ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 338



บทที่ 338

เมื่อได้ยินเย่เงินดาคนว่าง แต่ยึดไม่ได้ กัดฟันกรอดๆ

นายอย่าหยิ่งยโสไปหน่อยเลย! “เซียว เนียนกัดฟันแล้ว คาทอว่า “ฉันจะฟื้นคืนในอีกไม่ช้า นายวางใจเถอะ เรื่องนี้ฉันจะ ไม่มีวันให้อภัยนายเด็ดขาด! ”

ซือเทียน ตำหนิด้วยน้ำเสียงที่เย็นซาว่า “เซียวเฉียน ฉัน เตือนนายหลายครั้งแล้วนะ คุยกับท่านอาจารย์เย่ต้องเคารพ เกรงใจ ห้ามทำให้ขุ่นเคือง หากยังหาเรื่องท่านอาจารย์เยอีกล่ะ ก็อย่าหาว่าฉันไม่เตือนนะ!

เมื่อเห็นซือเทียนพูดแทนเซ่เงิน สมองเซียวเฉียนก็รู้สึกเจ็บ ปวดไปหมด

แม่แท้ๆของตนก็พยายามพูดโน้มน้าว ให้พยายามทําให้ ความสัมพันธ์กับซื้อเทียนฉนั้นดีขึ้นแล้วเชิญซื้อเทียนไปงานวัน ครบรอบแปดสิบสี่ปีของเล่นจิง

แต่ซือเทียนฉีดื้อรั้นเสียจริง

อยู่กับเข่เฉินทั้งวัน เขาตอนนี้นั้นเป็นอะไร?

อย่างไรก็ตามเซียวเฉียนไม่กล้าฝ่าฝืนซื้อเทียนฉี ได้แต่พูด อย่างโกรธๆว่า “ลุงซื้อ ท่านต้องลืมตา ปีนี้นักต้มตุ๋นมันมี มากมาย ผู้สูงอายุจํานวนมากถูกหลอกลวง โดยคนโกงเหล่านั้น ด้วยแรงจูงใจที่ซ่อนเร้น บางทีก็ให้ท่านซื้อของปลอมมา ตามติดตูดท่านราวกับเป็นพ่อทูนหัว บางทีก็เอาของปลอมๆหายไป หลอกขายคนแก่ว่าเป็นยาครอบจักรวาล คุณน่ะ แก่และฉลาด อย่าเป็นคนฉลาด พลาดพลั้ง

เว่ยจางหนึ่งที่อยู่ด้านข้างยิ้มอย่างดูถูกและพูดว่า “ไอ้คนไข้ ประโยชน์ โกหกแบบนี้ ก็อยู่ได้แค่ในจินหลิง กระโดดโลดเต้น ไม่ได้ วันหรอก หากได้มาอยู่ในสถานที่ใหญ่ๆ เขาไม่ตกใจตาย เลยงั้นเหรอ? ก็แค่สถานที่เล็กๆ ไม่เคยเห็นของจริงบนโลก ก็เลย ถูกหลอกและบีบบังคับแบบนี้!

เย่เฉินยิ้มและกล่าว่า “ครั้งก่อนห้องน้ำที่คลับเฮาส์ฮุยหวงยัง ไม่ใหญ่พอเหรอ? ปากนายยังเหม็นเหมือนเดิมเลยนะ ห้องน้ำที่ นิทรรศการ ดีมากเลย มีโถฉี่ผู้ชายยี่สิบสามสิบกว่าโถแหน่ะ นายอยากจะเพลิดเพลินกับมันอีกไหมล่ะ? ”

การแสดงออกทางสีหน้าของเวยฉางหมิงนั้นดูไม่ได้ มีความ กลัวอยู่ระดับที่เจ็ด จึงพูดออกไปว่า “นาย…นายอย่าคิดว่าหลอก ลุงวีได้ แล้วจะมาทำตัวไร้ศีลธรรมในจินหลังได้นะ! ”

ฉินกางที่ยืนอยู่ด้านหลัง ก็ได้ยินเว่ยฉางหนึ่งกำลังพูดถึงเย่ เฉิน จึงรีบพูดด้วยใบหน้าที่เป็นชาว่า “เวยฉางหมิง นายเป็น อะไร ทำไมถึงกล้าพูดกับท่านอาจารย์เย่แบบนี้? ”

ตระกูลฉินเป็นหนึ่งในตระกูลที่จัดหาวัสดุยาให้กับตระกูลเวีย ก่อนหน้านี้ติดต่อกันหลายครั้ง แต่เขาไม่คาดคิดว่า เวยฉางหมิง จะดูหมิ่นเยเฉินขนาดนี้! ก่อนหน้านี้เวยฉางหมิงไม่เห็นเขา แต่ ขณะนี้เขามองไปที่ฉินการด้วยสายตาที่เหยียดหยามและพูดว่า”จินทาง ตระกูลเราทั้งสองเป็นพันธมิตรกันมาตั้งกี่ปี ทำไมต้อง พูดแทนไอคนไร้ประโยชน์นี้ด้วย?

งินทางตะคอกว่า “ความสามารถของท่านอาจารย์เย่ ไม่ใช่สิ่ง คนอย่างนายจะเข้าใจได้หากนายดูถูกท่านอาจารย์เย่ ก็เท่ากับ ว่านายดูถูกตระกูลฉินด้วย จากนี้ไปเราตระกูลฉิน จะตัดขาด ความร่วมมือทั้งหมดจากตระกูลเว่ย ยาทั้งหลายจะไม่ถูกส่งไปที่ ตระกูลเว่ยอีก !!

สีหน้าของเวยฉางหมิงนั้นเปลี่ยนไปเล็กน้อย หากสูญเสีย ซัพพลายเออร์ของตระกูลฉิน พวกเขาเองก็จะเจอปัญหาเช่นกัน

แต่เสียอะไรก็ไม่ยอมเสียหน้า เขากัดฟันแล้วพูดอย่างเย็นชา ว่า “สูญเสียซัพพลายเออร์ของตระกูลฉินของคุณ ตระกูลเวียของ เราก็ยังคงสุขสบายดี แต่ตระกูลฉินของคุณ ถ้าตัดขาดกับเรา เกรงว่าอนาคตคงจะลำบากน่าดูเลยใช่ไหม?

ใบหน้าของฉินกางยังคงปกติและกล่าวอย่างเด็ดเดี่ยวว่า “วัสดุยาของตระกูลฉันเป็นที่รู้จักไปทั่วประเทศ แม้ว่าจะไม่ได้ร่วม มือกับนาย ก็ไม่ได้ส่งผลกระทบอะไรกับเรา กลับกันตระกูลเว่ย หากไม่ได้รับวัสดุยาจากตระกูลฉิน ฉันก็อยากจจะเห็นคุณภาพ ยาของนายเหมือนกันว่าจะรับประกันได้ไหม!

ชายวัยกลางคนที่อยู่ด้านหลังของเวยฉางหนึ่ง ได้กล่าว ขอโทษฉินทาง “ท่านฉิน โปรดอย่าใส่ใจ เมื่อกี้พี่ชายของผมล้อ เล่นน่ะครับ เราทั้งสองตระกูลก็เป็นพันธมิตรกันมาตั้งนาน หาก ยุติการร่วมมือกัน ผมว่ามันคงไม่ดีกันทั้งสองฝ่าย… ”
ยังไม่ทันพูดจบ เว่ยจางหนึ่งก็หันกลับมา เตะไปที่ร่างกายของ เขาแล้วอย่างเย็นชาว่า “เว้ยเลี้ยง! นายมีสิทธิ์พูดที่นี่ตั้งแต่ เมื่อไหร่ ฉันจะทําอะไรต้องให้นายสอน ง? เจียมตัวไว้ นายมัน ก็แค่ลูกนอกสมรส ถ้ายังจะมาพูดกับฉันอีกล่ะก็ ใสหัวกลับไปที่ ภูเขาฉางซ้ายเลยไป


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ