บทที่1497 จอมปีศาจเอาใจภรรยา

หานซึ่งไม่คิดว่ามารดาของตัวเองทำผิดต่อบิดาของตนเอง

แต่กลับรู้สึกผิดมาก เพราะถ้าไม่ใช่เขา บิดาของเขาก็อาจจะ ไม่ต้องตายก็ได้

แต่เรื่องราวที่มันผ่านไปแล้ว จะพูดยังไงมันก็ไม่มีประโยชน์ เพราะเรากลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้

ดังนั้นเขาจึงต้องพยายามตามหาน้องสาวให้เจอ หลังจากหา เจอแล้ว เขาจะต้องทำดีกับเธอให้มากๆ ให้สมกับที่เขาเป็นพี่ ชาย ทุ่มเทความรักที่พี่ชายอย่างเขามีให้น้องสาว กับความรัก ของบิดาที่มีต่อน้องสาว ความรักของมารดาที่มีต่อน้องสาว มอบ ให้เธอทั้งหมด

พอได้ยินถึงตรงนี้ ภายในใจของเสี่ยวเหยียนนอกจากตก ตะลึงแล้วก็มีแต่ความปวดใจ เธอคิดไม่ถึงเลยว่าเรื่องราวมันจะ เศร้าถึงขนาดนี้

และสิ่งที่ทำให้เธอเสียใจมากที่สุดก็คือ ความรู้สึกที่มัน ควบคุมไม่ได้ คุณนายหานเริ่มรักชายหนุ่มที่โตมาด้วยกันตั้งแต่ เด็กๆ แต่ในขณะเดียวกันก็รู้สึกผิดต่อสามีที่เสียไปแล้ว ส่วนบิดา ของมู่จื่อที่ทุ่มเทใจให้ทั้งหมด กลับต้องจากไปโดยที่ยังไม่ทันจะ

ได้รู้ว่าอีกฝ่ายเริ่มรักตนเองไปแล้ว

แน่นอนว่าคนที่น่าสงสารที่สุดก็คือหานชิง
เขาต้องสูญเสียคนในครอบครัวในเวลาติดๆ กันถึงสามคน อีกทั้งยังเป็นครอบครัวที่สำคัญของเขาด้วย สําหรับเขาแล้ว คงจะเป็นความเจ็บปวดที่หนักหนาสาหัสน่าดู

ยิ่งคิด ขอบตาของเสี่ยวเหยียนก็เริ่มมีน้ำตาคลอ เธอยื่นมือ ออกไปกอดหานทิ้งไว้แน่น

“เป็นอะไรไปคนเก่ง” หานซึ่งถามยิ้มๆ

“จากนี้ไปฉันจะทําให้คุณรู้สึกอุ่นใจเองค่ะ ฉันกับลูกจะอยู่ เคียงข้างคุณตลอดไป จะแก่ไปพร้อมกับคุณ

หานชิงคิดไม่ถึงเลยว่าตนเองเล่าเรื่องราวของตนเองออกไป จะทำให้เธอพูดสารภาพรักออกมาได้ลึกซึ้งถึงขนาดนี้ ทำให้ หัวใจของเขารู้สึกอบอุ่นใจมาก

ที่จริงแล้วหลังจากที่ได้ใช้ชีวิตอยู่กับเธอ หานซึ่งก็ไม่ได้รู้สึก หนาวใจอีกเลย

เมื่อก่อนนอกจากอยู่ต่อหน้าน้องสาวเขาถึงได้มีสีหน้าอบอุ่น อ่อนโยน ถ้าเป็นช่วงอื่นเขาจะดูเยือกเย็นได้ความรู้สึก

แต่ตอนนี้กลับเริ่มมีความอบอุ่นมากยิ่งขึ้นแล้ว

“คุณพูดเองนะ ห้ามผิดสัญญาเด็ดขาด ไม่อย่างนั้น…” หานซิง หยุดพูดไปสักพัก ก่อนจะใช้เสียงทุ้มกระซิบที่ข้างหูของเสี่ยวเห ยียน “ถึงจะต้องตามไปถึงยมโลกผมก็จะไม่ปล่อยคุณไปแน่ๆ

เพราะลูกทั้งสองคนยังแบเบาะ เสี่ยวเหยียนอยู่บ้านคนเดียวก็ เบื่อ ดังนั้นหานคู่จื่อจึงพาเสียวโต้วหยามาเล่นด้วยบ่อยๆ เวลาผ่านไปแปดเดือน เสี่ยวโต้วหยาดูน่ารักมากขึ้นเรื่อยๆ ดวงตาคู่ นั้นเหมือนดวงตาของหาน จื่อมาก อีกทั้งเธอยังเรียกคุณป้าได้ แล้ว แต่ฟังดูไม่ค่อยจะชัดเจน นี่เป็นผลลัพธ์ที่เสี่ยวเหยียนอุตส่า ฝึกฝนมาหลายรอบ

เด็กน้อยดูท่าทางจะฉลาดมาก ดวงตาเป็นประกาย เหมือนจะ สื่อความหมายออกมาได้ แต่อย่าให้อีกฝ่ายยิ้มเขียว พอยิ้มทุก อย่างก็จบ

เพราะรอยยิ้มของเธอดูชื่อบื้อมาก แต่เธอกลับชอบยิ้มมาก พอเห็นจื่อ เสี่ยวเหยียนก็นึกถึงเรื่องที่หานซึ่งเล่าให้ฟัง พอ คิดว่ามู่จื่อกับหานซึ่งเป็นพี่น้องคนละพ่อขึ้นมา

ถึงแม้จะคิดถึงเรื่องนี้ แต่เธอก็ไม่ปากพล่อยแน่นอน “คุณป้าครับ ผมกับหม่ามีแล้วก็เสียวโต้วหยามาอยู่เป็นเพื่อน ครับ”

เมื่อเทียบกับปีที่แล้ว เสี่ยวหมี่โต้วสูงขึ้นเยอะมาก ดูโตเป็น เด็กหนุ่มแล้ว ส่วนสูงมันก็สูงอยู่หรอก แต่ทำไมถึงได้ผอมลงถึง ขนาดนี้ แทบไม่มีแก้มให้หยิกเลย

เสี่ยวเหยียนโค้งตัวลง แล้วยื่นมือไปหยิกแก้มของเขา “เสี่ยวหมี่โต้ว ทำไมเราสูงขึ้น แต่ไม่มีเนื้อเลยล่ะ

พอได้ยินแบบนี้ เสี่ยวหมี่โต้วก็บ่นพึมพำ “ก็เพราะน้าเสี่ยวเหยี ยนกลายเป็นคุณป้าแล้ว ไม่มีเวลามาสนใจเสี่ยวหมี่โต้วไงครับ”
เมื่อก่อนเสี่ยวเหยียนเอาอกเอาใจเสี่ยวหมี่โต้วมาก อีกทั้ง เสี่ยวหมี่โต้วยังชอบอาหารฝีมือเสี่ยวเหยียนมากด้วย แต่หลัง จากที่เธอตั้งท้อง เสี่ยวหมี่โต้วก็ไม่กินอาหารฝีมือเสี่ยวเหยียนอีก เลย

เดิมที่คิดว่าเป็นคุณป้าสะใภ้แล้วเขาจะได้เจอเธอทุกวัน ได้กิน อาหารฝีมือของเธอทุกวัน แต่ใครจะคิดว่ามันไม่เหมือนกับที่เขา คิดเอาไว้เลยแม้แต่นิดเดียว

หม่ามี้ถูกแด๊ดดี้ครอบครองไว้ แดดดี้บ้าจริงๆ เลย ทำเหมือน หม่ามี้เป็นของเขาแค่คนเดียวอย่างนั้นแหละ ถ้าไม่ใช่แต๊ดดี้ก็ เป็นเสียวโต้วหยา แต่เสียวโต้วหยาเป็นน้องสาวของเขา ดังนั้น เขาจึงยอมอ่อนให้

เสี่ยวหมี่โต้วทำสีหน้าไม่ยอมแพ้ให้กับเย่ไม่เป็น

“โถ โถ โถ” เสี่ยวเหยียนขยี้เส้นผมของเสี่ยวหมี่โต้วอย่างมัน เขี้ยว จนทรงผมของเสี่ยวหมี่โต้วเสียทรงไปจนหมด “ทำไมขี้งอน จึงเรา งั้นคุณป้าสะใภ้ทำอะไรอร่อยๆ ให้กินเอาไหมจ๊ะ”

เสี่ยวหมี่โต้วหันหลังด้วยท่าทางงอนๆ

“เอาล่ะ อย่าโกรธป๋าสะใภ้เลยนะ ก่อนหน้านี้ป้าสะใภ้อุ้มท้อง อยู่ก็เลยไม่ทันได้สนใจหลาน แต่ป้าสะใภ้ไม่เคยลืมเสี่ยวหมี่โต้ว เลยนะ ป้าสะใภ้คิดถึงเสี่ยวหมี่โต้วทุกวันเลย ตอนนี้ป้าสะใภ้ไม่ ยุ่งแล้ว จากนี้ไปหลานอยากจะมาหาป้าสะใภ้เมื่อไหร่ก็ได้ หรือ ว่าจะย้ายมาอยู่กับป้าเลยก็ได้นะ”

“เอาล่ะ” หลินมู่จื่อมาหยุดยืนข้างหลังเสี่ยวหมี่โต้ว แล้วจิ้มหลังของเด็กน้อย “ลูกกี่ขวบแล้ว เอาแต่ตัวติดกับป้าสะใภ้ไม่รู้ หรือไงว่าคนท้องลำบากมากแค่ไหน ตอนที่หน้าท้องลูกหม่ามีก็ เหนี่อยมากเหมือนกันนะ”

พอได้ยินแบบนี้ เสี่ยวหมี่โต้วจึงรีบกอดขาหาน จื่อไว้แล้วเงย หน้าพูด “ลำบากหม่ามี้แล้วครับ เสี่ยวหมี่โต้วแค่อยากจะแกล้ง ป้าสะใภ้เท่านั้นเองครับ”

วันนี้เสี่ยวเหยียนรับหน้าที่ทำอาหาร เธอกดโทรไปหาทานซึ่ง บอกกับเขาว่าเสี่ยวหมี่โต้วกับหาน จื่อมาที่บ้าน หานซึ่งจึงตอบ กลับมาว่าตอนกลางวันจะกลับมากินข้าวด้วย

เสี่ยวเหยียนทำการนับคน ก่อนจะเตรียมทำกับข้าวปริมาณที่ เพียงพอสําหรับหกคน

เธอ เจื่อ แม่ของเธอ หานซิง เสี่ยวหมี่โต้วและเสี่ยวโต้วหยา

หลัวหุยเหม่ยเห็นเธอตักข้าวสารจึงอดที่จะถามออกมาไม่ได้

“ลูกจะเตรียมอาหารสำหรับคน

“หกคนค่ะ”

“แค่หกคน ไม่มีแล้วเหรอ”

หลังจากที่เสี่ยวเหยียนนับคนเสร็จ หลัวหุยเหม่ยก็เดินเข้ามา หาเธอ “เด็กคนนี้ เป็นแม่คนแล้วนะ ทำไมถึงยังไม่รู้อะไรอีก พวก เรามีกันหกคน งั้นลูกจะต้องเตรียมอาหารประมาณเจ็ดคน เพื่อจะ มีคนกระเพาะอาหารใหญ่ หรือเผื่อจะมีแขกมาเพิ่ม

พอได้ยินคำสั่งสอนของมารดา เสี่ยวเหยียนรู้สึกว่ามีเหตุผลจึงเพิ่มปริมาณข้าวสาร

“อีกอย่างนะลูก สามีของหนูมู่จื่อวันนี้ไม่มาด้วยเหรอลูก แม่ว่า ลูกหุงข้าวเพิ่มอีกหน่อยเถอะ แม่คิดว่าเขาคงจะตามมาทีหลัง แน่นอน”

“ไม่เป็นไรค่ะ มู่จื่อบอกกับหนูแล้ว สามีของเธอมีประชุมตอน ช่วงกลางวัน ไม่มีเวลามาที่นี่หรอกค่ะ”

ไม่อย่างนั้นเธอคงจะเตรียมอาหารให้พอสำหรับเจ็ดคนแล้ว

“ถึงจะพูดแบบนั้น แต่ใครจะไปรู้ว่าการประชุมจะถูกยกเลิก กลางคันหรือเปล่าถ้าเขามาจริงๆ แล้วไม่มีข้าวกินขึ้นมาจะทำยัง ไงล่ะ”

“จริงด้วยค่ะ” เสี่ยวเหยียนเกาท้ายทอย “งั้นหนูทำเพิ่มเพื่อไว้ดี กว่าค่ะ”

“ลูกนี่คะ เรื่องพวกนี้ลูกต้องเรียนรู้ไว้บ้าง ปกติถ้ามีพวกลูกแค่ ของคนก็ไม่ต้องทำถึงขนาดนี้ แต่ถ้ามีแขกมาที่บ้าน ต้องระวังไว้ บ้าง จะได้ไม่เกิดสถานการณ์อึดอัดขึ้นมาได้

“อืม”

หลัวหุ้ยเหม่ยเห็นว่าลูกสาวของตัวเองมีท่าทางเก้ๆ กังๆ เธอผู้ เป็นมารดาที่ผ่านประสบการณ์มาโชกโชนจึงร้อนใจแทน เธอดีด หน้าผากลูกสาวเบาๆ “จากนี้ไปเรียนรู้ไว้บ้างล่ะเราน่ะ”

เป็นไปตามที่คาด ยังไม่ถึงช่วงเที่ยง รถของเย่ไม่เป็นก็มาจอด ตรงหน้าประตูบ้าน หลังจากที่ประตูรถถูกเปิดออก รูปร่างสูงยาวก็เดินลงมาจากรถ

เยโม่เซินยังคงหล่อเหลาไม่เปลี่ยน ไหล่กว้าง ขายาว ออร่า รอบตัวดูน่าเกรงขามมาก คงไม่มีใครคิดถึงว่าเขาจะพะเน้าพะนอ ภรรยาเสียขนาดนั้น

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ