บทที่ 1339

ตอนเยเฉินดูทีวีอยู่ เซียวซูหนเดินมาด้านหน้าเขา

เห็นเขากำลังดูทีวี เลยนั่งลงข้างเขา

จากนั้น เซียวชหรับชะงักเล็กน้อย ถามเขาเสียงต่ำว่า “เย่เฉิน ถามคุณเรื่องหนึ่งนะ คุณต้องตอบฉันตามตรง ห้ามหลอกฉันนะ

เยเฉินพยักหน้าบอก “เมียจ๋าคุณถามสิ”

เซียวซูหนยื่นใบเสร็จรับเงินในมือมาตรงหน้าเเฉิน เอ่ยปาก ถามว่า “ทำไมในนี้เขียนว่าเป็นชุดสกินแคร์สามชุดล่ะ? ไม่ใช่ว่า ฉันไม่เชื่อใจคุณ แค่หวังว่าคุณจะอธิบายกับฉันตามตรง

เย่เฉินอึ้งเล็กน้อยเมื่อเห็นใบเสร็จ ใบนั้น แต่ไม่นานก็เข้าใจ นี่

ต้องเป็นเพราะเฉินจือข่ายซื้อสกินแคร์เสร็จ ก็จับยัดไปในกล่อง

ของขวัญแน่เลย

ดังนั้นเขาเลยเหล่ซ้ายแลขวา เห็นหมาหลันไม่ได้มาด้วย เลย พูดเสียงต่ำว่า “ผมบอกคุณตามตรงนะเมียจ๋า สกินแคร์ชุดนั้นพ่อ จะเอาน่ะ”

“พ่อฉัน?” เซียวซูหนเบิกตากว้างถาม “พ่อฉันแก่ขนาดนั้น แล้ว จะเอาสกินแคร์ชั้นยอดแบบนี้ไปทำอะไรน่ะ?”

เย่เฉินยิ้มกระดากอายเล็กน้อย พลางว่า “เดิมผมไม่ควรบอก คุณ แต่คุณเป็นเมียผม ผมไม่สามารถหลอกคุณได้ แต่คุณต้องรับปากผมว่า ถ้าผมบอกคุณแล้ว คุณจะไม่ไปถามพ่อยืนยันอีกที นะ”

เซียวซูหนมองค้อนเขาหนึ่งที่ “คุณไม่ให้ฉันไปถามพ่อยืนยัน อีกที ถ้าเกิดคุณหลอกฉันจะทำไงล่ะ? ถ้าเกิดคุณให้พ่อรับผิด แทนจะทําไงล่ะ?”

เย่เฉินรีบบอก “คุณเห็นสามีคุณเป็นคนแบบนั้นหรือไง? คน อย่างผมกล้าทํากล้ารับ มีหรือจะยอมให้พ่อรับผิดแทนผม?”

เซียวซูหนพยักหน้าบอก “ได้ งั้นฉันรับปากคุณว่ามาสิ ตกลง เรื่องมันเป็นยังไงมาไงกันแน่?

เย่เฉินอธิบายว่า “เมื่อตอนเช้า แม่พึ่งบอกว่าอยากได้สกินแคร์ แบรนด์นี้ไม่ใช่หรือไง? ตอนนั้นผมรับปากแล้ว จากนั้นตอนผม ขับรถออกไปกับพ่อ พ่อก็ถามผมว่าหาเพิ่มให้อีกชุดได้ไหม บอก ว่าจะเอาไปให้คุณน้าหาน

“คุณน้าหาน?!” เซียวชหรับอุทานอย่างตกใจ “คุณน้าหานเหม่ ยฉิงที่เป็นรักแรกของเขาน่ะหรอ?”

“ใช่ไง” เย่เฉินหัวเราะบอก “นอกจากคุณน้าหานคนนี้แล้ว จะ มีคุณน้าหานคนไหนอีก?”

เชียวชหนอดพูดอย่างโกรธไม่ได้ว่า “พ่อยังมีติดต่อกับคุณ น้าหานหรือไงเนี่ย?! ตอนนั้นแม่หายตัวไป เขาไปกินข้าวพบหน้า กับคุณน้าหานฉันก็ไม่ได้ว่าอะไร นี่แม่กลับมาแล้ว พวกเขาสอง คนยังตัดเยื่อใยกันไม่ขาดอีกหรือไง?”
เยเฉินบอก “เรื่องแบบนี้ คนเป็นลูกอย่างพวกเราอย่าไปยุ่ง เลยดีกว่า เพราะตอนนี้พ่อกับแม่ก็แยกกันอยู่แล้วด้วย

“เฮ้อ…” เซียวซูหนถอนหายใจยาวออกมาหนึ่งที่ “ต่อให้แยก กันอยู่แล้ว แต่ยังไม่ได้หย่ากันซะหน่อย ไม่หย่ากันก็ต้องซื่อสัตย์ ต่อกันถึงจะถูกสิ!”

เยเฉินยักไหล่บอก “เรื่องของพ่อกับแม่ คุณไม่ใช่ไม่รู้ ความ สัมพันธ์ของพวกเขาไม่เหมือนคู่สามีภรรยาทั่วไป ดังนั้น…

เซียวซูหนมั่นใจว่าเยเฉันไม่ได้หลอกเธอเรื่องนี้ เธอเองก็ ลำบากใจ เลยเอ่ยปากขึ้นว่า “ต่อไปถ้าพ่อถามจะเอาของจาก คุณไปให้คุณน้าหานนั่นอีก คุณห้ามรับปากเด็ดขาดเลยนะ ต่อ ให้พวกเราไม่ได้ห้ามปรามอะไรเขา แต่ก็จะไปช่วยเหลือเขาไม่ ได้”

เย่เฉินรับปากในทันที “ครับเมีย ผมรู้ละ! คุณวางใจได้เลย!”

ในเวลานี้ ที่โรงพยาบาลชุมชนจินหลิง