บทที่1461ผมไม่ได้ตั้งใจทำร้ายคุณ

เจียงเสี่ยวไปใช้ขาถีบเขา เขาก็ใช้มือจับเอาไว้ เจียงเสี่ยวไปใช้ มือผลักเขา เขาก็จับข้อมือของเธอไว้ จากนั้นลากสูงขึ้นไปไว้ เหนือศีรษะ

ถึง ในด้านกำลังจะมีความแตกต่างก็มาก แต่เจียงเสี่ยวไปก็ยัง ไม่ยอมแพ้อีกเช่นเคย ถึงแม้เธอเป็นผู้หญิง แต่ไหนแต่ไรนิสัยของ เธอค่อนข้างแข็งกร้าว ต่อไปถึงจะแต่งงานเธอก็จะเป็นหัวหน้า ครอบครัว

พูดแบบน่าเกลียดหน่อย เธออยากอยู่เหนือกว่า

แต่ตอนนี้เซียวซู่หมายความว่ายังไง? บรรยากาศอะไรก็ไม่มีก็ แบกเธอเข้ามาในห้องแล้ว มิหนำซ้ำยังเป็นตอนที่เธอว่าผู้หญิง คนนั้น นี่เขาหมายความว่ายังไง?

ไม่ให้เกียรติตัวเองเหรอ?

เจียงเสี่ยวไปใช้แรงขัดขืน เซียวซูก็จูบลงมา เจียงเสียวไปหัน หน้าไปอีกทาง ริมฝีปากบางของเขาสัมผัสโดนตำแหน่งแก้ม หลังจากหยุดไปครู่นึงก็ได้ตามไปอีก เจียงเสี่ยวไปหันหน้าไปอีก ทางต่อ

เซียวซูก็เลยได้แต่เว้นมือข้างนึงออกมาจับคางเธอไว้แน่น จาก นั้นก็ก้มหน้าจูบลงไปอีกเผยะ
มือที่ว่างอยู่ของเจียงเสี่ยวไปก็ได้ดึงขึ้นมาแบบนี้ และตบไปที่ ใบหน้าของเซียวซู

อยู่ในห้องที่เงียบสงบ เสียงตบเสียงนี้ดังก้องเป็นพิเศษ ใบหน้าของเซียวซูถูกตบจนหันไปอีกข้าง ใบหน้าสะสวยของ เจียงเสี่ยวไป๋เต็มไปด้วยความโกรธ

“ฉันเคยบอกแล้ว ว่าปล่อยฉันก่อนที่ฉันจะระเบิดอารมณ์ออก

มา!”

เซียวซูหันหน้ามามองเธอด้วยสายตาลึกซึ้ง

“คุณหมายความว่ายังไง? “เจียงเสี่ยวไปเม้มริมฝีปากแดงไว้ ดวงตาคู่สวยแดงก่ำ เธอจ้องมองเขา “ตอนที่ฉันพูดถึงผู้หญิงคน นั้น คุณกลับอยากอบฉัน คุณรู้ไหมว่าอะไรคือการให้เกียรติ?”

เซียวเห็นดวงตาเธอแดงแล้ว สติที่สูญหายไปได้วิ่งกลับ มาหมดแล้ว เขาอธิบายอย่างตะลีตะลาน ไม่ใช่อย่างที่คุณคิด นะ ผมก็แค่…………

“แค่อะไร? ฉันแค่เอ่ยถึงหน่อยก็ไม่ได้ใช่มั้ย? แค่เอ่ยถึงหน่อย คุณก็โกรธแล้ว โกรธก็โกรธ คุณโกรธคุณยังอยากอบฉันด้วย? คุณยังมีความเป็นคนอยู่หรือเปล่า? !!

เผชิญกับเจียงเสี่ยวไปที่ฟันคมปากคล่อง เขาเถียงเธอไม่ไหว ด้วยซ้ำ ดังนั้นจึงอยากใช้อีกวิธีนึง ให้เธอหุบปาก แต่แค่ไม่นึกว่า จะยั่วให้เธอโมโห

เซียวซูสบตากับเธอครึ่งค่อนวัน ในขณะที่เจียงเสียวไปนึกว่าเขาจะล่าถอย จู่ๆเขียว กลับก้มหน้าลงมาประกบริมฝีปากของ เธออีก

“อืมมมม……..

เจียงเสี่ยวไปเบิกตากว้าง ไอ้ชาติหมาคนนี้

ไม่นึกเลยว่าเขายังจะกล้าอีก

เจียงเสี่ยวไปจะกวักมืออีก แต่ครั้งนี้ไม่ได้ราบรื่นเหมือนครั้ง ก่อนแล้ว มือของเธอยังแตะไม่โดนเซียวซูก็ถูกเขาจับเอาไว้แล้ว มือถูกจับไว้ไม่พอ ริมฝีปากก็ถูกยึดครองด้วย

สักพักใหญ่ๆ เชียวถึงถอยออกไป จากนั้นริมฝีปากได้เคลื่อน ตามปลายจมูกของเธอขึ้นไป สุดท้ายหล่นอยู่ที่หน้าผาก บนโคน ผมและบนตาของเธอ

เดิมทีเจียงเสี่ยวไปยังโกรธอยู่ ต่อมารู้สึกได้ว่าจูบของเขาได้

เปลี่ยนมาทะนุถนอมขึ้นเยอะมาก

ตอนที่จูบมาถึงดวงตาของเธอ เธอยังหลับตาลงด้วย จิตใต้สำนึก อย่าเห็นเซียวซูผู้ชายคนนี้แข็งทื่อและเป็นผู้ชาย เฮงซวยเหมือนก้อนหินนะ แต่ว่าริมฝีปากของเขากลับนุ่มนวล

มาก

เจียงเสี่ยวไปไม่เข้าใจว่าเขากำลังทำอะไรอยู่

เชียวชคลายมือออก จากนั้นได้พลิกตัวและนอนลงที่ข้างกายเธอ
“ผมขอโทษ”

“ผมไม่ได้ตั้งใจทําร้ายคุณ

ไม่ได้ตั้งใจทำร้ายเธอ? คำพูดนี้หมายความว่ายังไง? เจียง เสี่ยวไปกัดปลายลิ้นของตัวไว้อย่างลังเล ก่อนหน้านี้ในช่องปาก เต็มไปด้วยกลิ่นไอของเขา ถึงตอนนี้ก็ยังจางหายไม่หมด

เขาที่นอนอยู่ข้างกาย ลมหายใจไม่นิ่ง

เจียงเสี่ยวไปดๆแล้ว ได้พลิกตัวเผชิญหน้ากับเขา

“คุณได้ยินเรื่องของเธอไม่ได้ขนาดนั้นเลยเหรอ? คุณรู้มั้ย ยิ่ง คุณเป็นแบบนี้ ฉันก็จะยิ่งเอ่ยต่อหน้าคุณ คุณเป็นคนยั่วโมโหฉัน ก่อน”

เจียงเสี่ยวไปเบ้าตาแดงก่ำมองเขา ตอนนั้นฉันกะว่าจะไม่ยุ่ง อะไรทั้งนั้นแล้ว ก็ถือว่าฉันถูกหมากัดคำนึงก็โอเคแล้ว แต่ว่า คุณ เป็นคนวิ่งมาบอกเองว่าจะรับผิดชอบ ในเมื่อคุณจะรับผิดชอบ คุณก็ต้องรับผิดชอบดีๆ ถ้าเธอไม่ใช่พวกดัดจริตพวกนั้น ฉันก็ไม่ โทษเธอหรอก ไม่เข้าใจทำไมคุณต้องทำแบบนี้ในเวลานี้ด้วย

เธอเบ้าตาแดงเลือก อารมณ์ของเซียวซูกระวนกระวายกว่า ก่อนหน้านี้เยอะมาก ทีนี้ก็นอนตะแคงตาม ยื่นมือเคลื่อนไหวที่ แก้มของเธออย่างช้าๆ

ริมฝีปากเขาอ้าเล็กน้อย อยากพูดอะไร แต่ก็ไม่รู้จะเริ่มจาก ตรงไหน

จะให้พูดอะไร? เกรงว่าแม้แต่ตัวเขาเองก็ยังไม่ได้รู้ใจตัวเองเลย

เจียงเสี่ยวไปรอไปครึ่งค่อนวัน เห็นเขาไม่พูด จึงไม่สนใจเขา อีก ได้หันหลังให้กับเขา

ทีนี้ เซียวซูยิ่งไม่รู้จะพูดอะไรแล้ว มองดูเงาของเธออยากพูด แต่ก็หยุดชะงักไว้

เจียงเสี้ยวไปหันหลังให้กับเซียวซูและหลับตาลง

ทั้งสองไม่ได้หลับทั้งคืน

ตอนที่ตื่นมาในเช้าวันรุ่งขึ้น ทั้งสองต่างก็ขอบตาดำเหมือนหมี แพนด้า อารมณ์ต่างก็ไม่ค่อยดี ถึงแม้ง่วงมากแต่กลับนอนไม่ หลับเลย เดิมทีเซียวซูอยากพูดคุยกับเจียงเสี่ยวไป แต่เธอไม่ ชายตามองเขาเลย ก็ได้เข้าห้องน้ำและปิดประตูโดยตรง

พอเธออาบน้ำเสร็จออกมา เซียวซูเอามือถือเธอไว้กำลังวาง

สาย

เห็นเธอออกมา เซียวซูยกมือถือขึ้น จากนั้นได้อธิบาย: คุณป้า โทรมาถามว่าวันนี้เราจะไปกันกี่โมง?”

เจียงเสี่ยวไปฟังแล้วนิ่งไปครู่นึง ไม่ได้พูดอะไรเลย เดินไปหยิบ มือถือตัวเองมาโดยตรง

เซียวซูจ้องมองเธอ พบว่าเธอเหมือนจะโทรกลับไป จึงได้ถาม “เป็นอะไรไปครับ?”

“ไม่ไปแล้วค่ะ”เจียงเสี่ยวไปพูดตอนนี้ความสัมพันธ์ของเราไม่มั่นคง อย่าเพิ่งเจอพ่อแม่ของทั้งสองฝ่ายจะดีกว่า

เซียวซู่ฟังแล้วขมวดคิ้วขึ้นมาอย่างโหด เขาลุกขึ้น ขาที่เรียว ยาวเข้าใกล้เคียงเสี่ยวไป และเอามือถือเธอมาโดยตรง

“ไม่มั่นคงยังไง เมื่อวานคุยกันแล้วว่าจะเจอ ก็ผิดคำพูดไม่ได้ อีกอย่าง ก่อนหน้านี้ใช่ว่าจะไม่เคยเจอสักหน่อย ครั้งนี้ก็ถือว่าแค่ ทานข้าวกันมื้อนึงก็พอ”

เขาเก็บมือถือของเจียงเสียวไปไว้ สีหน้าค่อนข้างหดหู เมื่อ วานก็คุยกันแล้ว ถ้าวันนี้ไม่ไป พ่อแม่คุณต้องเป็นห่วงแน่ๆ

คงจะเพราะรู้สึกที่เขาพูดมีเหตุผล ดังนั้นเจียงเสี่ยวไปจึงไม่ได้ ตอบโต้เขา ทั้งสองได้ยินเงียบๆอยู่อย่างนี้สักพัก เซียวถึงคืนมือ ถือ ให้เธอ

“เอาอย่างนี้เถอะ เราไปก่อนอาหารเที่ยง ตอนนี้ยังเช้าอยู่ คุณ ไปนอนพักก่อน เดี๋ยวรอใกล้ถึงเวลาแล้วผมจะปลุกคุณเอง”

เจียงเสี่ยวไปฟังแล้ว ในที่สุดก็เงยหน้ามองไปที่เขา

เมื่อคืนทั้งสองต่างก็ไม่ได้นอนดีๆเลย เพราะฉะนั้นตอนนี้ทั้ง สองต่างก็ขอบตาคล้ำ เขาให้ตัวเองไปนอน แล้วเขาล่ะ?

“ไปเถอะ”

“แล้วคุณจะไปไหน?”

“ผมไปซุปเปอร์มาร์เก็ตซื้อของที่จะเอาไปฝากครับ” ดูท่าเขาเริ่มสำนึกผิดอีกแล้ว เจียงเสี่ยวไปกระพริบตาปริบๆจู่พยักหน้า โอเคค่ะ งั้นไปซื้อ ฉันไปนอน

พูดจบ เธอถอดรองเท้ามุดเข้าใต้ผ้าห่มอย่างไม่ลังเล

เธอห่มมิดชิด แค่เผยศีรษะน้อยออกมา จนตอนนี้ จริงเซียวซู่เป็นสุภาพบุรุษมาก หลังจากทะเลาะ กันเป็นฝ่ายมาพูดคุยกับเธอ เป็นฝ่ายสำนึกเอง ก็เหมือน

ตอนนี้ เขาบอกว่าเขาจะ

ทั้งที่วานทั้งสองต่างก็ไม่ได้พักผ่อนเลย

แต่ว่าก็ได้ทำให้เจียงเสี่ยวไปสบายใจขึ้นน้อยแล้ว อารมณ์โกรธค่อยๆจางลงเยอะ

แต่เธอก็ไม่อยากคุยกับเขาเร็วขนาดนี้ ผู้ชายอย่างเดียว ซูค่อย

คิดถึงตรงนี้ เจียงเสี่ยวไปได้หลับตานอนพักผ่อนอย่างสบายใจเฉิบ

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ