บทที่1426

สักพัก หลินหว่านชิวก็เดินเอาเหล้าหมาว ถาย4ลิตรหนึ่งขวดมา

กู้เย้นจงรับขวดมาแล้ว เปิดฝาพร้อมกับพู ดกับเย่เฉินว่า:”เฉินเอ๋อ ตั้งแต่ปีที่หนานหนานเกิด วัน เกิดของเธอทุกปี ฉันจะใช้เงินเป็นจำนวนมากเพื่อซื้อ เหล้าหมาวถายที่ดีที่สุดไว้ จนถึงตอนนี้มีห้องเก็บของ อยู่ที่ชั้นใต้ดิน ทั้งหมดล้วนเป็น หมาวถายชั้นยอดที่ ประมูลได้เลย เดิมทีเตรียมรอวันแต่งงานของหนาน หนาน เอามาเลี้ยงญาติและเพื่อนฝูง วันนี้พวกเรามา ลองกันก่อน!”

หลินหว่านชิวยิ้มพูดว่า:”เฉินเอ๋อ เหล้าชุดนี้ ลุงกู้ ของนายหวงมากเลยนะ ห้องเก็บของเป็นเหมือนปี่เซี ยะ เข้าได้ออกไม่ได้ มันถูกเก็บไว้มานานกว่า 20 ปี ไม่ เคยเอาออกมาดื่มเลย วันนี้เป็นครั้งแรก!”

กู้เย้นจงยิ้มพูดว่า:”เดิมทีเหล้านี้เตรียมไว้ สําหรับงานแต่งงานของเฉินเอ๋อกับหนานหนาน ดื่ม ตอนนี้ก็ถือว่าอุ่นก่อน!”

กู้ชิวอี้ที่อยู่ข้างๆหน้าแดงทันที

เย่เฉินรู้สึกอึดอัดใจมากอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

แต่งงาน?

เขาแต่งงานแล้ว จะแต่งงานกับกู้ชิวอี๋อีกได้ อย่างไร?

กู้เย้นจงมองออกว่าสีหน้าของเย่เฉินดูอึดอัด เล็กน้อย และพูดอย่างจริงจัง:”เฉินเอ๋อ ลุงรู้สถานการณ์ตอนนี้ของนาย ไม่ต้องมีภาระทางจิตใจ ใดๆ ในเมื่อตอนนี้ลุงหายดีแล้ว มีชีวิตอยู่ อีก20หรือ30ปี ก็ไม่มีปัญหา ลุงตัดสินใจเอง ครอบครัวของลุงรอนายสามปี!”

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ กู้เย้นจงพูดขณะรินเหล้า

ว่า:”ในช่วงสามปีนี้ นานสามารถแก้ปัญหาในปัจจุบัน ได้ภายในไม่กี่นาที จากนั้นก็วางแผนสําหรับอนาคต ของนายเอง จะกลับเย่นจิงหรือไม่ จะกลับตระกูลเย่ หรือไม่ เรื่องพวกนี้นายคิดให้ดีๆ แต่ว่านายจะกลับตระ กูลเย่หรือไม่ก็ไม่สำคัญ ในสายตาของลุงนายก็คือ ลูกเขยของตระกูลกู้ ทุกสิ่งในตระกูลกู้เป็นของนาย ไม่มีตระกูลเย่ก็ไม่สำคัญ!”

“ใช่ เฉินเอ๋อ!”หลินหว่านชิวพูดอยู่ข้างๆว่า “นาย เกิดที่เย่นจิงและเติบโตในเย่นจิงก่อนอายุแปดขวบ นี่ คือรากเหง้าของนาย หลังจากที่นายแต่งงานกับหนาน หนานแล้ว ทางเลือกที่ดีที่สุดก็คือกลับมาใช้ชีวิตที่ เย่นจิง!”

“ถ้านายรู้สึกเบื่อหน่ายกับเรื่องยุ่งยากเหล่านี้ใน ตระกูลคนรวยในเย่นจิงแล้ว ป้าสนับสนุนนายกับ หนานหนานไปตั้งรกรากที่ต่างประเทศด้วยกัน และ นายไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องเงิน ทรัพย์สินของป้าและ ลุงกู้นาย เพียงพอให้พวกเธอทั้งสองอยู่ในประเทศใด ไหนก็ได้ในโลก นายสามารถมีชีวิตอยู่ได้โดยไม่ต้อง กังวล!”

กู้ชิวอี๋หน้าแดงก่ำ และไม่ได้พูดอะไรอย่างเขิน อาย แต่เธอมองเย่เฉินเป็นครั้งคราว และดูออกได้ว่า ในดวงตาของเธอ เต็มไปด้วยความอ่อนโยนแล้ว เย่เฉินรู้ว่า สัญญาการแต่งงานของเขากับกู้ชิว เป็นคําสั่งของพ่อแม่ของเขา

และมันก็อยู่มานานกว่า 20กว่าปีแล้ว และตนก็ ไม่รักษาสัญญาของพ่อแม่เอง ในเวลานี้หากปฏิเสธ ทันทีล่ะก็ เขาคงไม่มีหน้าไปพบพ่อแม่ที่จากไปแล้ว

ดังนั้น เขาจึงพยักหน้าเบา ๆ และพูดอย่าง

จริงจังว่า: “ลุงกู้ ป้าหลิน ผมจะพิจารณาปัญหาเหล่านี้ อย่างรอบคอบ

ในความเห็นของเขา ทางออกที่ดีที่สุด คือยื้อ เรื่องออกไปก่อน แล้วจึงค่อยแก้ไขเรื่องนั้นออกช้าๆ

กู้เย้นจงตอบตกลงแน่นอน แล้วส่งเหล้าให้เย่ เฉินหนึ่งแก้ว แล้วเขายังหยิบแก้วขึ้นมา พูดอย่างตรง ไปตรงมาว่า:”มา เฉินเอ๋อ! หมดแก้ว!”

เย่เฉินพยักหน้า และทั้งสองชนแก้วและดื่มหมา วถายในแก้วจนหมด กู้เย้นจงดื่มแก้วเดียวลงท้อง ความรู้สึกที่คุ้น

เคยและไม่คุ้นเคย ทำให้เขาตบริมฝีปากของเขา พูด อย่างตื่นเต้นว่า: “โอ้ ตอนนี้เพิ่งจะเข้าใจว่า มีเงินและมี อำนาจ ไม่ดีเท่าการมีสุขภาพที่ดี! สุขภาพที่ดีเป็นพื้น ฐาน!”

พูดไป เขาก็อดไม่ได้ที่จะถามเย่เฉินว่า:”จริงสิ เฉินเอ๋อ นายสะดวกบอกลุงไหม ยาที่นายให้ลุงกิน มัน เป็นยาศักดิ์สิทธิ์อะไรกันแน่ ทำไมมันถึงมีผลที่วิเศษ ขนาดนี้? เหมือนยาอมตะเลย!”