ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 333



บทที่ 333

เชียวให้หลงเองก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ

นี่มันเรื่องอะไรกันวะเนี่ย?

ฉันแค่เห็นหลิวหมิงโดนตำรวจจราจรถูกใส่กุญแจมืออยู่ข้าง ถนน ก็เพียงแค่ต้องการเดินมาทักทายให้กำลังใจ คาดไม่ถึงเลย ว่าชายคนนี้จะลุกขึ้นมาด่า แถมยังมาถ่มน้ำลายใส่หน้าอีก นี่มัน น่าขยะแขยงเกินไปแล้ว!

เขาพูดอย่างโกรธแค้นว่า “คุณชายหลิว นี่มันจะมากเกินไป แล้วนะ! ฉันมาเพราะว่าเราเป็นเพื่อนกัน ฉันแค่จะมาถามว่าเกิด อะไรขึ้น ทําไมนายถึงทำแบบนี้?

หลิวหมิงยังด่าต่อว่า “ใคร ให้แกมาเป็นห่วงวะ? อีกอย่างนะ คนจนแบบนายจะมาเป็นเพื่อนกับฉันงั้นเหรอ? ไอหน้าโง่ น่า ดูแคลน ไอคนจน ยังคิดจะมาอยู่ใกล้ฉันอีกเหรอ? ไสหัวไป

“ฉัน…. เชียงให่หลงรู้สึกน้อยใจเป็นอย่างมาก

แต่เขาเองก็ไม่กล้าเผชิญหน้ากับหลิวหมิง ตระกูลหลิวนั่น แข็งแกร่งกว่าตระกูลเซียว แข็งแกร่งกว่ามาก การทำให้เขาขุ่น เคืองใจคงจะทำให้ตนเองจบไม่ดีแน่ๆ

ดังนั้น เขาจึงทำได้เพียงใช้แขนเสื้อเช็ดเสมหะที่อยู่บนใบหน้า ของเขาและกล่าวอย่างโกรธๆว่า “คุณชายหลิว ผิดที่ผมหลงใหล คุณมากไป ขอโทษด้วย”
เมื่อพูดจบ เขาก็หันหลังกลับแล้วขับรถออกไป เวลานี้ เขารู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวในใจเป็นอย่างมาก นายว่า นี่มันเกี่ยวอะไรกับมันวะ…..

นี่มันน่าโมโหเสียจริง

ที่นี่ หลิวหมิงเองก็รู้สึกไม่ค่อยดี

เขาถอนหายใจ นี่มันเรื่องอะไรกัน? เดิมทีอยากกลับบ้าน คิด ไม่ถึงว่าตอนนี้จะกลายเป็นนิทรรศการอยู่กลางสี่แยก

มีหลายคนเข้ามาถ่ายรูป บางคนก็โพสต์ลงในตึกต๊อก สิ่งดีๆ ก็คือตอนนี้เขามีชื่อเล่นแล้ว ชื่อว่า “คนจนอันดับหนึ่งในจีนหลัง

เรื่องราวของหลิวหมิง นั้นถูกแพร่กระจายออกไปทั่วจีนหลัง

คืนที่อยู่ช็องเซลิเซียนสปา สำหรับเยเฉินนั้นมันช่างเจ็บปวด เป็นอย่างมาก

เดิมที่เขาจะลองหน้าด้านหน้าทนไปนอนเตียงเดียวกับเซียวซู หลัมภรรยาของเขา

แต่ท้ายสุดไม่รู้ว่าต่งรั่งหลินนั้นตั้งใจหรือไม่ได้ตั้งใจ เธอ ยืนยันที่จะนอนกับเซียวหลันให้ได้ เรียกว่าเป็นเวลาของเพื่อน สาว

ดังนั้นเย่เฉินจึงต้องอยู่คนเดียวในอีกห้องหนึ่ง
วันรุ่งขึ้น เดิมทีต้องเช็คเอาท์แล้วกลับเข้าเมือง แต่สองสาวนั้น อดใจไม่ได้กับบ่อแช่น้ำพุร้อนส่วนตัว ช่วงสายๆเลยไปแซ่กันอีก รอบ แอบเสียดายที่เย่เงินจะคืนห้องแล้ว

อย่างไรก็ตาม หลังจากได้ทำการแช่น้ำพุร้อนแล้ว มันทำให้ หญิงสาวทั้งสองนั้นดูผิวพรรณเปล่งปลั่งสวยงามเหลือเกิน

เมื่อถึงตอนเช็คเอาท์ เงินอข่ายก็มาหาด้วยตัวเอง

เขารีบไปขอโทษเย่เฉินกับเซียวซูหน นอกจากนี้ยังตักเตือน พนักงานทุกคนในช็องเซลิเซียน หากครั้งมีการปฏิบัติกับลูกค้า ไม่เท่าเทียมกัน ทำต้อยกว่าล่ะก็ จะถูกไล่ออกทันที

ในที่สุด พนักงานทุกคนในซองเซลิเซียนก็ตระหนักได้ถึงความ สําคัญในการปฏิบัติกับลูกค้า

จากนั้นเฉินจือข่ายก็พาเธ่เฉินไปชั้นบน ส่งเเฉินและคนอื่น

ออกไปอย่างสุภาพ

เดิมทีเฉิน อข่ายต้องการที่จะไปส่งเเฉินที่ลานจอดรถเลย แต่ เย่เฉินมองไปที่เขาแล้วพูดอย่างแผ่วเบาว่า “เดี๋ยวพวกเราจะไปที่ จอดรถรถและขับเข้าเมืองเอง เฉินจือข่ายคุณไม่ต้องมาส่งหรอก

เฉินจือข่ายก็เข้าใจทันที เขารู้ว่าเยเงินคงไม่ต้องการให้เขา ตามมา ดังนั้นเขาจึงกล่าวด้วยความเคารพว่า “ท่านอาจารย์เย เดินทางดีๆนะครับ”

เมื่อออกมาแล้ว บ่งรั่งหลินก็บิดเอวอย่างมีเสน่ห์แล้วพูดว่า “แช่น้ำร้อนนี่มันสบายจริงๆ ซูหน ถ้าพวกเธอสองคนไม่ได้มีเรื่องอะไร ถ้าพักที่นี่อีกสองสามวันคงจะดีมากเลย

เขียว หนยิ้มแล้วพูดว่า “ฉันเพิ่งเปิดบริษัท มีงานเยอะมาก เลย จะมาพักที่นี่หลายวันได้ยังไงกัน…………..


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ