เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่

บทที่ 1239 ไม่มีความจำเป็นที่ต้องให้อภัย



บทที่ 1239 ไม่มีความจำเป็นที่ต้องให้อภัย

จากนั้นทั้งสองฝ่ายก็คุยกันไปสักพัก ผู้หญิงกำลังจะพาสามีของ เธอจากไป

ก่อนจากไปจู่ๆเธอก็เห็นร่างที่อยู่ด้านหน้าเธอ จึงได้พูดขึ้น “เฮ้ย? คนนี้……….มันใช่คนที่ก่อนหน้านี้ไม่ยอมลงจากเรือหรือ เปล่า? เธอมาได้ยังไงกัน?

ได้ยินแบบนี้ เสี่ยวเหยียนมองไปตามทางที่เธออยู่ ก็ได้เห็น ร่างที่คุ้นเคยกำลังเดินมาทางเธอ

หลินชินเอ๋อ?

เธอมาอยู่ที่นี่ได้ไง?

เมื่อเห็นหลินชิ้นเอ๋อ เสี่ยวเหยียนก็รู้สึกมีลางสังหรณ์ที่ไม่ดี ยัง ไม่ทันที่เธอจะหันหน้าหนี หลินชิ้นเอ๋อก็เห็นเธอแล้ว นอกจากจะ ยิ้มให้เธอแล้วยังได้โบกมือให้เธออย่างต่อเนื่อง

ผู้หญิงคนนั้นเมื่อเห็นท่าทางของหลินชิ้นเอ๋อ ก็อดไม่ได้ที่ แสดงออกอย่างดูถูก เธอมันเป็นเงาที่ตามตัวไม่เลิกจริงๆ ถึงกลับ ตามมาถึงที่นี่ หรือว่าอยากที่จะมาให้ท่าสามีเธอต่อ

เสี่ยวเหยียน: ”

เสี่ยวเหยียนตอนนี้ก็ไม่ชอบหลินชิ้นเอ๋อแล้ว เพียงแต่คิดไว้ว่า เมื่อเที่ยวเสร็จแล้วค่อยไปจัดการเรื่องของเธอ แต่คิดไม่ถึงว่าเธอกลับตามมาถึงที่นี่

เธอต้องการอะไรกันแน่? หรือว่าเธอต้องการมาให้ท่าน

แต่………เธอแต่งงานแล้วไม่ใช่เหรอ?

ผู้หญิงที่แต่งงานแล้วทำไมยังมาให้ท่าคนอื่นล่ะ? เสี่ยวเหยียน คิดไม่ตก หรือว่าเป็นเพราะหานซึ่งสมบูรณ์แบบ และสามีของเธอ มักใช้ความรุนแรงกับเธอ ดังนั้นเธอเลยอยากจะให้ท่าทางซึ่ง

เมื่อคิดถึงตรงไหน คิ้วของเสี่ยวเหยียนก็ขมวดขึ้นมาทันที

“ฉันจะบอกเธอให้นะเธอมันยังเป็นเด็กสาว อย่าให้ผู้หญิง แบบนี้มาหลอกได้เด็ดขาด ฉันดูเขาอายุก็เยอะแล้ว คาดว่าฝีมือ ในการจีบผู้ชายต้องไปเบา เขามาแล้วเธอต้องดูไอ้แก่ของเธอให้ ดีๆละ”

“ดูให้ดี? เสี่ยวเหยียนไม่เข้าใจ ทำไมต้องดูสามีฉันให้ดีละ? เรื่องนี้เกี่ยวข้องอะไรกับเขาเหรอ?”

“เฮ้ย ยัยเด็กโง่ เธอไม่เข้าใจใช่มั้ย?” เพราะตอนนี้หานซึ่งไม่ ได้อยู่ข้างกายเธอ เขาไปเอาน้ำให้เสี่ยวเหยียน ดังนั้นผู้หญิงคนนี้ พูดจาก็ไม่ได้ระมัดระวัง “ในโลกนี้ ไม่มีที่ไม่ขโมยกิน แมวกับ กลิ่นคาว เข้าใจความหมายของฉันแล้วใช่มั้ย?

เสี่ยวเหยียน: ”

ใบหน้าเธอเต็มไปด้วยความสงสัย ขโมย แมวกับกลิ่นคาว หมายถึง………. หลินชิ้นเอ๋อเหรอ? แต่ว่า แล้วเกี่ยวกับอะไรกับหาน ง?

สามีของผู้หญิงที่อยู่ข้างๆไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัดเมื่อได้ยิน เรื่องนี้ หัวเราะออกมา: “น้องสาว เธออย่าไปฟังเมียพี่พูดไปเรื่อย เลย ในโลกนี้ยังมีแมวที่ไม่ไปขโมยกินของคาว เหมือนอย่างที่ ไม่เคยขโมยกิน พี่รักแต่เมียพี่คนเดียว”

ผู้หญิงคนนี้ต้อนเขาไปหนึ่งที แต่ว่าสีหน้านั้นบ่งบอกถึงความ พอใจ

“ไม่ว่ายังไงเธอก็ต้องดูแลให้สามีดีๆ ผู้หญิงคนนั้นดูแล้วไม่น่า จะใช่คนดีอะไร ก่อนหน้านั้นที่อยู่บนเรือฉันก็มองออกแล้ว สิ่งที่ ไม่ควรเกรงใจก็อย่าไปเกรงใจ เพื่อไม่ให้ต้องมาเสียใจภายหลัง เข้าใจมั้ย?”

ในที่สุดเสียวเหยียนก็เข้าใจแล้ว ขโมยที่พวกเขาพูดถึง แมว กับกลิ่นคาว กลับหมายถึงหานซิงนี่เอง

ก่อนหน้านี้ที่เธอไม่เคยคิดถึงด้านนี้มาก่อน เป็นเพราะว่าเธอ

เชื่อใจหานซิง รู้สึกว่าหานซึ่งเขาไม่ใช่คนแบบนั้น

แม้ว่าเธอไม่รู้ว่าหานซึ่งจะชอบตัวเองมากแค่ไหน แต่เธอนั้น เข้าใจหานซึ่งเป็นอย่างดี นิสัยอย่างเขา ไม่มีทางที่จะชอบหลิน ชิ้นเอ๋อ

เพียงแต่อีกฝ่ายก็แค่เตือนตัวเอง เสี่ยวเหยียนตอบด้วยรอย

ยิ้มที่เป็นมิตร

“ขอบคุณที่เป็นห่วง ฉันจะระวังตัว”
หลินชินเอ๋อเหรอ? หากเธอไม่รักษาศีลธรรมจริงๆ คิดจะมา ให้ท่าทานชิงละก็ เธอเสี่ยวเหยียนก็ไม่ใช่ว่าจะรังแกได้ง่ายๆ

ช่วยเธอแล้วยังจะถูกเธอแว้งกัด เสี่ยเยี่ยวไม่มีทางจะยอมเด็ด ขาด

สามีเธอมาแล้ว หลินชิ้นเอ๋อคนนั้นก็ใกล้ถึงแล้ว เธอระวัง หน่อยละกัน พวกเราไปก่อนล่ะ

หลังจากที่ผู้หญิงคนนั้นพาสามีของเธอออกไปได้ไม่นานเธอก็ อดไม่ได้ที่จะหันกลับไปมองแวบหนึ่ง แล้วกระซิบกับสามีของเธอ

“น้องเสี่ยวเหยียนคนนี้ดูแล้วใสซื่อเกินไป ไม่รู้ว่าจะเป็นคู่ต่อสู้

ของผู้หญิงคนนั้นหรือเปล่า”

สามีเธอพูดด้วยเสียงเข้ม “ใช่หรือไม่ใช่คู่ต่อสู้ก็อยู่ที่ว่าผู้ชาย คิดยังไง หากผู้ชายคนนั้นไม่ได้คิดอะไรกับผู้หญิงคนอื่นๆ ต่อให้ น้องเสี่ยวเหยียนจะใสซื่อยังไงก็ไม่มีคู่ต่อสู้มาปรากฏตัวหรอก แต่ถ้าหาก……….

คำพูดด้านหลังก็ไม่ได้พูดจนจบ แต่ภรรยาของเขาเข้าใจอย่าง ชัดเจน แล้วก็ถอนหายใจ

“ฉันเห็นเธอเป็นคนที่ดีคนหนึ่ง ผู้ชายคนนั้นก็สมบูรณ์แบบเกิน ไป หวังว่าเขาจะไม่ใช่ผู้ชายเลว

“ผมดูแล้วไม่ใช่ บนตัวเขามืออร่าที่คนธรรมดาทั่วไปไม่มี อีก อย่างก็รักน้องเสี่ยวเหยียนไม่น้อย สำหรับผู้หญิงแบบนั้น…….. พูด ตามตรง ต่อให้ผู้ชายถูกใจ ก็คงแค่เล็กๆ ไม่จริงจังอะไรหรอก
“ย ผู้ชายอย่างพวกคุณช่างไม่รู้อะไรดีอะไรไม่ดีเลย “เมียจ๋า นั่นมันคนอื่น ไม่ใช่ผม

ทั้งสองคนพลางพูดพลางเดินจากไป

และทางนี้ในที่สุดหลินชิ้นเอ๋อก็ได้วิ่งมาถึงตรงหน้าของเสี่ยวเห ยียน นั่งลงที่ข้างกายเธอ ด้วยท่าทางที่สนิทสนมมาก

“น้องเสี่ยวเหยียน ในที่สุดฉันก็หาเธอจนเจอแล้ว จะหาเธอนี่ มันไม่ง่ายเลย” หลินชิ้นเอ๋อมือของเธอด้วยความลำบากใจ อยากจะไปจับมือของเสี่ยวเหยียน

และแล้ว ก่อนที่เธอยังไม่โดนมือเสี่ยวเหยียน กลับถูกเสี่ยวเห ยียนหลบมือหนีโดยตรง

มือของหลินซินเอ๋อที่ออยู่ตรงที่เดิม “น้องเสี่ยวเหยียน น้องคง ไม่ใช่ว่ายังโกรธพี่เรื่องสองวันก่อนมั้ง?”

เรื่องสองวันก่อน? ความเยือกเย็นปรากฏขึ้นที่ตาของเสี่ยวเห

ยียน น้ำเสียงก็แข็งกร้าวขึ้นเล็กน้อย

“คุณหมายถึง คุณอยากจะนั่งข้างๆสามีของฉันแต่ถูกเขา ปฏิเสธ จากนั้นคุณก็โกรธแล้วสาปแช่งให้ฉันกับสามีหย่ากันใช่ มั้ย?”

เสี่ยวเหยียนพูดตรงๆแบบนี้ ทำให้หลินชิ้นเอ๋อเป็นใบ้ไปชั่ว ขณะ มองเธอด้วยความกระอักกระอ่วน

เพียงแค่ไม่เจอกันสองวัน ทำไมออร่าบนตัวเธอเหมือนจะมีพลังขึ้นมาหน่อย อีกอย่างแม้แต่พี่ก็ยังไม่เรียกแล้ว การพูดการ จากช่างบาดหูนะ หลินชิ้นเอ๋ออิจฉาตาร้อนขึ้นมาทันที

“ขอโทษน้องเสี่ยวเหยียนด้วย วันนั้นเป็นเพราะพี่นั้นไร้เหตุผล ไปหน่อย เพราะการมาเที่ยวครั้งนี้สามีพี่เป็นคนพาพี่มา ตั้งแต่ แต่งงานมาถึงตอนนี้เขาก็มักจะใช้ความรุนแรงกับพี่ ครั้งนี้บอก ว่าจะชดเชยให้ ดังนั้นจึงได้พาพี่มาเที่ยว แต่พี่คิดไม่ถึง ใน ระหว่างเที่ยวกันอยู่นั้นเขาก็ได้ใช้กำลังกับพี่อีกแล้ว หากวันนั้น ไม่ใช่พวกเธอช่วยพี่เอาไว้ เกรงว่าตอนนี้ร่างกายของพี่คงเต็มไป ด้วยบาดแผล ดังนั้นวันนั้นฉันเห็นเรือทั้งลำล้วนเป็นคู่สามีภรรยา กัน มีแต่ฉันคนเดียวที่โดดเดี่ยว ดังนั้นจึงได้เกิดความอิจฉาขึ้น มา น้องเสี่ยวเหยียน พี่ไม่ใช่คนวิเศษ ที่เป็นเพียงผู้หญิงที่โชค ร้ายคนหนึ่ง บางครั้งก็มีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม แต่นั่นก็เป็น เพราะอารมณ์ชั่ววูบผ่านไปพี่ก็คิดได้แล้ว พี่มาขอโทษเธออย่าง เป็นทางการ ต่อไปนี้จะไม่มีทางทำเรื่องแบบนี้อีก ดีมั้ยเอ่ย?”

คำพูดของหลินชิ้นเอ๋อจริงใจมาก ในแววตาก็ไม่มีความ ตอแหลแม้แต่นิดเดียว เสี่ยวเหยียนหวั่นไหว เธอก็ไม่ใช่คนที่ไม่มี เหตุผล หากหลินชิ้นเอ๋อทำไปเพราะอารมณ์ชั่ววูบก็ยังดี ถ้าหาก ตอนนี้เขากําลังหลอกเธอหรือวางแผนเธอล่ะ?

คิดไปคิดมา เสี่ยวเหยียนจึงพูดขึ้น คุณไม่ต้องมาขอโทษฉัน หรอกค่ะ เพราะยังไงต่อไปคุณคงไม่มีโอกาสที่จะทำผิดแบบนี้อีก แล้วล่ะ

ได้ยินแบบนี้ หลินชิ้นเอื้ออึ้งไปเล็กน้อย “น้องเสี่ยวเหยียน น้องยังไม่ได้อภัยฉันเหรอ? ฉันรู้สึกผิดแ
“ไม่ใช่ว่าฉันไม่ยอมให้อภัยคุณ แต่ไม่จำเป็นต้องอภัย อีกไม่ นานฉันและสามีก็จะกลับไปแล้ว ถึงเวลาก็จากกันแล้ว”

หลินซิ่นเอ๋อได้ยินแบบนี้ก็ตกใจ: พวกเธอจะกลับประเทศ แล้ว? อยู่ที่นี่อีกไม่นาน


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ