เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่

บทที่ 1556 ของหายไป



บทที่ 1556 ของหายไป

พอได้ยินแบบนั้น เพิ่งเขือเฟยก็พลิกตัวกลับมามองเธอด้วยความ เจ็บปวด

“ไปกันเถอะ รีบลุกขึ้นมา

ภายใต้การคะยั้นคะยอของถางหยวนหยวนสุดท้ายเพิ่งเขือเฟ ยก็ยอมลุกขึ้น แล้วตามเธอไปอาบน้ำ

พอเสร็จสิ้นกิจกรรมช่วงกลางคืน หลังจากกลับมาแล้วถาง หยวนหยวนก็เหนื่อยจนหลับไป ส่วนเพิ่งเขือเฟยนั้นย่ำแย่ เพราะ เธอพบว่าหลังจากตัวเองอาบน้ำแล้ว กลางคืนก็เหงื่อไหลอีกรอบ แต่สิ่งที่ถือเป็นโชคดีก็คือเตียงนอนของเธอกับถางหยวนหยวน อยู่ในตำแหน่งเดียวกัน ดังนั้นกลิ่นก็เลยไม่ค่อยไปรบกวนคนอื่น

การฝึกทหารวันที่สี่ เด็กสาวส่วนใหญ่ต่างก็ถูกแดดเผาจนผิว ดำ ถึงแม้จะใช้ครีมกันแดดแล้ว แต่ส่วนที่ควรดำก็ยังคงดำ เพิ่ง เขือเฟยเองก็คือหนึ่งในนั้น เธอรู้สึกว่าตัวเองตั้งใจทาครีม กันแดดมาโดยตลอด แต่ก็ปรากฏว่าผิวก็ยังดำอย่างช่วยไม่ได้

แต่ว่าพอหันไปมองถางหยวนหยวนที่อยู่ข้างๆเธอ หลายวันมา นี้เธอกลับไม่ลงเลย ตอนที่ร้อนก็แค่ผิวขาวอมชมพูเล็กน้อย ทั้งๆที่เดิมทีพอแดงแล้วก็ควร แต่ผิวของถางหยวนหยวนกลับ ยังเหมือนเดิม

“ทำไมเธอถึงไม่ลงสักนิดเลยล่ะ ?” เมิ่งเขือเฟยถามอย่างอิจฉาเป็นที่สุด

พอได้ยินแบบนั้น ถางหยวนหยวนก็ตอบอย่างเนิบนาบว่า “ฉัน ก็ไม่รู้เหมือนกันนะ”

เพิ่งเขือเฟยมองดูท่าทางของเธอ จากนั้นถามอย่างติดตลกว่า “เป็นเพราะครีมกันแดดที่พี่ชายเธอซื้อมาให้ค่อนข้างดีหรือเปล่า ยี่ห้ออะไรเหรอ ?”

จากนั้นถางหยวนหยวนก็บอกยี่ห้อไป เพิ่งเขือเฟยก็พูดว่า “ก็ เหมือนจะเป็นครีมกันแดดธรรมดานี่นา หรือว่าเธอจะเป็นพวก ตากแดดยังไงก็ไม่ว่า งั้นพรุ่งนี้เธอห้ามทาครีมกันแดดนะ เป็นพี่ น้องกันก็ต้อง ด้วยกัน”

ถางหยวนหยวนมองดูสีผิวของเพิ่งเขือเฟยอย่างจริงจังที่หนึ่ง จากนั้นก็พยักหน้ารับปากคำขอเธออย่างจริงจังด้วย

“ได้สิ ถ้าอย่างนั้นพรุ่งนี้ฉันจะไม่ทาครีมกันแดด จะนําไปด้วย

กันกับเธอ”

เพิ่งเขือเฟยคิดไม่ถึงว่าเธอจะรับปากจริงๆ เลยหัวเราะเธอแล้ว พูดว่า “เธอน่าแสนเรื่องจริงๆ ฉันแค่ล้อเล่น ผิวเธอนุ่มขนาดนี้ ถึง เวลาอย่าถูกแดดเผาจนได้แผลล่ะ พี่ชายเธอกำชับเธอแล้วไม่ใช่ เหรอ”

“ที่พูดมาก็เหมือนจะใช่นะ

ปรากฏว่าวันที่สองตอนที่จะออกไป ถางหยวนหยวนก็เตรียม จะทาครีมกันแดด แต่ไม่ว่าอย่างไรก็หาครีมกันแดดที่พี่ชายเธอซื้อมาให้ไม่เจอ เธอหาครบทุกมุมแล้วก็ยังหาไม่เจอ

“เป็นอะไรไป ?” เมิ่งเขือเฟยเห็นเธอค้นหาอยู่นาน ก็เลยถาม ขึ้นคำหนึ่ง

“เฟยเฟย ครีมกันแดดของฉันหายไป” ถางหยวนหยวนพูด อย่างหดหูคำหนึ่ง จากนั้นก็คิดอะไรขึ้นมาได้ ก่อนจะยิ้มออกมา แล้วพูดว่า “เธอว่าสวรรค์จงใจให้ฉันหาครีมกันแดดไม่เจอหรือ เปล่า จะได้ให้ฉันดำเป็นเพื่อนเธอไง”

พอได้ยินแบบนั้น บนใบหน้าของเมิ่งเขือเฟยก็ปรากฏสีหน้า แปลกประหลาด “หายไป ทำไมถึงหายไปล่ะ เธอหาอย่างจริงจัง แล้วหรือยัง ?”

พอพูดจบเพิ่งเขือเฟยก็นั่งลงข้างถางหยวนหยวนแล้วช่วยเธอ ตามหาครีมกันแดด แต่ว่าหาในกระเป๋าอย่างไรก็หาไม่เจอ “ก่อนหน้านี้เธอก็วางไว้ตรงนี้ตลอดเลยไม่ใช่เหรอ”

“อืม ในกระเป๋าขวดหนึ่ง ใต้หมอนขวดหนึ่ง ก่อนหน้านี้ก็ยัง ดีๆอยู่เลย แต่ว่าทำไมถึงหายไปนะ ไม่อย่างนั้นวันนี้ฉันไม่ทาก็ แล้วกัน”

“แบบนั้นไม่ได้หรอก” เพิ่งเขือเฟยส่ายหน้า “หายไปแล้วก็คือ หายไปแล้ว เธอใช้ของฉันแล้วกัน”

จากนั้นเมิ่งเขือเฟยก็หันไปหยิบครีมกันแดดของเธอออกมาให้

กางหยวนหยาน

“ขอบใจนะเฟยเฟย ถ้าไม่มีเธอฉันจะทำยังไงดี
จากนั้นถางหยวนหยวนก็ใช้ครีมกันแดดที่เพิ่งเขือเฟย ให้ ตอน ที่ทั้งสองคนออกไปก็เจอกับจางเสี่ยวลู่และหยวนเย่าหันเข้าพอดี สองคนนี้ก็เหมือนกัน ตอนที่เห็นถางหยวนหยวนเดินมา ก็รู้สึก เจ็บปวดมาก

“ทำไมเธอถึงไม่ล่ะ

“นั่นสิ หยวนหยวน ทำไมเธอถึงยังขาวแบบนี้ เป็นเพราะครีม กันแดดที่พี่ชายเธอซื้อมาให้ค่อนข้างดีหรือเปล่า เอาออกมาให้ พวกเราใช้บ้างสิ

ถางหยวนหยวนพูดออกไปว่า ครีมกันแดดที่พี่ชายเธอซื้อมา ให้หายไปแล้ว จางเสี่ยวลู่กับหยวนเท่านั้นก็ทำหน้าไม่พอใจออก มา “หยวนหยวน อย่างกแบบนั้น พี่ชายเธอซื้อมาให้เยอะเลย ไม่ใช่เหรอ นี่ก็เหลืออีกไม่กี่วันแล้ว แบ่งให้พวกเราใช้สักหน่อย a”

“ขอโทษจริงๆนะ ครีมกันแดดของฉันหายไปแล้วจริงๆ

เพิ่งเขือเฟยเดินหน้าไปปกป้องถางหยวนหยวน “บอกว่าหาย ไปแล้วก็คือหายไปแล้ว อีกอย่างของอย่างครีมกันแดดมันก็ไม่ ต่างกันเท่าไหร่หรอก ที่พวกเธอ มันก็เป็นปัญหาของตัวพวก เธอเอง ไม่ว่าจะใช้ครีมกันแดดแบบไหนก็แก้ไขไม่ได้หรอก”

กับถางหยวนหยวน สองคนนี้เห็นแก่หน้าพี่ชายเธอก็เลยทำดี กับเธอหน่อย ถึงแม้จะไม่ชอบก็ไม่พูดจาไม่ดีใส่ แต่กับเพิ่ง เขือเฟยนั้นไม่เหมือนกัน

เธอไม่เพียงจะไม่มีพี่ชาย ฐานะทางบ้านก็ไม่ดี ในสายตาของจางเสี่ยวลู่กับหยวนเท่านั้นนั้นก็เป็นแค่เศษผง แบบไม่อยาก คบค้าสมาคมด้วย ดังนั้นพอเพิ่งเขือเฟยออกหน้าแทนถางหยวน หยวนในสายตาของพวกเขาสองคนนั้นก็ดูเป็นเรื่องตลก

ทั้งสองคนเหลือบไปมองเพิ่งเขือเฟยทีหนึ่ง และจางเสี่ยวลูก เดินหน้าเข้ามา “พวกเรากำลังคุยกับหยวนหยวนอยู่ เธอมาเสนอ หน้าทําไม

ถางหยวนหยวนรู้สึกว่าบรรยากาศเริ่มไม่ปกติ ก็เลยเดินหน้า เข้าไปพูดอย่างลนลานว่า “พวกเธอไม่ต้องพูดแล้ว ครีมกันแดด หายไปแล้วจริงๆ ถ้าหากหาเจอฉันคงไม่มีทางไม่ให้พวกเธอใช้ หรอก ที่ฉันใช้วันนี้ก็เป็นครีมกันแดดที่เขือเฟย ให้ฉันมา

“อยู่ดีๆทำไมถึงหายไปได้ล่ะ” จางเสี่ยวลู่หัวเราะเสียงเย็นออก มาทีหนึ่ง หรือว่าในหอพักจะมีขโมย ไปรายงานอาจารย์ผู้สอน ให้มาช่วยจับขโมยเลยดีไหม

หยวนเท่านั้นเองก็พูดตามน้ำด้วย “นั่นสิ ทำไมถึงบังเอิญ ขนาดนี้ จู่ๆก็มีขโมยโผล่มา ก่อนหน้านี้พวกเราไม่มาขอยืมใช้ ครีมกันแดด ก็ไม่เห็นว่าในหอพักจะมีขโมยเลยนี่”

ตอนที่ทั้งสองคนพูดจานั้นดูแปลกประหลาดมาก ทำให้เพิ่ง เขือเฟยโกรธจนทนไม่ไหว “พวกเธอพูดแบบนี้หมายความว่าไง ครีมกันแดดหายไปแล้วจริงๆ ไม่ใช่หยวนหยวนจงใจไม่ให้พวก เธอใช้สักหน่อย ถ้าพวกเธอไม่เชื่อละก็ไปค้นกระเป๋าหยวนหยวน ดูเองสิ”

ถางหยวนหยวนไม่พูดจา ถือว่าตกลงแล้ว
จางเสี่ยวลู่กับหยวนเขาหันมองตากันที่หนึ่ง จากนั้นก็เข้าไป ใกล้แล้วถามเสียงเบาว่า “หายไปแล้วจริงๆเหรอ หรือว่าถูก ขโมยไป ?”

ถางหยวนหยวนพยักหน้า “ใช่ฉันหาอยู่นานก็หาไม่เจอ หาย ไปแล้ว

“คิดว่าน่าจะโดนขโมยไป

เพิ่งเขือเฟยเผยสีหน้าไม่เข้าใจออกมา “ใครมันจะไร้สาระ ขนาดนั้น ขโมยครีมกันแดดสองขวด ?”

“คนไร้สาระมีเยอะแยะไป ช่วงนี้ทุกคนต่างก็โดนแดดเผาจน กันหมด มีแต่เธอที่ไม่ดี ไม่แน่ว่าอาจจะเพราะอิจฉาริษยา เลยมาขโมยครีมกันแดดเธอไป ให้เธอไม่มีใช้ จะได้ดำเหมือน ทุกคนไง”

“ใช่แล้ว น่าจะเป็นแบบนั้นแหละ แต่ว่าเมื่อวานเธอก็ยังใช้อยู่ เลยไม่ใช่เหรอ เวลาเพียงวันเดียว ตอนเธอกลับมามีใคร สามารถเปิดกระเป๋าเธอได้อีก น่าจะมีคนเห็นถึงจะถูกสิ

พอพูดถึงตรงนี้ จางเสี่ยวลู่ก็คิดอะไรขึ้นมาได้ แล้วจู่ๆก็หันไป ทางเมิ่งเขือเฟย “เมิ่งเขือเฟย คงไม่ใช่ว่าเธออิจฉาที่ถางหยวน หยวนไม่โดนแดดเผาจนนํา เลยไปขโมยครีมกันแดดของเขา หรอกใช่ไหม”

พอได้ยินแบบนั้น สีหน้าของเพิ่งเขือเฟยก็เปลี่ยนไปทันที ถางหยวนหยวนรีบพูดแก้ต่างแทนเพิ่งเขือเฟยทันที
“เป็นไปไม่ได้ เฟยเฟยไม่ใช่คนที่จะทำเรื่องแบบนี้ พวกเธอ อย่าไปสงสัยเขาเลย

“หยวนหยวน ครีมกันแดดของเธอหายไป นอกจากเธอแล้ว คนในหอพักก็น่าสงสัยทั้งนั้น ดังนั้นก็เป็นไปไม่ได้ที่พวกเราจะไม่ สงสัยเขา”

เพิ่งเขือเฟยเดินออกมาพูด “ในเมื่อทุกคนก็น่าสงสัย งั้นพวก เธอสองคนก็คงหนีไม่พ้น ไม่แน่ว่าอาจจะเป็นพวกเธอที่อิจฉา หยวนหยวน”

“ยัยบ้านพูดจาบ้าบออะไร

“หรือว่าไม่ใช่ล่ะ”

จางเสี่ยวลู่ตบหน้าเพิ่งเขือเฟยเข้าฉากหนึ่ง “ครีมกันแดดของ ฉันเยอะแยะขนาดนั้น ฉันจะไปขโมยของเขาทำไม


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ