บทที่ 390 ระยะห่างยิ่งใกล้เข้ามาเรื่อยๆ

พอหลินชิงชิงได้ยินก็เลิกคิ้วอย่างมีความสุขแล้วกอด แขนของคุณแม่หลินไว้: “คุณแม่ดีจริงๆ เป็นคุณแม่ที่ไป หาคุณป้าสังเหรอ?”

พอได้ยิน คุณแม่หลินก็ยิ้มอย่างอ่อนโยนแล้วตอบ เสียงเบา: “ทำไมแม่จะไม่รู้ว่าลูกสาวของแม่กำลังคิดอะไร ยิ่งไปกว่านั้น แม่ก็รู้สึกว่าผู้ชายครั้งนี้ดูไม่เลว เพียงแต่ดู แล้วอีกฝ่ายมีท่าทีที่ไม่ยอมนัดบอด ไม่รู้ว่าจะ.”

“คุณแม่ ไม่ค่ะ หนูได้ยินมาแล้ว เยโม่เซินยังไม่มีแฟน ถ้าไม่อย่างนั้นคุณสมบัติอย่างคุณป้าสังจะให้เขามานัด บอดเหรอ?”

“ที่พูดก็ถูก พวกเราต้องเชื่อในตัวป้าสังของลูก”

หลังจากที่จัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว หลินชิงชิงจึง เดินลงมาชั้นล่าง พอเห็นสังอานเธอก็ยิ้มอย่างอ่อนโยน “สวัสดีค่ะคุณป้าสัง ทำไมวันนี้ถึงมีเวลาว่างมาได้ล่ะคะ?”

สายตาของสังอานตกอยู่บนร่างของหลินชิงชิง

วันนี้เธอสวมชุดท่อนบนเป็นเสื้อถักสีชมพูเรียบง่าย และกระโปรงผ้าบางเบาคลุมเข่า ผมลอนสวยตกลงมาบน ไหล่ของเธออย่างสง่างาม เธอแต่งหน้าเป็นพิเศษ ใบหน้า ขาวเนียนรูปไข่จึงดูน่ารักอ่อนหวานขึ้นมา

ผู้หญิงคนนี้ เป็นแบบที่สังอาน ชื่นชอบ

ฐานนะทางบ้านของตระกูลหลินนับว่าเป็นตระกูลที่ไม่เลว คุณพ่อเปิดบริษัท ส่วนคุณแม่เป็นคุณหมอในโรง พยาบาล

ฐานะทางบ้านดีอย่างนี้ แต่หลินชิงชิงกลับไม่มีท่าทีที่ หยิ่งผยอง

ผู้หญิงแบบนี้หายากมาก สังอานคิดว่าจะต้องแนะนำ ให้เย่โม่เซินอย่างแน่นอน

“ป่าสังมาทำอะไร เธอไม่รู้เหรอ?” พูดเสร็จ สังอานก็

ยกรอยยิ้มของตัวเองขึ้นมา คุณแม่หลินที่อยู่ข้าง ๆ ก็อดยิ้มไม่ได้ เดิมทีหลินชิงชิง ได้ยินแบบนี้ก็แก้มแดงแล้ว อายจนไม่รู้ว่าควรทำอย่างไร ได้แต่ยืนอยู่กับที่สักพักแล้วเดินไปอยู่ข้าง ๆ สังอาน แล้ว เป็นฝ่ายนั่งลงไปข้างๆ จากนั้นดึงมือของสังอานและกัดริม ฝีปากพูดเบา ๆ : “คุณป้าสัง คุณล้อชิงชิงเล่นแล้ว”

พอมองท่าทางเขินอายน่ารักของเห็นคนนี้แล้ว สังอา นก็อดไม่ได้ที่จะยื่นมือไปแตะจมูกของเธอ: “เด็กคนนี้นี่นะ ป้าสังล้อเธอเล่นที่ไหนกัน เห็นชัดๆ ว่ามองทะลุความคิด เธอได้ อีกสักพักเธอก็ไปทานข้าวกับป้าเถอะ จากนั้นป้าจะ หาโอกาสเรียกโม่เซินมา”

หลินชิงชิงพยักหน้าอย่างเขินอาย: “ขอบคุณค่ะป้า สั่ง ป้าสังดีกับฉันจริง ๆ แต่ว่าโม่เซินเขาจะมาเหรอคะ? ”

“โม่เซ็นค่อนข้างเชื่อฟังฉัน เพียงแต่ว่าเขาเป็นคนที่ หน้าตาเย็นชาแต่ใจร้อน บางทีอาจจะต้องใช้ความคิดมาก ในการอยู่ร่วมกับเขา ดังนั้นป้าสังเลยอยากจะถามเธอก่อน ว่า เธอมีความมั่นใจไหม?”
มีความมั่นใจไหม? หลินอึ้งไปสักพัก ยิ้มอยู่พัก ใหญ่จึงตอบ: “ถ้าฉันเข้าใจไม่ผิดล่ะก็ สังกำลังถามว่า ฉันมีฉันความมั่นใจที่จะละลายภูเขาน้ำแข็งนี้หรือไม่?

สังอานพยักหน้า

“วางใจเถอะป้าสัง ฉันจะไม่ยอมเพราะนิสัยของเขา ตรงกันข้ามฉันกลับชอบนิสัยแบบนี้เป็นพิเศษ เขา เหมือนกับภูเขาน้ำแข็งลูกหนึ่ง นั่นหมายความว่าเขายัง เป็นภูเขาน้ำแข็งสำหรับผู้หญิงคนอื่นๆ แต่ไม่ใช่กับฉันคน นี้ ดังนั้นขอแค่เขายังไม่มีใคร อย่างนั้นฉันก็มีโอกาส แล้ว อีกอย่าง…ฉันเฝ้ารอวันที่ภูเขาน้ำแข็งละลาย

พอพูดจบ หลินชิงชิงก็ดูเหมือนจะทนไม่ไหว ก้มหน้าที่ เขินอายลงไป

สังอานเหลือบมองเธอด้วยแววตาที่มีความหมายลึกซึ้ง จากนั้นก็เงยหน้าขึ้นสบตาคุณแม่หลิน

“เด็กดี ป้าสังรู้ว่ามองคนไม่ผิดแน่นอน อย่างนั้นพวก เราไปกันเถอะ”

ร้านเต่อเป่า

“ฉันนัดเขาให้มาทานอาหารตรงเวลา พวกเราสั่ง อาหารก่อน โม่เซินเด็กคนนี้มาตรงเวลาเสมอ เขาจะมา แน่”

พอได้ยิน หลินชิงชิงก็หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมามอง แวบหนึ่ง ยังเหลืออีกห้านาทีก็จะถึงเวลาแล้ว เธอจึงหยิบ เมนูขึ้นมาดูแล้วสั่งของว่างกับสังอาน
พอถึงเวลา ตอนนี้ก็ได้ปรากฏตัวในร้าน

อาหาร

เมื่อเขาเข้าประตูไปดวงตาสีของเขาก็ค้นหาร่าง ของในฝูงชน พอเห็นว่าด้านข้างเธอยังมีเงาคนอีก คนหนึ่ง เยโม่ก็ขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจทันที

คุณป้าคนนี้ยุ่งมากจริง ๆ

โทรศัพท์บอกเขาว่าจะกลับเมืองซูแล้ว ให้มาทาน อาหารก่อนจากลากัน

คิดไม่ถึงว่าจะเตรียมคู่นัดบอดให้เขาอีกแล้ว

ที่

ก็ไม่มีอะไร เขาเยโม่เซินก็คิดเสียว่ามื้อนี้มาทาน

อาหารก่อนจากลา

“โม่เซิน!”

ในระหว่างที่คิดอยู่นั้น สังอานก็ได้เรียกชื่อเขาแล้ว

เซินมีรูปร่างที่สูงใหญ่ พอเดินเข้ามาก็ดึงดูดความ สนใจของคนจำนวนไม่น้อย ในตอนที่เดินไปหาพวกของส้ งอานเขาก็ยิ่งดึงดูดความสนใจมากขึ้น

พอได้เห็นผู้ชายที่หล่อราวกับเทพบุตรคนนั้นเดินเข้า มาใกล้เรื่อย ๆ หัวใจที่เต้นแรงของหลินชิงชิงแทบจะพุ่ง ออกมาจากลำคอของเธอ มือที่ซ่อนอยู่ใต้โต๊ะก็จับเข้าหา กันแน่น

ผู้ชายคนนี้เป็นของเธอ
ถึงตอนนี้จะไม่ใช่ แต่หลังจากนี้ต้องมีสักวันที่เป็น ของเธอ!

“มามามา นั่งลง” สังอานยิ้มปริ่มแล้วลากเยโม่เซินเข้า มา หลังจากนั้นลุกขึ้นแล้วพูดว่า: “วัยรุ่นอย่างพวกเธอคุย กันเถอะ ฉันจะไปซื้อของใกล้ ๆ นี้ก่อนนะ”

พอได้ยิน ดวงตาที่เยือกเย็นของเย่โม่เซินก็ตกลงบน หน้าของเธอ: “มื้ออาหารก่อนจากลา?”

บนใบหน้าของสังอานมีความลำบากใจอยู่สักหน่อย พอหลินชิงชิงที่อยู่ข้าง ๆ ได้ยินก็รู้แล้วว่าเย่โม่เซินถูกสู้ งอานหลอกให้มา แต่เธอต้องทำให้ได้ ดังนั้นจึงไม่มีอะไร ต้องอาย

“พวกเธอค่อยๆ ทานนะ ต้องนั่งให้ได้ถึงครึ่งชั่วโมงแล้ว ค่อยไปนะ ฉันไปก่อนแล้ว”

พูดจบสังอานก็จากไปอย่างรวดเร็ว

ตอนกลางวันหานมู่จื่อไม่มีความอยากอาหาร เพียงกิน ข้าวแค่ไม่กี่คำก็ไปพักผ่อน พอเธอตื่นจากการงีบหลับช่วง กลางวันก็เป็นเวลาเกือบบ่ายสองโมงแล้ว เธอตื่นตระหนก แล้วรีบโทรหาหลินชิงชิง

ในตอนที่หลินชิงชิงรับโทรศัพท์ ก็ดูเหมือนจะลุกลี้

ลุกลนเล็กน้อย

“Shelly?”

“สวัสดีค่ะคุณหลิน ใกล้จะถึงเวลานัดของพวกเราแล้ว แต่ฉันยังไม่ได้รับที่อยู่ที่คุณจะส่งให้เลย ขออนุญาตถาม.”

“อ้อ ขอโทษนะคะ Shelly ตอนนี้ฉันกำลังทานข้าวกับ เพื่อนที่ร้านอาหานเต๋อเป่า เลยลืมส่งข้อความให้คุณแล้ว”

“ร้านอาหานเต่อเป่า?” หานมู่จื่อรีบลุกขึ้นไปที่หน้าต่าง แล้วมองร้านอาหานเต่อเป่าแห่งนั้นที่อยู่ไม่ไกล อดไม่ได้ที่ จะยิ้มขึ้นมาแล้วเอ่ย “คุณหลินอยู่ที่ร้านซึ่งอยู่ถนฝั่งตรง ข้ามกับบริษัทของพวกเราใช่ไหม?”

หลินชิงชิงอึ้งไปสักพัก หลังจากนั้นพยักหน้า: “ดู เหมือน…จะใช่ค่ะ”

“อย่างนั้นคุณรอสักครู่ เดี๋ยวฉันไปหาคุณ”

หลินชิงชิงมองผู้ชายหล่อเหลาที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม ใน ตอนที่กำลังจะบอกว่าไม่ต้องนั้น ทางฝั่งของหานมู่จื่อก็ตัด สายทิ้งไปแล้ว

พอได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังตู๊ด ตู๊ด หลินชิงชิงก็กระ wa

พริบตา

เธอกำลังจะบอกว่าตัวเองไม่สะดวก รอเย็นอีกหน่อย ค่อยนัดกัน แต่คิดไม่ถึงเลยว่าฝ่ายนั้น

“คุณหลินมีธุระ?”

ในขณะที่กำลังเหม่อลอย ทางฝั่งเย่โม่เซินก็ถามอย่าง เย็นชาทันที

หลินชิงชิงก็ได้สติทันที แล้วนำโทรศัพท์มือถือเก็บใส่ในกระเป๋า

“ไม่มีค่ะ ไม่มี”
ถ้าเธอพูดว่ามีธุระหรือจ้องที่โทรศัพท์อีกครั้ง เยโม่เชิ นก็คงจะจากไปทันที

เปโม่เซ็นเลิกคิ้วเล็กน้อย ผู้หญิงคนนี้ให้ตายก็ไม่ยอม ล้มเลิกจริงๆ

ดูเหมือนผู้ชายแบบเขา มองเธอด้วยสายตาเย็นชาก็ แล้ว เธอก็ยังนั่งอยู่ตรงนี้

เย่โม่เซินลุกขึ้น หลินซิงซิงรีบเอ่ยอย่างตื่นตระหนก

ทันที: “คุณเย่ คุณจะไปไหนคะ?” เยโม่เซินหยุดฝีเท้าแล้วเอ่ยอย่างเย็นชา: “ห้องน้ำ”

สังอานไม่ใช่ให้เขารอให้ครบครึ่งชั่วโมงหรอกเหรอ? เขาแค่ทำให้เธอพอใจ

แต่เวลาครึ่งชั่วโมงนี้ ไม่ได้จำกัดไว้ว่าเขาจะต้องอยู่

ที่ไหนนิ?

พอเห็นว่าเย่โม่เซินไม่ได้จากไป แต่แค่ไปเข้าห้องน้ำ หลินชิงชิงก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ