ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 2147



บทที่ 2147

เยเฉินในเวลานี้ กำลังเป็นจักรยานไฟฟ้าของตัวเองออกมา จากคฤหาสน์ Tomson Riviera

บริษัทของเซียวซูหนได้สิ้นสุดวันหยุดยาวช่วงตรุษจีน และ เริ่มต้นทำงานอย่างเป็นทางการ และเซียวฉางควนที่เป็นพ่อตา ของเขาก็เริ่มกลับไปทำงานที่สมาคมการเขียนพู่กันจีนและภาพ วาด

ในตอนเช้า หม่าหลั่นถือไม้เท้าและทำอาหารเช้า เมื่อเชียว ฉางควนกับเซียวชูหนทานอาหารเช้าเสร็จ พวกเขาก็ขับ รถBMWคนละคันเพื่อไปทำงาน เยเฉินทำความสะอาดบ้านเสร็จ และเขาก็เตรียมตัวที่จะออกไปซื้อเนื้อสัตว์และไข่

สวนผักขนาดเล็กในบ้านสามารถผลิตผักและผลไม้ที่ ครอบครัวต้องการ แต่เนื้อสัตว์และไข่ จำเป็นต้องไปซื้อที่ ตลาดสด

เย่เฉินขับรถจักรยานไฟฟ้าออกมา แต่เขาไม่ได้เร่งรีบที่จะเดิน ทาง แต่เขาจอดรถจักรยานไฟฟ้าไว้ข้างถนนของ Tomson Riviera โดยใช้เท้าทั้งสองเหยียบลงที่พื้น จากนั้นก็หยิบ โทรศัพท์และโทรหาเฉินจือข่าย

เมื่อคืนตระกูลซูมีข่าวอื้อฉาวถูกรายงานออกมา และเยเฉันก็รู้ ข่าวอื้อฉาวพวกนั้นทั้งหมด
ตอนแรกนั้น ความคิดเห็นของประชาชนส่วนใหญ่ต่าง ประณามซูเฉิงเฟิง จากนั้นก็หันหัวหอกไปประณามซูโลว์เต้า เช่ เฉันมองออกได้อย่างชัดเจน นี่เป็นกลอุบายที่ซูเฉิงเฟิง ใช้เพื่อ ปกป้องชื่อเสียงของตัวเอง

ดูเหมือนว่าตอนนี้มีความขัดแย้งเกิดขึ้นในตระกูลซูแล้ว สำหรับเย่เฉิน มันเป็นข่าวดีที่น่าตื่นเต้นมากๆ

ถึงแม้ตอนนี้เขายังไม่แน่ใจ คนที่ทำให้พ่อแม่ของเขาต้องตาย เป็นคนของตระกูลซูหรือเปล่า แต่การที่ตระกูลซูเคยจัดตั้ง พันธมิตรต่อต้านตระกูลเย่ เขาก็จะทำให้ตระกูลซูต้องชดใช้ อย่างสาสม

ตอนนี้ ตระกูลซูเกิดความขัดแย้งและแตกร้าวขึ้นในตระกูล เรื่องนี้สำหรับเขา มันเป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยมมากๆ

หลังจากนี้ ถ้าทำให้ตระกูลเกิดความขัดแย้งและแตกร้าว

มากไปกว่านี้ การจะทำให้ตระกูลซูล่มสลายก็ไม่ไกลแล้ว เรื่องนี้ เป็นเรื่องสำคัญที่สุดสำหรับเย่เฉินในตอนนี้ ในความคิดของเขา ซูรั่วหลีจะกลายเป็นอาวุธที่ทำให้ตระกูล

ขัดแย้งและแตกร้าวมากขึ้น

ทันทีที่เฉินจือข่ายรับสายโทรศัพท์ เขาก็พูดทันที “เหล่าเฉิน ตอนนี้ซูรั่วหลีและคนอื่นๆเป็นยังไงบ้าง?

เฉินจือข่ายรีบพูดทันที “คุณชาย ฉันพึ่งให้คนส่งอาหารเช้าไป ให้เธอ ตามที่คนส่งอาหารมารายงานฉัน พวกเขาสบายดี”
เย่เฉินถามอีกครั้ง หลังจากตัดการสื่อสารระหว่างพวกเขากับ คนภายนอกทั้งหมด พวกเขาไม่ได้โวยวายอะไรใช่ไหม?”

“ไม่มีครับ”เฉินจือข่ายพูดด้วยรอยยิ้ม “ลูกเรือเหล่านั้นยังกลัว ว่ามีคนอื่นจะรู้ว่าพวกเขากลับมาที่นี่แล้ว ถึงแม้พวกเราจะให้ โทรศัพท์พวกเขาหนึ่งเครื่อง พวกเขาก็ไม่กล้าโทรออกไปอย่าง แน่นอน”

เย่เฉินถาม: “แล้วซูรั่วหลีละ? เธอเป็นยังไงบ้าง? เฉินจื้อข่ายพูด “ตามที่ลูกน้องของฉันมารายงาน เธอไม่มีเรื่อง อะไรที่ไม่พอใจ แต่เธอได้ถามถึงคุณด้วย

เย่เฉินถามด้วยความประหลาดใจ “เอ่อ? เธอถามถึงฉันเรื่อง อะไร?”

เฉินจือข่ายพูดด้วยรอยยิ้ม “เธอถามว่าคุณจะมาเมื่อไหร่ บอก

ว่ามีเรื่องจะปรึกษากับคุณ”

“อืม” เย่เฉินมองเวลา ตอนนี้เวลาเก้าโมงครึ่ง ถ้าตัวเอง

สามารถซื้อเนื้อสัตว์และกลับมาให้ทันเวลาสิบเอ็ดโมง ก็จะไม่ ทำให้หม่าหลันเสียเวลาในการทำอาหารกลางวัน ดังนั้นเขาจึง พูดว่า “เอาอย่างนี้ละกัน ฉันจะไปโรงแรมเดี๋ยวนี้เลย”

“ได้ครับ คุณชาย”เฉินจือข่ายพูดด้วยความเคารพ” ให้ฉันขับ รถยนต์ไปรับคุณไหม?”

“ไม่เป็นไร ฉันขับรถจักรยานไฟฟ้าไปเอง มันสะดวกกว่า” สําหรับซูรั่วหลี อันที่จริงเย่เฉินไม่ได้รู้สึกดีกับเธอเลย
ถึงแม้ผู้หญิงคนนี้จะมีหน้าตาที่สวย รูปร่างเซ็กซี่ แต่เธอเป็นผู้ หญิงที่ใจและอำมหิตมากๆ

ถ้าไม่ใช่ตัวเองเดาออก ว่าเธอเป็นลูกสาวนอกสมรสของซูโชว์

เต้า ตัวเองคงไม่ช่วยเธอเอาไว้อย่างแน่นอน การที่เก็บชีวิตของเธอเอาไว้ ก็เพื่อทำให้ตระกูลซูรู้สึก

ขยะแขยง

เพราะการจะฆ่าบุคคลสำคัญของตระกูล มันเป็นเรื่องง่าย แต่ จะสร้างศัตรูคนหนึ่งให้กับตระกูลซู มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

ถ้าตัวเองสามารถทำให้ซูรั่วหลีเหมือนกับตัวเอง ทำให้เธอคิด ว่าคนของตระกูลซูเป็นศัตรูของเธอ ในอนาคตตระกูลซูก็จะมี ปัญหามากขึ้นอย่างแน่นอน


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ