เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่

บทที่1520 ปัญหาที่มี



บทที่1520 ปัญหาที่มี

ถ้าตัวเองสำคัญกับเขามากพอ

บางทีเขาคงไม่ตามไปส่งเสี่ยวเหยียนแล้ว เพราะถึงยังไงตอน นั้นตัวเองก็แบกท้องโตอยู่ เขาไม่กลัวว่าตัวเองจะเกิดอะไรขึ้นมา เลยหรอ?

เจียงเสี่ยวไปรู้ ตัวเธอกำลังดันทุรังอยู่

ก่อนหน้านี้เกิดเรื่องขึ้นมามากมาย เจียงเสี่ยวไปสามารถทำ เป็นไม่สนใจ ไม่ใส่ใจ ถึงขนาดที่ยังเป็นฝ่ายพูดกับเซียวซูออกไป เอง จะรอเขา

แต่ครั้งนี้ เธอหลอกตัวเองไม่ไหวจริงๆ

เธอเองก็ไม่อยากหลอกตัวเองอีกแล้วเหมือนกัน ทำใจยอมรับ อย่างใจกว้าง ความจริงที่ว่าเซียวไม่ได้ชอบตัวเอง

คนเราน่ะ เวลาทีหลอกตัวเองมันยาวนานเกินไป แต่ยังไงก็จะ ต้องมีสติขึ้นมาสักหน่อยไม่ใช่หรือไง?

คิดมาถึงตรงนี้แล้ว เจียงเสี่ยวไปยังยิ้มอย่างดูถูกตัวเองออก มา เอ่ยด้วยเสียงเบาออกมา “ฉันรู้ว่าพวกคุณไม่ได้มีอะไรกันเลย ดังนั้นแล้วคุณก็ไม่ต้องอธิบายกับฉันให้มากมายไปหรอก”

โดยเฉพาะตอนนี้ที่เธอเพิ่งจะคลอดลูกเสร็จ เธอรู้สึกเหนื่อย มาก อยากหลับตาลงมาก ไม่อยากจะไปคิด ไปฟังอะไรทั้งนั้น
เซียวซูมองสีหน้าเหนื่อยล้าของเธอออก เขาเองก็รู้เหมือนกัน ว่าตัวเองไม่ควรพูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมาในเวลานี้

แต่เขากระวนกระวายใจเกินไป เขาคิดว่าถ้าเขาไม่พูดออกไป ล่ะก็ ก็จะสูญเสียอะไรไป

ดังนั้นแล้ว เขาจําเป็นต้องพูดออกไป “เสี่ยวไป อันที่จริงเรื่องนี้คืนวันนั้นที่ฉันกลับมาก็ได้พูดไปแล้ว

เพียงแต่ตอนนั้นเธอนอนหลับไปแล้ว ก็เลยไม่ได้ยิน

ได้ยินอย่างนั้น เจียงเสียวไปชะงักไป ตาที่จากเดิมได้ปิดอยู่ หลังจากที่ได้ยินคำพูดนี้ไปแล้วก็ช้อนสายตามองเขาไปด้วย ความจริงจัง

“คืนวันนั้นคุณเคยพูดออกมาแล้ว?”

“เคยพูดแล้ว” เซียวซู่พยักหน้า “ฉันจะปิดบังเธอได้ยังไง? ฉัน เคยพูดไปแล้วว่าระหว่างเธอไม่มีอะไรก็คือไม่มีอะไร ช่วงนี้ อารมณ์ของเธอก็ขึ้นๆลงๆ มันเกี่ยวกับเรื่องนี้หรือเปล่า?”

เจียงเดี่ยวไปยิ้มหมองๆออกไป “คุณมองออก?”

เซียวซูกังวลใจขึ้นมาหลายส่วน นึกไม่ถึงว่าจะเกี่ยวกับเรื่องนี้ จริงๆ งั้นก็โชคดีแล้วที่เขาได้พูดออกไป ไม่อย่างนั้นผลที่ตามมา เขาคงรับมันไม่ไหวแน่

สีหน้าของเขาแสดงความเจ็บปวดออกมาเล็กน้อย ดูเหมือนไม่ อยากที่จะเชื่อ “งั้นคำพูดพวกนั้นที่เธอพูดมา รวมถึงที่เธอซื้อของ ให้ลูก…”
“ไม่ผิด” เจียงเสียวไปยอมรับออกไปอย่างสง่าผ่าเผย “คุณไม่ บอกความจริงกับฉัน ฉันถามคุณสองรอบคุณก็ไม่พูด ในงาน แต่งงานฉันเหมือนกับคนโง่ เซียวซู ฉันคิดเข้าข้างตัวเองมานาน แล้ว ฉันเองก็เหนื่อยเหมือนกันนะ”

เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ ค่อยๆเอ่ยพูดออกไปต่อ “ฉันก็เลย วางแผนเอาไว้ว่าหลังจากที่คลอดลูกแล้วก็จะจากไป บางทีตอน แรกพวกเราเลือกคบกัน เลือกแต่งงานกันมันฉุกละหุกเกินไป แยกจากกันไปทั้งสองฝ่ายมันก็ดี

“ไม่” เซียวซูกัดฟันจับมือเธอแน่น “อย่าพูดเหลวไหล ฉุกละหุ กอะไร เธอคิดว่าเธอด่วนตัดสินใจ ฉันไม่เคยคิดอย่างนี้มาก่อน ไม่ว่าจะเป็นการคบหากันหรือว่าจะแต่งงานกัน มันก็เกิดมาจาก ความจริงใจทั้งนั้น ไม่เคยมีความล้อเล่นและดูถูกอยู่เลย!”

ตรงจุดนี้เองเจียงเสี่ยวไปก็รู้อยู่แล้ว นี่เองก็เป็นเหตุผลที่เธอ ยอมอยู่กับเขาในตอนแรก แน่นอนว่าสิ่งที่สำคัญกว่าเลยก็คือ เธอเป็นคนหวั่นไหวก่อน เธอก็เลยยอมให้เวลาเขา

แต่ตอนที่เธอถลำลึกขึ้นเรื่อยๆ เธอถึงได้พบว่าหลายเรื่องมัน

ไม่ใช่ว่าจะสามารถเหมือนตอนเริ่มแรกได้

อย่างเช่น เธอชอบเซียวซูมากขึ้นเรื่อยๆ นับวันยิ่งอยากให้เขา เหมือนตัวเองมากขึ้นเรื่อยๆ

เธอรักแค่ไหน เขาก็จะต้องตอบกลับมาเท่านั้น

อีกอย่างเธอก็ได้เปลี่ยนมาใจแคบขึ้นมา เธอไม่อยากให้เขา ไปมองผู้หญิงคนอื่น ผู้หญิงทั่วๆไปก็แล้วกันไป แต่คนนั้นจะเป็นเสี่ยวเหยียนไม่อย่างเด็ดขาด

ถึงแม้เธอกับเสี่ยวเหยียนจะเป็นเพื่อนกันแล้ว แต่ไม่ได้ หมายความว่าจะสามารถยอมรับได้

เสี่ยวพูดกับเธอ เธอได้ฟังหรือเปล่า”

เจียงเสียวไปยิ้มออกมาเล็กน้อย เอ่ยด้วยเสียงแผ่วเบาออกได้ยินแล้ว เพียงแต่ตอนฉันเหนื่อยนิดหน่อย อยากนอนเคมั้ย?

เซียวซูรู้สึกกลืนไม่เข้าคายไม่ออกขึ้นมาทันที สายแววของความรู้สึกผิดแบบผ่านออก

“ขอโทษนะ ไม่ได้ตั้งใจจะรบกวนการพักผ่อนในตอนของ เธอ

เพียงแต่มันเป็นกรณีพิเศษ เขาคิดตัวเองต้องพูดออกไปเท่านั้นเอง ตอนนี้พูดจบ หน้าเสียวเผยหน้าเหนื่อยล้า ออกมา ถึงจะสงสารแต่ก็ไม่เสียใจกับสิ่งออกไปลูบหน้าผากขาวเนียนของเธอ

“ตอนนี้นอนฉันไม่อะไรอีก

เจียงเสี่ยวไป๋หลับลง คันยุบยิบอยู่ในใจ ร่างยังคงเหนื่อย อย่างมาก แต่ตอนกลับ

ในหัวคิด ทั้งหมดล้วนแล้วแต่จะคำพูดกับเธอทั้งนั้น
เดิมทีเธอก็ได้ตัดสินใจเอาไว้เรียบร้อยแล้ว แต่ด้วยสายตา และคำพูดที่ออกมาจากใจจริงของเขา มันก็พังทลายไม่มีชิ้นดี

ตอนนี้เธอสับสนไปหมด เธอควรจะทำยังไง?

คลอดลูกแล้ว เดิมทีเจียงเสี่ยวไปนั้นได้เตรียมที่จะไปพักที่ศูนย์ พักพื้นหลังคลอด แต่เหลียงหย่าเหอคิดว่าตนดูแลเธอเองน่าจะดี กว่า สุดท้ายหลังจากที่ตกลงกันแล้ว เจียงเสี่ยวไปก็กลับไปอยู่ บ้าน

เหลียงหย่าเหอใช้ช่วงที่เจียงเสี่ยวไปกำลังตั้งท้องอยู่ ตั้งใจ ทำการบ้านมาเป็นอย่างดี ดังนั้นแล้วการดูแลเจียงเสี่ยวไปนั้น สามารถพูดได้เลยว่าทำได้อย่างคล่องแคล่ว มีประสบการณ์ เหลือล้น

บวกกับที่ยังมีตู้เซียวหยู่ด้วยอีก วันของเจียงเสี้ยวไปก็ผ่านไป ได้อย่างสะดวกสบายมากขึ้นในทุกๆวัน ลูกก็ไม่ต้องเลี้ยง ตื่นขึ้น มาก็มีข้าวกิน ง่วงก็นอน อยู่เดือนไปอย่างไม่ขาดเหลืออะไรเลย แม้แต่น้อย

มีเพียงอย่างเดียวเลยก็คือ ปัญหาหัวใจของเธอยังไม่หายไป ดังนั้น ในชั่วเวลาส่วนใหญ่ก็เอาแต่กลุ้มใจไม่มีความสุขออก

มา

ในฐานะที่เป็นแม่ของเจียงเสี่ยวไป แน่นอนว่าตู้เชียวห สามารถมองอารมณ์ของลูกสาวตัวเองออกได้อยู่แล้วว่ามันผิด ปกติไป ดังนั้นจึงถือโอกาสวันที่เหลียงหย่าเธอไม่อยู่ นั่งคุยกับ เธอ
“ช่วงนี้แกดูไม่มีความสุขเลย อารมณ์ก็ดูไม่มั่นคง หรือว่าจะ เป็นอาการซึมเศร้าหลังคลอดงั้นหรอ?”

เจียงเสี่ยวไปส่ายหน้าออกมาเล็กน้อย “เปล่า”

“ไม่ใช่อาการซึมเศร้าหลังคลอด? งั้นปัญหานี้มีมาตั้งแต่ก่อน คลอดแล้ว?”

“แม่” เจียงเสี่ยวไปมองออกไปนอกหน้าต่าง สายตาทอดผ่าน ไปอย่างยาวนาน “เมื่อก่อนหน้านี้ตอนที่แม่ไปดูดวงให้ฉันกับ เซียว หมอดูก็บอกใช่มั้ยว่าฉันกับเซียวจบไม่สวย?”

พูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา ตู้เชียวหมู่เกิดความรู้สึกเสียใจอย่างสุดซึ้ง “เสี่ยวไป ทำไมแกยังจำเรื่องนี้อยู่อีกล่ะ? ตอนนั้นแม่ก็ขอโทษแก ไปแล้ว แกอย่าโกรธแม่ไปเลยตกลงมั้ย? เรื่องนี้แม่ผิดเอง อีก อย่างบนโลกนี้ไหนเลยจะมีเรื่องที่สามารถทำนายได้แม่นกันล่ะ? ถ้าหมอดูสามารถทำนายได้แม่นจริง เขาจะยังมาทำงานนี้อยู่ หรอ?”

แต่เจียงเสี่ยวไปกลับส่งยิ้มจางๆออกมา รอยยิ้มที่ส่งไปไม่ถึง ดวงตา เย็นชาไร้ซึ่งอารมณ์ความรู้สึก

“แต่ทำไมตอนนี้ฉันถึงรู้สึกว่าคำพูดพวกนั้นที่เขาพูดมาคาดว่า มันจะเป็นจริงกันล่ะ?”

ได้ยินอย่างนั้น สีหน้าของตู้เชียวหยู่เปลี่ยนไปทันที จับมือเธอ เอาไว้ด้วยความตื่นตระหนก

“เสี่ยวไป แกอย่ามาทำให้แม่ตกใจเล่นสิ คำพูดไร้สาระพวกนี้แกพูดออกมาได้?”

“แม่ แม่จะไปกังวลอะไร?” เจียงเสี่ยวไปตบมือเธอเบาๆไป ด้วยความจนใจ “ฉันก็แค่คิดว่าที่หมอดูบอกมาก็ไม่ใช่เรื่องเหลว ไหลเลย เขารับเงินไปแล้ว ก็จะต้องดูให้สักหน่อยสิ เรื่องที่ดีและ ไม่ดีก็พูดออกมาพร้อมกัน จริงเท็จ ใครจะรู้กันล่ะ? ส่วนที่เขาบอก ว่าไม่จากเป็นก็จากตายนั่น แม่ก็อย่ากลัวไปเลย ฉันกับเซียวซู อย่างมากก็จากเป็น ไม่มีทางจากตายกันไปหรอก”

เธอยังไม่ได้คิดไม่ตกถึงขนาดนั้น

ตู้เซียวหยู่ได้ยินแล้วก็รู้สึกไม่ดีขึ้นมา และได้นึกย้อนไปถึงช่วง นี้ ที่มักจะรู้สึกแปลกๆเป็นอย่างมาก

ปกติแล้วคนที่เป็นแม่จะรักลูกตัวเองมาก อยากอุ้มมาก อยาก มองดูให้มาก

แต่ในเวลานี้ เจียงเสี่ยวไปไม่เคยอุ้มลูกเลย ยิ่งไปกว่านั้นก็คือ ไม่มองเลยสักนิด ตอนแรกตู้เชียวหยูก็นึกว่าเธอจะแค่เหนื่อย หรือไม่ก็กลัว ตอนนี้ในที่สุดก็เข้าใจเสียที ที่เธอไม่อุ้มลูกที่แท้มัน ก็เป็นเพราะว่า…


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ