน้อยลงเรื่อยๆ เธอกลายเป็นงานยุ่ง มาก ต้องทำงานในร้านทุกวัน หลังจากกลับบ้าน ต้องคิดค้นเมนู ใหม่ แล้วยังต้องไปเลือกหาแหล่งวัตถุดิบ นำเข้าสินค้า บางครั้งเหนื่อยมากจนอาบน้ำเสร็จ ก็หลับสนิทไปเลย

มีเพียงช่วงที่ฝันในตอนดึกตื่นเท่านี้ บางครั้งหานชิง จะ ปรากฏตัวในความฝันของเธอ

จากนั้นตอนที่เธอตื่นขึ้นมา เมื่อหมอนเปื้อนด้วยน้ำตา เสี่ยวเห ยียนถึงจะรู้สึกว่าตัวเองยังคงรักหานซึ่งอยู่

แต่ในเวลาปกติ เธอสามารถสะกดจิตตัวเองได้อย่างสมบูรณ์ แล้ว เธอไม่ชอบเขาอีกแล้ว

แต่ไม่คาดคิดว่า ในตอนนี้หลินสวีเจิ้งเพิ่งพูดถึงคุณสมบัติไม่กี่ อย่าง เธอก็นึกถึงเขาอีกแล้ว

“เป็นโสดมาหลายปีขนาดนี้ จะเป็นคนที่นิยมจะไม่แต่งงาน หรือเปล่า? หรือเสี่ยวเหยียนของเราไม่มีโอกาสเสียเท่าไหร่?”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ