บทที่ 369

เขียว เขียนออกจากโรงพยาบาลชุมชนพร้อมกับบอดี้การ์ดสอง คนและตรงไปที่บ้านตระกูลเวียด้วยความโกรธ

ทันทีที่เข้ามาถึงหน้าประตูบ้านของตระกูลเวีย สมาชิกคนหนึ่ง ในครอบครัวตระกูลเว่ยก็รีบเข้ามาทักทายด้วยความสงสัย “ประธานเซียว ทำไมมากขนาดนี้ครับ……

เซียว เซียนจ้องเขาด้วยความโกรธ จากนั้นเหวี่ยงฝ่ามือตบ ไปที่หน้าของเขาแล้วพูดด้วยเสียงดัง “ไปให้พ้น!”

ความโกรธและความอัปยศอดสู ในใจของเขา ในขณะนี้ เหมือนภูเขาไฟที่กำลังเดือดและพร้อมจะระเบิดได้ทุกเมื่อ

ทันใดนั้น เซียวอี้เขียนและบอดี้การ์ดอีกสองคนก็เดินเข้าไป ในบ้านตระกูลเวีย ทันทีที่เดินเข้าไปในบ้าน เขาก็ตะโกนพูด อย่างโหดเหี้ยม “เว่ยหย่งเจิ้ง จึงออกมาเดี๋ยวนี้เลยนะ! ถ้ามึง กล้าหนี กูจะเอาชีวิตมึง!

เมื่อได้ยินเสียงตะโกนของเซียวเซียน คนทั้งครอบครัวของ ตระกูลเว่ยก็ถึงกับสะดุ้งตกใจ

ไม่นานหลังจากนั้น เว่ยหย่งเจิ้งที่ยังสวมเสื้อผ้าไม่เสร็จก็ถูก เวยฉางหนึ่งพยุงออกมาอย่างเร่งรีบ

เมื่อเห็นสีหน้าของเซียวอี้เซียนเต็มไปด้วยความโกรธ เขาก็รีบ ถามอย่างประหลาดใจ “เกิดอะไรขึ้นครับประธานเชียว? คุณกินยาเข้าไปแล้ว ตอนนี้คุณควรจะเสพสุขกับฤทธิ์ยาไม่ใช่เหรอ?

เสพสุขกับฤทธิ์ยา ยาบ้าอะไร

เขียวอี้เขียนมองเว่ยหย่งเจิ้งและดุด่าด้วยความโกรธ “ไอ้แก่ ถึงกล้าเอากูเป็นหนูทดลองเหรอ ให้กลองยากระจอกของตระกูล เวียของพวกมึง! ตอนนี้น้องชายเน่าเปื่อยไปแล้ว จึงต้องรักษาก ให้ได้ ไม่งั้นกูจะเอามึงให้ตายทั้งครอบครัว!

สมองของเว่ยหย่งเจิ้งส่งเสียงอื้ออึง เขาเพิ่งรู้ว่าเซียว เซียนพ ยายามบอกว่าเขามีปัญหากับยาที่กินเข้าไป

ดังนั้นเขาจึงรีบสงบสติอารมณ์และพูดว่า “ประธานเชียว คุณ เข้าใจผิดไปแล้ว! คุณฟังผมอธิบายก่อนนะครับ ตระกูลเว่ยของ เราหวังดีต่อคุณ เราไม่มีทางใช้คุณเป็นหนูทดลองหรอกครับ เรา แค่เห็นว่าคุณกำลังต้องการใช้มันและหลังจากการผลิตเราจึง คิดถึงคุณเป็นคนแรกเลย เราหวังดีต่อคุณจริงๆ นะครับ

เขียว เขียนโกรธจนตัวสั่น จากนั้นเขาถอดกางเกงออกต่อ หน้าทุกคนด้วยสายตาเย็นชาและชี้ไปที่ส่วนนั้นของเขาแล้วพูด ต่อ “มันจะเน่าเสียจนไม่เหลือชิ้นดีแล้ว คุณยังบอกว่าเป็นการ เข้าใจผิดเหรอ?”

เว่ยหย่งเจิ้งขยี้ตาแล้วมองไปตรงจุดนั้นอย่างละเอียด เมื่อเห็น ภาพนั้นขาสองข้างของเขาหนีบกันทันทีโดยที่ไม่รู้ตัว!

เวยฉางหมิงลูกชายคนโตของเขาและเว่ยเลี่ยงที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็ ต้องตกใจจนสีหน้าซีดเซียวทันที
ให้ตายเหอะ!

มันเปื่อยแล้วจริงๆ

เป็นไปได้ไง?

คงโทษเขียวอี้เซียนไม่ได้ เพราะต่อเป็นใครก็ต้องโกรธอยู่ แล้ว!

เว่ยฉางหมิงรีบพูดต่อ “ท่านประธานเชียวใจเย็นๆ ก่อน ครับ…….บางทีขาอาจจะยังไม่ออกฤทธิ์ก็ได้นะครับ ท่านรอดูอีก สักวันสองวันสิครับ..

จะให้รออีกวันสองวัน? คงไม่ต้องไปโรงพยาบาลและปล่อยให้

มันเน่าเสียเลยสิเ

เซียวอี้เซียนดึงกางเกงขึ้นแล้วตะโกนด่าเว่ยฉางหมิงด้วย ความโมโห “รอบ้าอะไร เพราะคุณคนเดียว ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ โกหกผม ว่ายาวิเศษของตระกูลเว่ยจะรักษาผมได้ ผมคงไม่ต้อง เจอเรื่องแบบนี้!”

หลังพูดจบ เขาก็หันไปพูดกับบอดี้การ์ดที่อยู่ข้างเขา “หักมือ มันซะ!”

บอดี้การ์ดสองคนนี้เป็นมือดีของเขา

ก่อนหน้านั้นเขาพาบอดี้การ์ดมาเมืองจีนหลิงหกคน แต่ถูกเ เฉินจัดการไปแล้วสี่คน ตอนนี้จึงเหลือแค่สองคนนี้

อย่างไรก็ตาม แม้จะเหลือบอดี้การ์ดเพียงแค่สองคน แต่คนของตระกูลเว่ยก็ไม่กล้าต่อกรกับเขา

เพราะเขาเป็นถึงประธานเขียนเฉิงกรุ๊ป ซึ่งมีอำนาจเหนือตระ

กูลเวยอย่างมาก