ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 1778



บทที่ 1778

เย่ างหมิ่นคิดว่าการข่มขู่ของตัวเองทำให้เยเฉินยอมอ่อนลง ดังนั้นจึงแสยะยิ้มออกมาทันที “ก่อนอื่นไปหย่ากับเมียชั้นคน นั้นของแกก่อน แล้วค่อยกลับไปทำตามคำสั่งของแก ตอนนี้ เย็นจงรวมตระกูลเป็นหนึ่งเดียวได้แล้ว อำนาจของตระกูลอยู่ ในจุดสูงสุดอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน ลูกสาวของเขากับแกถูก กําหนดว่าต้องแต่งงานกัน ถ้าแก่แต่งงานกับลูกสาวของเขา ต้องมีประโยชน์กับตระกูลเย่มากแน่ๆ”

พูดจบ เยฉางหมิ่นก็พูดต่อว่า “หรือไม่จะลองหลานสาวคนโต ของตระกูลซูก็ได้นะ เป็นลูกสาวของซูโวเต้าเหมือนกัน เธอ เป็นที่รักของตระกูลซูมาก ตอนนั้นแม่ของเธอก็เคยเป็นหนึ่งใน คนที่ตามจีบพ่อแกด้วย ถ้าเคยรักพ่อแกยังไงก็ต้องเอ็นดูแก ไม่ แน่อาจจะยอมยกลูกสาวให้แกง่ายๆก็ได้นะ ถึงเวลานั้นต้องมี ประโยชน์กับตระกูลเย่มากแน่ๆ! ”

“เพราะฉะนั้น หลังจากหย่ากับผู้หญิงคนนั้นแล้ว ต้อง พยายามพัฒนาความสัมพันธ์กับหลานสาวคนโตของตระกูล ก่อนเป็นอันดับแรก ถ้าคว้าเธอมาได้ ก็แต่งงานกับเธอซะ แต่ ถ้าไม่ได้ ก็แต่งกับลูกสาวของกู้เย็นจงตามเดิม! ”

เยเฉินหัวเราะออกมาเบาๆ “ที่แท้ตระกูลเยก็อยากให้ผม ขายตัวนี่เอง!

เย่ฉางหมิ่นเอ่ยพูดเสียงเย็น “นี่ไม่ถือว่าเป็นการขายตัว การเกี่ยวดองเป็นเรื่องปกติในสังคมชนชั้นสูง มันไม่ใช่แค่มี ประโยชน์ต่อตระกูลเช่นะ แต่มีประโยชน์ต่อแกด้วย! ”

เย่เฉินเหยียดยิ้ม “คุณอาครับ ในเมื่อการเกี่ยวดองมี ประโยชน์ขนาดนี้ แล้วทำไมคุณอาถึงหม่าล่ะครับ ทําไมคุณอา ไม่ลองให้ท่ากู้เย็นจงหรือซูโส่วเต้าเองล่ะครับ? ถ้าหากว่าคุณอา ให้ท่าพวกเขาสำเร็จล่ะก็ แบบนั้นจะไม่เป็นประโยชน์ต่อตระกูล เย่มากกว่าเหรอครับ?! ”

เมื่อเยฉางหมิ่นได้ยินคำพูดนี้ ก็รู้สึกเหมือนกำลังถูกเย่เฉินตบ บ้องหู ตอนนี้เธอถึงเพิ่งตระหนักได้ว่า เย่เฉินดูเหมือนจะยอม อ่อนลง แต่ความจริงแล้วกำลังเหยียดหยามเธอต่างหากล่ะ

คิดมาถึงตรงนี้ เธอรู้สึกทั้งโกรธและอาย กัดฟันแล้วด่าทอว่า “แกมันสัตว์เดรัจฉาน! ฉันเป็นอาแกนะ! กล้าเหยียดหยามฉันเห รอ?! ”

เย่เฉินเอ่ยพูดเสียงเย็นว่า “เหยียดหยามงั้นเหรอ? นี่ถือว่าไว้ หน้าสุดๆแล้วนะ ถ้าคุณอาเป็นผู้ชาย ป่านนี้ผมคงต่อ คุณอา หลายตลบแล้ว!

เยฉางหมิ่นเดือดจนแทบจะเป็นลม กุมอกเอาไว้ด้วยใบหน้า บิดเบี้ยว

เย่เฉินเองก็ขี้เกียจอยู่ที่นี่ต่อแล้ว เขาลุกขึ้นยืน แล้วเอ่ยพู ดกับเยฉางหมิ่นอย่างดูแคลนว่า “กลับไปบอกตาแก่นั่นด้วย ถ้า เขาต้องการเหากรุ๊ปและหมื่นล้านนั้นคืน ผมสามารถคืนให้ได้ ทุกเมื่อ! ”
พูดมาถึงตรงนี้ สีหน้าของเขาก็นิ่งไป แล้วเอ่ยพูดเสียงดุดัน ขึ้นมาว่า “แต่ว่า”

“แค้นของพ่อแม่ผม ผมจะคิดคิดบัญชีกับเขาภายหลัง แน่ๆ!

“ถึงตอนนั้น ผมจะทวงทุกอย่างคืนจากทุกคนที่ต้องรับผิดช ชอบ ทั้งกำไรและเงินทุน! ไม่ว่าใครก็หนีไม่พ้นทั้งนั้น แม้แต่

เขา ก็จะไม่ยกเว้น!

“แก…แก…. เย่ฉางหมิ่น โกรธจนตัวสั่น หน้าเเฉินพร้อม กับตะคอกออกมาอย่างกรุ่น โกรธว่า “แกมันสารเลว! เห็นว่าเป็น ลูกหลานของตระกูลเย เลยกล้าดูหมิ่นปู่แกแบบนี้เหรอ! มีอย่าง นี้ที่ไหนกัน!

เย่เฉินเอ่ยพูดอย่างเย็นชาว่า “ผมดูหมิ่นเขาแล้วยังไง? ถ้าคุณ ไม่พอใจ ก็กลับไปฟ้องเขาเสียสิ! ”

เยฉางหมิ่นกัดฟัน “ได้! ฉันจะเอาคำพูดที่แกพูดออกมาทุก ประโยคในวันนี้ไปบอกแก ถ้าหากแกถูกบีบจนกลับไปอยู่ใน สภาพเดิม ก็อย่ามาโทษว่าฉันไม่ให้โอกาสแกก็แล้วกัน!

“ให้โอกาสผม?” เย่เฉินยิ้มเยาะ “คุณไม่มีสิทธิ์ให้โอกาสอะไร ผมด้วยซ้ำ! แต่ว่า ถ้าผมสืบได้ในภายหลัง แล้วพบว่าคุณมีส่วน เกี่ยวข้องกับการตายของพ่อแม่ผมล่ะก็ ถึงตอนนั้น คุณก็อย่า มาขอโอกาสจากผมแล้วกัน ! ”

“แกแน่มากเหรอ! แน่มากหรือไง!” เฉางหมิ่นเดือดเพราะเย เฉินเป็นอย่างมาก เธอหยิบแก้วทรงสวยบนโต๊ะขึ้นมาปาลงพ้นทันที ครามออกมาจากลำคอว่า “ฉันจะทำให้แกเสียใจ”

เย่เฉินพยักหน้า ยิ้มเยาะออกมาแล้วพูดอย่างเหยียดหยามว่า ใช้วิธีไหนก็พยายามเข้านะครับ ผมรออยู่! ”

พูดจบ เขาก็เดินตรงไปที่หน้าประตูทางเข้าโดยไม่แม้แต่จะ หันหลังกลับมา


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ