บทที่ 2421

ซูจือหยูคาดไม่ถึงว่า ผู้มีพระคุณไม่เพียงแต่ไม่ปรากฏตัว ถึง ขนาดยังไม่ให้ตัวเองมีสายสัมพันธ์กับโลกภายนอก และความ รู้สึกก็กลายเป็นหดหูมากยิ่งขึ้นในทันที

เธอถามอย่างหยั่งเชิง “งั้นให้ฉันรายงานความปลอดภัยให้ บ้านได้หรือเปล่า ตอนนี้คุณตาของฉันจะต้องเป็นห่วงความ ปลอดภัยของฉันและแม่เป็นอย่างมาก แค่รายงานความ ปลอดภัยให้เขาคนเดียว ให้เขารู้ว่าพวกเราสองคนไม่เป็นอะไรก็ พอแล้ว…”

ผู้หญิงคนนั้นส่ายหน้า และพูดอย่างจริงจังว่า “ขอโทษด้วยค่ะ คุณหนู คุณชายของพวกเรากำชับไว้ว่าไม่สามารถติดต่อกับ ใครในภายนอกได้ ไม่ว่าอีกฝ่ายจะเป็นใครก็ตาม

แม้ว่าในใจของซูจือหยูจะค่อนข้างไม่เข้าใจไม่ แต่ยังพยักหน้า เบาๆ คิดในใจ: “ผู้มีพระคุณจัดเตรียมการแบบนี้ แม้ว่าจะดู เหมือน กักบริเวณฉันและแม่ไว้ในบ้านมาก แต่ฉันเชื่อเขาจะต้อง มีเหตุผล ยิ่งไปกว่านั้นเขาจะต้องหวังดีอย่างแน่นอน”

ดังนั้น เธอก็เอ่ยปากพูดว่า “ฉันเข้าใจแล้ว ขอบคุณค่ะ”

หญิงคนนั้นรีบพูดว่า “คุณหนูชูเกรงใจแล้วค่ะ คุณและคุณผู้ หญิงมีความต้องการอะไรก็สามารถที่จะบอกพวกเราได้ รวมทั้ง พวกคุณอยากทานอะไรดื่มอะไร ใส่อะไร ก็สามารถที่จะบอกฉัน ได้ คุณชายของพวกเรากำชับไว้ว่า ให้ฉันจัดเตรียมการให้ทั่วถึง
“โอเค…”ซูจือหยูโค้งคำนับเล็กน้อย และพูดอย่างซาบซึ้งใจ ว่า: “ขอบคุณค่ะ!”

หลังจากที่พูดจบ พบว่าท้องของตัวเองค่อนข้างหิวจริงๆ ก็เอ่ย ปากพูดว่า “เอ่อ…รบกวนคุณช่วยเตรียมอาหารเช้าให้ฉันและ แม่หน่อยได้หรือเปล่าคะ?”

ผู้หญิงคนนั้นพูดโดยไม่ต้องคิดว่า “ได้แน่นอนค่ะคุณหนู คุณอยากทานอะไรคะ?

ซูจื่อหยูรีบพูดว่า “อะไรก็ได้ แค่อ่อนหน่อยก็พอแล้ว”

“ได้ค่ะ”ผู้หญิงคนนั้นบอกว่า “คุณหนูชูเชิญกลับห้องไปพัก ผ่อนสักครู่ ฉันจะแจ้งห้องครัวให้จัดเตรียม

“ขอบคุณค่ะ!”

ซูจือหยูพูดขอบคุณ ถึงได้ถอยกลับไปในห้อง เมื่อเธอกลับมาที่ห้อง ตู้ไม่ชิงก็เดินออกจากในห้องเช่นกัน เมื่อเห็นสีหน้าท่าทางค่อนข้างหมดอาลัยตายอยากของเธอ รีบ ถามว่า: “จ๋อหยู เป็นยังไงบ้าง?

ซูจือหยูพูดอย่างช่วยไม่ได้ว่า: “มีบอดี้การ์ดหญิงสี่คนที่เฝ้า ประตูอยู่ พวกเธอไม่ให้หนูออกไป บอกว่าผู้มีพระคุณมอบหมาย ไว้ ให้พวกเราอยู่ที่นี่ดีๆ ตอนนี้ที่ข้างนอกมีผู้คนมากมายกำลัง ตามหาที่อยู่ของพวกเรา เพื่อคำนึงถึงความปลอดภัยของพวก เรา ผู้มีพระคุณไม่ให้พวกเราติดต่อกับโลกภายนอก”
“เดิมทีหนูอยากจะรายงานความปลอดภัยให้กับคุณตา แต่ พวกเขาไม่อนุญาต”

ดูให้ชิงพยักหน้าเล็กน้อย และพูดอย่างจริงจัง : “เรื่องนี้เข้าใจ ได้ คุณปู่ของลูกต้องชีวิตของพวกเรา มีคนต้องการชีวิตของลูก เบื้องหลังของสถานการณ์นี้ไม่รู้ว่าซับซ้อนแค่ไหน ถ้าหากทำให้ โลกภายนอกรู้ว่าพวกเราสองคนยังมีชีวิตอยู่ งั้นเกรงว่าจะนำมา ซึ่งอันตรายมากมาย และก็จะสร้างปัญหามากมายให้กับผู้มี พระคุณของลูก”

ซูจือหยูเอ่ยปากถามว่า “แม่ค่ะ บอดี้การ์ดหญิงที่หน้าประตู บอกว่า ผู้มีพระคุณเป็นคุณชายของพวกเขา งั้นแม่คิดว่า จะเป็น คุณชายตระกูลไหน? เมืองจินหลังมีตระกูลใหญ่ที่แข็งแกร่งมาก ด้วยเหรอ?”

“เมืองจินหลิง?”ตู้ไห่ชิงขมวดคิ้วครู่หนึ่ง และพูดอย่างจริงจัง “สถานการณ์ของเมืองจีนหลังแม่ก็ยังไม่ค่อยเข้าใจจริงๆ รู้แค่ว่า มีตระกูลซง ดูเหมือนทรัพย์สินน่าจะอยู่ที่แสนล้านต้นๆ ความ แข็งแกร่งของผู้มีพระคุณคนนี้ไม่ธรรมดา ไม่มีทางเป็นตระกูล ขนาดตระกูลซ่งอบรมเลี้ยงออกมา

“กล่าวอีกนัยหนึ่ง ถ้าหากตระกูลซึ่งสามารถที่จะอบรมเลี้ยงดู บุคคลที่มีความสามารถพิเศษมีความแข็งแกร่งไม่ธรรมดาแบบนี้ ออกมาได้ งั้นความแข็งแกร่งของตระกูลซ่ง ไม่มีทางเป็นขนาด เท่าทุกวันนี้”

ซูจือหยูก็ถามอีกว่า: “งั้นเป็นตระกูลที่ซ่อนตัวอยู่ในโลกหรือเปล่า?”

“ตระกูลที่ซ่อนตัวอยู่ในโลกเหรอ?”ตู้ไห่ซึ่งคิดอยู่ครู่หนึ่ง และ พูดอย่างจริงจัง เรื่องนี้แม่ก็แน่ใจ แต่ว่าพูดจากใจนะว่า สถานการณ์ทางเศรษฐกิจของเมืองจีนหลังไม่ได้ติดอันดับหนึ่ง ในสิบของในประเทศ อยู่ในเมืองแบบนี้ ยากมากที่จะมีตระกูลที่ ซ่อนตัวอยู่ในโลกที่เพียบพร้อมไปด้วยความแข็งแกร่ง เนื่องจาก ว่า ต้องลึกพอ ถึงจะสามารถซ่อนยักษ์ไว้ได้

ซูจื่อหยูพยักหน้าเห็นด้วย และพึมพำกับตัวเอง: “ก็จริงนะ…”

หลังจากที่พูดจบ เธอเกิดความคิดขึ้นมาอย่างเฉียบไว แล้วพูด ว่า “แม่ค่ะ งั้นแม่ว่า ผู้มีพระคุณจะเป็นคุณชายตระกูลใหญ่ไหน ในเย่นจึงหรือว่าเมืองหลักใหม่อื่นเหรอ?”

“เมืองหลักใหม่งั้นเหรอ?”ให้ชิงเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า “ตระกูลที่มีความแข็งแกร่งชั้นนำในประเทศทั้งหมดก็ไม่กี่ตระกูล เท่าที่แม่รู้ ตระกูลเหล่านี้ก็ไม่มีคุณชายที่มีพลังแข็งแกร่งเป็น อย่างมาก ก็เหมือนกันกับตระกูลซู รวมทั้งพี่ชายของลูกด้วยใน บรรดาลูกหลานชายของคนรุ่นใหม่ มีใครบ้างที่สามารถถือได้ว่า เป็นยอดฝีมือ? ตระกูลอื่นเหล่านั้นเป็นไปไม่ได้ด้วยซ้ำ