เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่

บทที่ 470 เธอแย่งผู้ชายของฉัน



บทที่ 470 เธอแย่งผู้ชายของฉัน

แม้การกระทำของเธอจะดูเหมือนว่ารุนแรง แต่เพราะ ของที่เธอโยนมามีน้ำหนักเบา จึงไม่ได้โดนตัว หานมู่จื่อ มันหล่นอยู่ตรงข้างเท้าของเธอ

หานมู่จื่อ ก้มลงมองกระดาษที่เธอเหวี่ยงมาฉบับนั้น

มันคือผลงานการออกแบบที่เธอสั่งให้เสี่ยวเหยียนส่ง

ให้ หลินชิงชิง

ตอนนั้นเธอออกแบบวาดนานมาก ไม่ได้กินไม่ได้นอน เลยทีเดียว

เงียบอยู่ครู่หนึ่ง หานมู่จื่อ จึงก้มลงเก็บผลงานฉบับนั้น ขึ้นมา เธอถามด้วยสีหน้านิ่ง “คุณหลิน ไม่พอใจตรงส่วน ไหนคะ คุณพูดมันออกมาได้ ฉันจะแก้ให้คุณเอง”

เมื่อได้ยินดังนั้น หลินชิงชิง จึงแสยะยิ้มออกมา “แก้งั้น เหรอ ผลงานการออกแบบอย่างนี้เธอยังหวังดีเอามาหลอก ฉันงั้นเหรอ ถึงจะให้เธอแก้ แล้วเธอจะแก้มันออกมาเป็น

แบบไหน?”

สีหน้าและแววตาร้ายกาจของ หลินชิงชิง เมื่อเอามา เทียบกับ หานมู่จื่อ ยังดูนิ่งและสงบกว่าเยอะ เธอยิ้มบางๆ แล้วพูดด้วยเสียงเบา “คุณหลิน จะแก้ให้มันออกมาแบบ ไหนก็จะแก้ให้ออกมาเป็นแบบนั้น”

“กลัวว่าจะทำไมได้น่ะสิ” หลินชิงชิง เอามือกอดอก แล้วเดินย่าบนรองเท้าส้นสูงเข้ามาตรงหน้า หานมู่จื่อ ด้วย ท่าทีที่ไม่พอใจ “ท้ายที่สุดคนอย่างเธอ ขนาดของคนอื่นก็ ยังอาลัยอาวรณ์ ไม่แน่ผลงานที่เธอออกแบบอาจจะไป ลอกของคนอื่นมาก็ได้ ถึงเสื้อแบบนี้จะออกแบบออกมา ฉันก็ไม่กล้าใส่ไว้บนตัวหรอกนะ กลับกันมันจะเป็น ตราบาปของฉัน”

หานมู่จื่อ :

สีหน้าของเธอเยือกเย็นขึ้นมาในทันที มองหล่อนด้วย แววตาโหดเหี้ยม

แววตาอันโหดเหี้ยมทำให้ หลินชิงชิง อึ้งไป ความ หวาดกลัวก่อตัวขึ้นในใจของเธอ

“คุณหลิน รู้ไหมคะว่าคำพูดที่คุณพูดมาเมื่อครู่ฉัน

สามารถแจ้งหมิ่นประมาทคุณได้นะคะ”

คุณหลิน เลิกคิ้วขึ้น “หมิ่นประมาทงั้นเหรอ อย่าบอก นะว่าฉันพูดอะไรผิดไป อย่าบอกนะว่าเธอไม่ได้แย่งของ คนอื่นไป?”

หานมู่จื่อ แน่ใจแล้วว่าเธอมาเพราะเย่โม่เซิน แต่เธอทำ เป็นพูดเสียดสีให้คนไม่พอใจ หานมู่จื่อ เก็บผลงานการ ออกแบบแล้วยิ้มกับ หลินชิงชิง “งั้น คุณหลิน พูดมาดูสิคะ ว่าฉันแย่งของใครแล้วแย่งอะไร”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น หลินชิงชิง ก็พูดไม่ออกขึ้นมาดื้อๆ แม้แต่ประโยคเดียวยังตอบออกมาไม่ได้

“คุณพูดว่าฉันแย่งของคนอื่น แต่ฉันคิดยังไงก็คิดไม่ ออกว่าฉันไปแย่งอะไรของใคร ก็เลยจำเป็นต้องให้ คุ คุณ หลิน ไขข้อสงสัยแทนฉันที” เงียบไปไม่กี่วินาที จู่ๆ หลินชิงชิง ก็ด่าทอออกมาว่า “หานมู่จื่อ อย่ามาเสแสร้ง! เธอกล้าพูดไหมว่าเธอไม่ได้ แย่งของของฉัน”

หลินชิงชิงโกรธจนแทบบ้า ส่วน หานมู่จื่อ ยังคงมีท่าที

สบายๆ

เธอมอง หลินชิงชิง ที่อยู่ตรงหน้าด้วยแววตานิ่งๆ ราวกับว่าเธอไม่ได้ใส่ใจอะไรกับคำพูดของหล่อน แล้วก็ ไม่ได้ยอมรับเรื่องนี้ สิ่งนี้มันทำให้ หลินชิงชิง ยิ่งโมโห

“ฉันบอกไปแล้วว่าถ้าคุณคิดว่าฉันแย่งของคนอื่น คุณ พูดมันออกมาได้ เราจะได้มาคุยกัน การที่ด่ากระทบคนอื่น แบบนี้ ฉันรับไม่ได้จริงๆ อีกอย่าง ผลงานการออกแบบชิ้น นี้ ก่อนหน้านี้คุณชมไม่ขาดปาก ตอนนี้กลับมาโมโหใส่ฉัน กับเรื่องไม่เป็นเรื่อง ไม่ดูไม่ค่อยเหมาะกับคุณหนูใหญ่แห่ง ตระกูลหลิน เลยนะคะ”

“ตอนนี้เธอเอาฐานะมาขู่ฉันเหรอ จะข่มขู่ฉันงั้นเหรอ”

“คุณหลิน พูดเรื่องตลกอะไร คุณเป็นลูกค้าของบริษัท เรา แถมยังเป็นคนที่ ซิงหั่วแนะนำมา ฉันต้องต้อนรับคุณ อย่างดีสิคะ แต่ก็เช่นเดียวกัน เราต้องเคารพซึ่งกันและกัน ถ้า คุณหลิน มีข้อสงสัยอะไรกับผลงานของฉัน คุณ สามารถพูดให้ฉันฟังได้ ไม่ใช่เอาผลงานของฉันโยน ลงพื้นแบบนี้ นี่เป็นพฤติกรรมของคนที่ไม่ได้รับการอบรม แถม คุณหลิน ยังมาพูดว่าแย่งของคนอื่น คุณต้องพูดกับ ฉันให้ชัดเจนสิว่าฉันไปแย่งอะไร ถึงจะถูกต้อง พูดกัน อย่างมีเหตุผล” เธอพูดอย่างไม่รีบร้อน ไม่แข็งกร้าวจนดูเย่อหยิ่ง และ ไม่ถ่อมตัวเกินจนดูต้อยต่ำ ดูแล้วเหมือนคนที่ได้รับการ อบรมมาอย่างดี

หลินชิงชิง เป็นลูกสาวของคนที่มีอำนาจและร่ำรวย เธอได้รับการอบรมมาอย่างดี แต่ว่าครั้งนี้เธอโมโหจริงๆ จึงแสดงท่าทีเกรี้ยวกราดออกไป ยั้งสติไม่อยู่จนแสดง ท่าทีไม่ดีออกมา

เธอรู้ว่าตัวเองไม่ควรทำแบบนี้ แต่เมื่อเห็นใบหน้าอัน สวยงามของ หานมู่จื่อ อีกทั้งแววตาที่ดูไม่ใส่ใจนั่น คิดไม่ ถึงว่ามันจะเผยให้เห็นเสน่ห์ที่เยือกเย็นของเธอ

เมื่อคิดได้ดังนั้น เธอจึงกัดฟันกรอดแล้วพูดว่า “โอเค ในเมื่อเธอทำน่ารังเกียจแบบนี้อย่างหน้าไม่อาย แถมยังไม่ ยอมรับอีก งั้นฉันจะบอกเธอให้นะ เธอจงใจปรากฏตัวออก มาตอนช่วงที่กำลังเดท เธอรู้ใช่ไหมว่าฉันกำลังเดทกับเย่ โม่เซิน?”

ได้ยินดังนั้น หานมู่จื่อ ขมวดคิ้วขึ้นเบาๆ “ถ้าวันนั้นฉันรู้ ว่าคุณกำลังเดทกัน ฉันคงไม่ไป ก็แค่ใกล้กันเท่านั้น คุณ หลิน วันนั้นเรานัดกันดีแล้วนิ คุณพูดว่าฉันรู้ว่าคุณกำลัง เดทกับเย่โม่เซิน ฉันมีความสามารถล่วงรู้เหตุการณ์ใน อนาคตเหรอ?”

สีหน้าของ หลิน ชิง เปลี่ยนไป

แน่นอนว่าเธอไม่ได้พูดอย่างนั้น วันนี้เธอนัดกับ หา นมู่จื่อ ในช่วงบ่ายเพื่อมาดูภาพที่ออกแบบ แต่วันนั้นเธอ ต้องไปเดทอย่างกะทันหัน เธอจึงดีใจจนลืมเรื่องนัดดูภาพ ที่ออกแบบไปเลย

เมื่อคิดได้ดังนั้น เธอจึงกัดริมฝีปากล่างแล้วพูดแก้ตัว “แล้วมันจะทำไมเหรอ ถึงวันนั้นเธอจะไม่รู้ แต่หลังจากนั้น ทำไมเธอถึงโผล่มาอยู่เรื่อย เธอต้องคิดไม่ดีกับเขาแน่ๆ ตอนนี้สมใจเธอแล้วสิ ฉันคิดไม่ถึงจริงๆ ว่าเธอจะเป็นคน แบบนี้ ฉันเป็นลูกค้าของเธอแท้ๆ คิดไม่ถึงว่าเธอจะแย่ง แฟนของลูกค้าตัวเอง!”

“แฟนงั้นเหรอ” หานมู่จื่อ พูดซ้ำอีกรอบ เธอมอง หลิน ซิงซิง เหมือนมีอะไรอยู่ลึกๆ

เมื่อ หลินชิงชิง ถูกเธอมองด้วยสายตาแบบนั้นก็รู้สึก

ประหม่าขึ้นมา ตอนที่เธอเดทกับเย่โม่เซิน เขาไม่พอใจ

เธอมาโดยตลอด เขาไม่ได้คิดอะไรกับเธอเลย แต่ว่า หลิน

ชิงชิง คิดว่าถ้าเธอได้ผู้ชายคนนี้มาอยู่ในกำมือ เธอก็จะ

เป็นผู้หญิงที่มีความสุขที่สุดในโลกนี้ แถมผู้ชายที่รวยอย่างเยโม่เซิน แถมยังเป็นผู้ชายที่ไม่ สนใจผู้หญิง เธอจะไม่หวั่นไหวได้อย่างไร

พูดได้เลยว่าผู้หญิงส่วนใหญ่ก็อยากเป็นคนที่พิเศษคน นั้นอย่างแน่นอน

หลินชิงชิง ก็เป็นหนึ่งในจำนวนผู้หญิงเหล่านั้น

เธอคิดว่าเสน่ห์ของเธอไม่ได้ด้อยเลย แต่คิดไม่ถึงว่า

เยโม่เซินจะอุ้ม หานมู่จื่อ ในวันงานแถลงข่าว แววตาที่ อยากได้ของเขาเหมือนกำลังบอกทุกคน นี่คือผู้หญิงของเย่โม่เซิน ใครก็ห้ามแตะต้อง! เห็นกันอยู่ชัดๆ ว่าคนที่ควรโดนอุ้มควรเป็นเธอ แต่ว่า กลับโดน หานมู่จื่อ ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าช่วงชิงโอกาสนั้น ไป

“คุณหลิน ถ้าฉันจำไม่ผิด ตอนแรกคุณบอกว่าคุณแค่ เดทกับเขา ไม่ได้พูดว่าเขาคือแฟนของคุณนิคะ”

“แล้วมันยังไงเหรอ เขาคือคู่เดทของฉัน เขาต้องเป็น แฟนของฉันไม่ช้าก็เร็ว แต่ตอนนี้เธอกำลังทำอะไรอยู่ เธอ กำลังแย่งเขาไป!”

“คุณหลิน” หานมู่จื่อ จ้องเธอด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “คุณ โตแล้วนะ ฉันคิดว่าบางเรื่องก็ไม่จำเป็นต้องสอนคุณแล้ว ถ้ามันเป็นของคุณ ใครก็แย่งมันไปไม่ได้ เขาไม่ใช่ของ คุณ แค่คู่เดทของคุณเท่านั้น คุณพูดว่าฉันแย่งเขา ฉัน เป็นฝ่ายพูดคุยกับเขาเหรอ หรือฉันยั่วยวนเขา ถ้าฉันจำ ไม่ผิด การที่เจอกันอีกครั้งเพราะ คุณหลิน เป็นฝ่ายเชิญ ฉันไปเอง”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ ริมฝีปากแดงของ หานมู่จื่อ เผยยิ้ม รอยยิ้มนั้นแฝงไปด้วยการเยาะเย้ย

“คุณหลิน คงนึกว่าเขาสนใจผลงานการออกแบบของ ฉัน เลยพาฉันไปด้วยใช่ไหม น่าเสียดายที่คุณเข้าใจความ หมายของเขาผิดไปแล้ว”

ความคิดในใจของเธอถูกอีกฝ่ายรู้เข้าให้แล้ว หลินชิง ชิง คิดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะรู้สิ่งที่เธอคิดในใจได้เร็วขนาดนี้ จู่ๆสีหน้าของ หลินชิงชิง ไม่สู้ดีจนไม่เหลือความงาม


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ