เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่

บทที่ 1278 ที่บ้านมีคนกำลังรอเขาอยู่



บทที่ 1278 ที่บ้านมีคนกำลังรอเขาอยู่

ช่วงเกือบหนึ่งสัปดาห์ เจียงเสี่ยวไปแทบจะทำของในห้องโล่งไป หมด

มีวันหนึ่งฟางถังถังมาหาเธอ ตอนที่เปิดประตูเข้ามาเลี้ยงเดี่ยว ไปกำลังเก็บเสื้อผ้าตัวเองอยู่ จากนั้นฟางถังถังก็เห็นบรรยากาศ ภายในห้อง ก็ช็อกนิ่งยืนอยู่ตรงที่เดิม ไม่กล้าขยับอยู่นาน

“ฉัน…มาผิดใช่มั้ย?

เจียงเสียวไปหันไปกลอกตาใส่เธอ เธอมาครั้งแรกหรือไง ยัง มาผิดทางอีกนะ แม้แต่บ้านฉันก็ไม่รู้จักกันแล้วสินะ?”

ฟางถังถังอย่างกับถูกฟ้าผ่าลงมา ยืนอยู่ตรงที่เดิมมองออกไป

รอบๆ เพื่อยืนยันอย่างละเอียดอีกครั้ง จะมองยังไงก็ไม่คิดว่าที่

แห่งนี้จะเป็นบ้านของเจียงเสี่ยวไปที่ตนเคยมา

เธอยังรู้สึกว่ามันยากที่จะเชื่อ “นี่ใช่บ้านเธอจริงๆหรอ?”

“พูดบ้าๆน่า”

ฟางถังถังถามออกมาอย่างยากลำบาก “งั้นบ้านเธอคือถูก ปล้นไปหมดแล้วหรอ? ขโมยเข้าบ้าน? แจ้งความแล้วยัง? แม่ง หรือว่าเธอล้มละลาย?”

เจียงเสี่ยวไปมองเธออย่างกับคนโง่ เอ่ยพูดออกไปอย่างไม่ ชอบใจ “ฟางถังถังเธอความจำเสื่อมหรือไง ก่อนหน้านี้ใครแนะนำให้ฉันย้ายของไปที่บ้านเดียวกันล่ะ? ตอนนี้ฉันท่า กับข้าวอยู่ที่บ้านเขา แน่นอนว่าจะต้องย้ายข้าวของไปสิ ย้ายไป แล้ว ทางนี้ก็ไม่มีของแล้ว นี่มันแปลกหรอ?”

“นี่มันไม่แปลกหรอ?”

“นี่มันแปลกหรอ??”

“ไม่แปลกหรอ???”

แปลกหรอ… เจียงเสียวไปคิดไม่ออกเลยจริงๆ ว่าแปลกตรง

ไหน

“แปลกหรอ?” เธอถามออกไปอีกครั้ง

ฟางถังถังพูดออกมาด้วยใบหน้าที่ดูหมดคำพูด “นี่ไม่แปลก หรอ? เธอคิดให้ดีสิ เธอแค่ไปทำอาหารให้เขาเท่านั้นเอง ตอน แรกเธออยากซื้อเครื่องครัวอะไรจำพวกนั้นที่ต้องเสียเงินซื้อ ฉันก็ เลยให้เธอย้ายของในครัวไปยังไงล่ะ ไม่ได้ให้เธอย้ายข้าวของ ไปหมดทั้งบ้านเสียหน่อย? แต่เธอดูสิ ตอนนี้ห้องเธอ โล่งไปหมด แล้ว…พูดตามตรง ห้องนี้อย่างกับเคยถูกโจรเป็นร้อยมาปล้นแห นะ น่ากลัวจริงๆ”

เคยถูกโจรเป็นร้อยมาปล้น…

นี่มันเป็นการอธิบายบ้าบออะไรกัน?

แต่ถูกฟางถังถังพูดมาอย่างนี้แล้ว เจียงเสี่ยวไปก็รู้สึกแปลก เล็กน้อย แต่เพียงไม่นานเธอก็คิดได้อย่างชัดเจนแล้ว “ฉันคิดว่า

ไม่แปลกนะ ฉันไปทำอาหาร อาชีพของฉันเขาก็รู้ วิ่งไปวิ่งมามันเหนื่อยมากนะ ถ้าฉันต้องไปแน่นอนว่าจะต้องย้ายข้าวของที่บ้าน ไปด้วยอยู่แล้ว ท่าบรรยากาศให้เป็นแบบที่ฉันชอบ อย่างนี้ฉันถึง จะมีอารมณ์ทำงานที่นั่น ฉันคิดว่ามันไม่เห็นจะมีปัญหาอะไรเลย

ฟางถังถังกลับจ้องเธอมา ไม่พูดอะไร

“ทำไมเธอถึงต้องจ้องฉันอย่างนี้ น่ากลัวเสียจริง

“ฉันกำลังคิดว่า ตอนนี้เธอเพียงแค่เอาของย้ายไปที่ห้องเขา แล้ว….จะอยู่กับเขาไปเลยมั้ยล่ะ?

คำพูดนี้ได้ทำให้เจียงเสี่ยวไปนิ่งตะลึงอยู่กับที่ขึ้นมาทันที ผ่าน ไปสักพักกว่าจะได้สติกลับมา ต่อว่าฟางถังถังไปอย่างแรง “ประสาท จะเป็นไปได้ยังไง! ฉันกับเขาเป็นแค่แฟนหลอกๆกัน ไม่มีทางอยู่บ้านของเขาหรอกนะ!!

เซียวซูคนนั้น เตือนเธออยู่บ่อยๆว่าทั้งสองคนเป็นแฟนหลอกๆ กัน ทำเสียอย่างกับเธอไปเกาะแกะเขาอย่างนั้นแหละ ถ้าไม่เป็น เพราะต้องรับมือกับแม่ที่ขี้เซ้าซี้คนนั้น เธอก็คงไม่ต้องทำอย่างนี้

คนอย่างฉันนี่มันยากเต็มที่จริงๆ!!

“ฉันว่าไม่แน่” ฟางถังถังกลับเข้าประชิดเธอด้วยใบหน้าจริงจัง “บางทีสุดท้ายการเล่นละครของพวกเธออาจจะเป็นจริงขึ้นมาก็ ไม่แน่นะ”

“เป็นไปไม่ได้” เจียงเสี่ยวไปปฏิเสธออกมาอย่างรวดเร็ว

“เธอไม่มั่นใจในตัวเองขนาดนั้นเลย? หรือว่าเธอจะไม่ชอบเขา เลยสักนิด?”
เจียงเสียวไปเอ่ยถามออกมาอย่างไม่ใส่ใจ “คนเขามีคนในใจ อยู่แล้ว อีกอย่างชีวิตตอนนี้ของฉันก็ดีเอามากๆ ฉันจะต้องหา ผู้ชายมาให้ตัวเองอารมณ์เสียไปทำไม ถ้าฉันอยากคบกับเขา แล้วฉันจะไปดูตัวหาคู่ทำไมกันล่ะ อย่างน้อยๆก็สามารถหาใคร สักคนที่มีที่ว่างในใจให้ได้ ทำไมฉันจะต้องพาตัวเองไปเจอกับ เรื่องที่ไม่มีความสุขกัน?”

คำพูดนี้ของเธอทั้งรวดเร็วและทั้งร้อนรน เหมือนกับว่ากำลัง ชี้แจงอะไรอยู่ ทั้งยังเหมือนกับกำลังพิสูจน์อะไรบางอย่าง แต่ฟาง ถังถังกลับได้ยินด้วยความรู้สึกที่ไม่เหมือนกัน ในแววตาม ประกายของรอยยิ้มขบขันแวบผ่านออกมา จากนั้นก็เอ่ยเข้าออก มา “เอาเถอะ ในเมื่อเธอพูดออกมาอย่างนี้แล้ว ฉันจะรอตบหน้า เธอแล้วกัน”

เธอกับเสี่ยวไปรู้จักกันมานานหลายปี เสี่ยวไปคบค้าสมาคม อยู่กับผู้ชายน้อยมาก

สำหรับหลายๆคนแล้ว ความรู้สึกนั้นเป็นสิ่งที่ปลูกฝังมาจาก การไปมาหาสู่กัน เจียงเสี่ยวไปในตอนนี้กลับอยู่กับผู้ชายคนนั้น ตั้งแต่เช้าจนเย็นทุกวัน นานไปแล้วจะไม่เกิดความรักต่อกันเลย สักนิด เธอจะเด็ดหัวให้เธอเตะเป็นลูกบอลเสีย

รอวันที่จะตบหน้าเธอ

“วันนี้เธอก็เลยเตรียมจะย้ายอะไรไปอีก?”

“ชุดลำลองน่ะ ฉันจะได้สวมตอนนอนดูหนังบนโซฟา เธอไม่รู้ ว่าที่บ้านเขาไม่มีอะไรเลยจริงๆ ไม่ใช่ว่าจะไม่มีเงินเลย แต่กลับยากจนข้นแค้น ฉันนี่นับถือเลยจริงๆ”

เพราะว่าเซียวซูยังไม่ได้กลับบ้าน เจียงเสียวไปก็เลยพาฟางถัง ถังไปเดินทั่วบ้านเซียวซูด้วยกัน

หลังจากนั้นฟางถังถังก็พบว่าในบ้านของเซียวเหมือนอย่างที่ เจียงเสี่ยวไปพูดจริงๆ ไม่มีอะไรเลย เพราะว่าข้าวของที่เห็นล้วน แล้วแต่จะเป็นข้าวของที่เธอเห็นที่บ้านของเสี่ยวไปทั้งนั้น

ก่อนหน้านี้ห้องของเสียวไปเหมือนกับถูกยกเค้าไปจนหมด แต่ บ้านของผู้ชายคนนี้กลับเต็มไปด้วยของใช้ประจำวันกับความมี ชีวิตชีวา

หลังจากที่เธอมองไปรอบๆ ก็รับโทรศัพท์สายหนึ่ง จากนั้นก็ รีบออกไปอย่างรีบร้อน

เจียงเสี่ยวไปเห็นว่าเวลามันไม่ดึกแล้ว ก็ไปทำอาหาร เพราะ

ว่าช่วงนี้งานไม่เยอะ เธอก็เลยไม่ได้เปิดคอมเลย จึงได้เปิดทีวีกด

เลื่อนดูซีรี่ส์ไป

ในตอนที่เซียวซูเลิกงาน เดินมาถึงล่างบริษัท ทันใดนั้นเองก็มี พนักงานสาวของบริษัทวิ่งมาด้านหน้าของเขา ใบหน้าแดงก่ำ แสดงอาการเขินอายออกมา

“ผู้ ผู้ช่วยเชียว คุณเลิกงานแล้ว?

เซียวซูมองอีกฝ่ายไปเล็กน้อย เป็นพนักงานสาวของบริษัท พลางพยักหน้าส่งเสียงอึมออกไป “มีธุระอะไร?”

พนักงานสาวมีสีหน้าเขินอายออกมา หลบสายตาเอ่ยออกมาเบาๆ “คือ คืออย่างนี้นะคะ…ฉันรู้มาว่าแถวนี้มีร้านอาหารเพิ่งจะ มาเปิดอยู่ร้านนึง รสชาติเหมือนจะไม่เลวเลย ฉันก็เลยอยากถาม ว่าคุณอยากไปลองด้วยกันหรือเปล่า…

ในตอนแรก เซียวไม่มีปฏิกิริยาอะไรออกมา จนหลังจากที่ เขารู้ตัว ก็เข้าใจว่าผู้หญิงคนตรงหน้ากำลังทำอะไรอยู่

เธอกําลังนัดเขาอยู่

พนักงานสาวกลัวว่าเซียวซูปฏิเสธ จึงได้พูดต่อออกมาอีก “หรือว่าคุณไม่ชอบกินอาหารตะวันตก งั้นพวกเราไปกินอาหาร จีนกันก็ได้…

“ขอโทษนะ” เซียวซู่ปฏิเสธออกมาเสียงนุ่ม “ที่บ้านผมมีคนทำ อาหารแล้ว”

“หา?” พนักงานสาวตื่นตกใจออกมา “ผู้ช่วยเชียวแต่งงาน

แล้ว?”

แต่งงาน?

นี่มันชวนให้คิดถึงเรื่องการแต่งงานไปได้ยังไง? เซียวซูกำลัง จะปฏิเสธออกไป พนักงานสาวก็เอาแต่ก้มหน้าก้มตาด้วยสีหน้า ท้อแท้ใจพร้อมเอ่ยออกมา “งั้นก็เอาเถอะค่ะ ฉันรบกวนผู้ช่วย เซียวแล้ว ขอตัวก่อนนะคะ

จากนั้นเธอก็ผันร่างเดินหายออกไปอย่างรวดเร็ว เหลือทิ้งให้ เซียวซูยืนคิดอยู่เพียงลำพังตรงที่เดิมอยู่นาน

หรือว่ามีเพียงแค่การแต่งงานถึงจะอยู่ทำอาหารที่บ้านได้งั้นหรอ?

ในตอนที่เซียวซูถึงบ้าน ทันทีที่เปิดประตูก็ได้กลิ่นหอมของ

อาหารอันแสนคุ้นเคยลอยออกมา และบรรยากาศตรงหน้ามันทั้ง

แปลกตาและทั้งยังคุ้นเคยไปด้วย บ้านก็ยังคงเป็นบ้านหลังนั้น แต่ก็ดูเหมือนว่าจะต่างออกไปอีก

ด้วย

เมื่อก่อนตอนเขากลับมาภายในบ้านก็หนาวเหน็บมาโดย ตลอด รอบๆว่างเปล่าไปหมด มีเพียงเขาเพียงคนเดียว ทีวีถึง แม้ว่าจะซื้อมาแล้ว แต่ก็ไม่เคยเปิดมาก่อน

แต่ตั้งแต่ที่เจียงเสี่ยวไปมาที่นี่ สีสันภายในบ้านจู่ๆก็ดูสดใส ขึ้นทันตา ทุกวันที่เขากลับบ้านทีวีก็เปิดอยู่ตลอด แล้วในทีวี เป็นการออกอากาศของซีรี่ส์


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ