บทที่ 2319

รถยนต์ยี่ห้อโรลส์รอยซ์ ไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไปสามารถซื้อได้

เอารถยนต์โรลส์รอยซ์ทั้งเมืองจินหลิงมาร่วมกัน น่าจะมี ประมาณหลายสิบคันเอง

และรถยนต์โรลส์รอยซ์ส่วนใหญ่ก็จะเป็นรถยนต์ที่มีอายุการ ใช้งานมานานแล้ว

รถยนต์โรลส์รอยซ์เก่าๆพวกนี้ อันที่จริงราคาไม่ได้แพงมาก

เป็นรถยนต์ที่เปลี่ยนเจ้าของมาหลายคนแล้ว สุดท้ายรถยนต์ พวกนี้ก็จะไปอยู่ในบริษัทพรีเวดดิ้ง เพื่อเป็นรถยนต์สำหรับรับส่ง บ่าวสาวในงานแต่ง ซึ่งบริษัทพวกนี้จะเอารถยนต์ประเภทนี้ไป เช่าให้คนหนุ่มสาวที่อยากได้หน้าได้ตาทางสังคม

ดังนั้น คนที่สามารถขับรถยนต์โรลส์รอยซ์ได้นั้น มีน้อยมากๆ

ก่อนหน้านี้หัวหน้าหวังก็เคยคิด จะไปหารถยนต์ที่บริษัท พรีเวดดิ้งไหม เอารถยนต์โรลส์รอยซ์รุ่นเก่ามาคันหนึ่ง

เพราะถ้าเกิดความเสียหายขึ้นกับรถยนต์ รถยนต์เก่าๆพวกนี้ ก็ถูกกว่าและซ่อมง่ายกว่า ถ้าต้องชดเชยก็คงชดใช้ไม่มาก

อย่างไรก็ตาม เขาก็เปลี่ยนความคิดทันที “หลิวบ้านเป็นผู้ ก่อการร้าย ไม่เพียงเป็นคนที่ฉลาดมากๆ และคงหลอกเขาได้ ยาก ตอนนี้สิ่งสำคัญที่สุดคือ ให้เขาออกไปจากเงินเป่าเจ๋อ ให้เร็ว ที่สุด ถ้าให้ดีที่สุดคือให้เขาออกจากเมืองจินหลิงไปเลย เขาจากไปยิ่งเร็วก็ยิ่งดี ดังนั้นตอนนี้ไม่ควรเกิดเหตุการณ์อย่างอื่นอีก ถ้า หากพวกเขาหารถยนต์โรลส์รอยซ์เก่าๆมาให้เขา แล้วทำให้เขา โกรธ มันจะเกิดปัญหาอื่นๆได้ง่ายๆ!

“และรถยนต์ที่เฉินจือข่ายใช้อยู่ก็คือรถยนต์โรลส์รอยซ์ ใน โรงแรมก็มีรถยนต์โรลส์รอยซ์สี่คันที่เป็นคนละรุ่น ไม่เหมือนกับ คนอื่นๆ ส่วนใหญ่แล้วมีรถยนต์โรลส์รอยซ์เพียงคนเดียว และ หวงรถยนต์มากๆ ดังนั้นถ้ายืมกับเขาคงมีโอกาสมากที่สุด…

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา และโทรหา เฉินจื้อข่ายทันที

ในเวลาเดียวกัน เฉินจือข่ายพึ่งจะจอดรถที่หน้าประตูใน คฤหาสน์หลังเก่าที่เเงินกับพ่อแม่เคยพักอาศัย และเดินเข้าไป ในคฤหาสน์พร้อมกับเย่เฉิน

เยเฉันมองเห็นสภาพคฤหาสน์ที่ทรุดโทรม เขาก็อดไม่ได้ที่จะ ถอนหายใจ “สมัยนั้นตอนที่พ่อของฉันเช่าคฤหาสน์หลังนี้ ตอน นั้นคฤหาสน์หลังนี้ก็มีสภาพเก่าเหมือนตอนนี้เลย หลังจากนั้นพ่อ แม่ของฉันก็ช่วยกันทำความสะอาดและซ่อมแซมทีละนิดๆ จน ทำให้มันกลายเป็นคฤหาสน์ที่อบอุ่น…”

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจและพูด:”น้าตู้ คนนั้น คงจะเหมือนพ่อกับแม่ของฉัน เธอคงทำความสะอาดและ ซ่อมแซมคฤหาสน์หลังนี้อย่างแน่นอน…”

เฉินจื้อข่ายรีบพูดทันที:”คุณชายโปรดวางใจ คุณหนูรองของ ตระกูลตู้เป็นกุลสตรีที่อ่อนโยนและมีชื่อเสียงมากๆ ในเมืองจิงเฉิง หลังจากที่เธอชื่อคฤหาสน์หลังนี้แล้ว เธอคงตั้งใจบูรณะ คฤหาสน์หลังนี้อย่างแน่นอน ฉันเชื่อว่าไม่เกินหนึ่งเดือน ตอนที่ คุณกลับมาดูอีกครั้ง คฤหาสน์นี้คงเปลี่ยนไปเยอะมากๆอย่าง แน่นอน”

เย่เฉิน โบกมือ “ช่างเถอะ ครั้งที่แล้วที่ฉันมาที่นี่ก็ถูกน้ามอง เห็นแล้ว และฉันจะไม่มาคฤหาสน์นี้อีก นอกจากว่าเธอจะกลับไป ที่เย่นจิง”

เฉินจือข่ายพูดอย่างจริงจัง “คุณชาย อันที่จริงคุณไม่จำเป็น ต้องหลบหน้าคุณหนูรองของตระกูลตู้เลย เธอเป็นคนดีและเธอก็ รักพ่อของคุณมานานหลายปี ถ้าคุณยอมไปพบเจอเธอ เธอก็คงดี กับคุณเหมือนคุณเป็นลูกในไส้ของเธออย่างแน่นอน”

“ถ้าเป็นอย่างนี้ฉันไม่เอาเด็ดขาด”เย่เฉิน โบกมือและพูดอย่าง จริงจัง: “ฉันไม่อยากให้เธอดีกับฉันเหมือนลูกชายตัวเองเพราะ เธอรักพ่อของฉันมากๆ ความรู้สึกนั้นคงอึดอัดมากๆ”

ขณะพูด เย่เฉินก็พูดอีกครั้ง และตอนที่ฉันอยู่ญี่ปุ่น เคยช่วย ชีวิตสองพี่น้องตระกูลซูไว้ ฉันไม่อยากมีความสัมพันธ์ใดๆกับ สองพี่น้องตระกูลซูอีก”

“เห้อ…”เฉินจือข่ายอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ “คุณชาย แค่ เรื่องที่คุณช่วยชีวิตซูจือเฟยกับซูจือหยูไว้ ไอ้แก่ของตระกูลซูมา คุกเข่าคำนับต่อหน้าคุณสามครั้งก็เป็นเรื่องปกติ!”

เย่เฉินหัวเราะอย่างเย็นชา “ฉันไม่ต้องการให้เขามาคุกเข่า คำนับฉัน ถ้าถึงเวลาที่เหมาะสม ฉันจะให้เขา ให้ผู้ชายทั้งหมดของตระกูลซู ไปคุกเข่าค่านับที่หน้าหลุมศพพ่อแม่ของฉัน และ สำนึกผิดที่ตอนนั้นจัดตั้งพันธมิตรต่อต้านตระกูลเข่!”

เฉินจือข่ายพูดด้วยความหนักแน่น “คุณชาย ฉันเชื่อว่าด้วย ความสามารถของคุณ เป้าหมายที่จะสำเร็จในอนาคตอันใกล้

เย่เฉินพยักหน้าเบาๆ สายตาของเขาก็มองไปที่คฤหาสน์ที่ ทรุดโทรม

ในเวลานี้ จู่ๆ โทรศัพท์ของเฉินจือข่ายก็ดังขึ้น

เขารีบถอยหลังหลายก้าว เพราะกลัวจะรบกวนเเฉิน จากนั้น ก็พูดกับเย่เฉินด้วยความเคารพ “คุณชาย ฉันขอตัวไปรับ โทรศัพท์ก่อน”

เย่เฉินรับปากและไม่ได้พูดอะไรอีก

เฉินจือข่ายเดินมาถึงหน้าประตู แล้วค่อยกดรับสาย และถาม ทันที”เหล่าหวัง คุณโทรหาฉันมีธุระอะไรเหรอ?”

หัวหน้าหวังรีบพูดทันที “ผู้จัดการทั่วไปเฉิน ฉันมีเรื่องที่อยาก ให้คุณช่วย เรื่องนี้มีเพียงคุณคนเดียวที่ช่วยฉันได้ และฉันหวังว่า คุณจะไม่ปฏิเสธฉัน!”