บทที่ 785

เนื่องจากฝีมือในการทำอาหารของทานเหม่ยจึงดีมากเลยจริงๆ ทุกคนที่ทานมื้อนี้ล้วนแต่ทานจนจุกหมดเลย

แม้ว่าในใจของเซียวซูหนจะค่อนข้างไม่พอใจหานเหม่ยจึง แถมมีการต่อต้านเล็กน้อย แต่สำหรับการทําอาหารของเธอ กลับ ว่าไม่มีความสามารถที่จะไปต่อต้านแต่อย่างใดเลย

เธอที่ปกติให้ความสำคัญกับการควบคุมอาหารเป็นอย่างมาก ในค่ำคืนนี้กินอาหารไปมากกว่าสามเท่าของมื้อปกติแล้ว

เยเฉินและพ่อตาอย่างเซียวฉางควนยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลย พวก เขาทั้งสองทานอย่างกับพายุพัดพาก้อนเมฆที่หลงเหลือไปจน หมดยังไงอย่างนั้น แทบจะกินอาหารทั้งหมดจนหมดเกลี้ยงแล้ว

แม้แต่ซุปผักก็เหลือไม่เท่าไหร่

หลังจากกินข้าวเสร็จแล้ว เซียวฉางควนก็แอบเอามือวางที่ใต้ โต๊ะ ปลดเข็มขัดของตัวเอง ให้ท้องที่ปองออกมาของตัวเองได้ ผ่อนคลายลงเป็นการชั่วคราวหน่อย

ในขณะเดียวกันเขาก็อดสงสัยในใจไม่ได้ว่า : “หานเหม่ยฉิง สมบูรณ์แบบไปซะทุกด้านจริงๆ ถ้าหากตัวเองหย่าร้างกับหมา หลันได้จริงๆ แล้วมาอยู่กับเธอ ฉันก็เหมือนได้ออกมาจากนรกขุม สิบแปด ขึ้นไปอยู่บนสวรรค์เลย

แม้แต่เย่เฉินเองก็อดไม่ได้ที่จะจินตนาการ ถ้าหากพ่อตาได้อยู่กับหานเหม่ยงขึ้นมาจริงๆงั้นวันเวลาต่อจากนี้ของตัวเองก็คง สะดวกสบายขึ้นเยอะเลย

แม่ยายอย่างหานเหมยฉงนี้ ยากที่จะหาเจอจริงๆ อีกอย่างเธอ ก็ทำกับข้าวอร่อยมากเช่นนี้ ถ้าหากเธอกลายมาเป็น “แม่ยายคน ที่สองของตัวเอง ขั้นต่อไปตัวเองก็ไม่ต้องเข้าครัวแล้ว

เพียงแค่เสียดาย เขาไม่สามารถทำให้หม่าหลันหายตัวไป อย่างไร้ร่องรอยได้

เดี๋ยวพอทานข้าวเสร็จ เขาก็จะต้องไปคุยกับเฉินจือข่าย ดูว่า จะปล่อยหม่าหลินออกมาจากสถานกักขังอย่างไร

หลังจากทานข้าวเสร็จ หานเหม่ยฉิงก็เป็นคนเริ่มเก็บกวาด ห้องทานอาหารและห้องครัวแล้ว

เย่เฉินรีบร้อนที่จะไปรับช่วงต่อ แต่เธอกลับไม่ให้เยเงินเข้ามา แทรกแซง บอกว่าเรื่องในครัว เป็นหน้าที่ที่ผู้หญิงควรทําอยู่แล้ว

หลังจากที่เก็บกวาดอย่างเหมาะสมแล้ว หานเหม่ยงถึงจะ เอ่ยปากพูดกับคนในครอบครัวว่า : “ตอนนี้ก็ดึกแล้ว วันนี้ฉัน และพอลไม่รบกวนทุกคนแล้วนะขอบคุณการต้อนรับของทุก คนในวันนี้ ทานอาหารมื้อนี้ได้อย่างมีความสุขมาก

เซียวฉางควรรีบพูดว่า : “ไอ้หยาเหม่ยจิง คนที่ควรจะขอบคุณ น่าจะเป็นผมมากกว่า คุณทำให้ผมได้ชิมอาหารพื้นเมืองซูโจวที่ มากมายก่ายกองเช่นนี้ และเติมเต็มความปรารถนาของผมตลอดกว่านี้ให้สำเร็จ

เหม่ยจิงยิ้มพร้อมความปรารถนาตลอดหลายปีนี้ เช่นกัน เพียงแต่ต่อหน้าของ เซียวซูหน ค่าพูดมากมายที่เธอไม่เหมาะจะพูดออกมา ดัง นั้นจึงพูดพอแล้ว เราไม่รบกวนพวกคุณแล้ว พวกส่ง พวกตัวก่อนนะ

เชียวฉางเอ่ย

หานเหม่ยฉิงพูดว่า พอลขับรถมานะ แต่รถจอดที่หน้า ประตูเขตคฤหาสน์ของพวกคุณ

ไหม?

หานเหม่ยพูดพร้อมยิ้มว่า ดื่มเหล้าสักหน่อย

จริงด้วย! เซียวฉางควนพร้อมพูด”ผมลืมเลย ก็โอเค ผมส่งคุณแล้วกัน”

พูดแล้ว ไม่ได้รอของหานเหม่ยง เปิดประตูไปเลย เองเดินออกไปแล้วค่อยทำท่าทางผายเชิญออกไป

เมื่อหานเหม่ยฉิงเห็นเช่นนี้ พูดว่า งั้นก็ลำบากคุณแล้วนะ กวน”

เย่เฉินและเซียวชหรับส่งพวกเขาถึงนอกประตูใหญ่ หลังจากออกไปแล้ว