บทที่1033 เขาไปดีกว่า

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ หานมอก็คิดขึ้นมาได้

“ฉันได้ยินพวกเธอพูดว่า เซียวซูมาหาเหรอ?”

เยโมเงินหยุดชะงัก พยักหน้าตอบรับ

“เขามาทำไมเหรอ? วันนี้เป็นวันอาทิตย์ไม่ใช่เหรอ? หรือว่า เรื่องในบริษัทของพวกคุณ ยังจัดการไม่เสร็จ? ต้องการให้ฉัน ช่วยทำอะไรไหม?” หานมู่จื่อถามอย่างเป็นห่วง

“ก่อนหน้านี้ฉันเคยเป็นผู้ดูแลระบบในบริษัทอยู่ช่วงหนึ่ง ดัง นั้นฉันน่าจะช่วยอะไรได้นิดหน่อย ถ้าคุณ…….

เธอยังพูดไม่จบ เย่ไม่เป็นก็ยื่นนิ้วออกมาแตะที่ปากเธอ ไม่ให้

เธอพูดต่อ

หานคู่จื่อยืนอยู่กันที่ด้วยความมึนงง ได้เห็นในระหว่างคิ้วของ เขา มีความจนใจ

“กําลังคิดอะไร?”

“หืม?”

“เรื่องในบริษัท จัดการเรียบร้อยหมดแล้ว คุณไม่ต้องห่วงเรื่อง นี้ อย่าพูดถึงเรื่องในบริษัทฉันเลย แม้แต่เรื่องในบริษัทของคุณ ฉันก็หวังว่าคุณจะไม่ทำอีก

“ไม่ไปยุ่ง แล้วบริษัทจะทำยังไง? ไม่เอาแล้วหรือ?” หานมู่จื่อพูดติดตลก แต่มือได้ยื่นออกไปทางด้านหลังของเย่ ไม่เป็นอย่าง ไร้ร่องรอย ปลายนิ้วเหมือนสัมผัสกับความร้อนชื้น เหนียว เหนอะหนะเล็กน้อย

คิ้วที่งดงามขมวดคิ้วเล็กน้อย และในเวลานี้ เย่โม่เซินดูเหมือน จะรับรู้ถึงท่าทางตุกติกของเธอ มือใหญ่บีบที่เอวของเธอเบาๆ ทําให้หาน จื่อครางเสียงเบา เย่ โม่เป็นก็ถือโอกาสดึงมือของเธอ เข้ามาแล้วจับไว้ในมือ

มือใหญ่กุมมือเล็กของเธอไว้ หานมู่จื่อไม่สามารถหลบหนีได้ อยากจะดิ้นรน “คุณจับมือของฉันไว้ทำอะไร รีบปล่อยนะ” เย่โม่เซ็นยิ้ม “อุ่นให้คุณหน่อย

หานคู่จื่อ “ทั้งๆที่มือของคุณเย็นกว่าของฉันอีก อุ่นบ้าอะไร” “ได้” เยโม่เป็นหันมาทันที “ถ้าอย่างนั้นคุณอุ่นให้ฉัน

เขาไร้ยางอายขนาดนี้ ทั้งๆที่มือเย็นกว่าเธอ แต่ยืนยันที่จะจับ มือเธอไว้ ตามเย่โม่เซิน ในเมื่อก่อน จะไม่ทำอย่างนี้แน่นอน หา นมจื่อรู้สึกว่า ต้องมีอะไรในกอไผ่แน่นอน

และยิ่งเขาไม่อยากให้เธอรู้ หานมอก็ยิ่งสงสัย

แต่แม้จะสงสัยมาก หานมอก็สามารถเข้าใจเขาได้ จากนั้นก็ ไม่ได้พูดอะไรอีกเลย ให้เขาอุ่นมืออย่างจริงจัง

เธอเพิ่งออกมาจากที่นอน ในตัวก็อบอุ่นมากนัก เหมือนเตาผิง ขนาดเล็ก
ไม่นานนัก มือที่เย็นเฉียบของเย่ โม่เซิน ก็ถูกเธอกุมไว้จน

อบอุ่น

หานมู่จื่อกุมมือของเขาไว้ต่อไป “อบอุ่นไหม?”

เยโม่เซิน …….…….……

ลำคอเขากลืนลงอย่างยากลำบาก ก้มหน้าลง ดวงตาที่ดำ สนิทจ้องมองใบหน้าของหาน จื่อ “ยั่วยวนฉัน?”

หานมู่จื่อส่ายหัวอย่างไร้เดียงสา “ฉันกำลังตั้งท้องอยู่ ทำ

อย่างว่าไม่ได้ คุณก็รู้ดี ฉันจะยั่วยวนคุณได้อย่างไร?

ตั้งท้อง……..

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ดวงตาของเยโม่เป็นก็มืดลง ใช่สิ เขายังต้อง ฝึกตนอีกนาน

“ฉันกำลังอุ่นมือให้คุณอย่างจริงจังมาก” หานมู่จื่อพูดอีกครั้ง หลังจากพูดจบ เธอก็เห็นบนหน้าผากของเย่ โม่เซิน มีเหงื่อออ กบางๆ ที่บังเอิญคือ ในเวลานี้ก็มีเสียงเคาะประตูจากด้านนอก ดังขึ้น

“คุณชายเย?”

คือเสียงของเซียวซู

หานคู่จื่อยังคงนั่งอยู่ในอ้อมกอดของเย่ไม่เป็น ทั้งสองคน กำลังอยู่ในท่าทางที่คลุมเครือ ถ้าเซียวซูเข้ามาได้เห็นเข้า ก็ต้อง อับอายมากสินะ? นึกถึงสิ่งนี้ เธอรีบผลักเย่ไม่เซินออก แล้วลุกขึ้น พร้อมกับดึงเสื้อผ้าของตัวเองให้เรียบร้อย “ในเมื่อเชียวช มา หาคุณ ถ้าอย่างนั้นฉันกลับก่อนนะ

“อืม” เยโมเงินพยักหน้าอย่างอ่อนโยน ก็ไม่ได้ห้ามเธอ เฝ้าดู เธอจากไป

ดูท่าทางเขาเป็นแบบนี้ หานมอก็ยิ่งแน่ใจว่า เย่ โม่เป็นผิด

ปกติ ไม่อย่างนั้นเขาจะไม่เป็นเช่นนี้

ตอนที่เปิดประตู หานมู่จื่อก็สบกับสายตาของเซียวซูพอดี ตอน ที่เซียวเห็นหาน จื่อ ไม่แปลกใจมากนัก เพราะตอนที่เดินเข้า มา คนรับใช้ด้านข้างก็ได้บอกเขาแล้ว บอกว่าคุณนายน้อยเพิ่ง มา ตอนนี้กำลังอยู่ในห้องทำงาน

เซียวไม่แน่ใจว่าข้างในเป็นสถานการณ์ยังไง แต่เขารู้สึกว่า ตัวเองควรเคาะประตู ช่วยคุณชายเย่หน่อย

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเขาจะรู้สึกว่า ต้องเอาความต้องการของ คุณนายน้อยเป็นหลัก แต่นี่ก็ขึ้นอยู่กับความภักดีของเขา ที่มีต่อ คุณชายเย่ มิฉะนั้นเขาก็จะไม่เคารพกับผู้หญิง ที่คุณชายเย่ ยอมรับมากขนาดนี้

อีกอย่าง คุณนายน้อยก็ค่อนข้างดีกับเขา หลังจากที่เขาได้รับ บาดเจ็บ มีแผลเป็นที่ใบหน้าแล้ว หลายครั้งที่คุณนายน้อยเห็น รอยแผลเป็นบนใบหน้าของเขา ก็จะรู้สึกปวดใจแทนเขา

แต่ว่า เธอก็ไม่ได้พูดออกมา มักจะหลบสายตาออกไปอย่าง สุภาพ ไม่ได้จ้องที่รอยแผลเป็นนั้นเป็นเวลานาน จะไม่ให้เขารู้สึก อึดอัด
คุณนายน้อยแบบนี้ จะให้คนไม่เคารพได้อย่างไร?

ทั้งสองมองตากัน หาน จื่อก็ไม่ได้ถามเซียว แค่ยิ้มอ่อนๆ “มาแล้วเหรอ ถ้าอย่างนั้นพวกคุณคุยกันเถอะ ฉันกลับห้องก่อน

หลังจากที่เฝ้าดูหาน จื่อออกไปแล้ว เซียวซูก็หันเข้าไปในห้อง ทํางาน ตามด้วยปิดประตู

หลังจากเข้ามา เซียวซูถึงพบว่าเยโม่เซินก้มหน้าอยู่บนโต๊ะ ทำงาน สีหน้ามีความอดทน ดูเหมือนว่ากำลังทนกับความเจ็บ ปวดอย่างมาก

แล้วเมื่อตอนที่คุณนายน้อยอยู่ที่นี่ คุณชายเย่ต้องแสร้งทำ เป็นเหมือนคนไม่เป็นไร ต้องอดทนอย่างหนักแน่นอน

เมื่อคิดถึงอย่างนี้ ทันใดนั้นเซียวซูก็รู้สึกว่า ตัวเองมาสายเกิน

ไปแล้ว เขาไม่น่าไปเดินเล่นที่อื่นเลย น่าจะเข้ามาเร็วๆ หรือหลัง

จากที่ออกจากห้องทำงาน ก็ยืนเฝ้าอยู่หน้าประตูเลย

เพราะยังไงข้อมูลเหล่านั้น อาจมีผลกระทบกระเทือนต่อความ จําขอเย่ไม่เซ็น

ก็ไม่รู้ว่าตอนนี้คุณชายเยเป็นอย่างไรบ้าง

“คุณชายเย่ ยังไหวไหม?” เซียวซู่เดินเข้ามาหา ถามด้วยเป็นห่วง

เย่ไม่เซินไม่ส่งเสียง นั่งตัวตรงบนเก้าอี้ หลับตาอย่างเหนื่อยล้า
เขาไม่ได้พูด เขียวซูก็ไม่ส่งเสียง อยู่ด้านข้างอย่างเงียบๆ หลังจากนั้นไม่นาน เย่ไม่เป็นก็ลืมตาขึ้นมาใหม่ ดวงตาสีดำ สนิท กระจ่างกว่าก่อนหน้านี้มากแล้ว ความเจ็บปวดที่รวมอยู่ ระหว่างคิ้ว ก็จางหายไปบ้าง

อาการนี้ ไม่ใช่เป็นโรคอะไรของเขา เพียงแค่ไม่ไปกระทบ กระเทือนถึงความทรงจํา เขาก็เหมือนคนปกติ ที่ไม่มีเรื่องอะไร เลย

แต่ตราบใดที่กระทบกระเทือนถึงความจำ อาการปวดหัวก็จะ เกิดขึ้น เหมือนกับทำให้โรคเก่ากำเริบ

เซียวซูอยู่ข้างๆ มองเขาสักพัก แล้วหันหลังรินน้ำอุ่นให้ คุณชายเย่อย่างเงียบๆ

หลังจากดื่มน้ำอุ่นแก้วหนึ่ง สีหน้าของเย่ไม่เป็น ก็ดูดีขึ้นกว่า เดิมเล็กน้อย ริมฝีปากบางที่ซีดจนไม่มีสีเลย ขยับเล็กน้อย “ถ้า คุณนายน้อยถามขึ้นมา อย่าบอกกับเธอว่าคุณมาที่นี่เพื่อส่งของ เหล่านี้ให้ฉัน”

เชียวพยักหน้า “แน่นอน ไม่ต้องกังวล คุณชายเย่

“เมื่อกี้คุณนายน้อยได้สังเกตเห็นอะไรหรือเปล่า? ฉันเห็นว่า ตอนที่เธอออกไป ชำเลืองมองฉัน ฉันก็ไม่ได้อธิบาย

เย่โม่เซินนึกถึงปฏิกิริยาของหานคู่จื่อในเมื่อครู่ รวมกับท่าที ในบ้านเก่าตระกูลเย่ เม้นปากยิ้มเยาะอย่างจนใจ “ปิดบังเธอไม่ ได้ทั้งหมดหรอก ถ้าเธอบอกว่าไม่รู้ นั่นเป็นเพียงเจตนาที่ดีเท่านั้น”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เซียวซูก็เข้าใจความหมายของเย่ไม่เซินโดย ประมาณแล้ว เงียบสงบเป็นเวลานาน โดยไม่พูดต่อ “วันนี้ก็พอแค่นี้ก่อน ลำบากให้นายต้องมาโดยเฉพาะกลับไป

เถอะ”

เซียวซูได้ยินเช่นนี้ รู้สึกประหลาดใจ และแปลกใจเล็กน้อย

เขาไม่คาดคิดว่า คุณชายเย่ไม่ได้สอบสวนเรื่องของข้อมูล เหล่านั้น ที่จริงเขาควรจะออกไปโดยเร็วที่สุด แต่ตอนนี้ได้เห็น คุณชายเย่มีสภาพแบบนี้ เซียวซูก็รู้สึกทนไม่ได้ ที่จะจากไปแบบนี้

“คุณชายเย่ ยังไงฉันก็ว่าง ไม่มีเรื่องอะไร ฉันอยู่ดูแลคุณ ไหม?”

เมื่อได้ยินเข้า เย่ไม่เป็นก็เงยหน้าขึ้น ดวงตามีความเย็นชา “นายจะดูแลอะไรฉันได้? แบ่งปันความปวดหัว?”

โอเค เขาไปดีกว่า

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ