บทที่ 202 เกี่ยวอะไรกับพวกคุณหรอ (2)

เย่เงินพยักหน้า ยิ้มพร้อมกับพูดว่า “ขอแต่พวกเขาไม่หาเรื่อง ผมจะไม่ขัดแย้งกับพวกเขาในวันมงคลนี้อย่างแน่นอน

เชียวหรับพยักหน้าด้วยความกังวลเล็กน้อย

ตามด้วย เห็นนายหญิงใหญ่เชียวถือไม้เท้า พาเชียวฉาง เขียน เขียวให้หลง เซียวเวยเวยสามคน เดินเข้ามาจากด้าน นอก

เชี่ยวไห่หลงที่ก่อนหน้านี้ทะเลาะวิวาท ถูกจับไปสถานีตำรวจ เพิ่งจะถูกนายหญิงใหญ่ใช้เงินประกันตัวออกมา ดังนั้นครั้งนี้ เขียวไห่หลงเห็นเเงินแล้ว ท่าทางที่มีต่อเขาเต็มไปด้วยความ ไม่พอใจ

แต่ว่าเย่เฉินก็ขี้เกียจจะไปสนใจเขา

วันนี้วันมงคลเปิดกิจการ ตัวเองก็ไม่อยากปะทะกับพวกเขา ดังนั้นขอเพียงคนกลุ่มนี้ไม่ทําอะไรเกินไป เขาก็ไม่รู้เริ่มที่จะหา เรื่องพวกเขา

เซียวเวยเวยเดินมาถึงตรงหน้า ยิ้มเยาะ แล้วพูดว่า “เซียว ซูหน เห็นคุณย่าแล้วแม้แต่ทักทายสักคำก็ไม่มี แกนี่มัน อกตัญญูจริงๆ?”

เซียวซูหนยิ้มเบาๆแล้วพูดว่า “พวกคุณได้ใส่ฉันออกมา จากตระกูลเซียวแล้ว พูดตามหลักแล้ว พวกเราไม่ได้มีความเกี่ยวข้องอะไรกันแล้ว! ”

“บัดซบ! “ไม้เท้าของนายหญิงใหญ่เขียวกระแทกลงกับพื้น พูดด้วยความโมโหง่า “ในร่างกายของแกก็มีเลือดของตระกูล เซียวอยู่ ดังนั้นแกเกิดมาก็เป็นคนของตระกูลเซียว ตายไป ก็ เป็นผีของตระกูลเซียว

เวลานี้เย่เฉินได้พูดอย่างเย็นชาว่า “ใครบางคนก็พูดจาสอง มาตรฐานเกินไป ก่อนหน้านี้พูดว่าถูกคนขับออกจากตระกูลแล้ว จะไม่ยอมรับคนอื่นว่าเป็นคนของตระกูลเซียวอีกต่อไป ตอนนี้ยัง พูดอีกว่าคนอื่นไม่ว่าจะเป็นหรือตายก็เป็นคนของตระกูลเดียว นี่ ไม่ขัดแย้งกันไปหน่อยเหรอ?”

เซียวไม่หลงกัดฟันพูดว่า “เวลาที่คุณย่าของฉันพูด ไม่ใช่ สวะอย่างแกจะสามารถพูดแทรกขึ้นมาได้ ”

เยเฉันมองดูเขา ถามกลับว่า “ครั้งที่แล้วนายถูกตีไม่พอเห รอ? ต้องการให้ฉันยืดเส้นยืดสายให้นายหรือเปล่า?! ” เขียวไห่หลงหดคอลง ปอดแหกขึ้นมาทันที

ครั้งที่แล้วตอนที่แย่งคฤหาสน์นั้น เขาก็ได้เห็นความสามารถ ของเยเฉินแล้ว อย่าว่าแต่ตัวเองคนเดียวเลย แม้ว่าจะมีตัวเอง อีกสักสิบคนก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา ดังนั้นรีบอยู่เฉยๆจะดีกว่า

เวลานี้ เซียวซูหนเม้มปาก หันไปทางนายหญิงใหญ่เชียว พูดว่า “ขอโทษด้วยค่ะ งานเปิดกิจการของพวกเราในวันนี้ไม่ ได้เชิญพวกคุณ ขอเชิญพวกคุณไปจากที่นี่ด้วย”
“งานเปิดกิจการ?” นายหญิงใหญ่เขียวพูดอย่างดูถูกว่า ” หนเอ่ย แกคงไม่ได้คิดว่า เวิร์กชอปเล็กๆของแกนี้ จะมีแขกมา ร่วมกันจริงๆหรอกนะ?”

เขียวฉางเฉียนที่อยู่ข้างๆ ก็หัวเราะเธอเฮอ พูดว่า “ได้ยินว่า พวกแกยังหน้าด้านส่งการ์ดเชิญให้กับเหากรุ๊ปด้วยงั้นเหรอ? แกก็ไม่คิดดูหน่อยว่า เวิร์กชอปเล็กๆของพวกแก จะอยู่ใน สายตาของเหากรุ๊ปได้ยังไง

“ใช่”นายหญิงใหญ่เซียวได้ตอบรับค่ากลับมาอีก กล่าวด้วย คำปลอบใจว่า : “หนเอ่ย ครอบครัวเดียวกันจะไม่พูด อ้อมค้อม สามีภรรยาทะเลาะกัน ท้ายที่สุดแล้วก็กลับมาดีกัน เหมือนเดิม ยิ่งไปกว่านั้นแกเป็นหลานสาวฉัน ในร่างกายของ แกมีเลือดของฉันอยู่ จะต่อสู้กับฉันไปทำไมกัน?”

พูดแล้ว นายหญิงใหญ่เซียวได้เข้าไปล้างสมองอีกขั้น “แก ดูแกสิ เพื่อทำงานในที่ทำงานซอมซ่อนี้คนเดียว ต้องการเงินก็ ไม่มีเงิน ต้องการทรัพยากรก็ไม่มีทรัพยากร ทำไมถึงไม่กลับมา ที่บริษัทเชียวชื่อล่ะ ย่ายังจะให้แกเป็นผู้อำนวยการเหมือนเดิม แกทำงานให้กับย่า อนาคตหุ้นของบริษัทเชียวชื่อ จะต้องให้ เป็นค่าตอบแทนแกแน่นอน ตลอดจนให้แกรับช่วงต่อยังได้เลย แกว่าเป็นไง?

ตระกูลเซียวช่วงนี้อยู่ในสถานการณ์ลำบาก

มหากรุ๊ปตัดการร่วมมือกับพวกเขา แบล็กลิสต์พวกเขา ตระกูลหวังยังยกเลิกงานแต่งอีก เซียวไม่หลงก็แค่โคลนที่ไร้ประโยชน์

ในเวลานี้ความหวังเดียวของนายหญิงใหญ่เชียว ก็เห็นจะมี เพียงแค่ดึงตัวเขียวหวั่นกลับมาทำงานที่บริษัท ธุรกิจถึงจะ สามารถก้าวหน้าได้

ไม่แน่ว่า เซียว หรืออาจจะสามารถเซ็นสัญญาใหม่กับเรา กรุ๊ปได้ ถ้าเป็นอย่างนั้น ธุรกิจอื่นๆ อาจจะต่างพากันเข้ามาร่วม มือกับตัวเอง สถานการณ์สามารถกู้กลับคืนมาได้ทั้งหมดในครั้ง เดียว

แต่ว่า นายหญิงใหญ่เชียวคิดไม่ถึงว่า เซียวซูหวั่นส่ายหน้า อย่างแน่วแน่ พูดออกมาว่า “ฉันไม่สนใจ ฉันคิดแค่ว่าทำ เรื่องของตัวเองให้ดีก็พอ

เซียวฉางเฉียนพูดอย่างเป็นชาว่า: “เซียวซูหน ฉันว่าแก เปิดความรู้ให้กว้างหน่อย แกดูงานเปิดกิจการวันนี้ของแก เงียบถึงขนาดไหนแล้ว? มีคนมาอวยพรให้แกไหม? แค่นี้แกยัง อยากจะเปิดกิจการอีกเหรอ? ฉันว่า80%แกยังไม่ได้เปิดกิจการ ก็ปิดไปก่อนแล้วล่ะ!

คำพูดของเยเฉันเต็มไปด้วยความดูถูกและประชดว่า “ที่นี่ จะมีหรือไม่มีคนมาอวยพร เกี่ยวอะไรกับพวกคุณ? เพียงแค่ฉัน ต้องการ ผู้มีอำนาจทั่วทั้งจินหลิง ทั้งหมดจะมาอวยพรให้กับห น!