บทที่ 1201 อยู่ในห้วงแห่งความสุข แต่กลับไม่รู้ค่า

ฟ้าเท่านั้นที่รู้ คำพูดนี้ของเขา เพื่อเป็นการเตือนเฉยๆ เพราะเธอ ช่วยเหลือตัวเอง ดังนั้นเขาจึงพูดเตือนเธอให้ระวังความ ปลอดภัยด้วยความหวังดี อย่าเอาคนอะไรก็ได้เข้าบ้าน

แต่เขาไม่ได้อธิบายถึงต้นสายปลายเหตุ ดังนั้นเมื่อเจียงเสียว ไปได้ยินคำเหล่านี้ ในใจก็รู้สึกไม่พึงพอใจมาก เดิมทีเธอยังมี รอยยิ้มบนใบหน้า แต่ในตอนนี้รอยยิ้มค่อยๆกลายเป็นเย็นชา จ้องมองเซียวซูแล้วพูดว่า

“คุณเขียว ความหมายของคุณกำลังบอกว่า ฉันชอบยุ่งมาก เรื่องเหรอ?”

เซียวซู สะดุ้งเล็กน้อย ได้ยินเธอพูดอีกครั้ง

“เพราะฉันยุ่งมากเรื่องแล้วพาคุณกลับบ้าน” เลยทำให้ตอนนี้ คุณต้องติดหนี้บุญคุณฉัน คุณจึงรู้สึกไม่พอใจ?”

เจียงเสี่ยวไปจ้องมองเซียวซู่อย่างโกรธเคือง

ผู้ชายเป็นพวกหลอกลวงหมดเลยจริงๆ

โดยเฉพาะผู้ชายที่อกหักรักคุด

รู้ตั้งแต่แรกว่าเขาจะมีปฏิกิริยาแบบนี้ เจียงเสี่ยวไปก็ไม่ควร

พาเขากลับมา

เซียวซู “…..ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น
เจียงเสี้ยวไปโกรธ “คุณไม่ได้หมายความว่าอย่างนี้ แล้วคุณ หมายถึงอะไร หรือเมื่อคุณไม่ได้พูดว่า ต่อไปถ้าเจอเรื่องแบบนี้ อีก ฉันอย่าไปยุ่งจะดีที่สุด?”

“ใช่” เซียวซูพยักหน้า สีหน้าและน้ำเสียงที่มีความจนปัญญา เล็กน้อย “ประโยคนี้คือสิ่งที่ฉันพูดเอง แต่……..

ความหมายของฉันคือ นอกจากเรื่องในวันนี้เป็นข้อยกเว้น ต่อ ไปถ้าคุณเจอเรื่องแบบนี้อีก อย่าเข้าไปยุ่งจะดีที่สุด”

“ทำไม!! เจียงเสียวไปยังคงโกรธเคือง หัวสมองของเธอ ใน

เวลานี้ยังคิดไม่ออก

เซียวซู “..

ผู้หญิงคนนี้ ก็มีเวลาที่หัวทึบด้วยหรือ? เพราะกำลังเป็นหนี้ บุญคุณเธอ ตอนนี้ก็อยู่ที่บ้านของเธอ ดังนั้นแม้ว่าเซียวซูจะรู้สึก ปวดหัว แต่ก็ยังอธิบายอย่างอดทน “ถ้าครั้งหน้าเจอคนเลวล่ะ? คุณเป็นผู้หญิงที่พักอยู่คนเดียว พาผู้ชายกลับบ้าน เป็นเรื่องที่ อันตรายมาก”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ในที่สุดเจียงเสี่ยวไปก็เข้าใจความหมายของ เซียวซู

“คุณหมายความว่า ยกเว้นคุณ ผู้ชายคนอื่นอันตราย ทั้งหมด?”

เซียวซู “ความหมายของฉันคือ……ผู้ชายแปลกหน้าอันตราย มาก รวมทั้งฉันด้วย ก็อันตรายมากเหมือนกัน ดังนั้นต่อไปนี้ คุณควรระวังเรื่องแบบนี้หน่อย

เมื่อได้ยินเขาไม่ได้วางตัวเองไปในข้างที่ดี และความตั้งใจ เดิม คือเป็นห่วงว่าเธอจะได้รับอันตราย ความโกรธของเจียง เสี่ยวไป ก็หายไปในทันที ส่งเสียงอย่างหน้าเชิด

ที่แท้เพราะว่าเป็นห่วงฉัน ถือว่าคุณยังมีจิตสำนึกอยู่บ้าง ก็ไม่ เสียแรงที่ฉันพยายามสุดขีด ที่จะเอาตัวคุณกลับมาจากบาร์ ฉัน เหนื่อยแทบตายจริงๆ

หลังจากพูดจบ เจียงเสี่ยวไปก็นึกถึงอะไรบางอย่างแล้วรีบพูด ขึ้น “คุณไม่ต้องกังวล ฉันเจียงเสียวไปไม่ใช่คนโง่ ตัวเองต้องคิด ทบทวนก่อนแน่นอน ฉันรู้ว่าคุณไม่ใช่คนเลว ดังนั้นจึงเลือกที่จะ ช่วยคุณ”

เซียวซูยังอยากจะพูดอะไรหน่อย เอ่ยปากแล้วไอไปสองสาม ครั้ง เจียงเสียวไปเห็นเข้าก็รีบลุกขึ้น “ฉันเทน้ำให้คุณแก้วหนึ่ง

แค่หลังจากลุกขึ้น ก็ร้องด้วยความเจ็บปวด จากนั้นก็นั่งลงไป ทั้งตัว

เซียวเห็นเข้า ขมวดคิ้วมุ่น “เป็นอะไรเหรอ?”

จียงเสี่ยวไปก้มมองขาของตัวเอง จากนั้นก็เงยหน้าขึ้นมอง เซียวซู ทาปาก แล้วพูดด้วยสีหน้าน้อยใจ “ขา……ชาแล้ว”

งอเข่าไว้แบบนี้ตลอดทั้งคืน คงท่าเดิมไว้โดยไม่ขยับเลย มัน จะไม่ชาได้ยังไง? เจียงเสี่ยวไปจนใจ ทําได้เพียงยื่นมือไปนวดขาของตัวเองเบา เพื่อบรรเทาให้ผ่อนคลาย แต่น่าเสียดายที่ตอนนี้ เธอรู้สึกว่าขาซาและเจ็บปวดเป็นอย่างมาก ทันทีที่เธอขยับ ดัง นั้นเธอจึงไม่กล้าที่จะเคลื่อนไหวท่าทางอื่น

เซียวที่อยู่ข้างๆ เมื่อเห็นท่าทางนี้ของเธอ เธอขาชาเพราะตัว เอง เขาควรจะเข้าไปช่วยเหลือ แต่ว่าขาของเธอ……..

คิดไปคิดมา เซียวซูก็ลุกขึ้นเดินไปข้างหน้าเธอโดยตรง “ฉัน ช่วยคุณ”

เมื่อเจียงเสียวไปได้ยิน เกือบจะคิดว่าเขาต้องการนวดน่องขา

ให้กับตัวเอง ปฏิเสธเขาทันที “ไม่ ไม่ต้อง! คุณ…… แต่ก่อนที่จะพูดจบ เธอก็ถูกเซียวซูอุ้มขึ้นมาทั้งตัว

เจียงเสี้ยวไปมองเขาด้วยความตกตะลึงเล็กน้อย มือดึง เสื้อผ้าของเขาไว้แน่น โดยไม่รู้ตัว พลางจ้องตาเบิกกว้าง

“คุณกําลังทําอะไร?”

เซียวเหลือบมองเธอเรียบเฉย โดยไม่พูดอะไรเลย เพียงแค่ เดินไปวางเจียงเสียวไปไว้บนโซฟา และพูดขึ้นเสียงเบา “คุณคง อยู่ในท่าเดิมเป็นเวลานานเกินไป เลือดไหลเวียนไม่คล่อง ถึงได้ รู้สึกขาชาและปวดแสบปวดร้อน คุณวางขาลงช้าๆ

เดิมทีเจียงเสี่ยวไปยังอยากจะตำหนิเขา แต่เสียงของ เซียวซู นั้นแหบแห้งเล็กน้อยหลังจากที่ดื่มเหล้าและเพิ่งตื่นขึ้นมา ยังมี ความสุขุมทุ้มลึกเล็กน้อย เลยมีพลังที่ทำให้คนรู้สึกวางใจ ดัง นั้นเจียงเสี่ยวไปจึงทำตามที่เขาพูด
หลังจากผ่อนคลายอยู่เนิ่นนาน เจียงเดี่ยวไปก็รู้สึกว่าขาไม่ได้

ชาและเจ็บปวดมากขนาดนั้นแล้ว เธอเหลือบมองเซียวที่อยู่

ข้างๆ

“เมื่อกี้คุณอุ้มฉัน โดยไม่ได้รับอนุญาตจากฉัน

เซียวซู “ขอโทษ……..ไม่ได้ตั้งใจ “คุณเอาเปรียบฉัน ต้องสัญญากับฉันอีกหนึ่งอย่าง

เซียวซู “……ได้”

แม้เจียงเสี่ยวไปจะไม่รู้ว่าเซียวซูสามารถทำอะไรได้ แต่นิสัยที่ ไม่ยอมเสียเปรียบของเจียงเสี่ยวไปแบบนี้ ให้เขาติดไว้ก่อนแล้ว กัน บางทีมันอาจจะมีประโยชน์ในอนาคตก็ได้? ฮิฮิ

แต่น่าเสียดายที่เซียวซูไม่รู้ว่า ตัวเองได้ถูกเธอจดจำไว้แล้ว และเขาก็คงไม่รู้ว่า เพราะน้ำใจสองครั้งนี้ ในอนาคตเขาจะต้อง มีความพัวพันกับสาวน้อยเจ้าเล่ห์ตรงหน้านี้อย่างมากมาย จน ทำให้ในตอนสุด……..

แน่นอนว่า ทั้งหมดนี้เป็นเรื่องในภายหลังแล้ว

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ปีหนึ่งแบ่งออกเป็น 365 วันหนึ่งวัน คือ 24 ชั่วโมง และหนึ่งชั่วโมงก็คือ 60 นาที

ภายนอกผิวเผิน ดูเหมือนจะเยอะมาก แต่วันเวลาหมุนผ่านไปโดยไม่รอคนเลย

เสียวโตวหยาครบเดือนอย่างรวดเร็ว เย่ ไม่เป็นได้พัฒนาจาก คุณพ่อมือใหม่เป็นคุณพ่อสุดยอดอย่างสมบูรณ์ เพราะกังวลว่า ภรรยาของตัวเอง หาน จื่อจะเหน็ดเหนื่อย ดังนั้นเขาจึงเลี้ยงดู ลูกเกือบทั้งหมด

เปลี่ยนผ้าอ้อมชงนมผงกล่อมลูก เย่ ไม่เซ็นเป็นคนทำหมด หานมู่จื่อไม่จําเป็นต้องขยับมือ และขยับปากเลย

เธอก็อยากจะทำ แต่เย่ไม่เป็นไม่อนุญาต ช่วงที่อยู่เดือน ได้ ดูแลเธอและเสียวโต้วหยาเป็นอย่างดี งานสกปรกงาน เหน็ดเหนื่อยอะไรต่างๆ สรุปก็คือ ใดๆก็แบกไว้รับผิดชอบเอง ทั้งหมด ดังนั้นหานอกเลย นอนๆๆ กินๆๆ ทุกวัน

นอกจากนี้ ในช่วงอยู่เดือน ยังมีอาหารเสริมต่างๆ สารพัด ดัง นั้นหนึ่งเดือนผ่านไป หาน จื่อแค่ลดอาการบวมน้ำลง แต่น้ำหนัก ไม่ได้ลดลงไปเลย เมื่อมองดูตัวเองในกระจก ยังอ้วนขึ้นกว่าเดิม อีก หานมู่จื่อเลยจ้องเขม็งอย่างคมกริบบาดเย่ ไม่เป็น

“โทษคุณทั้งหมด ถ้าให้ฉันดูแลลูกเยอะหน่อย ได้เหนื่อยบ้าง ฉันก็ไม่ถึงกับไม่ผอมลงเลย

เย่ไม่เป็นได้ยินเช่นนี้ ยื่นมือลูบหัวของเธอ “คลอดลูกก็ได้ เหน็ดเหนื่อยมากพอแล้ว ทำไมยังต้องการดูแลลูกอีก? คุณ ไม่ใช่ว่าไม่มีสามีสักหน่อย สิ่งเหล่านี้ปล่อยให้ฉันถามมีอะไรที่ไม่ ดีล่ะ?”
ก็ไม่มีอะไรที่ไม่ดีจริงๆ แต่เพียงหาน จื่อรู้สึกว่า ตัวเองก็ควร ดูแลให้มากขึ้น เพื่อไม่ให้ถึงเวลานั้น เสียวโตวหยา แค่สนิทใกล้ ชิดกับแดดดี้ของเธอคนเดียว และห่างเหินกับแม่ของเธอ

ในความเป็นจริง แม้ว่าน้ำหนักของหาน จื่อในตอนนี้ จะหนัก กว่าเมื่อก่อนนิดหน่อย แต่เมื่อก่อนเพราะเธอกังวลกับเรื่องราว ต่างๆมากมาย ดังนั้นจึงผอมมากเป็นพิเศษ แม้ว่าตอนนี้จะมีน้ำ มีนวลขึ้น แต่ดูแล้วก็กำลังพอดี

อย่างไรก็ตาม หานมอก็ตัดสินใจแล้วว่า อีกไม่กี่วัน จะไป สมัครเข้าเรียนที่ฟิตเนส แล้วออกกำลังกายแก้ไขรูปร่างเสีย หน่อย

หาน จื่ออยากจะเลี้ยงดูลูกให้มากขึ้น เสี่ยวเหยียนรู้เรื่องเหล่า นี้ กลับรู้สึกทั้งอิจฉาทั้งหมั่นไส้เธอ

“อยู่ในห้วงแห่งความสุข แต่กลับไม่รู้ค่าจริงๆเลยนะ หานคู่จื่อ คุณรู้ไหมว่ามีผู้ชายมากเท่าไหร่ ที่ไม่ช่วยดูแลลูก! และนี่ก็เป็น สาเหตุหนึ่ง ที่ทำให้ผู้หญิงหลายคนมีภาวะซึมเศร้าหลังคลอด!”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ