ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 331



บทที่ 331

ตอนที่เย่เฉินและภรรยาของเขากับต่งตั้งหมื่นกำลังแช่น้ำพุร้อน อยู่นั้นหลิวหนังที่โดนสักคำว่าคนจนอยู่บนหน้าผาก อีกทั้งแฟน สาวหน้าปลอมที่จมูกพังกำลังนั่งอยู่บนรถตู้ที่ทรุดโทรมเดินทาง ไปในเมืองจีนหลัง

หลิวหมิงที่นั่งอยู่บนรถก็ปิดหน้าผากที่มีเลือดไหลของตนเอง เพราะกลัวว่าคนขับรถตู้นั้นจะมองเห็น

เขากำลังออกจากช็องเซลิเซียน จ้างรถตู้ที่จอดอยู่สองร้อย หยวนให้พวกลับบ้าน ดังนั้นตอนนี้เขาแค่อยากกลับบ้าน ให้ไว ที่สุดและไม่อยากมีปัญหาอะไรเพิ่มอีกแล้ว

อย่างไรก็ตาม คนขับมองผ่านกระจกหลังเห็นหน้าผากของ หลิวหมิงที่มีเลือดไหลไม่หยุด

เขาสังเกตอยู่นาน อดไม่ได้ที่จะถามว่า “หนุ่มน้อย บาดเจ็บเห รอ? *

หลิวหมิงพูดอย่างโกรธๆกลับไปว่า “มันไม่เกี่ยวอะไรกับนาย ขับรถให้ดีก็พอ อย่าพูดไร้สาระ

คนขับไม่พอใจเล็กน้อยและพูดว่า “นี่ฉันไม่ได้เป็นห่วงนายอยู่ เหรอ? ดูสิ หน้าผากของนายมีเลือดไหลลงมาไม่หยุด อย่ามาทำ เบาะรถฉันเปื้อนแล้วกัน ! ”

เมื่อหลิวหมิงได้ยินเช่นนั้น ก็ระเบิดอารมณ์ทันที พร้อมกับพูดว่า “ไอ้คนจนเอ้ย กับ Wuling Hong Guangเก่าๆ ง ต่อให้เป็นของใหม่ก็คงจะแค่สี่ห้าหมื่นหยวน แล้วแม่จึงยังกลัว ว่าฉันจะทำให้รถแกเปื้อนอีกงั้นเหรอ? ไอ้ยาก!!

ค่าว่าคนจนนั้นกลายเป็นค่าติดปากของหลิวหนึ่งไปแล้ว แม้ว่าหน้าผากของเขาจะมีคำว่าคนจนแล้วก็ตาม แต่ก็ไม่ สามารถแก้โรคแบบนี้ของเขาได้ นี่เป็นสาเหตุที่บรรพบุรุษเคย กล่าวไว้ว่า สันดอนขุดได้ สันดานชุดไม่ได้!

คนขับไม่คิดเลยว่าหนุ่มน้อยคนนี้จะด่าคน เขาก็โกรธทันที โพล่งออกไปว่า “หนุ่มน้อยนายคงไม่ค่อยได้รับการสั่งสอนสินะ ทําไมถึงพูดแต่คําหยาบคายออกมา? ”

หลวหมิวรู้สึกรำคาญเป็นอย่างมาก เมื่อเห็นเขาไม่ยอมอ่อนข้อ จึงไปว่า “ไอ้โง่ นี่แกจะพูดจบได้รึยัง? ยังจะมาบ่นกับฉันอีก เชื่อไหมว่าฉันจะโทรเรียกคนมาฆ่าแกให้ตายไปเลย? คนจน อย่างแก อย่างแกตายไปก็ไม่มีคนมาสนใจหรอก!”

คนขับรถตู้ตอนนี้เองก็โมโหเป็นอย่างมาก ตอนนี้ก็ขับรถมา ถึงสี่แยก ใจกลางเมือง ก็เห็นตำรวจจราจรยืนปฏิบัติหน้าที่อยู่ที่ มุมสี่แยก เขาจึงขับรถไปจอดที่ตรงตำรวจจราจร จากนั้นก็ลงจาก รถมา “คุณตำรวจครับ บนรถมีผู้โดยสารขู่คุกคามจะฆ่าผม ผม สงสัยว่าบนตัวเขาจะมีอาวุธ เขาคุกคามความปลอดภัยของผม อย่างมากเลยครับ! ”

เมื่อตำรวจจราจรหลายนายได้ยินเช่นนั้น ก็ลงมาจากรถทันที แล้วยืนล้อมรถตู้ไว้ จากนั้นก็ตะโกนบอกหลิวหมิงและยัยหน้าปลอม า ” ก อ น ลงจากรถ

ตอนนี้หลิวหมิงตระหนักว่าตัวเขามีปัญหาเสียแล้ว และนี่คือ ใจกลางเมือง

หากต้องยกมือขึ้นแล้วลงจากรถ งั้นคำว่าคนจนสองคนน หน้าผากของเขาก็คงจะปิดมันไว้ไม่ได้อีกแล้ว?

ดังนั้นเขาจึงตัดสินจว่า เป็นตายยังได้จะไม่ลงจากรถ

จากนั้น เขาก็โพล่งกับตำรวจจราจรว่า “พวกคุณกำลังทําอะไร อยู่? ผมแค่เรียกรถมา มันทำให้กวนใจพวกคุณงั้นเหรอ? รีบ เรียกให้คนขับรถนั้นมาขับส่งผมกลับบ้านได้แล้ว ไม่งั้นเรื่องนี้ผม กับเขาไม่จบแน่! ”

เมื่อตำรวจจราจรเห็นท่าทางที่เย่อหยิ่งผยองของเขาแล้ว ก็รู้ ได้เลยว่าเขาไม่ใช่คนดี อีกทั้งยังเห็นมือที่กุมหน้าผากของเขา มี เลือดไหลออกมาไม่หยุด คาดการณ์ว่าเขาน่าจะเพิ่งผ่านการต่อสู้ ด้วยอาวุธมา โดยพื้นฐานแล้วคนแบบนี้มักจะมีคดีอาชญากรรม ติดตัว พวกเขาต้องกำลังหลบหนีเป็นแน่ ดังนั้นต้องจับให้ได้

Gารวจจราจรต่างขยิบตาให้กัน ตำรวจคนหนึ่งในนั้นใช้ส เปรย์พริกไทย จากนั้นก็พูดกับหลิวหมิงว่า “ตอนนี้ขอเตือนคุณว่า เอามือประสานไว้ที่หัวลงจากรถมาให้ตรวจสอบซะ ไม่อย่างนั้น พวกเราจะใช้มาตรการบังคับทางกฎหมาย

หลิวหมิงเริ่มรำคาญและโพล่งด่าออกไปว่า “ลุง ฉันรู้จักกับหัว หน้าทีมอเหวียของพวกนายนะ เขาเป็นเพื่อนสนิทของพ่อผมเลย หากพวกคุณไม่เชื่อ ก็ลองโทรศัพท์ไม่ถามว่ารู้จักหลังหนึ่ง ลูกชายของบริษัทหลิวซื้อไหม!

ตำรวจจราจรหัวเราะเยาะ “ลูกชายของบริษัทหลัวชื่อ นาย ไม่เกินไปแล้วนะ นายนั่งรถตู้แบบนี้ออกมา แล้วยังจะมีหน้า มาบอกว่าเป็นลูกชายของบริษัทหลิวซื้ออีกเหรอ? เป็นไปได้เห รอที่ลูกชายของบริษัทหลิวซื้อจะยอมให้ลูกชายของตัวเองนั่ง รถWuling Hong Guang ในราคาสี่หมื่นหยวนงั้นเหรอ?!

หลิวหมิงเกลียดการที่คนอื่นมาสงสัยในกำลังของเขา และ เกลียดเมื่อโดนดูถูก เมื่อเห็นว่าตำรวจหลายนายกำลังหัวเราะ เยาะตัวเองอยู่นั้น จึงค่าไปในทันทีว่า “ไอ้พวกโง่ ยังจะมีหน้ามา ช่วยไอคนจนนี่อีกเหรอเชื่อไหมล่ะว่าฉันจะโทรหาหัวหน้าของ พวกนาย?


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ