เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่

บทที่1009 ทําลายบรรยากาศ



บทที่1009 ทําลายบรรยากาศ

หาน ออดไม่ได้ที่จะเหลือบมองเขา คิดอยู่สักพักแล้วก็ได้เอ่ย ออกไปอีกครั้ง เป็นฉันที่ให้เธอออกไปวันนี้ มอบหมายงานก็ไม่ ได้ทำให้เรียบร้อยเลย เรื่องที่บริษัท ในตอนนี้มันเยอะมากจริงๆ

“อืม” เยโมเงินตอบออกมาอีกครั้ง จากนั้นก็พูดต่อออกมา “งานค่อยๆทำไป ไม่ต้องให้มันเหนื่อยเกินไป อย่าลืมว่าตอนนี้ คุณเป็นคนท้องนะ”

ในที่สุดหาน จื่อก็อดไม่ได้ที่จะถามออกมา “คุณไม่ถามฉัน หรอว่าเธอลาออกไปทำไม? แล้วก็ยังไม่ถามสักหน่อยเลยหรอว่า ทำไมฉันถึงยอมให้เธอลาออก”

อีกฝ่ายไม่ได้ตอบคำถามของเธอ แต่ด้านหน้าเป็นไฟแดง รถ ก็ได้หยุดรอไฟแดงอยู่พอดี หาน จื่อเห็นว่าจู่ๆเย่ไม่เป็นก็โน้มตัว เข้ามาหาเธอ

“อุบ”

หาน จื่อเอื้อมมือออกไปผลักเขาออกไปทันที เพื่อหยุดยั้งเขา เอาไว้

เห็นได้ชัดว่าเธอแพ้แล้ว

“ไม่อยากถามเพราะจะส่งผลต่อการแลกเปลี่ยนความรู้สึก จำนวนวินาทีของไฟแดงได้สิ้นสุดลงแล้ว สีก็ได้เปลี่ยนไปช้าๆ
เยโม่เซินก็ได้กลับไปขับรถต่อด้วยสีหน้าสงบเยือกเย็น สีหน้า เรียบนิ่งเสียจนเหมือนกับว่าเมื่อสักครู่ไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นเลย ไม่มีผิด

กลับกันหาน จื่อ นั้น ใบหน้าทั้งหน้าของเธอก็แดงเสียจนแทบ จะมีเลือดหลั่งออกมา เนื่องจากเมื่อกี้นี้ตอนที่เขาโน้มเข้ามาจูบ เธอนั้น หน้าต่างรถก็ได้ลดลงมาครึ่งนึงพอดี เธอเห็นว่าคนที่อยู่ ในรถด้านตรงข้ามได้มองเข้ามาพอดี แล้วก็ได้เป็นพยานในการ จูบครั้งนี้เข้าพอดี

อายคนจะตายอยู่แล้ว!

หานคู่จื่อยกมือขึ้นมากุมใบหน้าที่ร้อนผ่าวของตัวเอง แลบเลีย ริมฝีปากไปอย่างห่อเหี่ยวใจ “การแลกเปลี่ยนความรู้สึกที่คุณพูด ถึง คงไม่ได้หมายถึงสิ่งนี้หรอกใช่มั้ย?”

พูดจบ ไม่รอให้เย่ไม่เซินตอบกลับ หานมอก็ได้ค่อนแคะออก ไปอย่างไม่พอใจ วิธีการแลกเปลี่ยนบ้าอะไรกัน เห็นๆกันอยู่ว่า เป็นค่าแก้ตัวที่คุณเอาเปรียบฉันชัดๆ”

“เอาเปรียบ?” เย่โม่เซินหรี่ตาลงเล็กน้อย มองเธอไปด้วยแวว ตาที่แฝงไปด้วยการเข้าแหย่ “คนที่มีสีหน้าเคลิ้มเมื่อกี้นี้ไม่ใช่คุณ หรือไง? ทำไมถึงกลายมาเป็นผมเอาเปรียบคุณได้?”

“เย่ โม่เชิน!”

“หม?”

“หุบปากไปซะ!”
ใครหน้าเคลิ้มกันหาาา?”

ทําลายความบริสุทธิ์ของเธอ! เธอจะทำหน้าเคลิ้มออกมาได้ยัง ไงกัน? เหลวไหล!

พอโมโหขึ้นมา ใบหน้าของหานจือแดงขึ้นมาอีกครั้ง ไอ้บ้า เย่โม่เซิน ทุกครั้งที่เขาคิดแต่จะเอาเปรียบเธอไม่ว่า ยังชอบโยน ความผิดมาให้เธอตลอดเลย

ในสถานการณ์ที่เธอไม่ได้ทำอะไรเลยสักอย่าง ดึงเธอเข้าไป จูบโดยที่ไม่ทันตั้งตัวจนไม่เหลือที่ให้ปฏิเสธออกไปได้เลยด้วย แล้วยังมาหาว่าเธอยั่วยวนเขาอีก

ตอนนี้ยังมีหน้ามาพูดออกมาว่าเธอมีหน้าเคลิ้มออกมานั้น หรอ? นี่มันจะเป็นไปได้ยังไงกัน?

เย่ไม่เซินเหลือบมองภรรยาตัวน้อยของตัวเองหอบหายใจ ฮึดฮัดออกมา เดิมคิดอยากจะเข้าเธอเล่นสักหน่อย แต่ไม่คิดไม่ ถึงว่าอารมณ์ของเธอจะอ่อนไหวง่ายขนาดนี้ นึกขึ้นมาได้ว่าเธอ กำลังท้อง เย่ไม่เซ็นจึงได้เก็บกลับไปแต่โดยดี

“ก็ได้ งั้นครั้งนี้ถือว่าผมเอาเปรียบคุณ ผมเป็นคนอยากจูบเอง พอใจแล้วหรือยัง?”

หาน จื่อร้องเฮอะในใจ เอ่ยออกมาด้วยความฉุนเฉียว “มันก็ เป็นอย่างนั้นมาตั้งแต่แรกแล้วนี่!”

เย่โม่เชินไม่ได้เถียงกับเธอออกไปอีก พาเธอไปร้านอาหาร ร้านนึง จองห้องส่วนตัวเล็กๆ สำหรับสองคนมาห้องนึง หลังจากที่อาหารเสร็จ โม่เซินได้

คุณจะอะไร?หานมู่จื่อผลักร่างออกไปอย่าง แวดระวัง แรงของควบคุมแรงไว้เป็นอย่างดี ทำให้เธอหนีรอดออกไปไม่และใน ขณะเดียวกันไม่ได้เป็นอันตรายเธอด้วย

แววตาที่เป็นประกายของ

สะดุ้งขึ้นทันที ดวงตาเบิกกว้าง คุณคงคิดจะ…”

คำพูดยังไม่ทันหลุดออกมา จูบของเขาได้จรดลงมาก่อนสองคนเพิ่งจะเดินมาด้านเครื่องปรับอากาศเอาไว้ด้วยอุณหภูมิที่สูงมาก ทั้งสองคนไม่ได้ปรับตัวอุณหภูมิของที่นี่

ดังนั้นแล้วในที่ริมฝีปากของทั้งสองแตะกัน ริมฝีปาก ของทั้งสองฝ่ายต่างก็เย็นด้วยกันทั้ง

แต่ทันหาน จื่อรู้สึกริมฝีปากบางของเยโม่เป็นได้ เปลี่ยนจากเย็นมาเป็นร้อนแรงขึ้นมา บดขยี้เธอครั้งเล่า เขากอบกุมใบหน้าเธออย่างเอาจริงเอาจัง ให้ ความรู้สึกของการปกป้อง

หานจื่อกะพริบตา สมองก็ได้ประมวลผลอย่างรวดเร็ว

หรือเป็นเพราะในรถเมื่อนี้ยัง?

หรือไม่เขาเธอที่ก็เพราะแผนการเอาแล้ว?
กำลังคิดไปจนสติหลุดล่องลอย จู่ๆข้างหูก็มีเสียงทอดถอน หายใจดังออกมา ตามมาด้วยเสียงของความขุ่นเคืองของเย่ไม่ เซิน “คุณ ใจลอยแบบนี้ เป็นเพราะฝีมือผมไม่ดี?”

หาหมู่จื่อได้สติกลับมา เห็นสายตาของเย่ไม่เป็นเปลี่ยนไป ลึกอ่านยากเหมือนกับสุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่งภายใต้แสงไฟที่ส่องลง มา ดูเหมือนว่าขอเพียงแค่เธอตอบว่าใช่ออกไป เขาก็พร้อมที่จะ เข้ามาจับเธอกลืนลงไปทั้งร่างไม่เหลือแม้แต่กระดูกทันที

นึกถึงภาพนั้นแล้ว หาน จื่อก็ตัวสั่น รีบส่ายหน้าออกไปทันที

“ไม่ ไม่ใช่”

“ไม่ใช่? งั้นก็เป็นเพราะว่าผมพยายามไม่พอ?”

คำถามที่ถามออกมาจน…หาน จื่อรู้สึกอายแทนเขาเสียเหลือ เกิน เธอกัดลงไปบนริมฝีปาก ทันใดนั้นก็ได้เอื้อมมือออกไปจับ เย่ไม่เซินเอาไว้แน่น

“คุณถามพอแล้วหรือยัง? ทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่าคำถามพวกนี้ฉัน ไม่มีทางตอบอยู่แล้ว แต่ยังถามอยู่นั่นแหละ! แล้วอีกอย่าง พวก เรามากินข้าวกันนะ ไม่ใช่มาทำอะไรพวกนั้น คุณช่วยทำตัวดีๆ หน่อยสิ!”

การเปลี่ยนไปอย่างกะทันหันของเธอ ทำเอาเย่ไม่เป็นเหมือน ฝันสลาย อีกทั้งมือของหาน จื่อก็ยังออกแรงไปลงไป เย่โม่เซิน ในตอนนี้ก็เลยรู้สึกเจ็บขึ้นมาแล้วจริงๆ

บรรยากาศกุ๊กกิ๊กเมื่อสักครู่นั้นได้หายลับไปทันที
เย่ ไม่เซ็นมองเธออย่างหมดคำพูดไปสักพักนึง ส่งเสียงออกมา

ว่า “คุณนี่มันตัวทำลายบรรยากาศจริงๆ หานคู่จื่อเก็บมือกลับ ลงไปจากร่างของเขา

“นั่นมันแน่อยู่แล้ว”

ถ้าไม่ทําลายบรรยากาศล่ะก็ ถ้าเกิดทำให้เขาจุดไฟเผาตัวเอง ขึ้นมาจะทำยังไง? เธอตอนนี้นั้นไม่อาจอยู่กับเขาได้ ถึงตอนนั้น แล้วจะไม่เป็นการทำให้เขายิ่งรู้สึกทรมานมากขึ้นหรือไง?

ดังนั้นแล้วสุดท้ายหานมู่จื่อก็เลือกที่จะไปนั่งลงตรงที่นั่งที่ไกล จากเย่โม่เป็นที่สุด และยังเอ่ยด้วยเสียงออกมา “ต่อจากนี้ถ้า ไม่มีการอนุญาตจากฉัน คุณก็ไม่สามารถมาจูบฉันวได้อีกแล้ว นะ”

เย่ไม่เซ็น “2”

เขาหรี่ตาลง มองจ้องไปทางหญิงสาวที่จงใจเลือกที่นั่งที่ไกล สุดๆตรงนั้น สักพักนึงก็ส่งเสียงเย้าแหย่ออกมา “นี่มัน หมายความว่าอะไรกัน?

หานมู่จื่อไม่ได้พูดอธิบายให้กับเขา ทำเพียงเอ่ยออกไปว่า “ยังไงฉันก็พูดไปแล้ว ถ้าครั้งหน้าคุณมาจูบฉันตั๋วโดยที่ไม่ได้ รับอนุญาตจากฉัน เราได้เจอดีกันแน่!”

หลายวันที่กลับมานี้ เพราะเรื่องงานทั้งสองคนจึงได้เจอกัน น้อยมาก ถ้าไม่ออกมากินข้าวด้วยกัน เธอกับเย่ ไม่เซินก็แทบจะ ไม่มีโอกาสได้คุยกันเลย
เย่ไม่เป็นเห็นท่าทางที่สั่งเขามาอย่างจริงจังของเธอแล้ว เดิม ยังคิดอยากจะช่วงชิงผลประโยชน์เล็กๆน้อยๆ ให้กับตัวเองอีกสัก หน่อย ปลายนิ้วเคาะลงไปกับโต๊ะเบาๆ หลังจากหยุดไปริมฝีปาก ของเขาก็แสยะออกมา

เหอะ เธอสั่งได้ แต่เขาก็ไม่แน่ว่าจะต้องฟังนี่นา

ส่วนเรื่องที่ว่าจะเห็นดีกัน ระหว่างสามีภรรยา เธอจะโกรธ เพราะเรื่องพวกนี้ไปถึงไหนกัน?

หลังจากที่ตัดสินใจแล้ว เย่โมเซินก็ไม่ได้เถียงกับเธอออกไป

อีก

เพียงไม่นานอาหารก็มาเสิร์ฟ ทั้งสองคนกินข้าวกัน จู่ๆหาน อนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ “เรื่องที่บริษัทของคุณ สามารถพัก ได้เมื่อไหร่กัน?”

เย่ไม่เป็นมองเธอเล็กน้อย “ไม่นาน น่าจะประมาณหนึ่ง

สัปดาห์”

“ดี งั้นฉันก็จะพยายามจัดการงานในบริษัทให้เสร็จภายใน สัปดาห์นี้

“แล้วยังไงต่อล่ะ?”

“แล้วพวกเราก็จะไปคฤหาสน์ตระกูลเยกันหน่อย


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ