บทที่ 554 ความรู้สึกลึกซึ้งจนยากที่แบกรับ

ทางด้านเสี่ยวหมี่โต้วเพียงกะพริบตาแล้วมองไปที่ตำรวจ และหน้าที่ของตัวเองอยากปวดหัว ทั้งยังรู้สึกเป็นกังวล

เมื่อวานไม่ใช่เป็นเพราะที่เขาส่งเมลล์ให้แต๊ดหรอกเห รอ? อาจจะเป็นไปได้ว่าเขาเป็นคนจัดการเรื่องนี้หรอกนะ?

หี แอ๊ดดีนี้โง่เง่าจริงๆ พึ่งพาไม่ได้แม้แต่น้อยเลยเหรอ? ถ้าขืนยังเป็นอย่างนี้อีก เขาจะให้หม่ามีไปแต่งงานใหม่

เลย!

ถึงเวลานั้นเขาจะให้แด๊ดดี้นึกเสียใจอยู่คนเดียว!

จนในที่สุดการสอบถามก็ได้สิ้นสุดลง ตำรวจกลับไปแล้ว หาน จื่อกำลังครุ่นคิด ทันใดนั้นเธอก็หันไปพูดกับเสี่ยวหมี่ โต้วอย่างกะทันหัน

“ลูกกลับไปอยู่กับตระกูลหานสักพักหนึ่งก่อนเถอะ”

เมื่อได้ฟังอย่างนั้น เสี่ยวหมี่โต้วก็มุ่ยปากอย่างไม่พอใจ

ทำไมเหรอครับหม่า ?”

“ลูกก็ได้ฟังที่ตำรวจบอกเมื่อกี้แล้วไม่ใช่เหรอว่า ตอนนี้ที่นี่ ไม่ปลอดภัย ลูกจะอยู่ที่นี่ไม่ได้

เสี่ยวหมี่โค้วไม่พอใจ “งั้นถ้ามันไม่ปลอดภัย งั้นทำไมหมายังอยู่ที่นี่ได้เลยล่ะครับ?”

“เสี่ยวหมี่โต้ว….”

“หม่าอย่าไล่เสี่ยวหมี่โต้วไปได้ไหมครับ? ที่นี่อันตราย เสี่ยวหมี่โต้วจะปกป้องหม่ามีเอง”

“ไม่ได้” หาน จื่อหน้าบึ้งตึง “ลูกยังเป็นเด็ก หม่ามีโตแล้ว ปกป้องตัวเองได้ ลูกอยู่กับหม่ามีจะยิ่งเป็นอันตราย ตอนเย็น เดี๋ยวหม่ามีโทรให้คุณลุงมารับลูกไปที่ตระกูลหาน บางที เดี๋ยวสองวันนี้ตำรวจคงกลับมาอีก เดี๋ยวแม่จะขอความร่วม มือจากตำรวจให้มาตรวจสอบดู ถ้าลูกอย่างช่วยหม่ามี ลูก ต้องกลับบ้านไปกับคุณลุงก่อน รอหม่ามีจัดการเรื่องทุกอย่าง เสร็จลูกค่อยกลับมา โอเคไหมครับ?

เห็นได้ชัดว่าเสี่ยวหมี่โต้วไม่พอใจเป็นอย่างมาก เม้มปาก เอาไว้ตลอด

จนในที่สุดหานคู่จื่อเกลี้ยกล่อมเขาอยู่นาน พูดข้อแลก เปลี่ยนไปมากมายกว่าเสี่ยวหมี่โต้วจะยอมตอบตกลง

เธอโทรหาทานชิงทว่ากลับนึกเรื่องที่เกิดขึ้นตรงประตู ชุมชนได้ซะก่อน ดังนั้นเธอจึงเปลี่ยนคำพูดเป็นให้เสี่ยวเหยี ยนส่งเสี่ยวหมี่โต้วไปอยู่ด้วยสักพัก ช่วงนี้เธองานยุ่งมาก ไม่ อยากตื่นเช้ามืดเพื่อไปส่งเสี่ยวหมี่โต้วไปโรงเรียนทุกวัน

ด้านทานชิงเงียบอยู่นาน ก่อนจะพูดขึ้นว่า “เรื่องที่ให้เธอเปิดบริษัท ไม่ใช่เพื่อให้เธอทรมานร่างกายตัวเองหรอกนะ”

ฉันทราบค่ะ” หานมู่จื่อกัดปากก่อนจะหัวเราะออกไปเสียง เบา “ ก็ยุ่งแค่ช่วงนี้ไม่ใช่เหรอคะ? ไม่ได้ยุ่งทุกวันเสียหน่อย เพียงแค่จัดการงานนี้เสร็จเดี๋ยวก็เรียบร้อยแล้วค่ะ”

“มู่จื่อ เธอจําเอาไว้นะ

“หม?”

“เธอเป็นประธานบริษัท ไม่ใช่พนักงานบริษัท เธอมีสิทธิ์ที่ จะพักผ่อนได้”

“แล้วพี่ชายล่ะคะ? เมื่อก่อนเคยบินไปดูฉันที่ต่างประเทศ หลังจากนั้นยังบินกลับมาประชุมต่อไม่ได้พักผ่อนเลยไม่ใช่

เหรอ?”

เมื่อถูกเธอถามอย่างนี้ หานซึ่งก็ถึงกลับไม่มีคำพูดที่จะโต้ แย้งกับเธอได้ หานมู่จื่อจึงหัวเราะออกมา ก็จะเห็นว่ายิ่งมี อำนาจมากเท่าไหร่ ยิ่งไม่มีเหตุผลให้พักผ่อนได้นะคะ พี่ วางใจเถอะ ฉันดูแลตัวเองได้ นี้ก็เพื่อจะได้นอนเยอะหน่อย เลยส่งเสี่ยวหมี่โต้วไปที่ตระกูลหานไม่ใช่เหรอคะ?”

ทานชิงหลงเชื่อคำพูดโกหกไร้สาระของเธอ หลังจากนั้น เขาก็ตอบตกลง

หลังจากนั้นเธอก็ไหว้วานให้เสี่ยวเหยียนไปส่งเสี่ยวหมี่โต้ วที่ตระกูลหาน
ในตอนแรกเสี่ยวเหยียนไม่ยินยอม เพราะเหตุการณ์ที่โดย ปฏิเสธครั้งล่าสุด ทำให้ตอนนี้เธอกลัวที่จะเจอกับทานซึ่ง

ตอนนั้นที่เธอโดนหานซิงพูดจาโหดร้ายต่อหน้า มาตอนนี้ เธอเลยอายที่จะไปเจอเขาอีก

ทว่าเธอก็รู้ดีว่าเรื่องนี้มันร้ายแรงมาก จนกระทั่งมีคนเสีย ชีวิต ดังนั้นเธอจึงไม่พูดอะไร เพียงตอบตกลงที่จะไปส่งเสี่ยว หมี่โต้ว

ไม่นานเสี่ยวเหยียนก็พาเสี่ยวหมี่โต้วกลับตระกูลหานไป

ในอีกฝั่งหนึ่ง ที่ใครบางคนกำลังเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว เป็นเซียวที่ได้รายงานข่าวการตายให้เขาได้ทราบ เย่ไม่ เซินยกยิ้มมุมปากอย่างเย็นชา “คนที่อยู่เบื้องหลังนี้ก็ลงมือ เร็วดีน เพียงแค่สละหมากสักตัวคงเป็นเรื่องเล็กน้อย คิดว่า หมากในมือตัวเองมีมากพอฉันเหรอ? ก็เลยเสียสละได้อย่าง ไม่เสียดายงั้นเหรอ?”

สีหน้าของเซียวซูดูจริงจังเป็นอย่างมาก “คุณชายเย่ครับ ครั้งนี้เราไม่สามารถประมาทได้นะครับ อีกฝ่ายลงมือโหด เหี้ยมและน่ากลัวมาก ผมกังวลว่าคุณผู้หญิง….หานจะได้รับ อันตราย”

เมื่อฟังอย่างนั้น สีหน้าของเยโม่เป็นก็เข้มขึ้น

ใช่ อีกฝ่ายลงมือได้โหดร้ายมาก
เติมทีที่อยากตรวจสอบ ใครจะรู้ว่าอีกฝ่ายกลับซึ่งตัดช่อง ทางซะก่อน เมื่อเทียวไปถึงอีกฝ่ายก็จัดการฆ่าตัวตายไป

เสียแล้ว

พวกเขาจึงเลือกที่จะโทรหาตำรวจ ให้ตำรวจเข้ามาตรวจ

สอบเรื่องนี้แทน

เพราะท้ายที่สุดคนก็ตายไปแล้ว พวกเขาถึงไม่สามารถ แทรกมือเข้าไปได้

“บริเวณใกล้ตึกตรวจสอบละเอียดแล้วใช่ไหม?”

“ตรวจละเอียดแล้วครับ”

เยโมเงินเม้มปากแน่น ก่อนจะเอ่ยออกมาเสียงเย็น “งั้นก็ ดี จัดการซื้อชุมชนตรงที่เธออาศัยอยู่ซะ

เมื่อได้ฟังอย่างนั้นเซียวซูก็ไม่ได้แปลกใจอะไร เขาเพียง พยักหน้ารับเท่านั้น

นายจัดการให้คนในตึกที่เธออาศัยอยู่ย้ายออกทั้งหมด ให้พวกเขาย้ายออกภายในสองวัน

“คุณชายเย่ครับ ที่ตึกนั้นมีคนอาศัยอยู่จนเต็ม ตามความ ต้องการของคุณชาย….. อาจเป็นไปได้ยากครับ

แม้ว่าจะ ทำได้ แต่ก็เป็นเรื่องยากมาก

คนที่สามารถซื้อบ้านอยู่ที่นั่นได้ ล้วนแต่เป็นคนรวย แม้จะใช้อำนาจของคุณชายเย่ ทว่าบนโลกใบนี้ก็ยังมีคนอยู่ จำนวนไม่น้อยที่ไม่เกรงกลัวต่ออำนาจ

ถ้าจู่ๆ ถูกสั่งให้ย้ายบ้านกะทันหัน ใครจะยอมย้าย? และยังให้ย้ายภายในสองวัน ให้ย้ายไปไหน?

คุณชายเย่ครับ คำสั่งในครั้งนี้มันดูหุนหันเกินไปนะครับ

“แล้วนายมีข้อเสนอที่ดีกว่านี้หรือไง?” เย่ไม่เป็นเลิกคิ้ว

มองมาที่เขาอย่างดุดัน

เขียวพยักหน้า ก่อนจะพูดขึ้นมาว่า “ผมตรวจสอบบริเวณ ที่อยู่ของคุณผู้หญิงเรียบร้อยแล้วครับ ชั้นที่คุณผู้หญิงอยู่ เพียงแค่สองห้องที่ใช้ลิฟต์ตัวเดียวกัน ห้องตรงข้ามของคุณผู้ หญิงถูกซื้อเอาไว้เมื่อสามปีก่อน หลังจากตกแต่งเสร็จไปแล้ว ก็ยังไม่มีใครเข้าไปอยู่ ผมตรวจสอบเรื่องเจ้าของห้องมาแล้ว ห้องนั้นเป็นของขวัญที่ประธานบริษัทตระกูลเฉินซื้อให้กับ ลูกชายของเขาครับ แต่ว่าลูกชายของเขายังไม่ถึงสองขวบ เลยครับ ดังนั้น… เราน่าจะลงมือกับห้องชุดนั้นได้

เมื่อคำพูดนี้จบลง ริมฝีปากบางของเยโม่เป็นก็ขยับ

ความหมายของนายก็คือจะให้ฉันย้ายไปอยู่ห้องตรงข้าม เธองั้นเหรอ?” คุณชายเย่ให้ความเป็นห่วงคุณผู้หญิงอยู่ทุกวัน….. ย้าย ไปอยู่ห้องตรงข้ามเธอทำไมจะไม่ได้ล่ะครับ?”
การที่ย้ายไปอยู่ห้องตรงข้ามของคุณผู้หญิง นั่นเป็นสิ่งที่ คุณชายต้องการมากที่สุดไม่ใช่หรือไง?

แน่นอนว่าเยโม่เซ็นมองมาทางเขาอย่างชื่นชม “ในที่สุด นายก็ทำเรื่องที่ฉันพึงพอใจได้สักทีสินะ งั้นรีบไปจัดการเลย

เซียวหยิบเอาสัญญาออกมา ก่อนจะพูดขึ้น “ผมทราบอยู่ ก่อนแล้วครับว่าคุณชายจะต้องเห็นด้วยในเรื่องนี้ ดังนั้นผม เลยติดต่อไปยังท่านประธานเงินแล้ว อีกฝ่ายยินยอมขายให้ แต่โดยดีครับ”

“ขายให้ฉันงั้นเหรอ? ” เย่ไม่เป็นกัดปาก ก่อนยิ้มเยาะแล้ว พูดออกมา “ไอ้แก่เฉันคงหาโอกาสปล้นฉันน่ะสิ!! เพราะเห็นแก่ผู้หญิงของเขา เพราะฉะนั้นครั้งนี้เขาจะลืม

มันไปซะ

เย่ไม่เซินหยิบปากกาออกมา ก่อนจะเซ็นชื่อตัวเองลงไป

“คุณชายเย่ครับ เย็นนี้หลังจากเลิกงานแล้วคุณชาย สามารถเข้าไปได้เลยนะครับ นี้ครับกุญแจ ส่วนเรื่องข้าวของ ผมจะจัดการให้เรียบร้อยก่อนคุณชายเลิกงานครับ”

เมื่อมองเห็นสายตาพึงพอใจจากเย่ ไม่เซ็น เซียวซูก็รู้สึก โล่งใจในที่สุด

เมื่อวานไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น ดังนั้นเขาจึงตั้งใจทำสิ่งนี้ให้ ได้รับการชดเชย คิดไม่ถึงว่ามันจะสำเร็จ
โชคดีจริงๆ…..

หานมู่จื่อ คุณผู้หญิง……

ผู้หญิงคนนี้โชคดีขนาดไหนที่ทำให้คุณชายเท่าเพื่อเธอ มากขนาดนี้ ถึงแม้จะรู้ความโหดร้ายของอีกฝ่าย เขาก็ยัง ยอมที่จะย้ายไปอยู่ห้องตรงข้ามเพื่อปกป้องเธอ

หวังว่าท้ายที่สุดแล้วผลลัพธ์จะเป็นไปในทิศทางที่ดี ไม่ อย่างนั้นคงต้องทุกข์ทนกับสิ่งคุณชายเท อย่างที่คุณผู้หญิงเป็นในตอนนั้น อาจจะทรมาน

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ