บทที่ 1957

ในขณะที่ส่งหวั่นถึงรอดพ้นจากความตายมาได้อย่างหวุดหวิด ที่เขตนิชิทามะโตเกียวในญี่ปุ่น ทางด้านเยเฉันกำลังเตรียมตัว แช่น้ำพุร้อนอยู่ที่คฤหาสน์น้ำพุร้อนซ็องเซลี

คนที่อยู่ในสระด้วยกัน ยังมีเซียวซูหนภรรยาของเขา

เยเฉิน ใส่แค่กางเกงตัวเดียว ส่วนเซียวซูหนใส่ชุดว่ายน้ำวัน พืช เหมือนตอนที่พวกเขาเคยแช่ด้วยกันกับต่งตั้งหลิน

หุ่นอรชรเปิดเผยต่อหน้าเเฉิน ทำให้เชียวชูหนรู้สึกเขินอาย

ความจริงแล้ว พวกเขาสองสามีภรรยาไม่ได้เตรียมตัวมาเพื่อ แช่น้ำร้อนด้วยกันเลย

เยเฉันคิดจะให้เชียวชูหนมาแช่ก่อนด้วยซ้ำ ในตอนที่เซียวซู

หวันเดินเข้ามาในชุดคลุมอาบน้ำ หม่าหลันก็เห็นเข้าพอดี จึง

บอกให้เยเฉินกับเซียวซูหนมาแซ่ด้วยกัน

เซียวหวั่นก้าวลงไปในน้ำร้อนก่อน เยเฉินวางโทรศัพท์ของ เธอและเขาเอาไว้ขอบสระ จากนั้นก็เตรียมก้าวลงไปในน้ำ

ขณะนั้นเอง เสียงโทรศัพท์ก็ส่งเสียงขึ้นมา

เป็นข้อความจากวีแชท

เขาเปิดดูจึงพบว่าเป็นข้อความจากซึ่งหวั่นถึง

อีกอย่าง ยังเป็นข้อความเสียงอีกด้วย
มันทําให้เขารู้สึกอึดอัด

ส่งข้อความเสียงมาแบบนี้ ไม่เปิดฟังก็คงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ถ้าเปิดฟังตรงนี้ แล้วอีกฝ่ายพูดอะไรที่ทำให้ภรรยาของเขา เข้าใจผิด แบบนั้นจะทำยังไง?

ถ้าเสียบหูฟังอาจจะปลอดภัยหน่อย แต่แบบนั้นก็อาจทำให้ เซียวชูหนคิดมากได้

ดังนั้น เยเฉันจึงทำได้เพียงกดแปลงเสียงข้อความเป็นตัว หนังสือ

สําเนียงของซ่งหวั่นถึงดีมาก บวกกับความอัจฉริยะของ โปรแกรมแปลงเสียง ดังนั้นจึงสามารถถ่ายทอดสิ่งที่เธอพูดออก มาได้อย่างสมบูรณ์

เมื่อเย่เฉินได้อ่านข้อความเหล่านั้น ก็นิ่งอึ้งไปในทันที!

ทำไมจู่ๆ ซึ่งหวั่นถึงถึงส่งข้อความเสียงมาบอกรักล่ะ? ทำไม

ต้องบอกว่าถ้ามีโอกาส ชาติหน้าขอเกิดเป็นคนรักของเขา?! หรือว่า เธอกำลังตกอยู่ในอันตราย?!

คิดมาถึงตรงนี้ เย่เฉินก็รีบพูดกับเซียวซูหนว่า “ที่รัก คุณแช่ น้ำไปก่อนนะ เดี๋ยวผมจะไปเอาอะไรมาให้ดื่ม

เชียวชูหนพยักหน้า เอ่ยกำชับว่า “คุณใส่เสื้อคลุมไปด้วยนะ เดี๋ยวมันจะหนาว”

“ครับ”
เย่เฉินพูดพร้อมกับหยิบเสื้อคลุมตัวหนามาใส่ จากนั้นก็หัน หลังเดินออกไป

เขียวฉางควานกับหม่าหลันต่างพากันกลับไปพักผ่อนห้องใคร ห้องมันแล้ว เย่เฉินจึงเดินมาเปิดฟังข้อความเสียงในห้องรับแขก ต่อมา เสียงเศร้าๆและสิ้นหวังของซ่งหวั่นถึงก็ดังขึ้นมา “”อา

จารย์เย่ ฉัน…ฉันรักคุณมากนะ! ถ้ายังมีโอกาส ชาติหน้าหวั่น

ถึงขอเกิดเป็นคนรักของคุณ…..

ในข้อความเสียง นอกจากเสียงของหวั่นถึงแล้ว ยังมีเสียง โลหะกระทบกันจนเกิดเสียงแสบหู และเสียงโครมครามของ เครื่องยนต์ดังขึ้นมาด้วย…

ใจของเย่เฉินกระตุกวูบ

ฟังจากเสียงแล้ว ซึ่งหวั่นถึงกำลังมีเรื่องแน่ๆ

เขารีบกดโทรหาซึ่งหวั่นถึง แต่ปลายสายกลับขึ้นว่าไม่ สามารถติดต่อได้!

เขารีบส่งข้อความไปหาซึ่งหวั่นถึง แต่ผลลัพธ์ก็คือไม่มีการ ตอบกลับ!

ในใจของเย่เฉินเริ่มกระวนกระวาย

เขารู้ว่าซ่งหวั่นถึงอยู่ที่ญี่ปุ่น ตอนนี้ยังไม่กลับ ดังนั้นจึงพอจะ คาดเดาได้ว่า มีเรื่องเกิดขึ้นกับซ่งหวั่นถึงอยู่ที่ญี่ปุ่น

ตอนนี้เขาไม่สามารถติดต่อเธอได้เลย สิ่งแรกที่เย่เฉินนึกได้คือโทรไปถามสถานการณ์กับคุณท่านซึ่ง ดังนั้น เขาจึงรีบกดโทรไปหาคุณท่านซึ่งในทันที

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ