บทที่632

อู่ตงไห่ร้อง โอ๊ย เจ็บจนล้มกับพื้น ในใจกลัวสุดๆ

อู๋ซินที่อยู่ข้างๆ พูดด่าโดยไม่รู้ตัว “เฮ้ นายตีพ่อผมทำไม?!”

เฉินจือข่ายก้าวเข้ามาตรงหน้าเขา ต่อยดั้งเขาแรงๆ ต่อยจน เลือดไหลเต็มหน้า แล้วด่าว่า “พ่อมึงยังต้องเคารพต่อกูเลย มึง เป็นใครกัน กล้าพูดแบบนี้กับก?!อยากตายเหรอ? เชื่อไหมว่าก ฆ่ามึงได้ตอนนี้?”

“ไปตายซะ!”อู๋ซินโตมาขนาดนี้ ไม่เคยเสียเปรียบจากการถูก อัด วันนี้กลับโดนสองครั้ง

ก่อนอื่นเเฉิน หักมือข้างหนึ่งของเขา จากนั้นเฉินจือข่ายก็

ต่อยจมูกของเขาด้วยหมัด

เขาเอาแต่ใจและหยิ่งยโสมาตั้งแต่เด็ก ด็ก ๆ เขาไม่เคย โดยทํา แบบนี้มาก่อนเลย?

จากนั้นก็คํารามอย่างโกรธเกรี้ยว”มึงคิดว่ามึงเป็นหมาของ ตระกูลเย่ก็สุดยอดงั้นเหรอ?ตระกูลของกูเป็นตระกูลอันดับหนึ่ง ของเจียงหนาน ฆ่าจึงได้ทุกนาที!”

ทันทีที่อู๋ซินพูดจบ อู่ตงไห้ก็รีบกลิ้งวิ่งเข้ามาตบหน้าเขา และด่า ด้วยความโกรธ “ไอ้สารเลว! มึงพูดแบบนี้กับประธานเฉินได้ไง?! ยังไม่รีบคุกเข่าขอโทษประธานเฉินอีก!”
ตอนนี้อู่ตงไม่รู้สึกหวาดกลัวเพราะอู๋ซิน

เขาคิดไม่ถึงว่า ลูกชายตัวเองจะไร้ประโยชน์ขนาดนี้ ขนาด สถานการณ์แบบนี้ยังแยกไม่ออกเลย?

แม้ว่าเฉินจือข่ายจะเป็นเพียงสุนัขของตระกูลเย่ แต่ตระกูลเ

ยืนอยู่ข้างหลังของเขา

ตระกูลเมีตัวตนอย่างไรงั้นเหรอ?

หนึ่งในสามตระกูลใหญ่ที่มีอันดับต้นๆของประเทศ

ในแง่ของทรัพยากรทางการเงิน ตระกูลอาจไม่ถึงหนึ่งในสิบ ของตระกูลเย่เลย

เนื่องจากตระกูลเย่เป็นตระกูลระดับล้านล้าน แต่ไม่มีใคร สามารถรู้เลยว่า จะเป็นหนึ่งล้านล้านหรือเก้าล้านล้าน

ท้ายที่สุดแล้ว สัตว์ร้ายอย่างตระกูลเย่ ไม่ใช่คนธรรมดาจะ มองเห็นทะลุได้!

ในแง่ของอำนาจและสถานะ ตระกูลเซ่นั้นหน้าตระกูล

หลายเท่า!

ดังนั้น แม้ว่าตอนนี้เฉินจือข่ายจะฆ่าสองพ่อลูก ตระกูลก็ไม่ กล้าตุกติกอย่างแน่นอน!

แม้กระทั่งคุณพ่อของเขาเอง นายท่านก็อาจจะไม่สนใจที่จะ จัดงานศพให้ตัวเองด้วยซ้ำ ดังนั้น จึงไปที่เย่นจึงก่อนและ

สารภาพผิดกับตระกูลเย่!
อู๋ซินถึงกับกล้าด่าเฉินจี้ขายในตอนนี้นี่ รนหาที่ตายชัดๆ!

หลังจากที่อู๋ซินถูกตบ เขาก็ตระหนักว่าเขาได้ก่อเรื่องใหญ่แล้ว ไม่รอช้า รีบคุกเข่าต่อหน้าเฉินจือข่ายทันทีด้วยความกลัว และ ร้องขอความเมตตาขณะที่กราบ:”ประธานเฉิน ขอโทษครับ! ผม ใจร้อนไปเอง ผมสมควรตาย! ”

หลังจากพูดเสร็จ เขาก็ตบปากตัวเองสลับไปมา

เฉินจือข่ายเข้าไปเตะที่หน้าอก หลังจากเตะลงพื้นเขาก็เหยียบ ไปที่หน้าของเขา และพูดอย่างเย็นชาว่า “อีหนู ทำให้ตระกูลเย่ โกรธ เชื่อไหมว่าสามารถทำให้ตระกูลของมึงสูญพันธุ์ได้?! ”

ใบหน้าของอู๋ซินบวมเพราะถูกตบเมื่อกี้ และตอนนี้เฉินจือข่าย ได้เหยียบใบหน้าของเขา พูดไม่ชัด แต่เขาทำได้เพียงยืนกราน พูดว่า “ประธานเฉิน ผมผิดไปแล้วจริงๆ คุณทุบตีผม ด่าว่าผมยัง ไงก็ได้ โปรดอย่าเป็นเหมือนผม………

เมื่ออู่ตงให้เห็นว่าลูกชายของเขาถูกอีกจนเป็นแบบนี้ ก็รู้สึก เป็นเจ็บปวดใจมาก เขาอดไม่ได้ที่จะถามว่า “ประธานเฉินครับ ผมเคารพคุณอย่างจริงใจ หากคุณไม่พอใจเรา โปรดบอกผมที ถ้าผมทำอะไรผิดจริงๆ ผมยินดีรับโทษ แต่คุณต้องทำให้ผมตาย อย่างเข้าใจสิ!”

ประธานเฉินหัวเราะเยาะและพูดว่า “เคารพจากก้นบึ้งของ หัวใจ นายเคารพฉัน แล้วให้บอดี้การ์ดสุนัขโง่ ๆ ของตระกูล ของนายมาก่อเรื่องที่ล็อบบี้ของฝ่ายจินฮานกงของฉัน ในล็อบบี้ ของป่ายจินฮานกงของฉัน แล้วทำร้ายคนของปายจินฮานกงของฉัน? ถ้านายไม่เคารพนัน คงจะอัดฉันด้วยสินะ?”

อู่ตงไม่เหมือนถูกฟ้าผ่า!

อะไรนะ?

บอดี้การ์ดของตน กลับอัดลูกน้องของเฉินจือข่าย ในล็อบบี้ ของป่ายจินฮานกง

ใครกันที่กล้าทำเรื่องแบบนี้?!

พอคิดแบบนี้ สายตาเย็นชาของอู่ตงไห่ ก็ตกลงไปที่พวกจาง จื่อ โจว

ไม่ต้องบอกเขาก็รู้ คนที่ก่อเรื่องใหญ่แบบนี้ได้ ต้องเป็นหนึ่ง ในห้าคนแน่นอน!

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ